Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος. Αγαθοσύνη - Δικαιοσύνη - Αλήθεια

ΑΓΑΘΩΣΥΝΗ - ΔΥΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΑΛΗΘΕΙΑ

Κυριακής ΙΓ´ Λουκά
Αποστολικό Ανάγνωσμα

(Εφέσ. ε´ 8-19)

Το ότι ο πήχυς έχει πέσει δραματικά σε όλα τα επίπεδα, αυτό το διαπιστώνει κανείς χωρίς να χρειάζεται να διαθέτει ειδικές γνώσεις παρατηρητή. Αλλά το ότι η στάθμη της λεγόμενης πρακτικής – συνεπούς Χριστιανικής ζωής έχει κατέλθει αρκετές μονάδες βάσει του Ευαγγελικού μέτρου, αυτό όντως θα πρέπει να μας βάλει σε ανησυχία, ώστε να περάσουμε στη διάγνωση και φυσικά να καταλήξουμε στην θεραπεία.

Βεβαίως η λύση στο πρόβλημα βρίσκεται μέσα στον χώρο της Εκκλησίας και υποδεικνύεται από τον Θεόπνευστο Απόστολο στο Αποστολικό μας Ανάγνωσμα. Δεν μένει παρά εμείς  οι ίδιοι, ως πιστοί, να συνειδητοποιήσουμε την ρηχότητά μας και να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στον ευλογημένο καρπό τού Πνεύματος που κάνει δυναμική την παρουσία του Ορθόδοξου Χριστιανού “εν πάση αγαθοσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία” (Εφεσ. ε´ 9).

Καταστάσεις δηλαδή της Χάριτος, που οι Άγιοι έφεραν σε υπερθετικό βαθμό και δι' Αυτής σκορπούσαν την ευωδία του Χριστού στο περιβάλλον τους, αποδεικνύοντας συν τοις άλλοις, την αλήθεια του Ευαγγελίου μαζί με την μοναδικότητα της Εκκλησίας μας.

 Αλλ' ας δούμε στην συνέχεια το τρίπτυχον αυτό του Αγιοπνευματικού Καρπού ξεκινώντας από την αγαθοσύνη. Η αγαθοσύνη, δηλαδή η καλοσύνη του πιστού είναι μια αρετή που εκδηλώνεται κατά ποικίλους τρόπους. Πρόκειται περί μιας καθ' αυτό ουσιαστικής και πρακτικής αρετής, που έχει να κάνει με την ίδια την καθημερινότητα και την συναναστροφή με όλους τους ανθρώπους και ιδίως αυτούς που οι περιστάσεις της ζωής τους έχουν ρίξει στην δυστυχία με όλες της τις μορφές. Όταν ο Χριστιανός συντρέχει τους πάσχοντες, όταν παραμυθεί τους πενθούντες και όταν ανακουφίζει τους θλιβομένους. Όταν οι χήρες και τα ορφανά τον αισθάνονται τον αισθάνονται ως Άγγελο εξ' ουρανού, τούτο σημαίνει ότι ο αγωνιστής Χριστιανός, κατακτά ολοένα και περισσότερο της χαριτοσκεπείς κορυφές της αγαθοσύνης. Όταν μάλιστα τοποθετεί τον εαυτό του έναντι των άλλων με ειρηνική διάθεση και ξεκάθαρη ταπείνωση, όταν προτιμά για την αγάπη και την δόξα του Χριστού, να υποχωρεί όταν θίγεται το εγώ του, και αυτός παραμένει σταθερός αγωνιστής, όταν η πίστις είναι το κινδυνευόμενο και αυτός αναδεικνύεται ομολογιτής, τότε αποδεικνύεται ότι η καλοσύνη δεν είναι μια ψευδοσυναισθηματική κατάστασις, αλλά μια πολύπτυχη αρετή με πλούσιο αγιαστικό περιεχόμενο.

Αλλά η αγαθοσύνη δεν μπορεί να σταθεί χωρίς και την δικαιοσύνη. “Εν πάση δικαιοσύνη”, τονίζει ο Απόστολος των εθνών. Και τούτο είναι πολύ φυσικό, διότι είναι εντελώς αδύνατον να αδικήσει τον οποιονδήποτε. Και όχι μόνο δεν αδικεί ο ίδιος, αλλά αρνείται να ανέχεται την αδικία, όταν αυτή επιβάλλεται από κάποιους σε άλλους.

Χρειάζεται άραγε να επισημάνουμε το πόσο χωλαίνει η κοινωνία μας και στο σημείο αυτό, αλλά και πόσο στον χώρο της Εκκλησίας, κάποιες φορές, το αγκάθι της αδικίας καταπνίγει τους στάχυς της αρετής, της αγιότητος, αλλά και αυτής της χρηστής διοικήσεως;

Η πρόσφατη εκκλησιαστική Ιστορία μας περιέχει  αρκετές μελανές σελίδες που αποδεικνύουν το πόσο χωλαίνει στο σημείο αυτό ο Χριστιανικός κόσμος. Και εννοείται, ότι η καρδιά που καλλιεργεί τον καρπό του Πνεύματος στην έκφανση της δικαιοσύνης, με τους μετρημένους λόγους, την  φωτεινή  κρίση και την τετραγωνική παρουσία, σε όλους τους χώρους και σε όλες τις περιστάσρεις, ουδέποτε επιτρέπει να καταντήσει συνεργός της αδικίας, είτε δια της περιπλοκής των λόγων, είτε της ενόχου σιωπής.

Αλλά μένει τώρα να δούμε και τον τρίτο καρπό της ενεργείας του Αγίου Πνεύματος.: Την αλήθεια. Το “εν πάση αληθεία” ουδέποτε αφήνει τον εργάτη της αρετής και τον νοσταλγόν της αγιότητος να τον προσεγγίσει το ψεύδος, έστω κι αν έρχεται καλυμμένο ακόμα και με θρησκευτικό ένδυμα.

