Άγιος Γεδεών ο Νέος Οσιομάρτυρας (Μνήμη 30 Δεκεμβρίου)

 

Άγιος Γεδεών ο Νέος Οσιομάρτυρας (Μνήμη 30 Δεκεμβρίου)

 

 Ο Άγιος Γεδεών γεννήθηκε στο χωριό Κάπουρνα της Δημητριάδος (Νομός Μαγνησίας) και κατά κόσμον ονομαζόταν Νικόλαος. Οι ευσεβείς γονείς του, ονομάζονταν Αυγερινός και Κυράτζα ενώ είχε άλλους τρεις αδελφούς και τέσσερις αδελφές.

Δώδεκα χρονών, με την οικογένειά του ήλθε στο χωριό Γιερμή και από 'κει στο Βελεστίνο, όπου εργαζόταν κοντά στο θείο του. Τον άρπαξε όμως κάποιος Τούρκος και τον εξισλάμισε με το όνομα Ιμπραήμ. Μετά από δυο μήνες, ο Νικόλαος, κατόρθωσε και δραπέτευσε και επανήλθε στην οικογένειά του. Ο πατέρας του τον φυγάδευσε στο χωριό Κεραμίδι, όπου κοντά σε κάποιους οικοδόμους πήγε στην Κρήτη. Εκεί εξομολογήθηκε σε

κάποιο Ιερέα και βρήκε άσυλο στο εξωκλήσι του.

Μετά τον θάνατο του ιερέα, ο Νικόλαος έφυγε για το Άγιον Όρος. Εκεί πάλι εξομολογήθηκε, έλαβε των αχράντων μυστηρίων και στη Μονή Καρακάλου, εκάρη μοναχός με το όνομα Γεδεών. Οι πατέρες της Μονής του ανέθεσαν το διακόνημα του Εκκλησιάρχου.

Την 6η Ιουνίου 1797 μ.Χ. ο Γεδεών με την ευλογία των Πατέρων διωρίσθηκε μετοχιάρης με τον προηγούμενο Γαβριήλ, στο Μετόχιο της Μεταμορφώσεως, στην περιοχή του Ρεθύμνου Κρήτης. Μετά από έξι έτη παραμονής στο μετόχι, επέστρεψεν στην μονή της μετανοίας του.

Με τον πόθο όμως του μαρτυρίου, ήλθε στο Βελεστίνο, στον τόπο που αρνήθηκε την πίστη του, όπου μέσα στην αγορά με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό.

Διωκόμενος από τους Τούρκους, ήλθε στην Αγιά, όπου συνελήφθηκε. Οι Τούρκοι, αφού τον διαπόμπευσαν στους δρόμους του Τιρνάβου, κατόπιν του έκοψαν τα πόδια και τα χέρια και στη συνέχεια τον έριξαν στα αποχωρητήρια. Εκεί, μέσα σε φρικτούς πόνους, παρέδωσε το πνεύμα του στις 30 Δεκεμβρίου 1818 μ.Χ.

Η τίμια κάρα του μάρτυρα, αποθησαυρίστηκε στην αγία Τράπεζα του Μητροπολιτικού Ναού του Τυρνάβου, Παναγίας Φανερωμένης.

 

πηγή:  saint.gr

http://makkavaios.blogspot.com

Μια μέρα ένας ιερέας άκουσε μια φωνή, αλλά τα λόγια ήταν ακατάληπτα.

 

Μια μέρα ένας ιερέας άκουσε μια φωνή, αλλά τα λόγια ήταν ακατάληπτα.

Μια μέρα ένας ιερέας άκουσε μια φωνή, αλλά τα λόγια ήταν ακατάληπτα.

 Πλησιάζοντας στο μέρος από όπου ήρθε η φωνή, βρίσκει ένα παιδί που έλεγε κάτι και συνειδητοποιεί ότι δεν καταλάβαινε τα λόγια του γιατί, στην πραγματικότητα, το παιδί επαναλάμβανε το αλφάβητο.

 Τότε ο ιερέας τον ρώτησε:

 - Γιατί επαναλαμβάνεις συνέχεια τα γράμματα;

 «Λοιπόν, έτσι προσεύχομαι», απαντά το παιδί.

