Γι’ αυτό απ’ όλες σου τις αμαρτίες, αυτή η αμαρτία θα σου είναι ασυγχώρητη

• Από  1myblog.pblogs.gr

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Αν σου πω, νήστεψε πολλές φορές μου προβάλλεις ως δικαιολογία την ασθένεια του σώματος.
Αν σου πω, δώσε στους φτωχούς μου λες ότι είσαι φτωχός και έχεις να αναθρέψεις παιδιά.
Αν σου πω να έρχεσαι τακτικά στις Συνάξεις της Εκκλησίας, μου λες, έχω διάφορες μέριμνες.

Αν σου πω, πρόσεχε αυτά που λέγονται στην Εκκλησία και κατανόησε το βάθος των λόγων του Θεού, μου προβάλλεις ως δικαιολογία την έλλειψη μορφώσεως.
Αν σου πω, φρόντισε να βοηθήσεις ψυχικά τον αδελφό σου, μου λες ότι δεν υπακούει όταν τον συμβουλεύω, αφού πολλές φορές του μίλησα και περιφρόνησε τα λόγια μου ...
Βέβαια, δεν ευσταθούν οι προφάσεις αυτές και όλα αυτά είναι χλιαρά λόγια, αλλά, παρά ταύτα, μπορείς να προφασίζεσαι.

Αν όμως σου πω, άφησε την οργή και συγχώρεσε τον αδελφό σου, ποια από τις προφάσεις αυτές μπορείς να χρησιμοποιήσεις;
Διότι νομίζω, δεν μπορείς να φέρεις ως πρόφαση ούτε ασθένεια σώματος, ούτε φτώχεια, ούτε αμάθεια, ούτε απασχόληση και μέριμνα, ούτε τίποτε άλλο.
Γι' αυτό απ' όλες σου τις αμαρτίες, αυτή η αμαρτία θα σου είναι ασυγχώρητη. Αλήθεια, πως θα μπορέσεις να υψώσεις τα χέρια σου στον Ουρανό; Πως θα κινήσεις τη γλώσσα σου να προσευχηθείς;

Πως θα ζητήσεις συγνώμη;

Ακόμη κι' αν θέλει ο Θεός να σου συγχωρήσει τις αμαρτίες, δεν Του το επιτρέπεις εσύ, επειδή δεν συγχωρείς τις αμαρτίες του αδελφού σου.
Διότι, αν εσύ ο ίδιος εκδικηθείς και επιτεθείς εναντίον του, είτε με λόγια, είτε με ανάλογες συμπεριφορές, είτε με κατάρες, ο Θεός δεν θα επέμβει πλέον, αφού εσύ ανέλαβες την τιμωρία Του. Και όχι μόνο Παρασκευή, 31 Οκτώβριος 2014 08:2δεν θα επέμβει, αλλά και από σένα θα ζητήσει λόγο, διότι φέρθηκες υβριστικά προς Αυτόν.

1myblogs.pblogs.gr  και  agioritikovima.gr

Έτσι κερδίζεται η ζωή!

Μου έλεγε κάποιος:
«Πιστεύω, αλλά πιστεύω λίγο».

Του λέω:
«Άκουσε, μου έλεγε ένας γέροντας που γνώρισα στην Αθήνα, ο γερό Ευμένιος ο λεπρός, «Να λες γιε μου στην προσευχή σου, Χριστέ μου εγώ θέλω ν’ αλλάξω αλλά δεν αλλάζω γιατί σε θέλω λίγο». Τι ωραία που μιλούσε!»
«Βοήθα με να σε θέλω πιο πολύ Χριστέ μου» έλεγε ο γέροντας Ευμένιος.

Αυτός είναι ερωτικός διάλογος.
Μόνο ένας ερωτευμένος μιλά έτσι.
Βοήθα με, σε θέλω λίγο.
Βοήθα με να σε θέλω πιο πολύ και ο Κύριος θ’ αρχίσει να σου δίνει.
Αν έχεις ανάγκη από πίστη θα σου δίνει πίστη.
Αν έχεις ανάγκη από πραότητα θα σου δίνει πραότητα.
Στον καθένα από εμάς δίνει ότι έχουμε ανάγκη.
Έτσι κερδίζεται η ζωή.
Η ζωή η αιώνιος.

Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου, κ. Νεοφύτου

xristianos.gr

Προσευχή υπέρ των κοιμηθέντων

• Από  Μάνος Χ.

Μνήσθητι Κύριε ημών Ιησού Χριστέ δια πρεσβειών της Παναχράντου Σου Μητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας των δούλων σου, των κοιμηθέντων, και συγχώρησον, ανάπαυσον και ανάστησον αυτούς , ψυχή τε και σώματι, εις ανάστασιν ζωής εν τη εσχάτη Σου ημέρα:

πάντων των :
¯ Εν παντί καιρώ και τόπω της Δεσποτείας σου κοιμηθέντων τέκνων Σου.
¯ Των ακηδεύτων και ατάφων ανθρώπων.
¯ Των εκτρωθέντων και αποβληθέντων παιδίων.
¯ Πάντων ων ουδείς εστίν ο μνημονεύων αυτούς.
¯ Πάντων των περιφρονημένων και λησμονημένων ψυχών.
¯ Πάντων των υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως και της Πατρίδος τελειωθέντων.
¯ Πάντων των σήμερον και ως σήμερον απελθόντων εκ του βίου τούτου.
¯ Πάντων των σήμερον εορταζουσών ψυχών.
¯ Παντων των οικείων ,φίλων και συγγενών ημών.
¯ Πάντων των εν πολέμοις και Μ.Ασία μαρτυρικώς τελειωθέντων.
Μνήσθητι Κύριε και των δούλων σου:(όποια ονόματα συγκεκριμένα θέλουμε να πούμε)

Από Μάνος Χ.

www.agioritikovima.gr

Η Αγία Σκέπη

Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ

πηγή: http://pmeletios.com/ar_meletios/panagia/agia_skepi.html

Γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου την εορτή της αγίας Σκέπης. Και για την γιορτή αυτή συμβαίνει αυτό που λέγει ο άγιος Χρυσόστομος για τις μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας μας, ότι πολλοί γιορτάζουν τις μεγάλες γιορτές, ξέρουν το όνομά τους, δεν ξέρουν όμως το βαθύτερο νόημά τους, ούτε το μήνυμα που θέλει να εξαγγείλει η Εκκλησία μας μέσω των εορτών αυτών. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι, λέγει ο ιερός πατήρ, έρχονται στην Εκκλησία από συνήθεια και όχι από ευσέβεια. Γι’ αυτό ας ασχοληθούμε σήμερα με την υπόθεση της γιορτής καθώς και για το μήνυμά της προς το λαό του Θεού.

Πως καθιερώθηκε η γιορτή της αγίας Σκέπης.