Το φως του ουρανού καταυγάζει την όλη ύπαρξή του. Στο πρόσωπό του καθρεπτίζεται η κρυστάλλινη αλήθεια που εξαγιάζει το εσωτερικό του. Και αφού η αλήθεια δεν είναι κάτι το γενικό και ακαθόριστο, ούτε κάτι τι το μεμονωμένο και από όλα τ' άλλα αποσπασμένο, αφού η αλήθεια είναι Αυτός ο ίδιος ο Ιησούς,  ο Χριστιανός αγωνιστής, ένεκεν αληθείας, είναι πάντοτε έτοιμος να προσφέρει και την ίδια του την ζωή υπέρ της Αληθείας. Οπωσδήποτε μισεί το ψεύδος και από το στόμα του εκφέρει την αλήθεια έστω κι αν κάποιος τον θλίβει, αφού “έχει τι πικρόν ο της αληθείας λόγος”.

Ναι, ο πραγματικός πιστός είναι πάντοτε φιλαλήθης, ειλικρινής και ευθύς. Όλες οι ενέργειές του από τις μικρότερες έως και τις πλέον σοβαρές, αλλά και αυτές οι σκέψεις του και τα διανοήματά του ακόμη, κινούνται και συναυξάνουν στον χώρο της αληθείας και στο έδαφος του “Ναι” και του “Ου”, δοθέντος ότι το περισσόν “εκ του πονηρού εστί”.

Πόσο όμορφα και πόσο θεολογικώς και ηθικώς άρτια ζωγραφίζει την εικόνα του αληθινού ανδρός ο Άγιος Νεκτάριος που ένεκεν αληθείας, δικαιοσύνης και αγαθοσύνης υπέστη τόσους διωγμούς στην ζωή του, αλλά τιμήθηκε και όσο ελάχιστοι από τον Δίκαιο Θεό.:

“Ο αληθεύων είναι ανήρ ενάρετος, χρηστός, τίμιος, αγαθός, δίκαιος, έχει καρδίαν καθαράν και ουκ ελάλησαν ψεύδος τα χείλη αυτού, ουχ υποκρίνεται, λαλεί δε μετά παρρησίας της αλήθεια, ουκ επιμορφάζεται την αρετήν, ουδέ σχηματίζεται σοφρωσύνην, αλλά, ενάρετος ων και σόφρων, το δίκαιον διώκει. Ο αληθεύων φιλεί την αλήθειαν και έως θανάτου αγωνίζεται υπέρ αυτής· η καρδία αυτού επιποθεί την επικράτησιν αυτής”!

Το λοιπόν αδελφοί.: Ο Καρπός του Πνεύματος εν πάση αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία.

Βέβαιως, στον απόλυτο βαθμό οι αρετές αυτές υπάρχουν στον Τριαδικό Θεό. Όμως, αφού είμαστε τέκνα Θεού και ως πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουμε κληθεί νααπολαμβάνουμε της υιοθεσίας Του, δεν έχουμε παρά, με όλο το είναι μας να αγωνιστούμε, ώστε να καλλιεργήσουμε τον ευλογημένο αυτόν καρπό.

Κοστίζει μεν, αλλά προσφέρει τον αγιασμό, αφού οι ρίζες του δένδρου αυτών φύονται στην γη, οι καρποί του όμως μας τοποθετούν στον ουρανό. Εκεί είναι η λαχτάρα μας και ο προορισμός μας.

Αμήν.

Αρχ.  Ιωήλ  Κωνστάνταρος

Πηγή: http://impantokratoros.gr/

Γέροντας Παΐσιος: Ο Χριστιανισμός ολόκληρος θα ενωθεί!

Γέροντας Παΐσιος: Ο Χριστιανισμός ολόκληρος θα ενωθεί!

(...) Θα μηχανευτούν πολλά, αλλά από τον διωγμό που θα προκύψει, ο χριστιανισμός ολόκληρος θα ενωθεί. Όχι όμως έτσι που το θέλουν αυτοί που μηχανεύονται την παγκόσμια ένωση των εκκλησιών, θέλοντας να υπάρχει επικεφαλής ένας θρησκευτικός ηγέτης. Θα ενωθεί, γιατί οι καταστάσεις που θα δημιουργηθούν θα έχουν ως αποτέλεσμα να ξεχωρίσουν τα πρόβατα του Χριστού από τα ερίφια. Το κάθε πρόβατο θα κοιτά να είναι κοντά με τ' άλλα πρόβατα και έτσι θα πραγματοποιηθεί το "μία ποίμνη, είς ποιμήν".

Πρόσεξες; Το βλέπουμε εν μέρει να πραγματοποιείται: Οι χριστιανοί, είδες, έχουν αρχίσει να αισθάνονται ότι βρίσκονται μέσα σε ανθυγιεινό κλίμα και προσπαθούν να φεύγουν απ' τις αρρωστημένες καταστάσεις και να τρέχουν κατά χιλιάδες στα μοναστήρια και στις εκκλησίες.

