Χαριτωμένο περιστατικό με τον Γέροντα Παΐσιο...

εκ του νέου βιβλίου
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Κάποιοι λαϊκοί, προσπαθώντας να εξηγήσουν με την λογική το διορατικό χάρισμα που ο Θεός είχε δώσει στον Πατέρα Παΐσιο, έψαχναν να βρουν τους τρόπους που ίσως χρησιμοποιούσε, ώστε να μαθαίνει κάποια πράγματα για τους ανθρώπους που θα τον επισκέπτονταν. Αλλά και τους λογισμούς αυτούς τους «έπιανε» μερικές φορές ο άνθρωπος του Θεού.

Ένας νεαρός, ο οποίος είχε σπουδάσει ηλεκτρονικός, ακούγοντας για τον Πατέρα Παΐσιο, υποπτευόταν ότι ο Όσιος είχε τοποθετήσει στην στέγη της Καλύβης του, στον φράχτη και στον γύρω χώρο κεραίες, μικρόφωνα και πομπούς, για να καταγράφει τις συνομιλίες των επισκεπτών και να παρουσιάζεται ύστερα ως διορατικός. Αποφάσισε λοιπόν να τον επισκεφθεί, για να ερευνήσει, αν θα μπορούσε τον χώρο. Ενώ περίμενε έξω από τον φράχτη μαζί με άλλους είκοσι περίπου ανθρώπους και στεκόταν προς τα πίσω, βγήκε ο Όσιος, σήκωσε το χέρι του και δείχνοντάς τον φώναξε:

― Ε, παλληκάρι, έλα εσύ μπροστά, σε παρακαλώ!

― Σ’ εμένα μιλάτε; Ρώτησε εκείνος.

― Ναι, σ’ εσένα.

Ο Όσιος άνοιξε την πόρτα και αμέσως τον πήρε και πήγαν πίσω από το Καλύβι. «Κάθησε, Στυλιανέ», του είπε. Αυτό ήταν το πρώτο «χαστούκι» που δέχθηκε η λογική του νέου. Ο Όσιος κάθησε δίπλα του, του έδειξε την σκεπή και τον ρώτησε.

― Βλέπεις τίποτε περίεργο στην σκεπή μου;

― Όχι, είπε ο νέος κοιτάζοντας την σκεπή.

― Έχω μια κεραία κρυμμένη εκεί επάνω, είπε ο Όσιος και, πριν προλάβει εκείνος να συνέλθει, συνέχισε: Βλέπεις τίποτε περίεργο μέσα στους θάμνους;

― Όχι, απάντησε και πάλι ο νέος.

― Έχω, του είπε, κρυμμένο ένα μηχάνημα που γράφει αυτά που λένε οι άνθρωποι και μετά κοροϊδεύω τον κόσμο ότι κάνω θαύματα! Εσύ γιατί ήρθες; Εμένα τι με θέλεις τώρα;

Ο νέος άρχισε να κλαίει.

― Μη στενοχωριέσαι, Στυλιανέ, του είπε τότε ο Όσιος. Οι καιροί είναι πονηροί, και καλά κάνεις που αμφισβητείς. Εσένα η αμφισβήτηση θα σε οδηγήσει στην πίστη· αυτός είναι ο δρόμος σου. Για κανόνα τώρα, πήγαινε και μοίρασε λουκούμι και νερό στους άλλους και έλα κάποια άλλη φορά να τα πούμε!

Εκ του βιβλίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"

Πηγή: http://impantokratoros.gr/

Σημάδια της παρουσίας του Χριστού

• Από  lllazaros.blogspot.gr

• Εκτύπωση 
• E-mail

Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Ο Χριστός, όπως τότε που εδίδασκε, όπως τότε που έκανε τους χωλούς να πηδούν και να περιπατούν, τους τυφλούς να αναβλέπουν, τους νεκρούς να εγείρωνται, έτσι ακριβώς είναι μπροστά μας αυτήν την ώρα. 