Στα χρόνια του βασιλέως Λέοντος του Μεγάλου (457-474 μ. Χ.) ζούσε στην Κων/πολη ο όσιος Ανδρέας, ο κατά Χριστόν σαλός. Σαλός είναι ο τρελλός και κατά Χριστόν σαλοί ονομάζονται κάποιοι άγιοι, οι οποίοι κάνανε κάποια περίεργα και παράλογα πράγματα, με απώτερο σκοπό να τους θεωρούν παλαβούς ή παλιανθρώπους και να μη τους τιμούν οι άνθρωποι· και έτσι αυτοί να ζουν εν ταπεινώσει και αφανεία. Μια νύχτα που γινότανε αγρυπνία στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο, που έγινε αργότερα πατριάρχης Κων/πόλεως (520-536 μ. Χ.), είδαν την Υπεραγία Θεοτόκο οφαλμοφανώς, όχι σε όραμα, να μπαίνει από την κεντρική πύλη του ναού. Την συνόδευαν οι παρθένοι Ιωάννης ο Πρόδρομος και Ιωάννης ο Θεολόγος και πλήθος αγγέλων. Αφού μπήκε μέσα στο ναό προχώρησε στον σολέα. Εκεί γονάτισε και προσευχήθηκε πολλή ώρα με θερμά δάκρυα υπέρ της σωτηρίας των πιστών, ενώ την βλέπανε μόνο ο Ανδρέας και ο Επιφάνιος. Αφού προσευχήθηκε για πολύ η Θεοτόκος σηκώθηκε και μπήκε μέσα στο ιερό, όπου φυλασσόταν το μαφόριο της δηλαδή το τσεμπέρι της, το πήρε στα χέρια της και βγαίνοντας έξω το άπλωσε πάνω από τους πιστούς, για να δείξει ότι τους σκέπει και τους προστατεύει.

Αυτό είναι το γεγονός το οποίο στάθηκε αφορμή η Εκκλησία μας να καθιερώσει την γιορτή της αγίας Σκέπης δηλαδή τη γιορτή προς τιμή της Παναγίας, η οποία σαν τη φωτοφόρο νεφέλη που σκέπαζε τη μέρα και φώτιζε τη νύχτα τους Ισραηλίτες στην έρημο, σκέπει και προστατεύει το λαό του Θεού και φωτίζει τους πιστούς στο δρόμο για την τελείωση. Πως μας σκεπάζει και πως μας προστατεύει η Παναγία μας; Με τις προσευχές της, με τις παρακλήσεις της και με τα δάκρυά της.

Μα θα μου πείτε, είναι τόσο μεγάλο το γεγονός που η Παναγία μας προσεύχεται για μας, ώστε η Εκκλησία μας να έχει ιδιαίτερη γιορτή γι’ αυτό το γεγονός; Ναι μάλιστα είναι μεγάλο και σπουδαίο και ζωτικής σημασίας. Λέγει κάπου ο ιερός Χρυσόστομος ότι πάντοτε έχουμε την ανάγκη των προσευχών των άλλων όσο και ενάρετοι και ευσεβείς κι αν είμαστε.

Παράδειγμα χαρακτηριστικό γι’ αυτό είναι ο απόστολος Παύλος, αυτός που ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού κι άκουσε άρρητα ρήματα, αυτός που ονομάσθηκε στόμα Χριστού, αυτός που είχε «νουν Χριστού», αυτός που «αναπλήρωνε τα υστερήματα των θλίψεων του Χριστού στο σώμα του», αυτός λοιπόν ο γίγας της αρετής και της ευσέβειας, πάντα ζητούσε τις προσευχές των χριστιανών. Αν και αυτοί που θα προσευχότανε για τον Παύλο δεν ήταν ούτε ανώτεροι του ούτε ισάξιοί του. Μοιάζει το γεγονός σαν ένας στρατιώτης να μιλά στον πρόεδρο της δημοκρατίας για τον στρατηγό. Κι όμως ο Παύλος όχι μόνο δεν αρνήθηκε τις προσευχές των χριστιανών, αλλά αντίθετα τους προέτρεψε και τους παρακαλούσε να προσεύχονται για κείνον.

Στην προς Ρωμαίους (15,30) γράφει· «Παρακαλώ δε υμάς αδελφοί μου … συναγωνίσασθαί μοι εν ταις προσευχαίς υπέρ εμού προς τον Θεόν». Στους Εφεσίους (6,18-19) συνιστά δέηση περί «πάντων των αγίων» και περί εαυτού. Τους Κολοσσαείς (4,2-3) παροτρύνει «τη προσευχή προσκαρτερείτε … προσευχόμενοι άμα και περί ημών». Τους Θεσσαλονικείς (Α΄ Θεσ. 5,25 · Β΄ Θεσ. 3,1) παρακαλεί «αδελφοί προσεύχεσθε υπέρ ημών».

Όχι δε μόνο ζητά να προσεύχονται γι’ αυτόν και για τους συνεργάτες του, αλλά και πιστεύει ότι ήδη το κάνουν και στις προσευχές τους οφείλει την υγεία του και τη σωτηρία από μεγάλους κινδύνους (πρβλ. Φιλημ. 22 · Β΄ Κορ. 1,10-11).

Αλλά και ο Πέτρος δεν είπε τι μου χρειάζεται η προσευχή των άλλων αφού είμαι απόστολος, αφού ομολόγησα το θεανθρώπινο του Χριστού, αφού πάνω στην ομολογία μου στηρίχθηκε η Εκκλησία. Έτσι όταν ήταν στη φυλακή από τον Ηρώδη τον Αγρίππα τον Α΄, οι χριστιανοί των Ιεροσολύμων προσευχόταν γι’ αυτόν με αποτέλεσμα να τον ελευθερώσει άγγελος Κυρίου κατά θαυμαστόν τρόπο.

Λοιπόν κι αν είσαι Παύλος κι αν είσαι Πέτρος έχεις ανάγκη των προσευχών των άλλων και μάλιστα των αγίων και μάλιστα της Παναγίας. Βέβαια οι αιρετικοί διαφωνούν στο σημείο αυτό και λένε να προσευχόμαστε κατ’ ευθείαν στο Θεό και όχι να επιζητούμε τις δεήσεις των αγίων. Ήδη τα παραδείγματα που αναφέραμε δίδουν την απάντηση, γιατί, αν μας χρειάζονται οι προσευχές των ζώντων και μη τελειωθέντων αδελφών μας, πόσο περισσότερο ωφέλιμες είναι οι προσευχές των αγίων. Ας αναφέρουμε όμως κι ένα χωρίο που είναι χαρακτηριστικό για το πόσο αναγκαία είναι η δέηση των δικαίων ζώντων και τεθνεώτων. Στον Αβιμέλεχ ένα βασιλιά της Αιγύπτου, που είχε υποπέσει σ’ ένα σοβαρό παράπτωμα, ο Θεός του είπε να προσφύγει στον Αβραάμ, που ήταν τότε στην Αίγυπτο, και να ζητήσει την προσευχή του. «Προφήτης εστί και προσεύξεται περί σου και ζήση» (Γεν. 20,7).  


Πως είναι ωφέλιμη η προσευχή των αγίων.

Αλλά ενώ η προσευχή έχει τεράστια δύναμη, ενώ είναι αναγκαία όσο ενάρετοι κι αν είμαστε, χρειάζεται μια προϋπόθεση για να καρποφορήσει. Και η προϋπόθεση είναι να προσπαθούμε κι εμείς· ν’ αγωνιζόμαστε· να μετανοούμε για τις αμαρτίες μας· να βιάζουμε τον εαυτό μας προς εξάσκηση της αρετής. Μη περιμένουμε τα πάντα από την προσευχή των αγίων, ενώ εμείς οι ίδιοι οκνεύουμε και τεμπελιάζουμε. Η αγιότητα δεν μεταδίδεται κατά μαγικό τρόπο· απαιτεί και ενεργό προσπάθεια εκ μέρους μας.