Σε λίγο θα δείτε σε μια πόλη να υπάρχουν μόνο δύο μερίδες ανθρώπων, αυτοί που θα ζουν άσωτοι και μακριά από τον Χριστό ζωή και οι άλλοι που θα τρέχουν στις αγρυπνίες και στα προσκυνήματα. Μεσαία κατάσταση, που υπήρχε ως τώρα, δεν θα μπορεί πλέον να υπάρχει.
Σκεύος Εκλογής, σελ 208.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/

Μεταστροφή στην Ορθοδοξία του γνωστού ηθοποιού Cary-Hiroyuki Tagawa (Mortal Kombat)

Ο Ιάπωνας

Cary-Hiroyuki Tagawa

Πηγή: http://www.pravir.com/

Ο ηθοποιός Cary-Hiroyuki Tagawa, πρωταγωνιστής της ταινίας “Priest-San: a Samurai’s Confession” («Ο κύρ-Ιερέας – η Εξομολόγηση ενός Σαμουράϊ») βαπτίστηκε Ορθόδοξος σύμφωνα με το δόγμα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το Μυστήριο πραγματοποιήθηκε από τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα του Βολοκολάμσκ. Ο νεοβαπτισθείς πήρε το όνομα Παντελεήμων.

Ο ηθοποιός δήλωσε προηγουμένως ότι πρόκειται να πάρει την Ρωσική υπηκοότητα.

«Το να λάβει κάποιος την Ρωσική υπηκοότητα έχει γίνει η νέα μόδα, αλλά η δική μου απόφαση πήγαζε από την καρδιά. Είναι αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας ζωής και της κατανόησης πως η καρδιά και η ψυχή είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή. Δεν υπάρχουν εύκολες αποφάσεις στον κόσμο, και ούτε στην Αμερική είναι όλα τόσο απλά. Αυτό είναι μια νέα δοκιμασία», είπε ο ηθοποιός κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου με την ευκαιρία της πρώτης προβολής της ταινίας “Priest-San: a Samurai’s Confession”.

«Ούτε είναι εύκολο να γίνει κανείς Ορθόδοξος, αν αναλογιστεί το πλήθος των θρησκευτικών συγκρούσεων παγκοσμίως. Όσο για μένα, η ευκαιρία να γίνω Χριστιανός Ορθόδοξος και να βρω τους δικούς μου ανθρώπους είναι ένα σημάδι από τον Θεό. Δεν έχει σημασία ποιες είναι οι δοκιμασίες. Τις αποδέχομαι, σαν γνήσιος Ιάπωνας πολεμιστής», επεσήμανε ο κ. Tagawa.

Ο Cary-Hiroyuki Tagawa είναι ένας Αμερικανός ηθοποιός, ιαπωνικής καταγωγής. Είναι κυρίως γνωστός για τους ρόλους κακοποιών σε ταινίες δράσης, οι οποίες γυρίστηκαν κυρίως στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Επίσης εμφανίστηκε στις σειρές «Σταρ Τρεκ: Η Επόμενη Γενιά», «Κεραυνός στον Παράδεισο», «Baywatch», καθώς και στο επεισόδιο με τίτλο “Convictions” της σειράς «Babylon 5». Πρωταγωνίστησε στις ταινίες «Mortal Kombat», «Pearl Harbor» και «Οι αναμνήσεις μιας Γκέισας».

Η ταινία “Priest-San: a Samurai’s Confession” είναι ρωσική. Η πρεμιέρα της έχει προγραμματιστεί για τις 26 Νοεμβρίου 2015. Ο πατήρ Ιβάν Οκλομπυστιν ήταν σεναριογράφος, και στην ταινία παίζει τον ρόλο του κακού. Ο Μπόρις Γκρεμπέντσικοβ ήταν ο παραγωγός. Η ταινία χαρακτηρίζεται ως «Ακατάλληλη για ανηλίκους κάτω των 16 ετών». Ο κεντρικός χαρακτήρας, Τakuro Nakamura (πατήρ Νικολάϊ μετά το βάπτισμα), που τον ενσαρκώνει ο Cary-Hiroyuki Tagawa, είναι ένας ιερέας της Ιαπωνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αδελφός του επικεφαλής της ισχυρής (μαφιόζικης) οικογένειας «Υakuza», και πρώην επαγγελματίας αθλητής. Ερχόμενος στη Ρωσία, ο πατήρ Νικολάϊ ενώνει τους κατοίκους ενός χωριού γύρω από μια σχεδόν κατεστραμμένη εκκλησία και λειτουργεί ως προστάτης τους σε μια σύγκρουσή τους με τοπικούς εγκληματίες. 

Βιογραφία

Ημερομηνία Γέννησης 27 Σεπτεμβρίου 1950
Τόκιο, Ιαπωνία

Στιγμιότυπα από την Βάπτιση: https://www.facebook.com/
ivan.ohlobystin.3/videos/963478673725831/

Η σχέση με την Ρωσία

Έχω ρωσική ιστορία μέσα στην οικογένειά μου. Ο πατέρας μου μελέτησε τη Ρωσία όταν υπηρετούσε στον Αμερικανικό Στρατό. Ο θείος μου, που ήταν φημισμένος τραγουδιστής τη δεκαετία του ’60, ερχόταν στη Μόσχα κάθε χρόνο τα χρόνια εκείνα με συναυλίες. Επίσης μιλούσε τα ρωσικά και τραγουδούσε και τραγούδια στα ρώσικα, οπότε και εκείνος αποτελεί μέρος της ρώσικης ιστορίας μου. Έτσι, εγώ απλώς συνεχίζω την παράδοση των προγόνων μου στη Ρωσία.

Ένα πράγμα που με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή ήταν το βάθος και η ψυχή των Ρώσων. Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο που αναγνώρισα και το πιο ισχυρό, με την εμπειρία μου εδώ και με τον Ρωσικό λαό. Η ψυχή, η καρδιά και το μυαλό σας είναι πολύ διαφορετικά από την Δυτική Αμερικανική νοοτροπία που γνωρίζω, και εντελώς διαφορετικά από την Δυτική Ευρωπαϊκή καρδιά που γνωρίζω. Προέρχεστε από μία ενέργεια με την οποία ταυτίζομαι εντελώς, πράγμα που οφείλεται στην δική μου καρδιά και νου,  του Γιαπωνέζου πολεμιστή.

