Εορτολόγιο

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Κάνει στίχους τά ὄνειρα, τούς ἀγώνες καί τά βάσανά του

Κάνει στίχους τά ὄνειρα, τούς ἀγώνες καί τά βάσανά του



Τό σπίτι τῆς Ἀριανζοῦ ἔγινε πάλι τό ἀσκητήριό του. Οἱ ἐπισκέψεις λιγόστεψαν. Ὁ χειμώνας ἔδειξε τά δόντα του. Χιόνα πολλά καί τό κλείσιμο ἀναγκαστικό καί μακρύ. Ἔβλεπε μόνο τούς οἰκείους. Τό διάκο Γρηγόριο, τόν Εὐστάθιο καί τούς ἀνθρώπους πού καλλιεργοῦσαν τά χωράφια.
Αὐτοί, τώρα μέ τά χιόνια, χουζουρεύανε σχεδόν ὅλη μέρα κοντά στή φωτιά. Οἱ βοσκοί, λείπανε οἱ περισσότεροι στά χειμαδιά. Τά πρόβατα καί τά γίδια δέν μπορούσανε νά βροῦνε τροφή, ἐπειδή ὅλα σκεπάστηκαν ἀπό τό χιόνι γιά μῆνες.
Τό ταξίδι καί προπαντός οἱ συγκινήσεις ἐκεῖ στήν Καισάρεια κουράσανε τό Γρηγόριο. Συνῆλθε ὅμως γρήγορα. Ἔτσι αὔξησε τήν ἄσκηση καί ἄντεχε περισσότερο στήν προσευχή.

Μιά νύχτα, μετά τά μεσάνυχτα ἔγειρε νά κοιμηθεῖ λίγο. Ἦταν ἤρεμος. Ξύπνησε πρίν ἀπό τά πολλά κοκόρια. Σηκώθηκε στενοχωρημένος. Τακτοποιήθηκε πρόχειρα καί ἄρχισε πάλι προσευχή. Ἀργότερα, ἦρθε ὁ Εὐστάθιος, χτύπησε τήν πόρτα, ἄνοιξε καί πλησίασε. Δέν πρόλαβε νά ρωτήσει, «πῶς εἶσαι, γέροντα, σήμερα», κι ἐκεῖνος, λίγο σηκώνοντας τό κεφάλι του, ἄνοιξε τό στόμα, κινήθηκαν ἐλαφρά τά χείλη. Ἡ φωνή του χαμηλή, μέσα της εἶχε κάτι ἀπό εὐχαρίστηση μά καί ἀπό θλίψη:
-Πάλι, παιδί μου, ἤμουν ἐκεῖ.... Τή σκεφτόμουνα τήν ἡμέρα καί ἦρθε τή νύχτα... μόνη της. Εἶδα πάλι ὄνειρο τήν Ἀναστασία μου, τόν ἀγαπημένο μου ναό. Εἶχε λέει ἕναν πολυτελή θρόνο, λαμπρότατο! Σ’ αὐτόν καθόμουνα μέ δόξα καί τιμή. Ὅμως.... ναί, τό θυμᾶμαι καλά, δέ στεκόμουνα, λέει, μέ ὑπεροψία. Οὔτε μ’ ἐντυπωσίαζαν ἡ λαμπρότητα καί οἱ τιμές. Ἐκεῖ, λοιπόν, Εὐστάθιε, ἐρχότανε κόσμος ἀμέτρητος. Ὅλοι θέλανε νά μ’ ἀκούσουν. Ἄκουγαν καί ζητωκραύγαζαν. Ἄλλοι χειροκροτοῦσαν. Κι ἐγώ δίδασκα γιά τήν ἁγία Τριάδα. Ἡ φωνή μου ὅμως ἦταν ἀλλιώτικη. Εἶχε μιά δύναμη, λέει, πού πλημμύριζε τό ναό καί ἔφτανε στόν οὐρανό. Ἡ φωνή μου βροντοῦσε καί γέμιζε τήν ἀτμόσφαιρα μέ τήν ἁγία Τριάδα.... Τί φωνή κι αὐτή! Πόσο ἡ Τριάδα ἀκουγότανε παντοῦ.... Ὅλα ἦταν ἐξαίσια, πανίερα καί τερπνά! Ἔνιωσα τόσο εὐχάριστα, τόση γλυκύτητα καί ἀνακούφιση, μά ἦρθε ὁ κόκκινος κόκορας... λάλησε καί μοῦ ’διωξε τ’ ὄνειρο τῆς Ἀναστασίας μου... τέλοσπάντων, ἄς εἶναι δοξασμένο τ’ ὄνομά Του, γιά ὅλα...
-Γέροντα, ἔκανε ὁ Εὐστάθιος, ἀφοῦ σοῦ ’πε ὁ γιατρός ὅτι δέν πρέπει νά σκέπτεσαι αὐτά τά πράγματα. Ὅ,τι ἔγινε, ἔγινε...
-Πῶς, παιδί μου, νά τά λησμονήσω... καί στό κάτω-κάτω γιατί; Ὄχι μόνο δέν τά λησμονῶ, μά τόση ὥρα πού στέκω δῶ σκέφτομαι ὅλο τό ἴδιο πράγμα. Μοῦ φαίνεται ὅτι τό ἀποφάσισα κιόλας. Θά τά διηγηθῶ μέ στίχους ὅλα. Τή ζωή μου ἀπό τήν ἀρχή. Γιά τούς ἁγίους γονεῖς μου. Τό πῶς γεννήθηκα. Πῶς μεγάλωσα... καί τίς σπουδές.... Διοκαισάρεια, Καισάρεια δική μας, Καισάρεια Παλαιστίνης, Ἀλεξάνδρεια καί μετά ἡ Ἀθήνα. Πού ἔγινα ἱερέας καί δυστυχῶς κι ἐπίσκοπος. Ἔπειτα ἡ Σελεύκεια καί τέλος ἡ Κωνσταντινούπολη, τό καμίνι τῶν παθῶν....
-Μά γιατί δέν τ’ ἀφήνεις νά ἠρεμήσεις, γέροντα....
-Γιατί δέν μπορῶ, παιδί μου. Εἶναι μέσα μου ποτάμι ὁλόκληρο, δέ γίνεται νά τό σταματήσω. Δέν ἀντέχω νά τό κρατήσω μέσα μου, πρέπει νά τό ἀφήσω νά κυλήσει, ἀλλιῶς θά μέ πνίξει... Ὅλα ὅσα ἔχουνε γίνει εἶναι μεγάλα καί ἀσήκωτα. Οἱ εὐλογίες τοῦ Θεοῦ σέ μένα τό μηδαμινό πελώριες, οἱ ἐναντίον μου ἐπιθέσεις φοβερές! Θά τά πῶ καταλεπτῶς. Ὅλοι νά τά ξέρουνε ὅλα κι ὁ Θεός ἐλπίζω νά μέ συγχωρέσει...
Ἄρχισε τήν ἴδια μέρα νά γράφει. Νά περιγράφει τούς γονεῖς του. Κι ἔπειτα πῶς τόν ἔφερε στόν κόσμο με προσευχή ἡ ἁγία μητέρα του. Ἐργάστηκε πολύ καιρό. Μῆνες ὁλόκληρους. Ὅλο τό χειμώνα κι ὅλη τήν ἄνοιξη. Τό ποίημα ἤτανε μεγάλο, γιατί τά διηγήθηκε ὅλα, σέ χίλιους ἐννιακόσιους σαράντα ἐννέα στίχους. Ὅμως, ἄξια καί δίκαια, οἱ περισσότεροι στίχοι –χίλιοι τριακόσιοι ἐνενήντα ἑπτά- μιλᾶνε γιά τά γεγονότα τῆς Κωνσταντινούπολης, γιά τά σχεδόν τρία χρόνια τοῦ ἔργου του στήν πρωτεύουσα.



Ὁ πληγωμένος Ἀετός (Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)
(ἀφηγηματικὴ Βιογραφία)
  (σελ.320-322)
  Στυλιανοῦ Γ. Παπαδοπούλου Καθηγητή Πανεπιστημίου

Ἔκδοση Δ΄
Ἀποστολική διακονία
http://makkavaios.blogspot.gr/

1 σχόλιο:

  1. …..«….. και πάλιν ερχόμενος…..»…!; B΄

    …..Mήπως, λοιπόν, περιμένουμε μ ά τ α ι α τη Δευτέρα παρουσία του Ιησού Χριστού….,
    μα και την του Αντιχρίστου…., καθώς για τ ό τ ε και για ε κ ε ί ν ο υ ς μιλούν όλοι –τους…!;
    Ναι, να, πάλι, και παραδείγματος χάριν….:

    * Πέτρος : «Διά τούτο, αγαπητοί, ενώ περιμένετε αυτά, φροντίστε να βρεθήτε ενώπιόν του
    ακηλίδωτοι και άψογοι εν ειρήνη,…..» : [Πέτρου Β΄, κεφ. 3, εδ. 14,…..]….,
    * Παύλος : «Ενώ τώρα εφανερώθηκε μια για πάντα εις το τέλος των αιώνων, διά να καταργήση
    την αμαρτίαν με την θυσίαν του εαυτού του.» : [Παύλου, Προς Εβραίους, κεφ. 9, εδ. 26.]….,
    * Παύλος : «Διότι σας λέγομεν επί τη βάσει λόγου του Κυρίου μας τα εξής,
    ότι εμείς οι ζώντες που θα παραμείνωμεν μέχρι της ελεύσεως του Κυρίου,
    δεν θα φθάσωμεν προτήτερα από εκείνους που κοιμήθηκαν,
    διότι αυτός ο Κύριος με παράγγελμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού
    θα κατεβή από τον ουρανόν και πρώτοι οι νεκροί εν Χριστώ θα αναστηθούν,
    έπειτα εμείς όσοι ζούμε, οι οποίοι απομένομεν, θα αρπαχθούμε μαζί με αυτούς
    μέσα σε νεφέλες προς προϋπάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα,
    και έτσι θα είμεθα πάντοτε με τον Κύριον. Ώστε παρηγορείτε ο ένας τον άλλον με τα λόγια αυτά.» :
    [Παύλου : Προς Θεσσαλονικείς Α΄ : κεφ. 4, εδ. 15, 16, 17, 18.]….,
    * Παύλος : «Όσον αφορά, αδελφοί, την έλευσιν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και την συνάντησίν μας
    με αυτόν,….. Ας μη σας εξαπατήση κανείς κατά κανένα τρόπον,
    διότι δεν θα έλθη η Ημέρα εκείνη εάν δεν έλθη
    πρώτα η αποστασία και φανερωθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας / ο αντίσχριστος /,…..
    Και τώρα ξέρετε εκείνο που τον εμποδίζει ---- …..ήτοι, ο αντίχριστος….. ----
    να φανερωθή / ο Ιησούς / πριν από τον καιρόν του,
    διότι η ανομία ήδη ενεργεί μυστικά, έως ότου φύγη από το μέσον εκείνος που τώρα εμποδίζει,
    και τότε θα φανερωθή ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος θα καταστρέψη με την πνοήν του στόματός του
    και θα τον εκμηδενίση με την εμφάνισιν της ελεύσεώς του. » :
    [Παύλου, Προς Θεσσαλονικείς Β΄, κεφ. 2, εδ. 1,…..3,…..6, 7, 8,…..]….,
    * Ιησούς / προς Καϊάφα και πρεσβυτέρους / : «Αλλά σας λέγω, ότι από τώρα θα ιδήτε
    τον Υιόν του ανθρώπου να κάθεται εις τα δεξιά της Δυνάμεως
    και να έρχεται επάνω εις τα σύννεφα του ουρανού.» : [Ματθαίος : κεφ. 26, εδ. 64.]….,
    * Ιωάννης : «Ιδού, έρχεται με τα σύννεφα. Κάθε μάτι θα τον ιδή
    και εκείνοι που τον εκέντησαν, και θα θρηνήσουν δι’ αυτόν όλαι αι φυλαί της γης.» :
    [Αποκάλυψη Ιωάννη : Κεφ. 1, εδ. 7.]....,
    * Ιησούς / προς μαθητές του / :«Δεν λέτε, ‘’Τέσσερις μήνες ακόμη και ο θερισμός έρχεται’’;
    Σηκώστε τα μάτια σας, σας λέγω, και ιδέτε τα χωράφια ότι είναι άσπρα, έτοιμα προς θερισμόν.
    Ήδη ο θεριστής παίρνει μισθόν και μαζεύει καρπόν…..»….: [Ιωάννης : κεφ. 4, εδ. 34, 35, 36.]….,
    * Ιησούς / προς Ιουδαίους / : «Αλήθεια, αλήθεια σας λέγω, ότι έρχεται ώρα, και ήδη ήλθε,
    που οι νεκροί θα ακούσουν την φωνήν του Υιού του Θεού
    και εκείνοι που θα ακούσουν θα ζήσουν.»....: [Ιωάννης, κεφ. 5, εδ. 25]....,….!

    Μήπως θα πρέπει να λάβουμε στα σοβαρά, και, τα, σε επιστολή του προς τον Α. Ιερώνυμο,
    του Γρηγόριου Ναζιανζηνού….: «Έχουμε ανάγκη από όσο το δυνατό περισσότερους μύθους
    για να μπορούμε να εντυπωσιάζουμε τον όχλο. Όσο λιγότερο καταλαβαίνει ο όχλος,
    τόσο πιο ενθουσιώδης γίνεται. Οι πατέρες και οι δάσκαλοί μας δεν έλεγαν πάντοτε τι σκέφτονταν,
    αλλά έλεγαν αυτό που τους υπαγόρευαν οι συνθήκες και οι ανάγκες…..»….,…..
    όπως και τα του επισκόπου Συνέσιου….: «Ο λαός ζητάει επίμονα
    να τον εξαπατάς, αλλιώς δεν μπορείς να κάνεις τίποτα μ’ αυτόν.»….,…!;

    …..Έιιιιι…., μήπωςςςςς…!;…..
    Στέργιος (Αλέξανδρος) www.stergios888.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.