Έτσι ενώ ο Ιερεμίας προσευχήθηκε τρεις φορές για τους Εβραίους και στις τρεις φορές άκουσε το Θεό να λέγει· «Μη προσεύχου, μηδέ αξίου περί του λαού τούτου ότι ουκ εισακούσομαί σου» (7,16). Και ο Ιεζεκιήλ άκουσε το εξής· «και εάν ώσιν (είναι) οι τρεις ούτοι εν μέσω αυτής, Νώε και Δανιήλ και Ιώβ, αυτοί εν τη δικαιοσύνη αυτών σωθήσονται … η δε γη έσται εις όλεθρον» (14, 14-16). Και στον Ιερεμία είπε ο Θεός· «εάν στη (σταθεί) Μωσής και Σαμουήλ προ προσώπου μου, ουκ έστιν η ψυχή μου προς αυτούς» (15,1). Και τα λέγει αυτά ο Θεός στον Ιερεμία και στον Ιεζεκιήλ για να τους δείξει όχι ότι δεν δέχεται την ικεσία τους και τους περιφρονεί, αλλά δεν αξίζουν οι Ιουδαίοι για να τους βοηθήσει. Γι’ αυτό και αναφέρει τα ονόματα του Νώε, του Δανιήλ, του Ιώβ, του Μωϋσή, και του Σαμουήλ, που είχαν καθιερωθεί ως άγιοι μεγάλου βεληνεκούς, θεοπρόβλητοι και θεάρεστοι. Είναι σαν να λέγει ο Θεός σήμερα· «Ακόμη και η Παναγία και οι απόστολοι και ο Χρυσόστομος και ο Αθανάσιος να προσευχηθούν για σας, δεν σας βοηθώ. Η κακία σας είναι απροσμέτρητη και φοβερή.

Είναι χαρακτηριστική και η λεπτομέρεια ότι η Παναγία μας άπλωσε το μαφόριο της εντός του ναού και σκέπασε όσους αγρυπνούσαν και προσευχόταν. Θέλει να πει ότι πρέπει να έχουμε ουσιαστική σχέση με την Εκκλησία για να μας σκεπάσει με τις πρεσβείες της.

Την έχουμε αυτή τη σχέση; Πηγαίνουμε στην Εκκλησία, κοινωνούμε, εξομολογούμαστε, αγρυπνούμε, νηστεύουμε, ελεούμε, συγχωρούμε, προσπαθούμε να τηρήσουμε τις εντολές; Ο καθένας ας ρωτήσει τον εαυτό του και ας δώσει προσωπικά και υπεύθυνα την απάντηση.

  
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

πηγή: impantokratoros.gr

Έχουμε το δικαίωμα να είμαστε Έλληνες Ορθόδοξοι;

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ;

Γράφει ο Νίκος Χειλάδάκης

Αν αυτό το ερώτημα το έκανε κάποιος πριν από τρεις περίπου δεκαετίες, θα τον κοιτούσαν παράξενα μη αντιλαμβανόμενοι τι εννοεί και κάποιοι ίσως να τον θεωρούσαν και… φρενοβλαβή. Από τότε φαίνεται πως πέρασαν πολλοί «αιώνες». Από τότε που εκείνος ο περίφημος τέως υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο πολύς Χένρι, (που φαίνεται πως… ξέχασε να αποδημήσει εις Κύριον όπου θέλει δεν θέλει κάποτε θα δώσει απολογισμό των έργων του), είχε δηλώσει πως θα πρέπει να εξαφανίσουμε τις ελληνικές πολιτιστικές και θρησκευτικές αξίες, άρχισε να εφαρμόζεται ένα μεγάλο σχέδιο αποτάυτισης μας που την αποκορύφωση του την βλέπουμε σήμερα. Το σχέδιο αυτό κλήθηκαν να το υλοποιήσουν μιας σειρά απο πολιτικούς προδότες, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν βρει σαν πολύτιμο στήριγμα και σύμμαχο στις προδοτικές τους επιλογές και την επίσημη εκκλησιαστική ιεραρχία, (βλέπε πρόσφατη δήλωση του υπουργού Παιδείας κ Λομβέρδου και νομικού υποστηριχτή της διαβολικής και παράνομης σε πολλές χώρες αίρεσης των Scientology, ότι η πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία βασίζουν μαζί σε πλήρη σύμπνοια στην …ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας).

Το σχέδιο άρχισε να εφαρμόζεται με δειλά βήματα ακόμα απο την δεκαετία του εβδομήντα. Ο τότε και επίσημα αρχιμασόνος πρωθυπουργός, έκανε τις ολέθριες  μεταρρυθμίσεις στην παιδεία που άρχισε να παίρνει τον μεγάλο της κατήφορο. Κατάργησε τα αρχαία ελληνικά και το πολυτονικό και η ελληνική ταυτότητα έχανε ένα μεγάλο και βασικό συστατικό της χάριν της «προόδου» και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της. Στη συνέχεια όταν εισήρθαμε πανηγυρικά στην ευρωπαϊκή οικογένεια, της οποίας το έμβλημα με τα δώδεκα αστέρια μας θυμίζει αυθόρμητα την πόρνη της Αποκάλυψης, το σχέδιο άρχισε να προχωρεί με αργούς στην αρχή ρυθμούς και με μεγάλη επιτάχυνση στη συνέχεια. Από την δεκαετία του ογδόντα μια πολιτική σοσιαλιστική παράταξη που επαγγέλονταν την ανάστατη της χώρας, εδραίωσε ένα σύστημα που υπήρχε και πριν αλλά τώρα αυτό γίνονταν η επίσημη λεηλασία του κρατικού κορβανά και το δημόσιο εδραιώθηκε όσο ποτέ πριν σαν ένα κομματικό υποχείριο των εκάστοτε κυβερνητικών αρχών. Παράλληλα ένας αλλοπρόσαλλος αρχιεπίσκοπος, που από την μια είχε το προτέρημα να ξεσηκώνει τον κόσμο ενάντια σε νεοταξικά νομοσχέδια, όπως αυτό της απάλειψης του θρησκεύματος, στη συνέχεια όμως τον εγκατέλειπε στην τύχη του, (ενώ έκανε και το φοβερό και ασυγχώρητο λάθος να επιτρέψει στον παγκόσμιο αρχιαιρεσιάρχη και από τους ηγέτες της Νέας Τάξης, τον πάπα της Ρώμης, να έρθει και να μολύνει με την παρουσία του τα χώματα της ορθόδοξης Ελλάδας), ακύρωσε με την όλη στάση του ένα σοβαρό ανάχωμα αντίστασης.

Από εκεί και πέρα τελέστηκε η μεγάλη σύζευξη σε μια αρμονική προδοσία της πολιτικής και εκκλησιαστής ηγεσίας για την καταστροφή της ελληνορθόδοξης ταυτότητας του ελληνικού λαού. Ο σημερινός πολιτικός ηγέτης της χώρας, είναι αυτός που άνοιξε από τις αρχές του 1990 τα σύνορα και άρχισε η μεγάλη εισβολή των ξένων, κυρίως μουσουλμανικών στοιχείων, που την δεκαετία του 2000 και πιο πολύ την τρέχουσα δεκαετία έχει λάβει την μορφή ασύλληπτης χιονοστιβάδας που απειλεί πλέον να αλλοιώσει οριστικά και επιθανάτια την πληθυσμιακή δομή της πατρίδας μας χωρίς καμία αντίδραση. Μια σειρά αντιχριστιανικών και αντεθνικών νομοσχεδίων επιβλήθηκαν από την πολιτική κλίκα και επικροτηθήκαν από την εκκλησιαστική ιεραρχία που έχει συνταχτεί απόλυτα με τους πρωτεργάτες της εξόντωσης της ταυτότητας μας. Προώθηση της φυσικής ανωμαλίας με νόμο, κατάργηση της ελληνορθόδοξης αποκλειστικότητας μας κατοχυρωμένη και συνταγματικά, προώθηση με διάφορους νόμους ενός Ισλάμ σαν τον καλύτερο τρόπο της νόθευσης κάθε εθνικοθρησκευτικής ακεραιότητας μας και συνάμα με όλα αυτά διάλυση του κοινωνικού ιστού, αποχαύνωση του λαού με τον καθημερινό βομβαρδισμό κατευθυνόμενων προδοτικών ΜΜΕ.

Σήμερα φτάσαμε στο σημείο αποκορύφωμα όπου όποιος δηλώνει πως εξακολουθεί να θεωρεί τον εαυτό του Έλληνα και Ορθόδοξο να χαρακτηρίζεται ρατσιστής, φασίστας και …χρυσαυγίτης, (από μια πρωινή ενημερωτική εκπομπή του Μέγα στις 22 Οκτωβρίου). Όποιος αντιτίθεται στην εισαγωγή του Ισλάμ στην Ανωτάτη Θεολογική σχολή της Θεσσαλονίκης πάλι να θεωρείται φασίστας, ρατσιστής και εχθρός της «προόδου» της χώρας μας. Όποιος δεν πιστεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση με το σύγχρονο χάλι και κατάντημα της και στις μέχρι σήμερα στρατηγικές συμμαχίες μας που μας ξεπούλησαν σε κάθε εθνική κρίση, θωρείται επικίνδυνος και θα πρέπει να εξοβελίζεται στο περιθώριο και να καταδικάζεται στην αφάνεια και το χειρότερο στην οικονομική καταστροφή του.  Παράλληλα η προετοιμασία για την τελική επίλυση, βλέπε ξεπούλημα όλων των εθνικών θεμάτων, έχει ήδη γίνει και τώρα δεν απομένει παρά το τελευταίο βήμα, Αλήθεια ποια σοβαρή χώρα που σέβεται την ύπαρξη της, θα στέκεται «στήλη άλατος» όταν βλέπει να παραβιάζονται σχεδόν καθημερινά τα σύνορα της, είτε θαλάσσια, είτε αέρος, και να ασχολείται με το... «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» ;  Προσέξτε λοιπόν μην τυχόν και δηλώσετε σε δημόσιο χώρο πως εξακολουθείτε να θεωρείται τον εαυτό σας σαν Έλληνα και ακόμα περισσότερο σαν πιστό Ορθόδοξο! 

Αλήθεια φτάσαμε μέχρι εδώ ; Ως πότε θα ανεχόμαστε την αυτοκαταστροφή μας από μια ομάδα μειοδοτών και από μια ιεραρχία αποστατών ποιμένων που εναγκαλίζεται με όλη αυτή την μειοδοσία ; Ως εδώ και μη παρέκει! Καιρός να συμμαζευόμαστε, να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας και να ξεσηκώσουμε καινούργιους Καποδιστρίες. Δόξα τον Παντοδύναμο υπάρχουν και σήμερα πολλοί. Το δικαίωμα να είμαστε και να δηλώνουμε δημόσια Έλληνες Ορθόδοξοι, μας το έχουν πλήξει, μας το έχουν τραυματίσει, αλλά κανείς δεν θα μπορέσει, όσο υπάρχουμε, να μας το εξαφανίσει ολοκληρωτικά. 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

http://impantokratoros.gr/

Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα

Η σιωπή συντροφεύει τις μεγάλες ώρες των αγίων, τις ιερές ώρες της περισυλλογής, της αυτοσυγκέντρωσης, της αυτομεμψίας, της μελέτης, της προσευχής. Η σιωπή καλύπτει την έρευνα, την αγρυπνία, την ανακάλυψη του σοφού επιστήμονα. Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου, του αναγκεμένου, του δυστυχισμένου. Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα, οι αδιαφήμιστες ηρωικές πράξεις, οι μυστικές προσωπικές επαναστάσεις, η γνωριμία με τον άγνωστο εαυτό μας. Έτσι έχουμε τη σημαντική σιωπή του αγίου, την κορυφαία σιωπή του σοφού, την υπομονετική σιωπή του ήρωα, την ακριβή σιωπή του υπομονετικού κι επίμονου, την ευαγγελική σιωπή του αυτοθυσιαζόμενου.

Κουραστήκαμε από την ακατάσχετη πολυλογία, προχειρολογία και φθηνολογία. Το κόστος τους είναι βαρύ, αλλοιώνουν την ουσία, τα πρώτα, τα σημαντικά, τα καίρια και ιερά. Έχουμε ανάγκη από την ανάπαυση στη χρυσή σιωπή, την πολύτιμη ακοή, τη βιωματικότητα των απαραίτητων λόγων. Χρειάζεται μια αντίσταση στους πρόχειρους κι εύκολους λόγους. Αξίζει να καταλαγιάσουμε, να ησυχάσουμε, να ξαποστάσουμε για ν’ ακούσουμε μέσα στην ησυχία τη χαμηλή φωνή του Θεού, την εναγώνια φωνή της συνειδήσεως μας, τη διδακτική φωνή του ιερού παρελθόντος, για να μετανοήσουμε ειλικρινά.

Μοναχού Μωυσή Αγιορείτου

xristianos.gr

Άγιος Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων -23 Οκτωβρίου

• Από  pemptousia.gr

Ο άγιος Ιάκωβος ήταν υιός του Ιωσήφ του Μνήστορος από τον πρώτο του γάμο. Ευλογήθηκε παρά Θεού όταν ήταν ακόμη στην κοιλία της μητρός του, και υπήρξε τόσο δίκαιος στον βίο του ώστε όλοι οι Εβραίοι τον αποκαλούσαν «Δίκαιο» και «Ωβλία», που στα εβραϊκά σημαίνει «προμαχών λαού» και «δικαιοσύνη». Από την παι­δική ήδη ηλικία, ο Ιάκωβος έζησε με την πιο αυστηρή άσκηση. Δεν έπινε κρασί ούτε άλλα δυνατά ποτά.

 Μιμούμενος τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, δεν έτρωγε ποτέ τίποτε από όσα έχουν πνοή ζωής μέσα τους. Ξυράφι ποτέ δεν πέρασε επί της κεφαλής του, όπως ορίζει ο Νό­μος για όσους αφιερώνονται στον Θεό (Αριθ. 6, 5). Ποτέ του δεν λου­ζόταν και δεν χριόταν με έλαιο, προκρίνοντας τη μέριμνα της ψυχής έναντι εκείνης του σώματος.

Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, οι Απόστολοι ομοφώνως εξέλεξαν τον δίκαιο Ιάκωβο πρώτο επίσκοπο Ιεροσολύμων. Τέλειος σε όλες τις αρετές της πράξεως και της θεωρίας, ο Ιάκωβος μόνος εισερχόταν στα Άγια των Αγίων της Καινής Διαθήκης -όχι μια φορά τον χρόνο όπως έπραττε ο αρχιερεύς των Ιουδαίων- αλλά κάθε μέρα για να τελέσει τα άγια Μυστήρια. Ενδεδυμένος ύφασμα λινό, εισερχόταν μόνος στον Ναό, και επί ώρες στεκόταν γονυπετής πρεσβεύοντας υπέρ του λαού και της σωτηρίας του κόσμου, σε βαθμό που τα γόνατά του έγιναν σκληρά σαν πέτρα.
 

Προήδρευσε της Αποστολικής Συνόδου και σχετικά με το αν πρέπει να περιτέμνονται οι εθνικοί που ασπάζονταν τη χριστιανική πίστη, πρότεινε να μην επιβαρύνονται οι προσήλυτοι με τις επιταγές του παλαιού Νόμου αλλά να τους ζητηθεί να απέχουν μόνον της πορνείας και των ειδωλοθύτων (Πραξ. 15, 20). Συνέταξε επίσης την επιστολή που φέρει το όνομα του στην Αγία Γραφή. Στην επιστολή αυτή διορθώνει όσους θεωρούν τον Θεό ως αιτία των κακών: ο γαρ Θεός απείραστός εστι κακών, πειράζει δε ουδένα· έκαστος δε πειράζεται υπό της ιδίας επιθυμίας εξελκόμενος και δελεαζόμενος (Ιακ. 1, 13-14).

Προ­τρέπει επίσης τους χριστιανούς να μην περιοριστούν στην ομολογία της πίστεώς τους στον Χριστό, αλλά να ακτινοβολεί η πίστη τους μέσα από τα έργα της αρετής. Ώσπερ γαρ το σώμα χωρίς πνεύματος νεκρόν έστιν, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων νεκρά έστι (Ιακ. 2, 26). Προσ­θέτει πολλές άλλες συμβουλές για το πως να διάγει κανείς βίο θεάρε­στο και να αποκτήσει τη σοφία την παρά Θεού, διδάσκοντάς μας να αναγνωρίζουμε εν παντί το δώρο του Κυρίου: πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν έστι καταβαίνον από του πατρός των φώτων, παρ’ ω ουκ ένι παραλλαγή ή τροπής αποσκίασμα (Ιακ. 1, 16).

Ο άγιος Ιά­κωβος συνέταξε επίσης τη θεία Λειτουργία, που φέρει το όνομά του και αποτελεί πηγή όλων των λειτουργιών της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Περί το έτος 62, η Ιουδαία βρισκόταν σε αταξία και αναρχία μετά τον θάνατο του ηγεμόνος Φήστου· οι Εβραίοι, που είχαν αποτύχει στην απόπειρά τους να θανατωθεί ο Παύλος (Πραξ. 25-26), στράφηκαν κατά του Ιακώβου, του οποίου η φήμη ως δικαίου έκανε τον λαό να εμπι­στεύεται το κήρυγμά του. Πολλοί, κόσμος απλός αλλά και πρόκριτοι, είχαν ασπαστεί την πίστη και οι γραμματείς και οι φαρισαίοι εφοβούντο ότι εντός ολίγου όλοι θα αναγνώριζαν στο πρόσωπο του Ιησού τον Μεσ­σία.

Παρουσιάστηκαν τότε στον επίσκοπο Ιεροσολύμων, πλήρεις υποκρισίας, επαίνεσαν την αρετή και τη δικαιοσύνη του και του είπαν: «Παρακαλούμεν σε, τον δίκαιο και αμερόληπτο, να προτρέψεις τον λαό που σύντομα θα συναθροιστεί για το Πάσχα να μην υποπέσει σε πλάνη σχε­τικά με το πρόσωπο του Ιησού. Παρακαλούμεν σε να ανέλθεις στο πτε­ρύγιο του ναού ώστε να σε βλέπει και να σε ακούει όλος ο λαός, και οι εθνικοί ακόμη που θα συγκεντρωθούν για την εορτή».
Όταν ο Ιάκω­βος ανέβηκε στο πτερύγιο του ναού, οι γραμματείς και οι φαρισαίοι του φώναξαν μέσα από το πλήθος: «Ειπέ ημίν, δίκαιε, εις τί να πιστεύσωμεν διότι ο λαός πλανάται και ακολουθεί Ιησούν τον σταυρωθέντα, Φα­νέρωσέ μας ποιός είναι αυτός ο Ιησούς». Ο δε Ιάκωβος, με στεντόρεια φωνή απάντησε:«Διατί με ερωτάτε διά τον Υιόν του Ανθρώπου; Εκείνος κάθεται τώρα στον ουρανό, δεξιά της Δυνάμεως του Πατρός Του και θα έλθει πάλι καθεζόμενος επί νεφελών για να κρίνει εν τη δικαιοσύνη του την οικουμένην άπασα».

Πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι πίστεψαν στη μαρ­τυρία του Ιακώβου και ανέκραξαν: «Ωσαννά τω υιώ Δαβίδ!» Οι γραμματείς όμως και οι φαρισαίοι έτριξαν τους οδόντας και φώναξαν: «Ως και ο Δίκαιος επλανήθη!» Έτρεξαν στο πτερύγιο του ναού και έριξαν καταγής τον Δίκαιο, για να πληρωθεί το ρηθέν υπό Ησαΐου του προ­φήτου: Άρωμεν τον δίκαιον, ότι δύσχρηστος ημίν έστι (Ησ. 3, 10). Παρά το ύψος από το όποιο έπεσε, ο Ιάκωβος δεν σκοτώθηκε πέφτοντας και οι Ιουδαίοι άρχισαν να τον λιθοβολούν. Ο άγιος σηκώθηκε και γονα­τίζοντας ανέκραξε προς τον Θεό, κατά μίμηση του Χριστού και του αγίου Στεφάνου (Λουκ, 23, 34·Πράξεις 7, 59- 60): «Ικετεύω σε Θεέ μου και Πατέρα επουράνιε, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσιν!»

Κι ενώ προσευχόταν για τους διώκτες και δημίους του, ένας Ιουδαίος από το πλήθος, κατελήφθη από μανία βλέποντας την ακλόνητη αγάπη του Δι­καίου· πήρε το ξύλο με το οποίο στράγγιζαν τα υφάσματα, τον κτύπησε στην κεφαλή και έτσι ο Ιάκωβος ο Δίκαιος μαρτύρησε την πίστη του στον Σωτήρα Χριστό. Τον ενταφίασαν επί τόπου κοντά στον Ναό. Τόση ήταν η φήμη της αρετής του Ιακώβου ώστε ακόμη και οι πλέον σκε­πτικιστές Εβραίοι θεώρησαν τον μαρτυρικό του θάνατο ως αίτια της πολιορκίας και της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το έτος 70.
(Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Οκτώβριος, εκδ. Ίνδικτος, σ. 273-275)

• Από  pemptousia.gr και agioritikovima.gr

ΘΑΥΜΑ: Γυναίκα που ήταν κωφή άκουσε τι της είπε ο πνευματικός στην εξομολόγηση!