Όχι στρατιώτες, αλλά πολεμιστές

Μεγαλώνοντας στην Αμερική, χρησιμοποιούσα την καρδιά και το μυαλό του πολεμιστή για να επιβιώσω. Και παρ’ ότι όλα διέφεραν από την Ιαπωνική μου πλευρά, έμαθα να αναπτύσσω την Ιαπωνική μου πλευρά πάρα πολύ όσο ήμουν στην Αμερική. Όταν όμως ήρθα στη Ρωσία, αμέσως κατάλαβα πως ο σύνδεσμος καρδιάς και ψυχής να είναι πάρα πολύ όμοιος. Και αυτό που ιδιαιτέρως διαπίστωσα ότι μοιραζόμαστε από κοινού, είναι η καρδιά και το μυαλό του πολεμιστή: δεν είστε στρατιώτες, είστε πολεμιστές, όπως κι εμείς είμαστε πολεμιστές.

Εβίωσα τόσο πολλή αγάπη και σεβασμό από τον Ρωσικό λαό, κατά τρόπο πολύ πιο βαθύ και πνευματικό από το καλωσόρισμα της Αμερικής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο νιώθω εν πολλοίς να είμαι ένα με εσάς.

Πλήρης ο κύκλος Χριστιανισμού

Αργότερα σήμερα θα αποδεχθώ την Ορθόδοξη Εκκλησία στην θρησκευτική μου εμπειρία και η εμπειρία μου θα αποτελεί το κλείσιμο του κύκλου του Χριστιανισμού στη ζωή μου. Διότι όταν πρωτοήρθαμε στην Αμερική ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν στρατιωτικός. Υπηρέτησε στον Αμερικανικό Στρατό και μετατέθηκε στην Χαβάη. Η οικογένεια από την πλευρά της μητέρας μου ήταν πολύ αυστηρά Ιάπωνες : ήσαν πολύ έντονα Σαμουράϊ σε ενέργεια, και πολύ… αυτοκρατορο-ιαπωνο-ναυτική ενέργεια. Έτσι στην οικογένειά μου είχαμε δύο πλευρές: τον Αμερικανικό Στρατό και το Ιαπωνικό Ναυτικό. Το χάσμα αυτό είναι τεράστιο. Όμως από παιδί αυτό ήταν το πεπρωμένο μου - να ενώσω αυτές τις δύο ενέργειες μέσα μου, και να έχω ό,τι καλύτερο από τις δύο..

Μεγάλωσα μέσα στην Κόλαση

Και όχι μόνον αυτό, αλλά μεγάλωσα στην Λουιζιάνα, στο Τέξας και την Βόρεια Καρολίνα -στο χειρότερο μέρος της Αμερικής. Για μένα, αυτό που συνέβαινε στον αμερικανικό Νότο όταν ήρθα στην Αμερική το 1955, ήταν απίστευτο. Και το λέω πολύ σοβαρά και χωρίς δισταγμό, μεγάλωσα στην Κόλαση. Όταν επρόκειτο για τις έννοιες «ψυχή», «Παράδεισος» και «Θεός», ήταν κάτι άμεσο στην δική μου περίπτωση, που το βίωσα στην Αμερική και όχι απλώς κάτι που συζητιόταν. Και αυτό που με έσωσε ήταν η καθοδήγηση της μητέρας μου, να είμαι πάντα περήφανος που είμαι Ιάπωνας. Επίσης, να μην παραδίνομαι ποτέ, πάντα να νικώ. Είναι πολλά για έναν εξάχρονο.

Κατά κάποιον τρόπο όμως τα κατάφερα στην Αμερική χωρίς να παλεύω και χωρίς να τα παρατάω. Και η επιλογή μου ήταν να ηγούμαι σε κάθε θέση… στην πρώτη δημοτικού… στη Δευτέρα… σε όλα τα χρόνια της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δεν το έβαλα κάτω, δεν πάλεψα. Επέλεξα να γίνω ηγέτης όλης της τάξης. Δεν ήταν εύκολο αλλά ήταν επιτυχημένο. Αλλά έχοντας εκείνη την επιτυχία δεν σήμαινε πως προσαρμόστηκα – σήμαινε απλώς πως είχα πετύχει. Συνεπώς, αυτό δεν σημαίνει πως οι άνθρωποι με καταλάβαιναν ή πως με σέβονταν, – σήμαινε απλώς πως είχα πετύχει. Έτσι, ο,τιδήποτε έλειπε από εκείνη την θετική ανταπόκριση, το αναπλήρωνα μέσα μου.

Και με όσα από την αμερικανική κουλτούρα δεν συνδέθηκα με βαθύ τρόπο, συνδέθηκα με εσάς. Νιώθω τον σεβασμό και την αγάπη του ρωσικού λαού… για τους Ιάπωνες, επί πλέον ισχύει για τις αρχές μας, και για την τιμή. Όταν βλέπω τους Ρώσους να επιδίδονται σε πολεμικές τέχνες και να αγωνίζονται, αμέσως τους καταλαβαίνω και με καταλαβαίνουν κι εκείνοι.

Η Μητέρα Ρωσία

Δεδομένης της σχέσης αυτής που έχω με την Μητέρα Ρωσία – όχι απλώς Ρωσία αλλά Μητέρα Ρωσία - θέλω να γίνω ένας από σας. Θέλω να σας προσφέρω την αγάπη, το σεβασμό και όποια ταλέντα έχω, συμπεριλαμβανομένης της υποκριτικής και άλλων ταλέντων. Και σαν δάσκαλος ακόμη. Επειδή είμαι ηλικιωμένος, μπορώ να διδάσκω. Σήμερα λοιπόν, με την αποδοχή μου της Ορθόδοξης Εκκλησίας αρχίζει μια νέα σχέση με τον Θεό, κλείνοντας έτσι ένα κύκλο που άρχισε από τον Χριστιανισμό στην Αμερική, και θέλω να ανακοινώσω πως θα ζητήσω την Ρωσική υπηκοότητα. Ξέρω πως φαντάζει σαν μία τάση Χολυγουντιανή… αθλητές από την Αμερική, καταλαβαίνετε…. Πιστεύω πως είναι όντως κάτι καινούργιο και μοντέρνο. Πάντως είναι μια νέα τάση.

Η απόφασή μου πηγάζει από μια μακρά πορεία ζωής με αγώνες και πόνο, και εις γνώση μου πως - ό,τι και αν συμβαίνει -  η ψυχή και η καρδιά μας είναι τα πιο σημαντικά. Καταλαβαίνω πως υπάρχουν δυσκολίες στον κόσμο. Υπάρχουν συγκρούσεις… δεν είναι κάτι απλό. Όμως ούτε ήταν απλό να μεγαλώνεις στην Αμερική, οπότε αυτό είναι μία ακόμα πρόκληση.

Το να γίνει κανείς Χριστιανός Ορθόδοξος επίσης δεν είναι εύκολο στην παρούσα χρονική στιγμή, αν αναλογιστούμε πως υπάρχουν τόσες θρησκευτικές συγκρούσεις σήμερα στον κόσμο.

Το σημάδι από τον Θεό

Όμως η ζωή μου πάντα ήταν γεμάτη συγκρούσεις και διευθετήσεις συγκρούσεων. Και είναι σημάδι από τον Θεό το ότι προέκυψε η ευκαιρία να γίνω Ορθόδοξος. Η ευκαιρία να ενωθώ με τον Θεό σε ανθρώπινο επίπεδο είναι το να ενωθώ με ένα μέρος των δικών μου ανθρώπων. Και όποια κι αν είναι η πρόκληση, όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες, τις αποδέχομαι σαν Ιάπωνας πολεμιστής. Και σας ευχαριστώ και είμαι ευγνώμων για την υποστήριξή σας.

Η σημασία της λέξης «Σαμουράι» προέρχεται από την λέξη «υπηρετώ».

«Δεν φοβάμαι, είμαι απλώς λίγο αγχωμένος. Νιώθω πως κάνω την σωστή κίνηση. Αυτή η απόφαση είναι σημαντική για μένα», είπε ο Tagawa, πριν εισέλθει στον Ιερό Ναό της Παναγίας «των θλιβομένων η Χαρά» στην Μόσχα.

Ανταπόκριση RIA Novosti: [http://ria.ru/religion/20151112/1319343315.htm]

******

Πηγή: http://www.orthodoxindy.org/

Η ψυχή του Cary-Hiroyuki Tagawa, που έγινε γνωστός μέσα από τον ρόλο του κακού Shang Tsung στη σειρά ταινιών «Mortal Kombat», αιχμαλωτίσθηκε από τη Ρωσία και φαίνεται πως αποφάσισε να βαπτιστεί Χριστιανός Ορθόδοξος.

Όπως αναφέρει το Interfax, ο Tagawa, ένας Αμερικανός ηθοποιός Ιαπωνικής καταγωγής, ο οποίος πήρε μέρος στην καινούργια Ρωσική ταινία The Priest-San, αποφάσισε να εγκαταλείψει την πίστη του και να γίνει ένας πραγματικός ακόλουθος του Ιησού Χριστού σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία.

Τα νέα διαδόθηκαν μέσω του facebook από έναν από τους συνεργάτες του, τον Ivan Oklobystin, ηθοποιό και εξέχουσα Ρωσική θρησκευτική προσωπικότητα. Μοίρασε μία φωτογραφία του Tagawa με ένα τεράστιο σταυρό - φωτογραφία που πιθανόν να τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, όχι μακριά από τη Μόσχα.

«Με χαρά σας αναφέρω πως… κατόπιν βαθειάς και ενδελεχούς σκέψης, ο Cary Tagawa, που έπαιξε τον ρόλο του Ιάπωνα ορθόδοξου ιερέα στην νέα μας ταινία The Priest-San, θα λάβει το Μυστήριο του Βαπτίσματος», συνεχίζει η ανάρτηση στο facebook.

«Δεν μπορείς απλώς να ‟πιάσεις” την ουσία ων Ορθοδόξων Ρώσων… Όταν πρωτοήρθα στη Ρωσία είχα πολύ ελάχιστο χρόνο για να μπω στο πετσί του ρόλου μου. Έτσι επισκέφθηκα κάμποσους Ρώσικους καθεδρικούς ναούς στο Γιάροσλαβ και στο Ροστόφ. Και μόνο που βρέθηκα μέσα σε αυτούς είχε μεγάλη επίδραση επάνω μου», δήλωσε ο Tagawa στο Kinopoisk.ru, σε μία συνέντευξή του που έδωσε το 2013, μετά από το πέρας των γυρισμάτων στην Ρωσία.

«Με το βάπτισμα ο Cary-Hiroyuki Tagawa πήρε το όνομα Παντελεήμων», έγραψε στη σελίδα του στο Facebook ο Okhlobystin.

Ο Tagawa επίσης εξέφρασε σε μια συνέντευξη Τύπου την πρόθεσή του να γίνει Ρώσος πολίτης, σύμφωνα με το πρακτορείο Ορθόδοξων ειδήσεων pravmir.ru.

«Δεν ακολουθώ την νέα τάση», είπε, προφανώς υπονοώντας τον Αμερικανό πυγμάχο Roy Jones Jr  και τον Γάλλο ηθοποιό Gerard Depardieu. «Ακολουθώ την καρδιά μου. Δεν υπάρχουν εύκολες αποφάσεις, είτε στην Αμερική είτε σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του πλανήτη. Αυτή θα είναι για μένα μια καινούργια πρόκληση».

