Συγκλονιστικό θαῦμα μέ μία Ἁγία Γραφή.

Συγκλονιστικό θαῦμα μέ μία Ἁγία Γραφή.

Κατά τη διάρκεια του Α παγκοσμίου πολέμου κάποιος στο στρατόπεδο μοίρασε στους στρατιώτες την Καινή Διαθήκη σε μικρά καλοδεμένα βιβλιαράκια.
Πήρες και συ και με εκνευρισμό παρατήρησες ότι στον πόλεμο είναι απαραίτητο το ατσάλι και το μολύβι και όχι τα βιβλία. «Εδώ εάν δε μας σώσει το ατσάλι,το βιβλίο δεν θα μας σώσει σίγουρα!» Τέτοιου είδους σχόλιο έκανες, αφού μέχρι εκείνη την ημέρα τίποτα δεν εναπέθετες στην πίστη στο Θεό. Την πίστη την θεωρούσες ως κάποια παλιά καμπαρτίνα, που το ανθρώπινο καραβάνι από καταβολής κόσμου, αν και άχρηστη τη σέρνει μαζί του.
Παρόλα αυτά πήρες το βιβλιαράκι και το έβαλες μέσα στην αριστερή τσέπη. Τι συνέβη; Μόνος σου λες, θαύμα από τον Θεό και το προσυπογράφω. Την ίδια μέρα ξεκίνησε δυνατή μάχη. Γύρω σου έπεφταν τραυματίες. Ξαφνικά τραντάζεσαι. Σε χτύπησε σφαίρα. Πιάνεις με το χέρι την αριστερή πλευρά σου στο μέρος της καρδιάς. Περίμενες να τρέξει αίμα. Όταν γδύθηκες, βρήκες τη σφαίρα σε αυτό το βιβλιαράκι, ακριβώς στο μέρος της καρδιάς. Έτρεμες σαν να είχες πυρετό. Το χέρι του Θεού! Το ιερό βιβλίο σου έσωσε τη ζωή από το ατσάλι και το μολύβι. Την ημέρα αυτή την θεωρείς ως πνευματική σου γέννηση. Από την ημέρα εκείνη άρχισες να έχεις φόβο Θεού και διαφύλαξες την πίστη σου προσεκτικά. Όντως δεν είναι παλιά καμπαρτίνα! Και δεν την κουβαλά το ανθρώπινο καραβάνι μάταια.
 
Πηγή: Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται, Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

http://istologio.org/?p=2389
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/10/blog-post_9700.html

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Για την καλοπέραση

Για την καλοπεραση

• Από  agapienxristou.blogspot.ca

Γέροντας Τύχων

Πολύ στενοχωριόταν, όταν έβλεπε καλοθρεμμένο νέο, και περισσότερο, όταν έβλεπε καλοθρεμμένο Καλόγηρο, επειδή δεν ταιριάζουν τα παχιά με το Αγγελικό Σχήμα.

Μια μέρα τον επισκέφτηκε ένας λαϊκός πολύ χονδρός και του λέει:
- Γέροντα, έχω πόλεμο σαρκικό με βρώμικους λογισμούς, πού δεν μ' αφήνουν
καθόλου να ησυχάσω.

Ό Παπα - Τυχών του είπε:
- Εάν, παιδί μου, εσύ θα κάνης υπακοή, με την Χάρη του Χρίστου εγώ θα σε κάνω Άγγελο. Να λες, παιδί μου, συνέχεια την ευχή, το Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, και να περνάς όλες τις ήμερες με ψωμί και νερό, και το Σάββατο και την Κυριακή να τρως φαγητό με λίγο λάδι. Να κάνης και από εκατόν πενήντα μετάνοιες την νύκτα και να διαβάζης μετά την Παράκληση της Παναγίας και ένα κεφάλαιο από το Ευαγγέλιο και το Συναξάρι του Αγίου της ημέρας.
Μετά από έξιμήνες, πού τον ξαναεπισκέφτηκε, ο Γέροντας δεν μπόρεσε να τον γνωρίση, γιατί είχαν φύγει όλα τα περίσσια παχιά, και με ευκολία πια χωρούσε από την στενή πόρτα του Ναού του. Ό Γέροντας τον ρώτησε:
- Πώς περνάς τώρα, παιδί μου;
Κι εκείνος απήντησε:
- Τώρα νιώθω πραγματικά σαν Άγγελος, γιατί δεν έχω ούτε σαρκικές
ενοχλήσεις ούτε και βρώμικους λογισμούς και αισθάνομαι πολύ ελαφρός,
πού έφυγαν τα πάχη.

• από agapienxristou.blogspot.ca
• και  το  agioritikovima.gr

Η φοβερή προφητεία του αββά Παμβώ!

Η φοβερή προφητεία του αββά Παμβώ!

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Ερώτησε κάποτε ένας μοναχός τον αββά Παμβώ: 

«Αλήθεια γέροντα, θα αλλάξουν οι συνήθειες και οι παραδόσεις των χριστιανών και δεν θα υπάρχουν ιερείς στις εκκλησιές;
Και ο Γέροντας απάντησε: «Εκείνο τον καιρό θα ψυχραθεί η αγάπη των πολλών και θα πέσει μεγάλη θλίψη. Θα γίνουν επιδρομές εθνών. Μετακινήσεις λαών, αστάθεια στους βασιλείς, ανωμαλία στους κυβερνήτες, οι ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν με αμέλεια. Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για τη δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους. Θα είναι όλοι τους πρόθυμοι και πρώτοι στα τραπέζια και εριστικοί. Οκνηροί στις προσευχές αλά πρόθυμοι στην καταλαλιά, έτοιμοι για κατηγορία. Δεν θα θέλουν ούτε να μιμούνται ούτε αν ακούνε βίους και λόγους Γερόντων, αλλά κυρίως θα φλυαρούν και θα λένε «αν ζούσαμε κι εμείς στις μέρες τους, θα αγωνιζόμασταν και εμείς». 
Οι επίσκοποι πάλι των καιρών εκείνων θα δείχνουν δουλικότητα προς τους ισχυρούς, θα βγάζουν τις αποφάσεις ανάλογα με τα δώρα που θα παίρνουν και δεν θα υπερασπίζονται τους φτωχούς, όταν θα κρίνονται. Θα θλίβουν τις χήρες και θα καταταλαιπωρούν τα ορφανά. 
Ακόμη θα εισχωρήσει και στον λαό απιστία, ασωτία, μίσος, έχθρα, ζήλεια, φιλονικία, κλεψιά, μέθη, έξαλλες διασκεδάσεις, μοιχεία, πορνεία, φόνοι και διαρπαγές.» 
Είπε τότε ο αδελφός: «Και τί θα μπορεί να κάνει κανείς σε τέτοιους δύσκολους καιρούς;» 
Και ο Γέροντας απάντησε: «Παιδί μου, σε τέτοιες ημέρες θα σωθεί εκείνος που θέλει και προσπαθεί να σώσει την ψυχή του και αυτός θα ονομαστεί μέγας στη Βασιλεία των Ουρανών». 

http://agapienxristou.blogspot.ca/2012/11/blog-post_7544.html 
http://logia-tou-aera.blogspot.gr/2014/12/blog-post_711.html

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Τα Χριστούγεννα στη μοναδική ελληνορθόδοξη εκκλησία της Ουαλίας [εικόνες]

Τα Χριστούγεννα στη μοναδική ελληνορθόδοξη εκκλησία της Ουαλίας [εικόνες]

  




      Για τον αμύητο επισκέπτη οι επιχρυσωμένες εικόνες του Ιησού και της Παναγίας στην είσοδο και το ξυλόγλυπτο τέμπλο στην οροφή της ελληνορθόδοξης εκκλησίας του Κάρντιφ, είναι μια ευχάριστη έκπληξη που δεν περιμένει να τη συναντήσει στη μακρινή Ουαλία.
Για... 

τους μυημένους, ήτοι για τους ελάχιστους Έλληνες πιστούς που έχουν απομείνει στην περιοχή, κάθε ημέρα είναι Χριστούγεννα. Κάθε λειτουργία στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου γίνονται σε κλίμα κατάνυξης, αγάπης και συγκίνησης. Η ελληνική παροικία, όπως σημειώνει η Wales online, έλκει την καταγωγή της από τον 19ο αιώνα, οπότε και οι πρόγονοι των τωρινών κατοίκων έφτασαν ως την Ουαλία για να εργαστούν -κυρίως- στις αποβάθρες.



Τα Χριστούγεννα στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγ. Νικολάου δεν περιλαμβάνουν κάλαντα, ούτε και τις παραδοσιακές πίτες και αυτό διότι οι πιστοί τηρούν με ευλάβεια τη νηστεία των 40 ημερών που αρχίζει το Νοέμβριο και ολοκληρώνεται με την εμφάνιση του πρώτου αστεριού της παραμονής των Χριστουγέννων. Ανήμερα των Χριστουγέννων έχει καθιερωθεί να γίνεται λειτουργία, ενώ τα κάλαντα και οι χορωδίες, στοιχεία που αφομοιώθηκαν μεταγενέστερα στις χριστιανικές εκκλησίες, στην Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία του Κάρντιφ, θεωρούνται ξένα. Πιστοί τις παραδόσεις, ο ιερές και οι πιστοί ψάλλουν και δεν τραγουδούν, όπως σημειώνει ο διάκονος της εκκλησίας πατέρας Ελευθέριος.



Από την μεριά του ο πρόεδρος της εκκλησίας Αντώνιος Ατάρντ σημειώνει: «Η ορθόδοξη εκκλησία είναι η πιο αυθεντική από όλες τις χριστιανικές εκκλησίες. Στο ανεπιτήδευτο αυτί αυτές οι ψαλμωδίες ακούγονται περίεργα». Η εκκλησία της Αγ. Νικολάου δέχθηκε την ευεργετική ανακαίνιση του 2006, καθώς με τα χρόνια κινδύνευε με εκτεταμένες ζημιές. Να σημειωθεί πως χτίστηκε το 1906 για να εξυπηρετήσει την ελληνική ορθόδοξη κοινότητα της Ουαλίας – ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που έφυγαν από την Ελλάδα για να βρουν μια καλύτερη τύχη στην Μ. Βρετανία και δούλεψαν κυρίως στις αποβάθρες του λιμανιού του Κάρντιφ.



Στην αρχή χρησιμοποιούσαν τη νορβηγική εκκλησία, αλλά σύντομα κατάφεραν να χτίσουν τη δική τους που αποτέλεσε το σημείο συνάντησης του ελληνικού στοιχείου. Για την ανέγερση της βοήθησαν οικονομικά Έλληνες εφοπλιστές και καπετάνιοι. Αυτή τη στιγμή η κοινότητα αριθμεί 2000 Έλληνες που παρά την αλλαγή των συνθηκών δεν αποφάσισαν ποτέ να αφήσουν την ξενιτιά και να επιστρέψουν στον τόπο τους. Η, δε, εκκλησία του Αγ. Νικολάου είναι η μοναδική ορθόδοξη της Ουαλίας και μια από τις πέντε που υπάρχουν συνολικά σε όλη τη Μ. Βρετανία.
















Διονύσης Μαρίνος

πηγή: http://lefteria.blogspot.gr/2014/12/blog-post_5752.html

Καλά Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο

Καλά Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο

Ο Γέροντας Παΐσιος για τα Χριστούγεννα.

Ο Γέροντας Παΐσιος για τα Χριστούγεννα.

Η καρδιά σας να γίνη Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώση όλες τις ευλογίες Του.

Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται».   

«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά· τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.

Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή».

«Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται.

-Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν κοιμόμαστε;

-Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, την νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά, και οι ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τα πρόβατα την νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι ποιμένες πού αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό.

-Πώς ήταν Γέροντα, το σπήλαιο;

-Ήταν μία σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μία φάτνη· τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί πήγαινε κανένας φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ, επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και δεν είχαν πού να μείνουν, κατέληξαν σε αυτό το σπήλαιο. Εκεί ήταν το γαϊδουράκι και το βοϊδάκι, που με τα χνώτα τους ζέσταναν τον Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αὐτοῦ», δεν λέει ο Προφήτης Ησαΐας;

-Σε ένα τροπάριο, Γέροντα, λέει ότι η Υπεραγία Θεοτόκος βλέποντας τον νεογέννητο Χριστό, «χαίρουσα ὁμοῦ καὶ δακρύουσα» ἀναρωτιόταν:… «Ἐπιδώσω σοι μαζόν, τῷ τὰ σύμπαντα τρέφοντι, ἢ υμνήσω σε, ὡς Υἱὸν καὶ Θεόν μου; ποίαν εὕρω ἐπὶ σοί προσηγορίαν;»

-Αυτά είναι τα μυστήρια του Θεού, η πολύ μεγάλη συγκατάβαση του Θεού, την οποία δεν μπορούμε εμείς να συλλάβουμε!

Γέροντα, πως θα μπορέσουμε να ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως, ότι δηλαδή ο Χριστός «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου»;

-Για να ζήσουμε αυτά τα θεία γεγονότα, πρέπει ο νους να είναι στα θεία νοήματα. Τότε αλλοιώνεται ὁ άνθρωπος. «Μέγα και παράδοξον θαύμα τετέλεσται σήμερον», ψάλλουμε. Άμα ο νους μας είναι εκεί, στο «παράδοξον», τότε θα ζήσουμε και το μεγάλο μυστήριο της Γεννήσεως του Χριστού.