•                          Από  Tromaktiko

Γυναίκα, που ήταν κωφή, άκουσε τι της είπε ο πνευματικός στην εξομολόγηση Το περιστατικό το ανέφερε ο αρχιμανδρίτης π. Αρσένιος Κατερέλος σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στον αρχιμανδρίτη π. Ιωήλ Κωνστάνταρο.

«Ο γέροντας Παρθένιος, ο νυν ηγούμενος της Μονής του αγίου Παύλου στο Άγιο Όρος, μία φορά εξωμολόγησε μία εντελώς κουφή, που μόνο την ώρα του Μυστηρίου της εξομολογήσεως ήρθη παντελώς η κουφότης της.

Άκουσε όλα τα του Γέροντος. Μόλις πήγε έξω, οι δικοί της διερωτώντο τι είδους εξομολόγησι θα έκανε την στιγμή που δεν μπορούσε να κάνη διάλογο και να πάρη συμβουλές, αφού δεν μπορούσε να ακούση τον πνευματικό. Αλλά όταν μετά την εξομολόγησι ο ίδιος ο Γέροντας τους διεβεβαίωσε ότι έγινε τέλεια εξομολόγησις, δηλαδή η παντελώς κουφή τα άκουγε όλα, έμειναν έκθαμβοι...! Όταν ο Γέροντας μας το εδιηγήτο δεν μπορούσε να σταματήση τα δάκρυά του. Δεν χρειάζονται περαιτέρω σχόλια".

από το tromaktiko.blogspot.gr   και 

http://www.agioritikovima.gr/

ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΑΓ.ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΣΙΝΑ 2 ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΡΑΤΗΘΗΚΑΝ ΟΜΗΡΟΙ ΕΙΣΒΟΛΗ ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΩΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΦΟΡΟΥ

ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΑΓ.ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΣΙΝΑ 2 ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΡΑΤΗΘΗΚΑΝ ΟΜΗΡΟΙ ΕΙΣΒΟΛΗ ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΩΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΦΟΡΟΥ

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π
Το ιστορικό μοναστήρι της Αγ.Αικατερίνης του Σινά για μια ακόμη φορά στοχοποιήθηκε από εξτρεμιστές μουσουλμάνους και τις τοπικές αρχές μετέδωσε το site Linga και το Copts Today .
Οι ισλαμιστές άραβες που διάγουν μια ζωή ημινομαδική στην έρημο του Σινά αποτελούν σήμερα την αρχική απειλή τόσο για τη ζωή των μοναχών όσο και για το μνημείο που είναι μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Πιο συγκεκριμένα ο διακεκριμένος δικηγόρος Dr Iyhab Ramzy καταγγέλει στους δημοσιογράφους την παραβατική συμπεριφορά που επέδειξαν οι εξτρεμιστές κατά της μονής και των μοναχών:
“Πρόσφατα κάποιοι κάτοικοι της περιοχής Τala αποπειράθηκαν να επιτεθούν στη μονή της Αγίας Αικατερίνης και τελικά πέτυχαν να κατεδαφίσουν την πύλη εισόδου και πήραν ομήρους 2 μοναχούς.Οι μοναχοί δέχθηκαν να πληρώσουν ένα φόρο ως αντάλλαγμα για να τεθεί ένα τέλος σε αυτές τις επιθέσεις. Φόρος υποτέλειας. Αντιθέτως οι ισλαμιστές απειλούν ακόμη όλους τους κληρικούς και τους μοναχούς με βιαιοπραγίες και διεκδικούν γη της μονής που θεωρούν ότι παράνομα καταπατήθηκε”.
Ο συνήγορος υπογραμμίζει ότι παρά τις πολυάριθμες καταγγελίες και προσφυγές δεν επιτεύχθηκε καμιά πρόοδος στο θέμα.” Το μόνο που υφίσταται είναι οι ψευδο-νομικές διαδικασίες διακστηρίου αραβικών φυλών της ερήμου που επιβάλουν στους μοναχούς ένα φόρο 150.000 αιγυπτιακών λιρών (περίπου 21 000 δολάρια).Οι τοπικές αρχές εθελοτυφλούν στις διακηρύξεις των φανατικών για εξοβελισμό του χριστιανισμού από το Σινά τονίζει ο κ. Ramzy .
Για παράδειγμα δεν πάει πολύς καιρός που οι αρχές επέβαλαν ένα φόρο στους μοναχούς γιατί η μονή διαθέτει μια τράπεζα για τους προσκυνητές η οποία θεωρήθηκε πηγή πλουτισμού.Για πρώτη φορά μια τέτοια απόφαση στην ιστορία της Αιγύπτου ελήφθη κατά ασκητών!Ο Ramzy θεωρεί ότι όλες αυτές οι ενέργειες συμβάλουν στην εκρίζωση του χριστιανισμού από την περιοχή και επιμένει ότι όλα αυτά συντελούν στη φυσική καταστροφή της μονής. ».Σε συνέντευξή του στο site o ιερομόναχος της μονής Γρηγόριος αναφέρεται στο χρονικό των διώξεων σε επίπεδο αρχών από τους αδελφούς μουσουλμάνους κατά της μονής και των μοναχών:
“Επί Μόρσι ένας ανώτατος στρατιωτικός εν αποστρατεία ο Ahmad Radjai Atiye στράφηκε κατά της μονής. Αμφισβήτησε ότι είχαν δομηθεί νομίμως παρεκκλήσια της μονής. Η τοπική κυβέρνηση εξαρτώμενη από τους αδελφούς μουσουλμάνους δημοσίευσε 71 διατάγματα που αφορούν την κατεδάφιση εκκλησιών του 4^ου αιώνα και μας καταλόγισαν ότι παράνομα οικοδομήσαμε πολλές εκκλησίες το 2006 που στην πραγματικότητα είναι κτίσματα του 6^ου αι !”.(Pravoslavie 14.10.14)

dimpenews.com

yiorgosthalassis.blospot.com

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Η εικονογράφηση στην κατακόμβη της Αγίας Πρίσκιλλα. Η αρχαιότερη σωζόμενη αγιογραφία της Παναγίας από το 150 μ.Χ.!

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Η εικονογράφηση στην κατακόμβη της Αγίας Πρίσκιλλα. Η αρχαιότερη σωζόμενη αγιογραφία της Παναγίας από το 150 μ.Χ.!

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Η εικονογράφηση στην κατακόμβη της Αγίας Πρίσκιλλα. Η αρχαιότερη σωζόμενη αγιογραφία της Παναγίας από το 150 μ.Χ.! 

Αυτή είναι η αρχαιότερη σωζόμενη αγιογραφία της Παναγίας, που χρονολογείται περίπου στο 150 μετά Χριστόν! Βρίσκεται στη Ρώμη, στην κατακόμβη της Αγίας Πρίσκιλλα (Priscilla), στην οδό Salaria.