Η ταινία, η οποία σύντομα θα προβληθεί στην Ρωσία, αφηγείται την ιστορία ενός Ιάπωνα ιερέα, που αφήνει την Ιαπωνία εξαιτίας των πολέμων της Γιάκουζα (διεθνές συνδικάτο οργανωμένου εγκλήματος στην Ιαπωνία) και κατευθύνεται σε μια μικρή ρωσική πόλη για να βοηθήσει τους κατοίκους της να καταπολεμήσουν την αχαλίνωτη διαφθορά. Η ταινία είναι η πιο πρόσφατη εργασία του στούντιο παραγωγής «Orthodox».

Επιμέλεια - μετάφραση κειμένου στην Ελληνική: Κ. Δ

1 Πηγή: http://impantokratoros.gr/

2

3

Όσιος Στυλιανός ο Παφλαγόνας (Μνήμη 26 Νοεμβρίου)

Όσιος Στυλιανός ο Παφλαγόνας (Μνήμη 26 Νοεμβρίου)

Ο Όσιος Στυλιανός ήταν γιος πλουσίων γονέων (που μάλλον γεννήθηκε στην Παφλαγονία, χωρίς αυτό να είναι σίγουρο, διότι εκεί φυλασσόταν και ιερό λείψανο του), διδάχτηκε νωρίς απ' αυτούς να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων.

Αφού έτσι ανατράφηκε, και οι γονείς του πέθαναν, διαμοίρασε όλη την κληρονομιά του και πήγε σαν ασκητής στην έρημο. Εκεί γνωρίστηκε με άλλους ασκητές, που ζούσε μαζί τους με αδελφική αγάπη, χριστιανική
συγκατάβαση και επιείκεια. Δεν λύπησε ποτέ κανένα, μεγάλη του χαρά μάλιστα, ήταν να επαναφέρει τη γαλήνη στις ταραγμένες ψυχές. Η φήμη της θαυμαστής ασκητικής του ζωής έφθασε μέχρι τις πόλεις, και πολλοί έτρεχαν να τον βρουν για να ζητήσουν απ' αυτόν τις πνευματικές του οδηγίες.

Ο όσιος Στυλιανός, παρά την ερημική ζωή του, έτρεφε στοργή και συμπάθεια προς τα παιδιά, που τόσο αγαπούσε και ο Κύριος. Αν, έλεγε, η ταπεινοφροσύνη αποτελεί θεμέλιο των αρετών, η παιδική ηλικία από τη φύση της είναι περισσότερο ενάρετη, απ' ότι οι μεγαλύτεροι των φιλοσόφων. Πολλές φορές οι γονείς έφεραν προς αυτόν τα παιδιά τους, και τότε η αγαλλίαση του οσίου ήταν πολύ μεγάλη. Ο Θεός βραβεύοντας το Ιερό αυτό αίσθημα του, προίκισε τον όσιο με το χάρισμα να θεραπεύει τα άρρωστα παιδιά και να καθίστα εύτεκνους άτεκνες γυναίκες.

Ο Όσιος Στυλιανός κοιμήθηκε πλήρης ήμερων αλλά και αρετών.

Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Στήλη ἔμψυχος τῆς ἐγκρατείας, στῦλος ἄσειστος τῆς Ἐκκλησίας Στυλιανὲ ἀνεδείχθης μακάριε· ἀνατεθεὶς γὰρ Θεῷ ἐκ νεότητος κατοικητήριον ὤφθης τοῦ Πνεύματος. Πάτερ ὅσιε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρίσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Στήλη ἐμψυχος τῆς ἐγκρατείας, στῦλος ἄσειστος τῆς ἐκκλησίαςε, Στυλιανέ, ἀνεδείχθης, μακάριε. Τὸν γὰρ σὸν πλοῦτον σκορπίσας τοῖς πένησιν, ἐν οὐρανοῖς ἐκομίσω τὸν ἄφθαρτον, καὶ ἐγκρατείᾳ καὶ πόνοις, πανόλβιε, χάριν εἴληφας νηπίων προστάτης γενόμενος καὶ φύλαξ νεογνῶν ἀπροσμάχητος.

πηγή:  saint.gr

http://makkavaios.blogspot.gr/

Το άφθαρτο χέρι της Αγίας Αικατερίνης

Το άφθαρτο χέρι της Αγίας Αικατερίνης

Σώματος ἐμπρέπουσα καλλονή, καλή καί ὡραία, ἀναδείχθης καί τήν ψυχήν, τῷ ὡραίω κάλλει, ὑπέρ υἱούς ἀνθρώπων, καί τούτω ἐνυμφεύθης ἀφθόρως ἔνδοξε.

 Πρόσωπον πρός πρόσωπον τόν Χριστόν, ἀγλαῶς ὀρώσα, τόν νυμφίον σου τόν σεπτόν, αὐτόν ἐκδυσώπει, σοφή Αἰκατερίνα, ἠμίν παρασχεθῆναι, πταισμάτων ἄφεσιν.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/

Θαυματουργικές επεμβάσεις δια προσευχής του Αγίου Παϊσίου του Αγιοιρείτου

Αρχική σελίδα \ Θεματικές κατηγορίες \ Γέροντες και μορφές της Ορθοδοξίας \ Σύγχρονοι ορθόδοξοι Γέροντες \ Ο Γέρων Παΐσιος ο Αγιορείτης \ Θαυματουργικές επεμβάσεις δια προσευχής του Αγίου Παϊσίου του Αγιοιρείτου

Θαυματουργικές επεμβάσεις δια προσευχής του Αγίου Παϊσίου του Αγιοιρείτου

Θαυματουργικές επεμβάσεις δια προσευχής του Αγίου Παϊσίου του Αγιοιρείτου

...Αγρυπνούσε επτά περίπου ώρες κάνοντας πολλά κομποσχοίνια με μικρές μετάνοιες, ενώ ενδιάμεσα έκανε εδαφιαίες μετάνοιες. Όταν ο καιρός ήταν καλός, αγρυπνούσε στην αυλή, και τις μετάνοιες τις έκανε στο «χαλί του Θεού», όπως έλεγε. Ξεκινούσε, όπως πάντα, με ταπεινή προσευχή για τον εαυτό του, και στην συνέχεια προσευχόταν για όλους, ζώντες και κεκοιμημένους.