Δεν τον φέρομε απλώς στην σκέψη μας, αλλά πραγματικά έρχεται μπροστά μας, γίνεται παρών Εκείνος, ο διδάσκαλος, ο προφήτης, ο θαυματουργός.

Είναι τώρα μπροστά μας ο Χριστός που σταυρώθηκε, που αναστήθηκε, που αναλήφθηκε! Όλα αυτά που βλέπομε εδώ μέσα, οι πολυέλαιοι, ο ιερεύς, η αγία Τράπεζα, το Ευαγγέλιον, τα τίμια δώρα, η είσοδος η μικρά και η μεγάλη, τα πάντα γίνονται σημάδια της παρουσίας του Χριστού.

Από illazaros.blospot.gr

http://www.agioritikovima.gr/

Η σπάνια ιστορία ενός φυλακισμένου που έγινε μοναχός και ζει πάνω σ” ένα βράχο

Η σπάνια ιστορία ενός φυλακισμένου που έγινε μοναχός

 και ζει πάνω σ” ένα βράχο

Θεοδώρα Αβαγιανού
Τη ζωή του στο Θεό φαίνεται πως έχει αφιερώσει 
εδώ και είκοσι χρόνια ένας μοναχός από τη Γεωργία,
 ο οποίος κατοικεί πάνω σε ένα βράχο, ζώντας
 μια αυστηρή ασκητική ζωή, 

μακριά από τα προβλήματα και τους πειρασμούς της 
σύγχρονης κοινωνίας.
Ο μοναχός Μάξιμος (Maxime Qavtaradze), 
μετά την πτώση της Ε.Σ.Σ.Δ και έχοντας περάσει
 κάποιο διάστημα στη φυλακή, αποφάσισε να αλλάξει
 τρόπο ζωής και να γίνει καλύτερος άνθρωπος.
Όπως είπε και ο ίδιος στη dailymail, έπινε και ήταν 
χρήστης παράνομων ουσιών, αλλά μόλις βγήκε
 από τη φυλακή, ήξερε ότι ήταν ώρα για μια μεγάλη
 αλλαγή στη ζωή του.

Ο 59χρονος άνδρας, ζει πάνω στο βράχο 
που ονομάζεται Katshki, πάνω στον οποίο
 είναι χτισμένη μια Εκκλησία. Στους πρόποδες του,
 υπάρχει τα τελευταία χρόνια μια θρησκευτική 
κοινότητα.
Για να εγκαταλείψει το βράχο, πράγμα που κάνει
 μόνο δύο φορές την εβδομάδα, πρέπει να
 χρησιμοποιήσει μια σκάλα 40 μέτρων, η κατάβαση
 της οποίας διαρκεί περίπου είκοσι λεπτά.
Όταν παραμένει για αρκετές μέρες στο βράχο,
 προμηθεύεται τα τρόφιμα απο ένα καλάθι που
 είναι δεμμένο με σχοινί.

Συχνά τον επισκέπτονται ιερείς ή άνθρωποι
 προβληματισμένοι και απογοητευμένοι από τις
 δυσκολίες της ζωής και τα προβλήματα, για να
 ζητήσουν τη βοήθειά του.
Τρέφονται, κοιμούνται , και προσεύχονται με 
τους ιερείς, γύρω στις επτά ώρες την μέρα.
 Ξυπνούν από τις δύο η ώρα τα ξημερώματα 
και βοηθούν στις δουλειές της Μονής.
Μέχρι τον 15ο αιώνα, όπου εισέβαλλαν οι 
Οθωμανοί στη Γεωργία, κατοικούσαν στυλίτες,
 ορθόδοξοι Χριστιανοί που ζούσαν πάνω σε
 βράχους για να αποφεύγουν τους πειρασμούς.

Για αρκετούς, αιώνες ο βράχος ήταν ακατοίκητος.
 Το 1944 ένα γκρουπ ορειβατών με επικεφαλής
 τον Alexander Japaridze, ανακάλυψαν τα ερείπια
 ενός παρεκκλησιού και τα οστά ενός στυλίτη.
Η ζωή που έχει επιλέξει ο άνδρας αυτός δεν είναι
 καθόλου εύκολη. Απαιτεί μεγάλες θυσίες και
 απομόνωση, αφοσίωση στην προσευχή και
 στο Θεό.
Λίγοι θα διάλεγαν να ακολουθήσουν αυτόν τον
 δύσκολο τρόπο ζωής. Ο μοναχός Μάξιμος,
 φαίνεται πως έχει βρει το νόημα της ζωής και
 τον πραγματικό του εαυτό τα τελευταία είκοσι 
χρόνια διαμονής στον βράχο Katshki.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/

www.orthodoxos.com

http://tostavroudaki.blogspot.gr/

Αν θέλεις να προσευχηθείς σωστά, να μη πικράνεις καμιά ψυχή... ( αββάς Νείλος )

Αν θέλεις να προσευχηθείς σωστά, να μη πικράνεις καμιά ψυχή... ( αββάς Νείλος )

Είπε ο αββάς Νείλος:
«Αν θέλεις να προσευχηθείς σωστά, 
να μη πικράνεις καμιά ψυχή, 
γιατί αλλιώς άδικα κοπιάζεις».


Είπε πάλι:
» Μη θέλεις να έρχονται τα πράγματα
όπως σε συμφέρει, αλλά όπως
 είναι αρεστό στο Θεό. Έτσι θα είσαι
 την ώρα της προσευχής γεμάτος
 γαλήνη και χαρούμενος»

αββάς Νείλος 

http://tostavroudaki.blogspot.gr/

Έχεις Μήνυμα…

Έχεις Μήνυμα… 

[…] Η ψυχή σας να δίδεται στην ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», για όλες σας τις έγνοιες, για όλα και για όλους. Μην κοιτάζετε αυτό που σας συμβαίνει, αλλά να κοιτάζετε το φως, τον Χριστό, όπως το παιδί κοιτάζει την μητέρα του, όταν του κάτι συμβεί. Όλα να τα βλέπετε χωρίς άγχος, χωρίς στενοχώρια, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο. Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεσθε. Όλη σας η προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε προς το φως, να κατακτήσετε το φως. Έτσι, αντί να δίδεσθε στη στενοχώρια, που δεν είναι του Πνεύματος του Θεού, θα δίδεσθε στη δοξολογία του Θεού.

Όλα τα δυσάρεστα, που μένουν μέσα στην ψυχή σας και φέρνουν άγχος, μπορούν να γίνουν αφορμή για τη λατρεία του Θεού και να παύσουν να σας καταπονούν. Να έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό. Τότε ξενοιάζετε και γίνεσθε όργανά Του. Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό. «Εν παντί θλιβόμενοι, αλλ’ου στενοχωρούμενοι», δεν λέει ο Απόστολος Παύλος; […]

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

«Βίος και Λόγοι»
Πηγή: https://saintpanteleimonchania.wordpress.com

Αν φτιάξεις τον εαυτό σου, θα φτιαχτεί κι ένα κομμάτι απ᾿ την Εκκλησία

• Από  hristospanagia3.blogspot.gr

• Εκτύπωση 
• E-mail

[…]θυμάμαι την πρώτη μου επίσκεψη στον π. Παΐσιο.

Νέος άνθρωπος τότε, με τη συνηθι­σμένη στους νέους ανθρώπους έπαρση και οξύτατη κριτική για τα κακώς κείμενα στο χώρο της Εκκλησίας.