Εγώ θα εύχομαι η καρδιά σας να γίνη Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώση όλες τις ευλογίες Του.

Από το βιβλίο: «Περί προσευχής», Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ”

  http://www.askitikon.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=8380%3A2014-11-03-07-44-36&catid=99%3Aofelimotdiafora&lang=el

http://orthodoxathemata.blogspot.gr/

Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά...

• Από  desk agioritikovima

Ο Θεός βλέπει από κοντά τις ταλαιπωρίες των παιδιών Του και τα παρηγορεί σαν καλός Πατέρας.

Γιατί, τι νομίζεις, θέλει να βλέπη το παιδάκι Του να ταλαιπωρήται; Όλα τα βάσανά του, τα κλάματά του, τα λαμβάνει υπ’ όψιν Του και ύστερα πληρώνει.

Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά. Γι’ αυτό, άνθρωπος που δεν πιστεύει στην αληθινή ζωή, που δεν πιστεύει στον Θεό, για να Του ζητήση το έλεός Του στις δοκιμασίες που περνάει, είναι όλο απελπισία και δεν έχει νόημα η ζωή του. Πάντα μένει αβοήθητος, απαρηγόρητος και βασανισμένος σ’ αυτήν την ζωή, αλλά καταδικάζει και αιώνια την ψυχή του.

Οι πνευματικοί όμως άνθρωποι, επειδή όλες τις δοκιμασίες τις αντιμετωπίζουν κοντά στον Χριστό, δεν έχουν δικές τους θλίψεις. Μαζεύουν τις πολλές πίκρες των άλλων, αλλά παράλληλα μαζεύουν και την πολλή αγάπη του Θεού. Όταν ψάλλω το τροπάριο «Μη καταπιστεύσης με ανθρωπίνη προστασία, Παναγία Δέσποινα», καμμιά φορά σταματώ στο «αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου…».

Αφού δεν έχω θλίψη, πως να πω «θλίψις γαρ έχει με, φέρειν ου δύναμαι»; Ψέμματα να πω; Στην πνευματική αντιμετώπιση δεν υπάρχει θλίψη, γιατί, όταν ο άνθρωπος τοποθετηθή σωστά, πνευματικά, όλα αλλάζουν. Αν ο άνθρωπος ακουμπήση την πίκρα του πόνου του στον γλυκύ Ιησού, οι πίκρες και τα φαρμάκια του μεταβάλλονται σε μέλι.

Αν καταλάβη κανείς τα μυστικά της πνευματικής ζωής και τον μυστικό τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο Θεός, παύει να στεναχωριέται για ό,τι του συμβαίνει, γιατί δέχεται με χαρά τα πικρά φάρμακα που του δίνει ο Θεός για την υγεία της ψυχής του. Όλα τα θεωρεί αποτελέσματα της προσευχής του, αφού ζητάει συνέχεια από τον Θεό να του λευκάνη την ψυχή. Όταν όμως οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις δοκιμασίες κοσμικά, βασανίζονται. Αφού ο Θεός όλους μας παρακολουθεί, πρέπει να παραδίνεται κανείς εν λευκώ σ’ Αυτόν. Αλλιώς είναι βάσανο ζητάει να του έρθουν όλα, όπως εκείνος θέλει, αλλά δεν του έρχονται όλα όπως τα θέλει, και ανάπαυση δε βρίσκει.

Είτε χορτάτος είναι κανείς είτε νηστικός, είτε τον επαινούν, είτε τον αδικούν, πρέπει να χαίρεται και να τα αντιμετωπίζη όλα ταπεινά και με υπομονή. Τότε ο Θεός συνέχεια θα του δίνη ευλογίες, ώσπου να φθάση η ψυχή του σε σημείο να μη χωράη, να μην αντέχη την καλωσύνη του Θεού. Και, όσο θα προχωράη πνευματικά, τόσο θα βλέπη την αγάπη του Θεού σε μεγαλύτερο βαθμό και θα λειώνη από την αγάπη Του.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή», Λόγοι Δ΄

agioritikovima.gr

Ρήματα Ζωής: Με τι στέκεται ο κόσμος;

Ρήματα Ζωής: Με τι στέκεται ο κόσμος;

Ο κόσμος στέκεται με την προσευχή. Και όταν αδυνατίσει η προσευχή, τότε ο κόσμος θα χαθεί.