Συχνά, καθώς προσευχόταν, λάμβανε πληροφορία για τις προσευχές άλλων ανθρώπων που την ίδια στιγμή ζητούσαν κι αυτοί βοήθεια από τον Θεό. Πολλές φορές έβλεπε να περνούν από μπροστά του παιδάκια που παρακαλούσαν κι εκείνα τον Θεό. Τα χάιδευε, τα ασπαζόταν και προσευχόταν γι’ αυτά. «Τα βάζουν, φαίνεται, οι μανάδες τους να κάνουν προσευχή, έλεγε, γιατί έχουν προβλήματα, δυσκολίες στην οικογένεια, και ζητούν βοήθεια από τον Θεό. Γυρίζουν το κουμπί στην ίδια συχνότητα, και έτσι επικοινωνούμε!»

Πολλές φορές, διά της προσευχής μετέβαινε, με τρόπο υπερφυσικό, κοντά σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη: ασθενείς ταξιδιώτες, απελπισμένους ή άλλους που κινδύνευαν. Αυτό συνέβη και με έναν νέο από την Αθήνα, ονόματι Ιωάννη, ο οποίος είχε επισκεφθεί τον Γέροντα το 1982. Ο νέος αυτός ήταν απελπισμένος από την ζωή του και, παρόλο που ο Γέροντας είχε προσπαθήσει να τον βοηθήσει, δεν μπορούσε να συνέλθει. Μία νύχτα πήρε την μοτοσυκλέτα και έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα, για να δώσει τέλος στην ζωή του. Όμως, λίγο πριν φθάσει στο χείλος ενός γκρεμού, η μοτοσυκλέτα σταμάτησε. Ξαφνιασμένος ο νέος, είδε μπροστά του τον Όσιο Παΐσιο να του λέει: «Γιάννη, στάσου! Τι πας να κάνεις;». Συγκλονίσθηκε από αυτό που έγινε και παραιτήθηκε από τον κακό σκοπό του. Πήγε πάλι στο Άγιον Όρος, για να ευχαριστήσει τον Όσιο, και διηγήθηκε το γεγονός αυτό στους μοναχούς της Μονής Κουτλουμουσίου.

Τότε ένας μοναχός πήγε στον Γέροντα και τον ρωτούσε πώς έγινε αυτό. Εκείνος στην αρχή προσπάθησε να ξεφύγει λέγοντας: «Ζαλισμένος είναι αυτός, βρε παιδάκι μου, ζαλισμένος είναι». Ο μοναχός όμως επέμενε να ρωτάει:

― Τι συνέβη, Γέροντα; Εσύ το ήξερες αυτό; Εσύ πήγες και σταμάτησες τη μοτοσυκλέτα;

― Κοίταξε, απάντησε τελικά ο Όσιος, εγώ δεν ήξερα ότι κινδύνευε αυτό το παιδί. Πολλές φορές όμως, όταν προσεύχομαι, λέω: «Θεέ μου, εσύ ξέρεις τις ανάγκες κάθε ανθρώπου. Φρόντισε τον καθένα σαν Καλός Πατέρας». Κι εκείνη την ώρα μεταφέρομαι σε τόπους που δεν γνωρίζω· σε νοσοκομεία, σε οικογένειες που έχουν ανάγκη, σε ανθρώπους που είναι έτοιμοι να κάνουν κακό στον εαυτό τους. Τους βλέπω μπροστά μου ή αισθάνομαι ότι είμαι εκεί παρών. Έτσι βρέθηκα κοντά σ’ αυτό το παιδί που πήγαινε να καταστραφεί.

Μία πρεσβυτέρα έγραψε ένα γράμμα για τον Πατέρα Παΐσιο και το έδωσε σε κάποιον που την επόμενη μέρα θα πήγαινε στο Άγιον Όρος. Εκείνο το βράδυ, της εμφανίσθηκε ο Όσιος στον ύπνο της και της είπε: «Ξύπνα, καίγεστε!». Εκείνη δεν ξύπνησε, αλλά ύστερα από λίγο τον είδε να την σκουντάει και να της επαναλαμβάνει τα ίδια λόγια. Και πάλι δεν σηκώθηκε. Την τρίτη όμως φορά το σκούντημα ήταν πολύ δυνατό, και η προτροπή εντονότερη. Σηκώθηκε, και τι να δει! Η θερμάστρα είχε τρυπήσει, το πετρέλαιο είχε χυθεί, και τα στρωσίδια είχαν πάρει φωτιά. Μόλις που πρόλαβε να την σβήσει και δόξασε τον Θεό που μέσω του Αγίου Παϊσίου έσωσε και αυτήν και τα παιδιά της.