 - Πως και έτσι?  Σε ακούω μόνο να λες το αλφάβητο, αναρωτήθηκε ο ιερέας.

 - Ναι, αλλά ξέχασα τα λόγια της προσευχής και μετά δίνω τα γράμματα στον Θεό, γιατί ξέρει πώς να τα βάλει στη σωστή σειρά….

 * Ο Θεός εκτιμά την προσπάθεια περισσότερο από το αποτέλεσμα

 * Όλοι εκτιμώνται από τον Θεό με τον θεϊκό Του τρόπο -όχι με ανθρώπινο τρόπο- γιατί ο Θεός δεν ανταμείβει την πράξη και το αποτέλεσμά της, αλλά την προσπάθειά σας.

Πηγή: http://apantaortodoxias.blogspot.com

 

Μέχρι χθες το ανέφεραν ως ανεδαφική φαντασιοπληξία αλλά τώρα παρουσιάζεται ως πιθανή κανονικότητα

Πηγή: https://enromiosini.gr

Ὅσιος Παΐσιος, "Οἱ ποιμένες πού ἀγρυπνοῦσαν εἶδαν τὸν Χριστὸ"

 

Ὅσιος Παΐσιος, "Οἱ ποιμένες πού ἀγρυπνοῦσαν εἶδαν τὸν Χριστὸ"

«Ὁ Χριστὸς μὲ τὴ μεγάλη Του ἀγάπη καὶ μὲ τὴν μεγάλη Του ἀγαλλίαση ποὺ σκορπάει στὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν μὲ ὅλες τὶς ἅγιες γιορτὲς Του, μᾶς ἀνασταίνει ἀληθινὰ ἀφοῦ μᾶς ἀνεβάζει ψηλὰ πνευματικά. Ἀρκεῖ νὰ συμμετέχουμε καὶ νὰ ἔχουμε ὄρεξη πνευματικὴ νὰ τὶς πανηγυρίζουμε πνευματικά. τότε τὶς γλεντᾶμε πνευματικὰ καὶ μεθᾶμε πνευματικὰ ἀπὸ τὸ παραδεισένιο κρασὶ ποὺ μᾶς φέρνουν οἱ Ἅγιοι καὶ μᾶς κερνοῦν.

Τὶς γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες.

Νὰ σκεφτόμαστε τὰ γεγονότα της κάθε ἁγίας ἡμέρας καὶ νὰ λέμε τὴν εὐχὴ δοξολογῶντας τὸν Θεό. Ἔτσι θὰ γιορτάζουμε μὲ πολλὴ εὐλάβεια κάθε γιορτή.

Νὰ μελετάει καὶ νὰ ζεῖ τὰ θεῖα γεγονότα συνέχεια. Ὅταν κανεὶς μελετάει τὰ γεγονότα τῆς κάθε...
γιορτῆς, φυσιολογικὰ θὰ συγκινηθεῖ.

Ἔπειτα στὶς Ἀκολουθίες ὁ νοῦς νὰ εἶναι στὰ γεγονότα ποὺ γιορτάζουμε καὶ μὲ εὐλάβεια νὰ παρακολουθοῦμε τὰ τροπάρια ποὺ ψέλνονται. Ὅταν ὁ νοῦς εἶναι στὰ θεῖα νοήματα, ζεῖ τὰ γεγονότα ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἔτσι ἀλλοιώνεται.

-Γέροντα, μετὰ τὴν Ἀγρυπνία τῶν Χριστουγέννων δὲν κοιμόμαστε;

-Χριστούγεννα καὶ νὰ κοιμηθοῦμε! Ἡ μητέρα μου ἔλεγε: «Ἀπόψε μόνον οἱ Ἑβραῖοι κοιμοῦνται». Βλέπεις, τὴν νύχτα ποὺ γεννήθηκε ὁ Χριστὸς οἱ ἄρχοντες κοιμόνταν βαθιά, καὶ οἱ ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τὰ πρόβατα τὴν νύχτα παίζοντας τὴν φλογέρα. Κατάλαβες; Οