«Η Θεία Λειτουργία και τα Τίμια Δώρα θα δίνουν στους χριστιανούς τη δύναμη για να υπομείνουν την πείνα και θα τους διαφυλάσσουν από κάθε κακό»

«Η Θεία Λειτουργία και τα Τίμια Δώρα θα δίνουν στους χριστιανούς τη δύναμη για να υπομείνουν την πείνα και θα τους διαφυλάσσουν από κάθε κακό»

Γέροντας Ιουστίνος Πίρβου

 Αναφερόμενος ο Γέροντας στη σύγχρονη ζωή είπε: «Σήμερα, οι άνθρωποι ζουν για το φαίνεσθαι και είναι τόσο δειλοί, ώστε δεν θέλουν ούτε καν ν΄ αναζητήσουν την Αλήθεια, πόσο δε μάλλον να υπερασπιστούν το Όνομά Του. Είμαστε αποδυναμωμένοι, εξουθενωμένοι και σκανδαλισμένοι απ’ αυτόν τον κόσμο, που ενδιαφέρεται για το πώς να κομματιάσει τις ζωές μας και τα έθνη μας. Υπάρχει μια συνεχής τάση για θρυμματισμό και διάβρωση του πνευματικού, του Ορθόδοξου ''είναι'' μας. Το κλειδί είναι η διατήρηση της πίστης μας, παρ’ όλες τις κακουχίες και τα δεινά».

Πρόσθεσε ακόμη: «Δεν είναι εύκολο να ζεις στις μέρες μας. Αν όμως ο Κύριος επέτρεψε να υποφέρουμε στην εποχή μας, οφείλουμε να υπακούσουμε και να δεχθούμε ευχαρίστως όλα όσα μας συμβαίνουν, ως προερχόμενα από το χέρι του θεού κι όχι του εχθρού. Είναι πιο δύσκολα τώρα, διότι συνηθίσαμε στις ανέσεις, στην τηλεόραση, την τρυφηλή ζωή και τις διάφορες ελευθερίες. Λοιπόν, αγαπημένοι μου, το επιζήμιο αποτέλεσμα αυτών των ελευθεριών μόλις τώρα φαίνεται: οι δυνάμεις της ψυχής μας έχουν ατονήσει. Ο νους είναι βεβαρημένος και το σώμα εξασθενημένο απ’ τις δηλητηριώδεις τροφές, που μας ταΐζουν αυτοί που μας κυβερνούν· και δεν είμαστε συνηθισμένοι στο να διεξάγουμε οποιονδήποτε πόλεμο, είτε πνευματικός είτε σωματικός είναι αυτός. Γι’ αυτό, σας παρακαλώ, μην ψάχνετε για λύσεις! Αγαπητοί μου, δεν υπάρχουν ανθρώπινες λύσεις. Η λύση είναι να πεθαίνεις για τον Χριστό».

Κατανοούσε ότι όλη η ζωή μας, ως χριστιανών, χρειάζεται να είναι ένα συνεχές μαρτύριο του αμαρτωλού εαυτού μας και μια προετοιμασία για μαρτυρικό θάνατο – χρειάζεται ν’ αποκτήσουμε την αγνότητα της καρδιάς ενός παιδιού και να έχουμε μεγάλη ανδρεία σε καιρούς διωγμού.

Ο πατήρ Ιουστίνος προσπαθούσε να εμπνεύσει τους ανθρώπους να προετοιμαστούν πνευματικά για οποιαδήποτε ζωή τους επιφυλάσσεται:
«Σε καιρούς διωγμών οι χριστιανοί πρέπει να συνάζονται γύρω από τους ιερείς…. Η Θεία Λειτουργία και τα Τίμια Δώρα θα δίνουν στους χριστιανούς τη δύναμη για να υπομείνουν την πείνα και θα τους διαφυλάσσουν από κάθε κακό, κάτω από τη σκέπη και την προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου. Επίσης, είναι ανάγκη να λένε την Ευχή στον Ιησού και να προσεύχονται στην Παναγία, λέγοντας: Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς! ή τη Υπερμάχω Στρατηγώ … Οι σύντομες αυτές προσευχές μας έσωσαν μέσα στη φυλακή κι έτσι μπορέσαμε ν’ αντέξουμε τον διωγμό του κομμουνιστικού καθεστώτος, χωρίς να υποταχθούμε στο κόκκινο θηρίο.

  Όμως αυτά είναι για τους χλιαρούς χριστιανούς, διότι οι ένθερμοι είναι πάντοτε έτοιμοι – δεν περιμένουν τον καιρό του διωγμού ή του πολέμου για να επιμεληθούν τα της ψυχής τους!Για τον αληθινό χριστιανό δεν έχει σημασία πότε θα έλθει ένας πόλεμος ή ένας διωγμός. Ο αληθινός χριστιανός είναι πάντα έτοιμος, προετοιμασμένος με αναμμένη τη λαμπάδα της ψυχής του, για να συναντήσει τον Ουράνιο Νυμφίο. Ο γνήσιος χριστιανός δεν ζει με φόβο και αγωνία για το πότε θα ξεσπάσει ένας πόλεμος ή πότε θα πέσει μια βόμβα στο κεφάλι του. Αναζητεί τρόπους να θυσιάζεται περισσότερο για τον πλησίον του και για τον θεό. Ο αληθινός χριστιανός αναζητεί μέσα του τη Βασιλεία των Ουρανών και δεν φοβάται τίποτε στην εφήμερη τούτη ζωή. Γι’ αυτόν, η λύπη είναι χαρά και ο Σταυρός είναι ανάσταση.

Ούτως ή άλλως, η ζωή μας είναι στα χέρια του θεού και μόνον Εκείνος γνωρίζει το τέλος του ανθρώπου. Επομένως, ας μην φοβόμαστε όταν ακούμε για πολέμους και άλλα φοβερά γεγονότα, διότι όλα αυτά πρέπει να συμβούν, όπως είπε ο Σωτήρας μας (πβ. Ματθ. 24,6 και Μαρκ. 13,7). Φόβο θα έπρεπε να έχουμε για το γεγονός ότι οι ψυχές μας δεν είναι έτοιμες να συναντήσουν τον Χριστό».

πηγή: proskynitis.blogspot.com

http://makkavaios.blogspot.com

«Μακάριοι όσοι νιώθουν την πνευματική τους φτώχεια, γιατί σ’ αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών»

«Μακάριοι όσοι νιώθουν την πνευματική τους φτώχεια, γιατί σ’ αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών» (Ματθαίος 5:3)

Μια εφημερίδα είχε τίτλο σ’ ένα άρθρο-έρευνα: «Με ποια κριτήρια μετράς έναν άνθρωπο;». Μερικά από τα κριτήρια ήταν: Η ικανότητα του να κερδίζει και να χρησιμοποιεί τα χρήματα. Η αξία και η χρονολογία του αυτοκινήτου του. Πόσα μαλλιά έχει. Η δύναμη και το σωματικό του ύψος. Η δουλειά που έχει και πόσο επιτυχημένος είναι. Ποια σπορ αγαπά. Σε πόσα σωματεία μετέχει. Η δυναμικότητα και η αξιοπιστία του.

Πολύ ρηχά και επιφανειακά είναι τα κριτήρια με τα οποία μετράμε τους ανθρώπους. Τα κριτήρια όμως που χρησιμοποιεί ο Χριστός για να αξιολογήσει τον άνθρωπο βρίσκονται σε χτυπητή αντίθεση. Προσέξτε μερικές από τις αξίες και τα μέτρα του Κύριου μας: «Μακάριοι οι φτωχοί στο πνεύμα… οι ελεήμονες… οι καθαροί στην καρδιά… οι ειρηνοποιοί… οι διωκόμενοι για τη δικαιοσύνη…». Άραγε, εμείς πώς βλέπουμε και με τι μέτρα αξιολογούμε τους άλλους αλλά και τους εαυτούς μας;

Κύριε, κάνε με να αξιολογώ τη ζωή μου, όχι με βάση του τι σκέπτεται και λέει ο κόσμος αλλά τι Εσύ λες στο Λόγο Σου.
(Γ.Σ.Κ.)

πηγή: sostis.gr

https://simeiakairwn.wordpress.com

Αγία Ολυμπιάδα, η αφοσιωμένη διακόνισσα της Εκκλησίας 

ΑΓΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ Η ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΗ ΔΙΑΚΟΝΗΣΣΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

Στο πολυπληθές στερέωμα των αγίων γυναικών της Εκκλησίας μας ξεχωρίζει ένα λαμπρό άστρο, το οποίο φωτίζει στους αιώνες και φανερώνει την γυναικεία αξία, την οποία ανήγαγε στη σωστή της διάσταση μόνον ο Χριστιανισμός και καταξίωσε η αγία μας Εκκλησία. Πρόκειται για την αγία Ολυμπιάδα, την ηρωική και αφοσιωμένη διακόνησα, της οποίας η ζωή και το έργο είναι συνδεδεμένα με τον μέγα ιεράρχη της Εκκλησίας μας τον ιερό Χρυσόστομο και καταδεικνύει το μεγαλείο της κοινωνικής διακονίας.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 368 από αριστοκράτες και πολύ πλούσιους γονείς. Ο πατέρας της ονομαζότανΣέλευκος και η μητέρα της Θεοδοσία, η οποία ήταν αδελφή του αγίου Αμφιλοχίου, επισκόπου Ικονίου (344-394). Ο παππούς της Αβλάβιος είχε διατελέσει κυβερνήτης της Ασίας και της Θράκης. Οι εύποροι γονείς της προσπάθησαν να της δώσουν τη μεγαλύτερη δυνατή μόρφωση. Όμως ενωρίς ένοιωσε τη θλίψη στη ζωή της. Παιδί όντας, πέθαναν οι γονείς της και έμεινε ορφανή και απροστάτευτη. Την προστασία της ανάλαβε ο συγγενής της Προκόπιος, ένας βυζαντινός αξιωματούχος, έπαρχος της Κωνσταντινουπόλεως και φίλος του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος βρισκόταν, από το 379, στη Βασιλεύουσα για να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα της αρειανικής αιρέσεως.

Μέσω του θείου της Προκοπίου συνδέθηκε με τον άγιο Γρηγόριο, τον οποίο αισθάνονταν και τον αποκαλούσε «πατέρα»της. Ο άγιος Γρηγόριος εκτίμησε και αυτός το σεμνό χαρακτήρα της και τα χαρίσματά της και την αγάπησε σαν παιδί του. Μάλιστα αυτή η αγάπη του είναι αποτυπωμένη σε ποίημά του, το οποίο αφιέρωσε στο γάμο της. Μια θαυμάσια ποιητική σύνθεση, η οποία εξυμνεί τη γυναικεία φύση και παρουσιάζει το ιδεώδες της έγγαμης γυναίκας. Αλλά και εκείνη ωφελήθηκε από το μεγάλο άγιο και δεινό θεολόγο Γρηγόριο. Η θεολογία του υπήρξε σταθμός για εκείνη.

Ένας αριστοκράτης νέος, ο Νεβρίδιος, έπαρχος Κωνσταντινουπόλεως, τη ζήτησε σε γάμο. Εκείνη δέχτηκε και παντρεύτηκαν. Όμως μια νέα συμφορά χτύπησε την αριστοκράτισσα Ολυμπιάδα. Λίγο καιρό μετά το γάμο τους, ο Νεβρίδιος αρρώστησε και πέθανε. Η Ολυμπιάδα βιώνει το πρόβλημα της χηρείας. Ο ιστορικός Παλλάδιος αναφέρει πως ήταν τόσο σύντομη η συζυγική της ζωή ώστε «λέγεται αμίαντος κεκοιμήσθαι παρθένος»!

Η ομορφιά της, τα πλούτη της και η κοινωνική της θέση την κάνουν αξιοζήλευτη υποψήφια νύφη στην Κωνσταντινούπολη. Εκατοντάδες επιφανείς νέοι την πολιορκούν να δεχτεί να τους παντρευτεί. Όμως εκείνη παραμένει αμετάπειστη στη μνήμη του συζύγου της. Η απάντησή της ήταν σταθερή: «αν ο Θεός ήθελε να ξαναπαντρευτώ δεν θα μου έπαιρνε τον πρώτο σύζυγό μου». Ο ίδιος ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος (379-395) ασκεί τεράστια πίεση να εξαναγκαστεί να παντρευτεί το συγγενή του Ελπίδιο. Αλλά η Ολυμπιάδα αρνείται κατηγορηματικά, διότι θεώρησε την πρώιμη χηρεία της ως κλήση από το Θεό να υπηρετήσει την Εκκλησία Του και τους πονεμένους ανθρώπους. Ο αυτοκράτορας επιμένει και αρχίζει να ασκεί διώξεις εναντίον της, δημεύοντας μεγάλο μέρος της πατρικής της περιουσίας. Η Ολυμπιάδα του έστειλε επιστολή με βαρυσήμαντη απάντηση και σκωπτική διάθεση. Ο δε Ελπίδιος, τυφλωμένος από το πάθος του έρωτα για εκείνη, της στερεί το δικαίωμα να πηγαίνει στην εκκλησία. Ούτε αυτό το μέτρο την έκανε να αλλάξει γνώμη. Έτσι βλέποντας ο αυτοκράτορας ότι ήταν ανώφελο να προσπαθεί να την πείσει, αλλάζει γνώμη, παύοντας τις διώξεις. Της επέστρεψε την δημευμένη περιουσία της και της υποσχέθηκε ότι δεν θα την ενοχλήσει ξανά.

Η ευσεβής Ολυμπιάδα, ελεύθερη πλέον από κάθε εξαναγκασμό, ρυθμίζει τη ζωή της ανάλογα με τις εσωτερικές της παρορμήσεις. Φλέγεται να αφιερώσει τη ζωή της στην υπηρεσία του Χριστού, στα έργα αγάπης. Πρώτη της ενέργεια να απαλλαγεί από την μέριμνα του πλούτου. Μοιράζει το μεγαλύτερο μέρος της τεράστιας περιουσίας της σε χρυσάφι, πολύτιμους λίθους, ασήμι, έπιπλα, κτήματα και επαύλεις, στην Εκκλησία, με τον όρο να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση των ενδεών.

Ήταν ήδη τριάντα ετών. Το 393 τίθεται στη διάθεση του αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Νεκταρίου (381-397) να εργαστεί στον κοινωνικό τομέα. Ο Νεκτάριος τη χειροτόνησε διακόνισσα και την ενέταξε στον εθελοντικό στρατό της αγάπης των 250 γυναικών, οι οποίες υπηρετούσαν το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας. Τίθεται στις διαταγές των ομαδαρχών και εκτελεί, αυτή η αρχοντοπούλα, με θαυμαστή προθυμία και τις πιο κοπιαστικές και τις πλέον ταπεινές υπηρεσίες.

Το 397 πεθαίνει ο Νεκτάριος και στο θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ανεβαίνει το 398 ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Η Ολυμπιάδα είναι από τα πρόσωπα που θα γίνει στενός συνεργάτης του αγίου αρχιεπισκόπου. Δώρισε την εναπομείνασα περιουσία της και έκτισε μικρή μονή στο κέντρο της Πόλης, δίπλα στην Αγία Σοφία, όπου έμεινε πλέον, συγκεντρώνοντας μια ομάδα πολυπληθών γυναικών τις οποίες έχρισε συνεργάτες της. Μαζί της η Πενταδία, χήρα ενός στρατηγού, η Καρτερία, η Χαλκιδία, κ.α. οι οποίες πλαισίωσαν το έργο του Χρυσοστόμου.

Χάρις σ’ αυτή και τις συνεργάτιδές της, συνεχίζεται και επεκτείνεται το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας της Βασιλεύουσας. Αυτή προΐσταται, με τις ευλογίες του Ιωάννη, στο μεγαλειώδες ανθρωπιστικό έργο του. Οι αναξιοπαθούντες όχλοι της Πόλεως σιτίζονται και στεγάζονται από την Εκκλησία, χάρις στη μέριμνα και το έργο εκείνης. Παράλληλα εργάζεται και για την προετοιμασία των πολυπληθών ιεραποστόλων, οι οποίοι στέλνονται από το Χρυσόστομο σε χώρες, που δεν είχε κηρυχτεί το Ευαγγέλιο.