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

newsnowgr.com

yiorgosthalassis.blogspot.com

Ο ελεήμων Θεός αιτία γυρεύει και αφορμή διά να σώσει ψυχή

• Από  diakonima.gr

Όταν εξομολογείται ο άνθρωπος, καθαρίζεται η ψυχή του και γίνεται αδάμαντας φωτεινός…

Χωρίς την εξομολόγηση, μετάνοια δέν λογίζεται και χωρίς τήν μετάνοια άνθρωπος δεν σώζεται…

Άν δέν αφήσεις την αμαρτία ότι και αν κάνεις πηγαίνει χαμένο. Μόλις χωρίσεις και αφήσεις την αμαρτία όλα είναι συγχωρημένα μετά τήν εξομολόγηση…

Όλα συγχωρούνται, μόνο όσα δέν εξομολογηθούν, εκείνα δέν συγχωρούνται… Χύσε δύο σταγόνες δάκρυα μέ πόνο ψυχής και ξεπλύνεται όλος ο ρύπος…

Μόνο την μετάνοια του ανθρώπου, εάν λάβει εις χείρας Του ο Φιλάνθρωπος, όλα τα άλλα γνωρίζει Αυτός να οικονομεί πανσόφως εις σωτηρία… Ο ελεήμων Θεός αιτία γυρεύει και αφορμή διά να σώσει ψυχή.

diakonima.gr

agioritikovima.gr

Η δύναμη της Μυστικής Προσευχής.

Η δύναμη της Μυστικής Προσευχής.

Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου 
Διότι αυτό είναι κυρίως προσευχή, όταν ανεβαίνουν οι κραυγές προς το Θεό από το εσωτερικό της ψυχής.
Και αυτό είναι γνώρισμα της βασανισμένης ψυχής, το να εκδηλώνει την προσευχή της με την προθυμία του νου και όχι με τον τόνο της φωνής.

Έτσι προσευχόταν και ο Μωυσής. Γι’ αυτό και, ενώ δεν έλεγε τίποτε με τα χείλη του, ο Θεός του είπε: «τι φωνάζεις προς εμένα;».

Διότι οι άνθρωποι ακούν μόνο τη φωνή αυτή που βγαίνει από το στόμα, ο Θεός όμως πριν απ’ αυτήν ακούει τους ανθρώπους που κράζουν εσωτερικά. Συνεπώς είναι δυνατόν και χωρίς να φωνάζουμε, να εισακουόμαστε από το Θεό, και είναι επίσης δυνατό να προσευχόμαστε κατά νου με πολλή προσοχή ακόμη και όταν βαδίζουμε στην αγορά.

Αλλά και όταν βρισκόμαστε μαζί με τους φίλους μας και ό,τι κι αν κάνουμε, μπορούμε με πολύ δυνατή φωνή να καλούμε το Θεό, με την εσωτερική φωνή εννοώ, και να μη τη φανερώνουμε σε κανέναν από τους παρόντες.

http://www.diakonima.gr
http://inpantanassis.blogspot.gr

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Πόσων ετών κοιμήθηκε η Παναγία μας;

Πόσων ετών κοιμήθηκε η Παναγία μας;




Η Παναγία μας προσφέρθηκε 3 ετών στο Ναό, από τους γονείς Της Ιωακείμ και Άννα. Εκεί έμεινε 12 έτη.

Σε ηλικία 15 ετών μνηστεύθηκε τον Ιωσήφ.

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την αποκάλεσε Κεχαριτωμένη φέρνοντάς Της, το χαρμόσυνο μήνυμα: ἰδοὺ συλλήψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
Οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται. 

Σε ηλικία 16 ετών η Παναγία εγέννησε τον Ιησού.

33 χρόνια μετά, ήταν παρούσα στα φρικτά Πάθη και στην Σταύρωση του Υιού Της.

Έζησε μετά την Ανάληψη του Κυρίου, άλλα 10 χρόνια και σε ηλικία 59 ετών, μετέστη πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς.

xristianos.gr

Εορτή της Αγίας Θεοφανούς της Θαυματουργού

• Από  Desk Agioritikovima.gr

Γιορτάζουμε σήμερα 16 Δεκεμβρίου, ημέρα μνήμης της Αγίας Θεοφανούς της Θαυματουργού, συζύγου του βασιλιά Λέοντα του σοφού.

Η Αγία Θεοφανώ ήταν μια ευσεβέστατη και ενάρετη βασίλισσα, που διακρινόταν την εποχή εκείνη, για την ευαγγελική της ζωή, τις ελεημοσύνες της και την ευσέβειά της. Ήταν κόρη του Κωνσταντίνου του Μαρτινακίου, του Ιλλουστρίου και της Άννας. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ανατράφηκε με επιμέλεια.

Σε ηλικία γάμου, ο βασιλιάς Βασίλειος ο Μακεδόνας την έδωσε για σύζυγο στον γιό του Λέοντα τον Σοφό περίπου το 886 - 912 μ.Χ., με τον οποίο για 12 χρόνια έζησε με αφοσίωση συζυγική. Παρ'όλα τα μεγαλεία και τα πλούτη που την πλαισίωναν, διατήρησε τη ταπεινοφροσύνη και την μετριοφροσύνη που την χαρακτήριζε πριν.

Προτιμούσε να είναι απλά ντυμένη και να βρίσκεται δίπλα στους ανθρώπους που την χρειαζόντουσαν. Γι'αυτό ντυνόταν απλά για να μην αναγνωρίζεται και με την συνοδεία δύο έμπιστων υπηρετριών της, γύρναγε στα σπίτια των φτωχών και πρόσφερε την βοήθειά της. Ήταν τόση η πίστη της, που αξιώθηκε να Θαυματουργεί. Όταν εγκατέλειπε η ιατρική επιστήμη κάποιον ασθενή διότι δεν μπορούσε να τον θεραπεύσει, του χάριζε την υγεία του η Αγία με την δύναμη της προσευχής της στον Κύριο.

Παρ'όλες τις πίκρες που δέχτηκε στη ζωή της η Αγία Θεοφανώ υμνούσε τον Κύριο με μία άσβεστη φλόγα. Όταν πέθανε, ο σύζυγός της, έχτισε ναό, κοντά στον ναό των Αγίων Αποστόλων, όπου έβαλε μέσα το τίμιο λείψανό της. Αργότερα αυτό μετακόμισε ο Πατριάρχης Γεννάδιος ο Σχολάριος, στο ναό των Αγίων Αποστόλων και από'κεί στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Πατριαρχείο, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα.

Εύχομαι χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Ανάλυση ονόματος:
ΘΕΟΦΑΝΗΣ: (από τα Θεοφάνεια, Θεός + φαίνομαι) = Ο υπό του Θεού αποκαλυπτόμενος ως άξιος.

Απολυτίκιο:
Προελομένη τα ουράνια πόθω, Θεοφανώ την βιοτήν διεξήλθες, αγγελικώς εν γη περιπολεύουσα, όθεν κατηξίωσαι, ουρανίων χαρίτων, συν Αγγέλων τόξεσι, και Αγίων χορείαις, παριστάμενη τω Παμβασιλεί ον εκδυσώπει, εύρείν ημάς έλεος.

Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή

http://agioritikovima.gr

Εἶναι καλή εὐωδία αὐτή, εἶπε. Ἔρχεται ἀπό πέρα, μακριά.

Εἶναι καλή εὐωδία αὐτή, εἶπε. Ἔρχεται ἀπό πέρα, μακριά.

Μέσα στήν Ἐκκλησία ὑπάρχει ἡ εὐωδία τοῦ Ἁγ. Πνεύματος ἡ ὁποία γίνεται αἰσθητή ἀπό αὐτούς πού Ἐκεῖνος θέλει. 

«Τουλάχιστον δύο φορές ἔχω παραστεῖ καί σ’ἕνα ἄλλο θαυμαστό γεγονός μέσ’στό κελλί τοῦ Παππούλη. 

Ὅταν κάτι συνέβαινε πολύ σημαντικό πνευματικά ἔνοιωθα μιάν ἀφάνταστη εὐωδία, κάτι σάν νά ἦταν θυμίαμα.

Κάποτε πού εἶχε γίνει μία μεταστροφή μιᾶς κυρίας πού ζοῦσε χρόνια μακριά ἀπ’τόν Χριστό καί ἡ ὁποία ὁδηγήθηκε στόν Παππούλη ἀπό μᾶς (διηγοῦμαι σέ ἄλλο μέρος ὅλη τήν ἱστορία) ἀρχίσαμε νά κοιταζόμαστε μέ τήν γυναίκα μου (ἦταν καί τά παιδιά μέσα καί κοιταζόμασταν ὅλοι) καί μυρίζαμε μέ τή μύτη μας νά δοῦμε ἀπό ποῦ προέρχεται αὐτό τό ἄρωμα. Ψάχναμε νά βροῦμε ἄν ἔχει ἀνάψει ἡ ἀνηψιά τοῦ Παππούλη λιβάνι. Τίποτα. Βγήκαμε ἔξω, ρωτήσαμε τήν ἀνηψιά του: «Μ. μήπως ὑπάρχει πουθενά λιβάνι; «Μήπως ἔβαλες τίποτα»;

• Ὄχι, λέει. Καμμιά φορά ἔτσι μυρίζει ὁ Παππούλης.