Η εικόνα αναπαριστά την Προσκύνηση των μάγων ή τον Ευαγγελισμό και παρουσιάζει την Παναγία με τον Χριστό νήπιο στην αγκαλιά της (Παναγία Βρεφοκρατούσα).

Η πιο παλιά σωζόμενη έκφραση της Χριστιανικής αγιογραφίας, βρίσκεται στους τοίχους των Χριστιανικών κατακομβών της Ρώμης.

Οι κατακόμβες της Αγίας Πρίσκιλλα χρησιμοποιήθηκαν από τους Χριστιανούς για τον ενταφιασμό των νεκρών, από τις αρχές του δεύτερου αιώνα μέχρι τον τέταρτο αιώνα. Παλαιότερα στο ίδιο σημείο, βρισκόταν ένα ρωμαϊκό λατομείο.

Οι κατακόμβες εκτείνονται για περίπου 13 χιλιόμετρα σε διάφορα επίπεδα, μέσα στη γη. Μερικοί από τους τοίχους και τις οροφές είναι διακοσμημένοι με υπέροχες εικόνες από βιβλικές σκηνές. Περιέχουν διάφορα έργα ζωγραφικής των Αγίων και των πρώτων Χριστιανικών συμβόλων.

Οι κατακόμβες της Αγίας Πρίσκιλλα πιστεύεται ότι ονομάστηκαν έτσι, από την Αγία Πρίσκιλλα, που ήταν η σύζυγος του Αγίου Ακύλα (Acilius). Μαρτύρησαν και οι δύο κατά παραγγελία του Νέρωνα.

Ιδιαίτερα ξεχωριστός είναι ο «Ελληνικός Ναός» (Capella Greca), μια τετραγωνική αίθουσα με μια αψίδα, που περιέχει νωπογραφίες του δεύτερου αιώνα που παρουσιάζουν σκηνές της Καινής και Παλαιάς Διαθήκης, συμπεριλαμβανομένου και του ”Διαμοιρασμού των άρτων” (Fractio Panis), εικόνα από τις πρώτες Χριστιανικές ”Αγάπες”. Επάνω από την αψίδα βρίσκεται η εικόνα της Τελικής Κρίσεως.

Στα δεξιά είναι Ρωσική αγιογραφία του 1130 μετά Χριστόν, με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η ομοιότητα με την εικονογράφηση της Παναγίας στις κατακόμβες είναι χαρακτηριστική. Η Ορθόδοξη Εκκλησία διαφύλαξε για 20 αιώνες αναλλοίωτη, την αρχαία Χριστιανική παράδοση.

Εικόνες από την κατακόμβη της Αγίας Πρίσκιλλα

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Ιησούς Χριστός

Ιησούς Χριστός, ο καλός Ποιμήν

Ιησούς Χριστός, ο καλός Ποιμήν

Διαμοιρασμός των άρτων (Fractio Panis), 
εικόνα από τις πρώτες Χριστιανικές «Αγάπες»

Γενική άποψη των εικονογραφήσεων

Γυναίκα που προσεύχεται

Λεπτομέρεια από την ίδια εικόνα (norfid)                                                  http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/

http://sfa-cryptochristian.blogspot.gr

Λέγε την σωτήρια προσευχή με τα χείλη και με την καρδιά συνεχώς...

Η κάτωθι σύντομος προσευχή είναι παντοδύναμον όπλον κάθε χριστιανού:
- «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».
- «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς».

Λέγε, αδελφέ μου, με τα χείλη και με την καρδίαν σου συνεχώς τα σωτήρια αυτά λόγια, διότι φωτίζουν τον νούν, γαληνεύουν την καρδίαν, καίουν την αμαρτίαν, μαστίζουν και εκδιώκουν τους Δαίμονας.

                                                                                                     xristianos.gr

«Διακονητές» και «Προστάτες» Άγιοι.

«Διακονητές» και «Προστάτες» Άγιοι.

 

- Γέροντα, πονάει το δόντι μου.

- Δεν είναι καλά να πονέσης λίγο, για να ωφεληθής και λίγο; Κάνε ένα κομποσχοίνι στον Άγιο Αντίπα, που βοηθάει στον πονόδοντο, και θα σου περάση ο πόνος...

- Έκανα, Γέροντα, και δεν πέρασε. 
 
- Φαίνεται κάτι θα φταίη. Αν του πης: «από τώρα θα είμαι πιο προσεκτική σε όλα», αμέσως ο Άγιος θα βοηθήση. Ο Άγιος Αντίπας είναι μεγάλος Άγιος! Πόσο ευαρέστησε τον Θεό! «Αντίπας, ο μάρτυς μου ο πιστός*», λέει στην Αποκάλυψη. 
 
- Γέροντα, στην Ακολουθία και στην Παράκληση της Αγίας Βαρβάραςαναφέρεται ότι η Αγία θεραπεύει τις λοιμώδεις ασθένειες. 
 
- Ποιες είναι οι λοιμώδεις ασθένειες; 
 
- Οι ασθένειες, Γέροντα, που μεταδίδονται με τα μικρόβια. 
 
- Τότε να παρακαλάτε την Αγία Βαρβάρα να σας βοηθάη, για να μη μεταδίδεται το «μικρόβιο» της ζήλειας μεταξύ σας. Να φωτοτυπήσης της Παράκληση της Αγίας Βαρβάρας και να την μοιράσης στις αδελφές. 
 
- Η Αγία Βαρβάρα, Γέροντα, είναι προστάτις και του Πυροβολικού. 
 
- Ε, καλά, ένας Άγιος μπορεί να κάνει όλα τα διακονήματα. 
 
- Γέροντα, και η Αγία Ειρήνη είναι προστάτις της Χωροφυλακής. 
 
- Ναι, γι’ αυτό όταν καμμιά φορά δεν έχης ειρήνη, να παρακαλάς την Αγία Ειρήνη, που κυβερνάει και ολόκληρο το σώμα της Χωροφυλακής και φέρνει ειρήνη, να φέρνη την ειρήνη και μέσα στην καρδιά σου. 
 
- Γέροντα, πολύ συχνά χάνω πράγματα και μετά χάνω χρόνο να τα βρω. 
 
- Γιατί δεν επικαλείσαι τον Άγιο Μηνά που έχει ειδικότητα σ’ αυτό; Ο Άγιος Μηνάς αμέσως φανερώνει ό,τι χάσαμε, χωρίς να έχη πολλές απαιτήσεις! Εγώ μια φορά, όταν ήμουν στο Κοινόβιο, είχα χάσει το κλειδί από το κελλί μου- τότε κλειδώναμε τα κελλιά, γιατί μέσα στο μοναστήρι κυκλοφορούσαν και διάφοροι κοσμικοί. «Δεν πειράζει, λέω, θα πάω στο μαραγκούδικο». Κοιτάζω, έλειπε το κλειδί και από το μαραγκούδικο. Πάω στο βουρδουναριό, όπου έφτιαχνα τα σαμάρια για τα ζώα, και από ‘κει έλειπε το κλειδί. «Πού να πάω τώρα;» λέω. Άναψα τότε ένα κερί στον Άγιο Μηνά και αμέσως τα βρήκα όλα τα κλειδιά που δεν περίμενα. Ένα κερί και εντάξει! Υποχρεώνονται οι Άγιοι με το κερί. 
 