Συνδέεται με στενούς πνευματικούς δεσμούς με τον άγιο ιεράρχη. Έγινε ο πατέρας της και εκείνη η κόρη του, η οποία μοιράζεται πια τις ανυπέρβλητες δυσκολίες, τα προβλήματα και κυρίως τις πίκρες και τις διώξεις του από την διεφθαρμένη αριστοκρατία και την εξουσία. Τα βάσανα, οι διώξεις και οι εξορίες του πνευματικού της πατέρα της τρυπούν ως δίστομη ρομφαία την ευαίσθητη καρδιά της. Τα προβλήματα εκείνου γίνονται και δικά της προβλήματα. Εξαντλεί όλες τις δυνατότητές της να αποδείξει την αθωότητα του δασκάλου της και να αποκαλύψει τις σκευωρίες της δαιμονικής βασίλισσας Ευδοξίας, η οποία είχε θέσει ως σκοπό της ζωής της να καταστρέψει τον Ιωάννη. Άλλωστε δεν άργησαν, οι διώκτες του Χρυσοστόμου, να στραφούν και εναντίον της. Κατά την πρώτη εξορία του Ιωάννη (404) επιχειρεί να πάει κοντά του, αλλά συλλαμβάνεται και εξορίζεται στη Νικομήδεια.

Κατόπιν τη συκοφαντούν ως ανήθικη. Στη συνέχεια τη σέρνουν στα δικαστήρια με την κατασκευασμένη κατηγορία ότι ευθύνεται για την πυρκαγιά του ναού της Αγίας Σοφίας, η οποία κάηκε από στάση του λαού της Βασιλεύουσας, κατά την πρώτη εξορία του ιερού Χρυσοστόμου. Στο δικαστήριο, με μειλίχιο, αλλά και σοβαρό ύφος απολογείται και προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά της. Μάλιστα δε διστάζει, όταν οι ψευδομάρτυρες αποθρασύνθηκαν, να χρησιμοποιήσει σκωπτικό και ειρωνικό ύφος, προκειμένου να δείξει τον οίκτο της για αυτούς τους τραγικούς ανθρώπους, οι οποίοι, κατ’ αυτήν, δεν ήξεραν τι κάνουν!

Το αποτέλεσμα της δίκης ήταν πολύ οδυνηρό για την ηρωική διακόνισσα. Της επιβλήθηκε βαρύτατο χρηματικό πρόστιμο, το οποίο δεν είχε τη δυνατότητα να εξοφλήσει, διότι δεν είχε πια καθόλου δική της περιουσία. Την εξόρισαν σε διαφόρους τόπους, χρησιμοποιώντας εξευτελιστικούς τρόπους να τη μειώσουν και να την πικράνουν, επειδή δεν ήθελε κοινωνία με τον μοιχεπιβάτη αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Αρσάκιο. Η όλη κατάσταση επιβαρύνει την υγεία της. Αρρώστησε βαριά. Μόνη της παρηγοριά, η αλληλογραφία της με τον αγαπημένο της πνευματικό πατέρα, το Χρυσόστομο από την εξορία του. Της έστειλε 17 υπέροχες επιστολές, αληθινά διαμάντια ευσέβειας, τρυφερότητας και αγάπης προς εκείνη για την άδολη αφοσίωσή της.

Έκτοτε δεν έχουμε πληροφορίες για το υπόλοιπο της ζωής της. Δεν γνωρίζουμε που και πότε έφυγε από τη γήινη ζωή. Προφανώς ακολούθησε το δάσκαλό της στην αιωνιότητα, από πίκρα, λίγο μετά το θάνατο του, το 407. Η μόνη πληροφορία που έχουμε είναι, αυτή του ιστορικού Παλλαδίου, ο οποίος έγραψε το γνωστό σύγγραμμά του στα 408, για τον δάσκαλό του Ιωάννη Χρυσόστομο, αναφέροντας και την Ολυμπιάδα. Σε αυτό εκθειάζει την πίστη της, το ήθος της, τον ηρωισμό της και την αφοσίωση της στον μαρτυρικό αρχιεπίσκοπο και πνευματικό της πατέρα.

Η Εκκλησία μας την ανακήρυξε αγία και όρισε να τιμάται η μνήμη της στις 25 Ιουλίου.

Πηγή: https://www.impantokratoros.gr

Αυτοί είναι οι μοναχοί… άνθρωποι που ζουν εκτός του κόσμου για τον κόσμο…

Τα αρνούνται όλα…κάθε επίγειο δεσμό, κάθε ηδονική φυλακή, κάθε κοσμική προσμονή…

και βλέπεις το πρόσωπό τους να λάμπει από χαρά, και βλέπεις στο πρόσωπό τους την αρχέγονη ελευθερία, την απλότητα και την ειρήνη…τα μάτια τους χάνονται μέσα στην αλμύρα των δακρύων, τα μαλλιά τους να μπερδεύονται μέσα στην πνοή του Πνεύματος και όλη τους η ύπαρξη γίνεται μία ευχή υπέρ της του κόσμου σωτηρίας…

Αυτοί είναι οι μοναχοί…είναι εκείνες οι ένσαρκες λαμπάδες της αυτοθυσίας.