Ο γέροντας με δε­χτηκε με πολλή αγάπη και κου­βεντιάσαμε για πολλά θέματα. Προς το τέλος σηκώθηκε, πήγε στο μηχάνημα για να μου φτιά­ξει ένα εικονάκι. Σε μια στιγμή γύρισε και μου είπε:

– «Κοίταξε, εύλογημένε, να φτιάξεις τον εαυτό σου. «Αν φτιάξεις τον εαυτό σου, θα φτιαχτεί κι ένα κομμάτι απ’την Έκκλησία. Κι αν φτιάξουμε ολοί τον εαυτό μας, αυτό θα έχει θετικό αντί­κτυπο στο σώμα της Εκκλήσίας!».
– Δεν αισθανόμαστε το τι σημαίνει να είναι κανείς μέλος της “Εκκλησίας και πόση ευθύνη έχει απέναντι στον Χριστό και τους αδελφούς του. Δεν συναισθανόμαστε το κακό που προκαλεί η δική μας αμαρτία στο σώμα της Εκκλησίας, σαν να ήταν η αμαρτία ιδιωτική μας υπόθεση.

Ούτε συνειδη­τοποιούμε ότι είμαστε συνυπεύθυνοι για τις πτώσεις των άλλων μελών της’Εκκλησίας.

Η πτώση του άλλου γίνεται αφορμή αδιαφορίας, ειρωνείας η κατακρίσεως, μία κατά­σταση και μία αντιμετώπιση που πολύ συχνά επισημάνθη­κε και στηλιτεύτηκε από τους Αγίους της Εκκλησίας. […]Η κατάκριση έχει γίνει το κυριότερο αμάρτημα και η νόσος των ευσεβών. «Αν πραγματικά είχαμε μία στοιχειώδη αυτογνωσία και ελάχιστη έστω συναίσθη­ση της ευθύνης μας ως μελών της’Εκκλησίας, η στάση μας απέναντι στους άλλους ανθρώπους θα ήταν πολύ πιο επιεικής και διαφορετική.

Αρχ.Νεκταρίου Αντωνόπουλου

Πηγή: 

• hristospanagia3.blogspot.gr

και  agioritikovima.gr

Ο μοναχός οι δαίμονες και το κελί...

• 
  
• Από ekklisiaonline
• 
  
• 
  
•                                  

Για τον Άγιο Μακάριο έλεγαν, πως κάποτε,
 καθώς πήγαινε στην εκκλησία των

 κελλίων για τη συνήθη ακολουθία, βλέπει έξω
 απ’ το κελλί ενός αδελφού ένα μεγάλο 

πλήθος από δαίμονες, που ήταν μετασχηματισμένοι,
 άλλοι σε γυναίκες, που μιλούσαν 

αναίσχυντα, άλλοι σε νεαρούς με το στόμα τους
 όλο βρισιές, άλλοι να χορεύουν κι άλλοι 

να μεταλλάζουν διάφορες μορφές και σχήματα.

Ο Γέροντας που ήταν διορατικός, εστέναξε,
 λέγοντας:
- Οπωσδήποτε, ο αδελφός που μένει σε τούτο
 το κελλί πρέπει να ζει πολύ απρόσεχτα,

 για να ‘ναι μαζεμένα και να περικυκλώνουν
 το κελλί του, ασχημονώντας, τόσα πονηρά πνεύματα!

Όταν τελείωσε η ακολουθία, επιστρέφοντας, 
μπήκε στο κελί εκείνου του αδελφού και του λέγει:

- Είμαι πολύ στενοχωρημένος, αδελφέ, γιατί ζω
 με πολλήν αμέλεια μα έχω εμπιστοσύνη σε σένα,

 και γνωρίζω καλά, πως αν εσύ προσευχηθείς για μένα, 
οπωσδήποτε ο Θεός θα με ανακουφίσει

 από τους πονηρούς λογισμούς.

Ο μοναχός έβαλε μετάνοια στον Γέροντα και
 του λέγει:
- Γέροντα, εγώ δεν είμαι άξιος να προσευχηθώ
 για σένα

Μα ο Γέροντας επέμενε, παρακαλώντας τον και
 λέγοντάς του.

- Δεν φεύγω από ‘δω, αν δεν μου δώσεις τον 
λόγο σου, πως κάθε νύχτα θα κάνεις

 μια προσευχή για μένα.

Ο αδελφός υπάκουσε στην εντολή του Γέροντα. 
Κι αυτή την εντολή, βέβαια, την έδωκε

 ο Γέροντας, θέλοντας να δώσει στον μοναχό 
μια αφορμή για ν’ αρχίσει να προσεύχεται τις νύχτες.

Σηκώθηκε, λοιπόν, ο μοναχός τη νύχτα κ’ έκαμε 
την προσευχή για τον Γέροντα.

 Κι όταν την τελείωσε, ένοιωσε τέτοια κατάνυξη, 
που συλλογίστηκε μέσα του: «δυστυχισμένη μου ψυχή!

 Για έναν τόσο καλό Γέροντα προσευχήθηκες, 
και για σένα την ίδια δεν προσεύχεσαι;».

 Κ’ έτσι, έκαμε και για τον εαυτό του μια μεγάλη προσευχή.
 Και μ’ αυτό τον τρόπο

 πέρασε μια βδομάδα, δηλ. κάθε βράδυ έκαμνε
 μια προσευχή για τον Γέροντα και μια για τον εαυτό του. 

Την Κυριακή, πηγαίνοντας πάλι προς την εκκλησία
 ο αββάς Μακάριος, ξαναβλέπει τους δαίμονες 

έξω απ’ το κελλί του μοναχού να στέκουν πολύ
 στενοχωρημένοι. Κι ο Γέροντας ικανοποιήθηκε, 

γνωρίζοντας πως οι δαίμονες στενοχωρήθηκαν
 εξαιτίας της προσευχής του αδελφού. Κι όταν, 

επιστρέφοντας, μπήκε χαρούμενος στο κελλί 
του μοναχού, του λέγει:

- Κάμε μου τη χάρη, αδελφέ, και πρόσθεσε
 άλλη μια προσευχή τη νύχτα για μένα.

Κι όταν, την ερχόμενη νύχτα, έκαμε ο αδελφός
 τις δυό προσευχές για τον Γέροντα, πάλι ένοιωσε

 μεγάλο κύμα κατανύξεως μέσα του, και λέει με το νου του:
 «αχ, ταλαίπωρη ψυχή μου! 

Δεν προσθέτεις και για τον εαυτό σου άλλη 
μια προσευχή, που τόσον έχεις ανάγκη;» 

Και μ’ αυτό τον τρόπο, δηλ. με τέσσερις προσευχές
 κάθε νύχτα, πέρασε άλλη μια βδομάδα.

Την άλλη Κυριακή ο Γέροντας, περνώντας πάλι 
είδε τους δαίμονες στενοχωρημένους και σιωπηλούς,

 κ’ ευχαρίστησε το Θεό. Κι όταν μπήκε πάλι στο κελλί του
 μοναχού, τον παρακάλεσε να προσθέσει

 άλλη μια προσευχή για κείνον, κάθε νύχτα.
 Κι ο μοναχός πρόσθεσε κι άλλη μια προσευχή

 για τον εαυτό του, κ’ έτσι τις έκανε έξι τις προσευχές
 για κάθε νύχτα του.

Όταν πια την άλλη Κυριακή, ξανάρθε ο Γέροντας
 να ιδεί το μοναχό, οι δαίμονες θύμωσαν

 πολύ μαζί του κι άρχισαν να τον βρίζουν, 
γιατί έβλεπαν στενοχωρημένοι τη σωτηρία του μοναχού.

 Τότε ο αββάς Μακάριος εδόξασε το Θεό για την
 προκοπή του αδελφού, κι αφού τον παρακάλεσε 

να μην αμελεί μα να προσεύχεται χωρίς διακοπή, 
τον άφησε κ’ έφυγε για το κελλί του. 

Τότε και οι δαίμονες, βλέποντας την προθυμία
 και την προσοχή που έβαλε ο νέος μοναχός

 στην προσευχή του, με τη χάρη του Χριστού, 
έφυγαν εντελώς απ’ το κελλί του.

- See more at: http://ekklisiaonline.gr/arxontariki/item/9257-o-monaxos-oi-daimones-kai-to-keli#sthash.0b9Nx5Ef.dpuf

• Από ekklisiaonline