Τον Άγιο Μηνά εγώ τον ήξερα ότι τον εικονίζουν και καβαλλάρη. Η μητέρα μου, που τον είχε δει μια φορά και της έδωσε απάντηση για ένα θέμα, μου είπε ότι ο Άγιος Μηνάς είναι καβαλλάρης. Εγώ επέμενα και της έλεγα ότι μόνον ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Γεώργιος είναι καβαλλάρηδες. «Όχι, μου έλεγε η μητέρα μου, αυτός που είδα ήταν με καστανό άλογο και μου είπε ότι είναι ο Άγιος Μηνάς. “Ποιος είσαι; Τον ρώτησα. Ο Άγιος Γεώργιος έχει άσπρο άλογο, ο Άγιος Δημήτριος κόκκινο, εσύ ποιος είσαι;”. Ο Άγιος Μηνάς είμαι”, μου είπε». 
 
- Γέροντα, μπορεί ο άγιος Σπυρίδων να ζήτησε από τον Θεό να μείνη άφθαρτο το Λείψανό Του; 
 
- Όχι, πώς μπορεί να γίνη αυτό; Οι Άγιοι δεν ζητούν τέτοια πράγματα. Ο Θεός οικονόμησε να μείνη άφθαρτο το Λείψανο, για να βοηθιούνται οι άνθρωποι. Και βλέπετε πως τα έχει οικονομήσει ο Θεός! Επειδή η Κέρκυρα, η Κεφαλονιά, η Ζάκυνθος είναι κοντά στην Ιταλία και εύκολα οι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρασυρθούν από τον Καθολικισμό, έβαλε φράγμα εκεί πέρα τον Άγιο Σπυρίδωνα, τον Άγιο Γεράσιμο και τον Άγιο Διονύσιο. 
 
- Γέροντα, όταν είσαστε στο Μοναστήρι, αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια. Όταν λείπετε και συμβή κάποιος πειρασμός, δειλιάζω. 
 
- Μη φοβάσαι, έχετε Προστάτες μεγάλους κοντά σας, να μην τους αφήνετε, να τους ενοχλήτε συνέχεια. Όταν θα χρειάζεται και η δική μου σκιά για ανθρώπινη βοήθεια, είτε από το Άγιον Όρος είτε από κοντά, θα υπάρχη. Εάν στην κοσμική ζωή τα καλά αδέλφια φροντίζουν τις αδελφές τους, πόσο μάλλον στην πνευματική ζωή, που είναι ανώτερη. Γι’ αυτό και σας έχω αφήσει τον θησαυρό που είχα, τον Άγιο Αρσένιο, και επόμενο είναι να είναι εδώ και η καρδιά μου, γιατί «όπου ο θησαυρός εκεί και η καρδία». Άλλωστε σας το είχα πει: «Ό,τι πολύτιμο κι αν έχω, θα το αφήσω στη Μονή μας, όπου μένει και ο Άγιός μου ο οποίος σε κάποιον είπε: «Εγώ μένω έξω από την Θεσσαλονίκη». Γι’ αυτό, αφού και ο ίδιος είπε ότι μένει εδώ, να τον παρακαλάς εκ μέρους μου- εάν διστάζης-, να παίρνη την πατερίτσα του και να βολεύη με τον τρόπο του τα ταγκαλάκια. 
 
Αυτή είναι και η δουλειά όλων γενικά των Αγίων, να βοηθούν και να προστατεύουν εμάς τους ταλαίπωρους ανθρώπους από τους ορατούς και αοράτους πειρασμούς. Δική μας δουλειά είναι, όσο μπορούμε, να ζούμε πνευματικά, να μη στεναχωρούμε τον Χριστό, να ανάβουμε το καντηλάκι στους Αγίους και να τους παρακαλούμε να μας βοηθούν.Σε αυτήν την ζωή έχουμε ανάγκη βοηθείας, για να μπορέσουμε να πάμε κοντά στον Χριστό. Στην άλλη ζωή, εάν ο Θεός μας αξιώση και πάμε κοντά Του, ούτε και τους Αγίους θα «κουράζουμε», αλλά ούτε και θα υπάρχη λόγος να τους παρακαλούμε να μας βοηθήσουν. 
 
* Αποκ. 2,13. Ο Άγιος Αντίπας, επίσκοπος Περγάμου, έζησε κατά τους Αποστολικούς χρόνους και μαρτύρησε στην Πέργαμο. Η μνήμη του εορτάζεται στις 11 Απριλίου.
 

Από το βιβλίο:
«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Στ΄ - ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ» 

http://www.agioritikovima.gr
http://www.diakonima.gr

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Ύστερα από μία κουραστική μέρα, μας είναι απαραίτητη η βραδυνή προσευχή.

Ύστερα από μία κουραστική μέρα, μας είναι απαραίτητη η βραδυνή προσευχή.

Το βράδυ, κατάκοπος καθώς είμαι από το μόχθο της ημέρας, δεν έχω όρεξη για προσευχή
Άλλωστε, γιατί να προσευχηθώ;
Μα πως είναι δυνατό!

Να μην έχει κανείς διάθεση επικοινωνίας με τον Κύριο, έστω και εξουθενωμένος σωματικά;
Μήπως οι οποιεσδήποτε διασκεδάσεις ξεκουράζουν τον άνθρωπο;
Όχι, αυτές τον καταπονούν περισσότερο, ενώ η προσευχή έλκει τη θεία χάρη, που αναπαύει σώμα και ψυχή.
Δεν προσεύχεστε, λοιπόν...
Ή είστε θυμωμένοι με το Θεό ή πιστεύετε ότι δεν Τον έχετε ανάγκη.
Γιατί να προσευχηθώ;
Αναρωτιέστε.
Νιώθετε αυτάρκεια και αυτοϊκανοποίηση.
Είστε χορτάτοι!
Και δεν θέλετε να ζητάτε...
Κάθε βράδυ, όσο κουρασμένοι κι αν είστε, μην παραλείπετε να καταφεύγετε σ' Εκείνον.
Να προσεύχεστε γονατιστοί ή καθισμένοι.
Και όταν μπορείτε, να σηκώνεστε όρθιοι.
Δεν έχει τόση σημασία ή στάση, φτάνει να προσεύχεστε.
Να ευχαριστείτε τον Κύριο για την ημέρα που πέρασε, όσο δύσκολη κι αν ήταν.
Να Τον παρακαλάτε για μια καλή νύχτα και να ζητάτε συγχώρηση
Με βαθειά μετάνοια για τα σφάλματά σας.
Προσευχή τη νύχτα στο κρεβάτι.
Στη διάρκεια της νύχτας, όποτε ξυπνάτε για λίγο και πριν σας ξαναπάρει ό ύπνος.
Να προσεύχεστε έτσι όπως είστε ξαπλωμένοι.
Αυτό δεν είναι κακό.
Απεναντίας μάλιστα, αν συνηθίσετε να λέτε την ευχή ή κάποιον ψαλμό στα μεσοδιαστήματα του ύπνου θα διώχνετε όλους τους κακούς λογισμούς, που σας πολεμούν εκείνη την ώρα.

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου
http://lllazaros.blogspot.gr/2014/10/blog-post_19.html

http://yiorgosthalassis.blogspot.com