Αυτοί είναι οι μοναχοί… άνθρωποι που ζουν εκτός του κόσμου για τον κόσμο…έχουν πεθάνει εκούσια για χάριν των πολλών, για χάρη της Αγάπης Του, για χάρη του Πατέρα τους…πεθαίνουν και αναπνέουν πλέον αφθαρσία, φυλακίζονται εκούσια και ζουν πλέον ελεύθεροι…

Όταν ένας άνθρωπος προσέρχεται για να λάβει το μοναχικό σχήμα ένα πράγμα χρειάζεται, ένα γεγονός έχει αποδεκτεί…»

Ο θάνατός μου είναι κάτι το πεπερασμένο και όχι κάτι το μελλοντικό…έχω πεθάνει γιατί θέλω να ζήσω, θέλω να χαθώ γιατί θέλω να συν-υπάρχω με Εκείνον» και γι” αυτό κινείται ελεύθερος, γι” αυτό κινείται μέσα στις σκιές της ανυπαρξίας και της συντριβής, γι” αυτό όμως και λάμπει σαν φάρος των υπολοίπων…

-«Γιατί γίνατε μοναχός;»

-«Έγινα μοναχός για να αγγίξω έστω για λίγο Ουρανό», είπε κάποιος, «έγινα μοναχός και έφυγα απ’τον κόσμο γιατί αγαπώ τον κόσμο, έγινα μοναχός για να πεθάνω ζώντας με τον Χριστό…έγινα μοναχός γιατί δεν έχω τίποτα άλλο να δώσω στον Θεό μου, σαν αντίδωρο της Ζωής, παρά την ίδια μου την ζωή».

askitikon.eu

https://simeiakairwn.wordpress.com

Γέροντα θὰ γίνη πόλεμος;

Γέροντα θὰ γίνη πόλεμος;

-Ἐσεῖς κάνετε προσευχή; Ἐγὼ ἔχω ἀπὸ τὴν ἄνοιξη 

μέχρι τὸ φθινόπωρο ποὺ κάνω ἐπιστράτευση 

προσευχῆς -ἀθόρυβα-, γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῆ ὁ Θεός,

 νὰ ἀποφύγουμε τὴνἐπιστράτευση καὶ τὸν πόλεμο.

 Εἶχα πληροφορία: “Κάνετε πολλὴ προσευχή,

 γιὰ νὰ ἐμποδιστοῦν οἱ Τοῦρκοι, διότι τὴν Κυριακὴ

16 Ὀκτωβρίου, ἔχουν σκοπὸ νὰ μᾶς χτυπήσουν” 

(εἰπώθηκε τὸν Νοέμβριο τοῦ 1983. Ἡ πληροφορία

 δὲν ἦταν ἀνθρώπινη ἀλλὰ θεϊκή). Δόξα τῷ Θεῶ,

 μέχρι στιγμῆς μᾶς φύλαξε ἡ Παναγία, 

ἂς εὐχηθοῦμε νὰ μᾶς προστατεύσει καὶ στὴ συνέχεια.

-Γέροντα, τώρα ποῦ πέρασε ἀπὸ ἐδῶ ὁ κίνδυνος,

 θὰ συνεχίσουμε νὰ προσευχώμαστε γι’ αὐτὸ τὸ θέμα;

–Μήπως ὑπάρχει τόπος χωρὶς πόλεμο; Τί θὰ πῆ “ἐδῶ” 

καὶ “ἐκεῖ”; Καὶ ἐκεῖ ποὺ τώρα ἔχουν πόλεμο ἀδελφοί 

μας εἶναι. Ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὕα δὲν εἴμαστε 

ὅλοι οἱ ἄνθρωποι;

Μοιράστηκε ὅμως ἡ οἰκογένειά μας, ἄλλοι εἶναι ἐδῶ,

 ἄλλοι ἐκεῖ. Μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους εἴμαστε ἀδελφοὶ 

καὶ κατὰ σάρκα καὶ κατὰ πνεῦμα, ἐνῶ μὲ τοὺς ἄλλους

 εἴμαστε ἀδελφοὶ μόνον κατὰ σάρκα. Ἑπομένως,

γιὰ ἕναν λόγο παραπᾶν, πρέπει νὰ προσευχόμαστε

 μὲ περισσότερο πόνο γι’ αὐτούς, γιατί αὐτοὶ εἶναι 

πιὸ ταλαίπωροι.

-Γέροντα, αὐτὸ τὸ διάστημα ποὺ τὰ πράγματα εἶναι 

δύσκολα γιὰ τὴν Ἑλλάδα, κάνω πολὺ κομποσχοίνι,

 ἀλλὰ σκέφτομαι καὶ ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδας

 δὲν κρέμεται ἀπὸ τὸ κομποσχοίνι μου.

-Δὲν εἶναι ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδας κρεμάστηκε 

ἀπὸ τὸ κομποσχοίνι σου, ἀλλὰ τὸ νὰ σκέφτεσαι συνέχεια

 τὴν δυσκολία ποὺ περνάει ἡ Ἑλλάδα σημαίνει ὅτι πονᾶς 

τὴν πατρίδα καὶ ζητᾶς τὴν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος 

εἶναι ὁ μόνος ποὺ μπορεῖ νὰ βοηθήση.

Νὰ προσεύχεσθε νὰ ἀναδείξη ὁ Θεὸς πνευματικοὺς

 ἀνθρώπους, Μακκαβαίους, γιατί ὑπάρχει μεγάλη ἀνάγκη. 

Ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ πολεμήση τὸ καλὸ μὲ τὸ κακό, 

γιατί τὴν παρανομία τὴν ἔχουν κάνει νόμο καὶ τὴν ἁμαρτία 

μόδα. Ὅταν ὅμως δεῖτε συμφορὲς στὴν Ἑλλάδα, 

τὸ κράτος νὰ βγάζη παλαβοὺς νόμους καὶ νὰ ὑπάρχη 

γενικὴ ἀστάθεια, μὴ φοβηθῆτε, θὰ βοηθήση ὁ Θεός.

-Ἔτσι ὅπως τὰ λέτε, Γέροντα, πρέπει νὰ τὰ ἀφήσουμε

 ὅλα καὶ νὰ δώσουμε τὶς δυνάμεις μας στὴν προσευχή.

-Μά, χωράει συζήτηση γι’ αὐτὸ τὸ πράγμα; Ὅλος ὁ κόσμος

 βράζει σὰν σὲ καζάνι. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ πολιτεία, ὅλα τὰ ἔθνη

 εἶναι ἄνω-κάτω! Καὶ τί ἐξέλιξη θὰ ἔχουμε κανεὶς δὲν τὸ ξέρει.

 Ὁ Θεὸς νὰ βάλει τὸ χέρι του! […] Ὅσο μπορεῖτε, 

νὰ εὔχεσθε ταπεινὰ γιὰ τὸν κόσμο ποὺ ἔδωσε πολλὰ 

δικαιώματα στὸν πονηρὸ καὶ ταλαιπωρεῖται.

Aπό το βιβλίο “Λόγοι Γέροντος Παισίου, τόμος ΣΤ,
 περί προσευχής» (σ.31-32).

https://simeiakairwn.wordpress.com/2020/01/05/%

CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%90%CF%83%CE%B9%CE
%BF%CF%82-%CE%BD%CE%B1-

%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF
%8D%CF%87%CE%B5%CF%83%CE%B8%CE%B5-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%

CE%B4%CE%B5/

http://sfa-cryptochristian.blogspot.com

Η Μονή Σινά προσεύχεται γι ατην Αγία Σοφία

ΙΕΡΑ  ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ  ΒΑΣΙΛΙΚΗ  MONH
AΓIAΣ  ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
ΤΟΥ AΓIOY KAI ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ

Εν τω Θ.Ο. Σινά 23 Ιουλίου 2020

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 

Η ΜΟΝΗ ΣΙΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Φωνή βαθυτάτης θλίψεως από τό κέντρο της Σιναϊτικῆς ερήμου, τη Μονή Αγίας Αικατερίνης του Αγίου και Θεοβαδίστου Όρους Σινά, φωνή ἀδελφικῆς προσευχής και δεήσεως.

Η Μονή μας, αδελφό κτίσμα τοῦ Ναού της του Θεού Σοφίας της Κωνσταντινουπόλεως, έχοντας κοινό κτίτορα τον Μέγα Αυτοκράτορα Άγιο Ιουστινιανό, πονά, οδυνάται καί θλίβεται που βεβηλώνεται για μιά ακόμα φορά και οδηγείται σε βαναυσότερη αιχμαλωσία, η αδελφή μας Μεγάλη Εκκλησία, η Αγία Σοφία, το καύχημα του Γένους μας. Στη Μονή μας τελείται, με την βοήθεια του Θεού υπό την σκέπη της Αγίας Αικατερίνης, ακατάπαυστα εδώ και 16 αιώνες, η θεία Λειτουργία, ενώ η Αγιασοφιά αιχμάλωτη στα χέρια βαρβάρων, συλήθηκε και βεβηλώθηκε πρώτα από τον δυτικό χριστιανισμό από 1204-1261 για 57 έτη, κατά την πρόδρομη άλωση της και αργότερα από τούς Τούρκους από το 1451 έως σήμερα βεβηλώνεται για 567 έτη.

Οδυνόμεθα γιατί από την εμπειρία στήν ιστορική μας Μονή βιώνουμε καθημερινά, ότι τόσο η Μονή μας, όσο καί η Αγία Σοφία, δεν είναι άψυχα  κτίσματα, καρποί ανθρώπινης φιλοδοξίας ή μαξιμαλιστικών προθέσεων, αλλά ενσαρκώσεις προσευχής και παρακλήσεως. Πρόκειται γιά ζώντες οργανισμούς που μυστικά αισθάνονται, συνοδύνουν και συστενάζουν. Αποτελούν υλικά  σύμβολα πού ανάγουν, εκφράζουν και πάνω τους καθρεπτίζουν υπεραισθητές πραγματικότητες και αντιφέγγουν το απόθετο Κάλλος και το Φως της Βασιλείας της Τρισηλίου Θεότητος. Όταν οι αβάπτιστοι εκπρόσωποι των Ρως, πρόγονοι των ομοδόξων μας Ρώσων τον 10^ο αιώνα εισήλθαν για πρώτη φορά στην Αγία Σοφία, ομολόγησαν, ότι αντίκρυσαν τον ουρανό στην γη. Εθελοτυφλούμε σε αυτή την πραγματικότητα, της οποίας είμεθα μάρτυρες και κληρονόμοι.

Ο Δυτικός κόσμος αντιμετωπίζει, αφ’ενός μεν με ουμανιστικά κριτήρια το θαύμα της Αγίας Σοφίας, μένοντας στίς πράγματι τεράστιες καλλιτεχνικές του διαστάσεις, αφ’ετέρου δε έχοντας απωλέσει στην θεολογία του την αίσθηση της ιερότητας δεν κατανοεί τί σημαίνει βεβήλωση, στην οποία περιέρχεται.

Πόσο όμως σύμφωνο με την παράδοσή μας και τις προϋποθέσεις κατασκευής της Αγίας Σοφίας είναι όταν και εμείς συστοιχούμενοι με αυτούς την αποκαλούμε «μνημείο», λέξη, που αφ’ενός μεν δεν την εκφράζει, γιατί ως Ναός έχει άλλη λειτουργία, αφ’ετέρου δε γιατί, στην γλώσσα μας τουλάχιστον, η λέξη μνημείο έχει και την έννοια του ταφικού χώρου. Πόσο λοιπόν παραράδοξο και ασύμβατο είναι να αποδεχόμαστε ως μνημείο-νεκρό, έναν ζωντανό οργανισμό σαν την Αγία Σοφία;

Αν εμπεδώσουμε ότι η Αγιασοφιά, είναι Ιερός Ναός και μάλιστα σημείο (σύμβολο) για όλους μας, ότι η καρδιά του Γένους μας πάλλεται,  γονατίζει ευλαβικά και λειτουργείται μυστικά στο Ναό της του Θεού Σοφίας, μόνο τότε την αξίζουμε!

Προς την του Θεού Σοφία, τον Κύριό μας, πού έχει το κατοικητήριό Του υπό την σκέπη Του και το διατήρησε ακέραιο 16 αιώνες, ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, τις  φωνές μας, και τις προσευχές μας, ώστε και πάλι να μεριμνήσει για τις  νέες καταιγίδες που φαίνεται να ξεσπούν.

ΕΚ ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΣΙΝΑ

Πηγή: https://www.impantokratoros.gr

Τότε κατάλαβα γιατί ο Θεός κρατάει τον διάβολο,για να μπορείς να έχεις με έναν αόρατο τρόπο το σπαθί στο χέρι!

Τότε κατάλαβα γιατί ο Θεός κρατάει τον διάβολο,για να μπορείς να έχεις με έναν αόρατο τρόπο το σπαθί στο χέρι!

 Γέροντας Αρσένιος Παπατσιόκ

 

Συμπερασματικά τώρα, επειδή δεν έχουμε άλλον χρόνο,ειλικρινά σας λέω, σαν ένας αδελφός που σε λίγο συμπληρώνει τα εκατό του χρόνια:
Δεν ωφείλω τόσα στα σχολεία που πήγα και μάζεψα γνώσεις και στα λόγια που άκουσα εκεί που εγώ πήγα,όσο μου χρησίμευσε ο πόνος!
Τότε κατάλαβα γιατί ο Θεός κρατάει τον διάβολο,για να μπορείς να έχεις με έναν αόρατο τρόπο το σπαθί στο χέρι!
Δεν είσαι καλός αγωνιστής εαν τρέμει το χέρι σου όταν κρατάς το σπαθί στο χέρι!
Δεν επιτρέπεται αυτό, με το σπαθί στο χέρι.
Είναι δυνατόν οτιδήποτε εν Χριστώ,οτιδήποτε...Δεν επιτρέπω όμως να είναι κάποιος λυπημένος.Αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη του διαβόλου.
Να έχουμε χαρά και εμπιστοσύνη!Πρώτα όμως να έχουμε ταπείνωση

https://proskynitis.blogspot.com/2010/10/96.html

http://makkavaios.blogspot.com/

Η Αγία Σοφία έγινε τζαμί – Η Ελλάδα έκλεισε τις εκκλησιές της

Αναδημοσίευση από:

https://www.vimaorthodoxias.gr/

https://www.impantokratoros.gr

Η Αγία Σοφία έγινε τζαμί – Η Ελλάδα έκλεισε τις εκκλησιές της

Του Γιώργου Θεοχάρη –ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Μέσα στον μεγάλο θόρυβο που έχει ξεσπάσει για την Αγία Σοφία, παρακολουθώντας την κινητικότητα της Ελληνικής Πολιτείας και όλων των κομμάτων, χαρήκαμε για την ευαισθησία τους και την εθνική σύμπνοια στο θέμα αυτό.

Ωστόσο, δεν ήταν δυνατόν να μην προβληματιστούμε κιόλας.

Ο προβληματισμός μας είναι ο εξής.

Η Αγία Σοφία κατασκευάστηκε για να δοξάζεται ο αληθινός Θεός και να προσφέρεται σε αυτήν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Γιατί, τί γινόταν στην Αγιά-Σοφιά επί 1000 χρόνια;

Τελούνταν η θεία Λειτουργία με τρόπο υποδειγματικό, με όλο το βυζαντινό τυπικό και όλη την βυζαντινή μεγαλοπρέπεια.

Ποιο είναι το κέντρο της θείας Λειτουργίας;

Η προσφορά του Σώματος και Αίματος του Χριστού, η Θεία Κοινωνία.

Εάν δεν υπήρχε η Θεία Κοινωνία, δεν θα υπήρχε και Αγία Σοφία. Το μόνο βέβαιο.

Αυτοί που την έκτισαν δεν είχαν όραμα να φτιάξουν ένα μουσείο, κάτι που απλά θα εντυπωσίαζε τον κόσμο, αλλά πρώτα πρώτα έναν χώρο όπου θα προσφέρεται το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, θα τελείται αενάως η Θεία Λειτουργία.

Τί έκανε όμως η Ελληνική Πολιτεία εφέτος;

Έκλεισε τις εκκλησίες εξαιτίας του κορωνοϊού, κυρίως από τον φόβο της Θείας Κοινωνίας.