Ένα άλλο βράδυ ο Όσιος «επικοινώνησε» με μία γυναίκα που είχε άρρωστο τον άνδρα της και επί επτά μήνες μπαινόβγαιναν στα νοσοκομεία, χωρίς οι γιατροί να βρίσκουν τι έχει. Τελικά της είπαν να τον πάρει στο σπίτι, διότι μάλλον ήταν στα τελευταία του. Εκείνο το απόγευμα η γυναίκα κατάκοπη κάθησε λίγο να ξεκουρασθεί και, κάνοντας τον σταυρό της, παρακάλεσε: «Θεέ μου, δείξε μου, τι είναι αυτό που έχει ο άνδρας μου και δεν το βρήκαν οι γιατροί». Μόλις έκλεισε λίγο τα μάτια της, είδε μπροστά της τον Όσιο Παΐσιο να της λέει: «Δες τα δόντια του». Τον πήγε αμέσως σε οδοντίατρο, κι εκείνος βρήκε ότι σε ένα δόντι υπήρχε απόστημα με πολύ πύον. Του το έβγαλε, και αμέσως ο άνθρωπος άρχισε να συνέρχεται. Σε μία εβδομάδα συνήλθε τελείως και έζησε άλλα είκοσι χρόνια, έως την ηλικία των ενενήντα ετών.

εκ του νέου βιβλίου ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

πηγή: http://impantokratoros.gr

Τα πέντε στάδια της «Ευχής» και οι ενέργειές της

Τα πέντε στάδια της «Ευχής» και οι ενέργειές της

του Πρωτοπρεσβύτερου Στέφανου Κ. Αναγνωστόπουλου

~ Συνοπτικά τα στάδια της Ευχής («Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησον με«) είναι:

–Πρώτο στάδιο: προφορική

–Δεύτερο στάδιο: Με τον ενδιάθετο λόγο – από μέσα μας.

–Τρίτο στάδιο: Με τον νου – Νοερά. Ο νους, που έχει εγκλωβίσει την Ευχή, την λέγει από μόνος του. Έχει δε την εντύπωση ο ευχόμενος, ότι η Ευχή «λέγεται» κάπου μέσα στο κεφάλι. Μέχρι εδώ η Ευχή μπορεί και διδάσκεται. Η Νοερά όμως καρδιακή προσευχή ΚΑΤΑΚΤΑΤΑΙ με και από την Χάρη των ακτίστων ενεργειών του Αγίου Πνεύματος.

–Τέταρτο στάδιο: Ο νους, που έχει εγκλωβίσει την Ευχή, μαζί με την τεταμένη προσοχή και την αγαπητική προαίρεση για το θείο έλεος και κυρίως με την βοήθεια του Θεού, σπρώχνει την Ευχή μέσα στην καρδιά, οπότε η Ευχή γίνεται Καρδιακή και αποκτά, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, νοερά Λατρεία.

Στο τέταρτο στάδιο της Καρδιακής προσευχής οι λογισμοί δεν έχουν πλέον θέση. Απαλείφονται τελείως, όχι μόνο οι κακοί και οι πονηροί ως προσβολές, αλλά ακόμη και οι καλοί και οι ουράνιοι. Ο νους έχει ένα είδος αδειάσματος των πάσης φύσεως λογισμών, που συνήθως προκαλεί ερωτηματικά, χωρίς αυτό να σημαίνει αδράνεια ή κενό, διότι αυτό ενέχει πλάνη – αλλά έχει πλήρη την πνευματική του ενέργεια, διότι ευθύς αμέσως καθίσταται από την θεία Χάρη ολοφώτεινος και αθόλωτος και η διάνοια σε κατάσταση απολύτου νήψεως και προσοχής.

Το δε Όνομα του Ιησού, ενώ πάλλεται με πολύ γλυκύτητα από τον ενδιάθετο λόγο, πληροί όλον τον άνθρωπο ψυχοσωματικά από άρρητη ευφροσύνη. Ο προσευχόμενος όμως είναι εν εγρηγόρσει και αισθάνεται ή πληρέστερον βιώνει, την νοερά ενέργεια του Αγίου Πνεύματος να στάζει μέσα στην ψυχή του κατά τρόπον ακατάληπτο, κάποια δάκρυα ουράνια αλλά και ευγνώμονα, δάκρυα πνευματικά αλλά ευχαριστιακά, δάκρυα μελίρρυτα αλλά πλήρους δοξολογίας.

Και τότε το πρόσωπό του απλανώς «ευχομένου» ακτινοβολεί από τις νοητές ακτίνες της Θείας Χάριτος.

Επαναλαμβάνω ότι είναι δάκρυα του έσω ανθρώπου, που κυλούν υπερφυώς από την καρδιά στην ψυχή, έξω από κάθε λογική, με βιωματική την εμπειρία του ως άνω προσευχομένου και με φανερή την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.

-Και στο πέμπτο στάδιο, έχουμε την χαρισματική αυτενέργεια της Ευχής, όπου η καρδιά, πυρπολούμενη από θεϊκό έρωτα, βιώνει την πνευματική ουράνια Λατρεία, όπου την πρωτοβουλία την έχει πλέον το Πανάγιο Πνεύμα. Αυτό και θα δώσει τις αποκαλύψεις και την θεωρία του θείου Φωτός και πλήθος άλλων ακατάληπτων χαρισμάτων και δωρεών.

Είναι Αυτό, που θα καθιστά την καρδιά του ευχομένου δεκτική του Θεού. Και όταν «την φωνήν Αυτού ακούει», που κράζει «αββά ο Πατήρ», τότε!…ω, τότε!… παρά του Πατρός πληρούται ακτίστου Φωτός και ¨μαθών» πορεύεται προς τον Σωτήρα Χριστό.

από το βιβλίο: «Η Ευχή μέσα στον κόσμο» του Πρωτοπρεσβύτερου Στέφανου Κ. Αναγνωστόπουλου (Πειραιάς 2007).

https://simeiakairwn.wordpress.com

http://epanastasilae.blogspot.gr/