Αὐτό τό πρᾶγμα μοῦ συνέβη δύο φορές»²⁹.

«Βρῆκα τόν Παππούλη νά βγαίνει στήν βρύση μέ τό προσόψι του. Ὅταν τελείωσε μοῦ εἶπε:

• Ἔλα νά ἐξομολογηθεῖς. (ἐγώ ντράπηκα νά τοῦ τό πῶ, ἤ καί ἀπέφευγα) Πήγαμε στόν βράχο. Κοίταξε γύρω-γύρω τά βουνά, πῆρε βαθειά ἀναπνοή καί μέ ρώτησε:
• Τό αἰσθάνεσαι αὐτό;

Δέν πρόλαβα νά ρωτήσω ἤ μᾶλλον ἤμουν στή μέση τῆς ἐρωτήσεως.

• Ποιό, Γέροντα;

Καί μιά εὐωδία μέ τύλιξε. Μιά εὐωδία «ξένη», δυνατή, χωρίς νά πνίγει, τέτοια πού μόνον σέ ἅγια Λείψανα αἰσθάνθηκα, ὅπως στόν Ἅγιο Σέργιο τοῦ Ραντονέζ στό Ζαγκόρσκ.

• Ναί Παππούλη, ναί Παππούλη, μπόρεσα νά πῶ ἀπό τήν χαρά πού μέ γέμισε καί τήν εὐωδία πού μέ πλημμύρισε.
• Εἶναι καλή εὐωδία αὐτή, εἶπε. Ἔρχεται ἀπό πέρα, μακριά.

Τί ἀπό πέρα, μακριά ἐρχόταν… Ἐγώ ἤξερα πώς ἦταν εὐωδία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σήμερα Πεντηκοστή. Τά μάτια μου ἔγιναν βρύσες πού ἔτρεχαν καθ’ὅλη τήν διάρκεια τῆς λειτουργίας ἀβίαστα. Ἡ ψυχή μου γέμισε χαρά καί ἀγάπη γιά ὅλους καί τό πρόσωπό μου ἦταν πυρρό³⁰. Αὐτό κατάλαβα ἀπό ἐρώτηση φίλου πού εἶπε:

• Μά τί ἔχεις ἐσύ σήμερα, πῶς εἶναι ἔτσι κόκκινο καί φωτεινό τό πρόσωπό σου;

Ἦταν ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διά τοῦ Γέροντος καί ἡ δωρεά του νά αἰσθανθῶ τήν Ἁγία Πεντηκοστή.»³¹.

Ἰαματικό χάρισμα ἀπό μακρυά.

«Μιά φορά μέ πόναγε ἡ καρδιά μου, συνήθως ἔχω κάτι ταχυκαρδίες, κάτι πόνους, πού ὁ γέροντας χαρακτήριζε ψυχικούς. Πάντως μέ τυραννοῦσαν γιατί φοβόταν καί ἡ γυναίκα μου. Πονοῦσα πολύ. Τότε πῆρε ὁ Γέροντας τηλέφωνο καί μοῦ εἶπε:

• Σέ πονάει ἡ καρδιά σου; Σέ πονάει, ἐκεῖ, ἐκεῖ (μοῦ περιέγραφε πῶς εἶναι ἀκριβῶς).
• Ναι, Γέροντα, τοῦ λέω, ἀκριβῶς ἔτσι εἶναι.

Καί μετά τοῦ λέω:

• Γέροντα ἔπαψε νά μέ πονᾶ.

Ὁ Γέροντας ἐκείνη τήν ὥρα ἄρχισε νά γελάει.

• Ἐγώ μωρέ σέ σταυρώνω»³².

«Τό ἄφησα στό πόρτ-μπεμπέ καί τηλεφώνησα στόν γέροντα.

• Παππούλη, εἶπα, ὁ Ρ. πεθαίνει. Ὁ παππούλης ἀπάντησε.
• Εἶναι ἐντεροϊός. Πάρε τό παιδί καί πήγαινε στά εἰκονίσματα, κάνε μετάνοιες καί λέγε ἕνα τέταρτο: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τόν Ρ.». Τώρα ἀμέσως. Κι’ ἐγώ θά εἶμαι πάνω ἀπό τό παιδί. Δέν πιστεύεις πώς θά εἶμαι πάνω ἀπό τό παιδί;
• Πιστεύω Παππούλη πώς δέν ὑπάρχει ἀπόσταση γιά τόν Θεό, εἶπα, καί θά προσεύχομαι.

Πῆρα τό πόρτ-μπεμπέ κι’ ἄρχισα μέ κλάματα νά παρακαλῶ τόν Θεό νά ἐλεήσει τον Ρ. Δέν πέρασε τό τέταρτο κι’ ὁ Ρ. ἄνοιξε τά μάτια του μέ κοίταξε καί εἶπε «μαμά, μάμ». Τώρα, τοῦ εἶπα, περίμενε νά περάσει τό τέταρτο.

Ἀπ’ ἐκείνη τή στιγμή ζωντάνεψε, ἔφαγε καί ἀνέλαβε σέ δύο μέρες³³»³⁴.

29 Θαυμαστά γεγονότα καί συμβουλές τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, Ἐκδόσεις: Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι 2006, σελ. 75-76.

30 Κοκκινωπό σάν τή φωτιά

31 Θαυμαστά γεγονότα καί συμβουλές τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, Ἐκδόσεις: Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι 2006, σελ. 108-109.

32 Θαυμαστά γεγονότα καί συμβουλές τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, Ἐκδόσεις: Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι 2006, σελ. 76.

33 Τό θαῦμα ἐπιβεβαιώνει καί ὁ πατέρας τοῦ παιδιοῦ, γιατρός. Παραλείψαμε τή διήγησή του γιά λόγους οἰκονομίας χώρου.

34 Θαυμαστά γεγονότα καί συμβουλές τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, Ἐκδόσεις: Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι 2006, σελ. 134.

   Πηγή: Θαυμαστά γεγονότα καί συμβουλές τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, Ἐκδόσεις: Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι 2006
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2012/10/blog-post_4283.html

http://yiorgosthalassis.blogspot.gr

Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστός σαλός: Μετά την εμφάνιση του Oικουμενισμού θα έρθει ο Αντίχριστος.

Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστός σαλός: Μετά την εμφάνιση του Oικουμενισμού θα έρθει ο Αντίχριστος.

Ο Άγιος  Γαβριήλ Ουργκεμπάτζε γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1929 στην Τυφλίδα της Γεωργίας και κοιμήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1995.

 Υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες μορφές της σύγχρονης Γεωργίας αλλά και όλης της σύγχρονης οικουμένης, ένας χαρισματικός και θεοφόρος Γέροντας, ο οποίος μοναδικά συνδύασε την Οσιότητα, την δια Χριστόν μωρία και την ομολογία.

Τα θαυματουργικά του χαρίσματα είναι εφάμιλλα του Aγίου Πορφυρίου και του Γέροντα Παΐσιου. Σήμερα στον τάφο του, στο προαύλιο του μοναστηριού, επιτελούνται αναρίθμητα θαύματα σε ανθρώπους που πάσχουν από ανίατες ασθένειες.

Ο Άγιος Γαβριήλ τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 2 Νοεμβρίου.

Για τον Πάπα είπε:

«Ο Πάπας της Ρώμης θα ξεπεράσει τον λαό του στην Κόλαση.

Κάθε αμαρτία μας απομακρύνει από την χάρη Του Θεού.Σύμφωνα με τις πράξεις μας θα είναι και η αμοιβή μας.»

 *  *  *

Για τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς :

«Μακάρι να μου έρθει κάποιος αιρετικός ή Βαπτιστής ή Μάρτυρας του Ιεχωβά. Θα τους βάλω να καθίσουν, θα τους ταΐσω και θα τους διδάξω τον καλό λόγο. Αλλά εγώ δεν θα φάω μαζί τους. Δεν θα καθίσω με απίστους. Κι αν έρθει κάποιος, εσύ μη σηκώνεσαι. Μη δώσεις τη θέση σου. Άφησε τον να καθίσει με τον εαυτό του. Δεν πήγες εσύ, αυτός ήρθε και κάθισε δίπλα στους πιστούς. Γι' αυτόν θα σηκωθούν όλοι;»

*  *  *

Για τον Οικουμενισμό:

«Στην αρχή θα είναι μία αίρεση και αργότερα θα γίνει μεγάλο μπέρδεμα.Μετά την εμφάνιση του Oικουμενισμού θα έρθει ο Αντίχριστος.

Μία μέρα ήρθε κάποιος που πήγε να κάνει τον δάσκαλο στον Γέροντα Γαβριήλ γύρω από το  θέμα αυτό.Ο Άγιος Γαβριήλ,σαν να μην καταλάβαινε τίποτα, τον σταμάτησε και τον ρώτησε:

-Τι οικούμενα;Ποια οικούμενα και πράσιν’άλογα.Δεν καταλαβαίνω!

(Από το Βιβλίο»ΟΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ –Νάνα  Μερκβιλάτζε-nana.merkvila@outlook.com)

http://yiorgosthalassis.blogspot.gr