Δεν εννοούμε μόνο το κυβερνών κόμμα, αλλά και την πλειοψηφία της αντιπολίτευσης, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ πίεζε αφόρητα την Κυβέρνηση να κλείσει τις εκκλησίες, όπως και τα άλλα αριστερά κόμματα.

Ποιος ήταν ο βασικός λόγος για τον οποίο έκλεισαν οι εκκλησίες;

Η Θεία Κοινωνία. Κυβέρνηση και αριστερή Αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ), που εκπροσωπούν πάνω από το 80% των ψηφοφόρων, έκλεισαν τις εκκλησιές μας, επειδή, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, φοβούνταν κυρίως την Θεία Κοινωνία.

Σε αυτό είχαν την αμέριστη συμπαράσταση της μεγάλης πλειονότητας των μεγάλων ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων και των κρατικών.

Ας θυμηθούμε πώς η ΕΡΤ πρόβαλε την εικόνα του ιερέα να κοινωνά δύο παιδάκια, έξω από τον ναό σε παραπόρτι, με θεόκλειστες όλες τις πόρτες του ναού, λες και είχε διαπράξει το μεγαλύτερο έγκλημα.

Πώς επίσης πρόβαλε την εικόνα του Μητροπολίτη Κερκύρας κ. Νεκταρίου, που επίσης κοινώνησε 5-6 ανθρώπους.

Πώς ο κ. Χαρδαλιάς έστειλε αμφότερους στον Εισαγγελέα και δεν γνωρίζουμε εάν έχουν οι άνθρωποι ακόμη ξεμπερδέψει.

Οι ανοικτές εκκλησιές μετά τον κορωνοϊό δεν επιβεβαίωσαν τον φόβο κανενός, αφού κανείς δεν νόσησε επειδή κοινώνησε.

Το ερώτημά μας είναι:

Πώς από την μία πλευρά έκλεισαν τις εκκλησίες, επειδή φοβούνταν την Θεία Κοινωνία και ενέσπειραν στον λαό τον φόβο για το μυστήριο, και πώς τώρα, από την άλλη πλευρά, υπερασπίζονται, Κυβέρνηση, αριστερή αντιπολίτευση, ΜΜΕ, την Αγία Σοφία, που κατασκευάστηκε ακριβώς για να τελείται το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας;

Δηλαδή από την μία την υπερασπίζονται και από την άλλη αγωνίστηκαν για να καταργηθεί η αιτία της κατασκευής της Αγίας Σοφίας!

Να είναι άραγε τυχαίο ότι η Αγία Σοφία άνοιξε για το Ισλάμ μετά το κλείσιμο των δικών μας εκκλησιών;

Δεν θέλουμε μία Αγία Σοφία – μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς ούτε μία Αγία Σοφία – μουσείο, ούτε μία Αγία Σοφιά – πολιτιστικό χώρο. Όλα αυτά έρχονται μετά, δεν είναι η ουσία. Θέλουμε μία Αγία Σοφία που θα εξυπηρετεί τον βασικό σκοπό για τον οποίο οικοδομήθηκε και ο σκοπός αυτός είναι η τέλεση του μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας.

Η δε Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, και τα ΜΜΕ, πριν χύσουν τα δάκρυά τους για την Αγία Σοφία, πριν αγωνιστούν για κάτι που είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, με έναν αδιάλλακτο Ερντογάν, με τζιχαντιστική σκέψη τύπου ISIS, για να πείσουν εμάς τους χριστιανούς για την ειλικρινή ευαισθησία τους ας κάνουν κάτι που δεν κοστίζει πολύ και θα βρει αμέσως απήχηση στον πιστό λαό και σε ώτα ακουόντων:

Να παύσουν με νομοθετική ρύθμιση ή με οποιοδήποτε άλλον τρόπο κάθε δίωξη εναντίον οποιωνδήποτε κληρικών ή λαϊκών, που διώκονται ακόμη, επειδή παραβίασαν τα μέτρα κατά του κορωνοϊού, για να λειτουργήσουν, να λειτουργηθούν και να κοινωνήσουν.

Τότε θα καταλάβουμε ότι το ενδιαφέρον τους είναι γνήσιο και αληθινό.

Ταυτόχρονα απευθυνόμαστε σε κάθε Ορθόδοξο Έλληνα χριστιανό, που λυπάται για την Αγιά-Σοφιά, αλλά φοβάται να πάει να κοινωνήσει για να μην κολλήσει κορωνοϊό.

Χριστιανέ μου, πρώτα από όλα εξομολογήσου τις αμαρτίες σου, και μετά πήγαινε και κοινώνησε, και θα δεις την Αγιά-Σοφιά μέσα σου.

Θα δεις ότι υπάρχουν στον ουρανό καλύτερες εκκλησίες, και από την Αγιά-Σοφιά, αχειροποίητες.

Θα δεις ότι το πάν είναι να κάνουμε τον εαυτό μας ναό του Κυρίου και τότε θα λυθούν όλα τα προβλήματα.

Όταν ζεις μέσα στην αμαρτία, όταν δεν ζεις χριστιανικά, όταν φοβάσαι να εξομολογηθείς, όταν δεν θέλεις ή φοβάσαι να πάρεις τον Χριστό μέσα σου, σε τίποτε δεν θα σε ωφελήσει μία Αγιά-Σοφιά μουσείο ή μνημείο.

Πρώτα κάνε Αγιά-Σοφιά τον εαυτό σου και μετά αγωνίσου για το σύμβολό μας.

Αναδημοσίευση από:
https://www.vimaorthodoxias.gr/

https://www.impantokratoros.gr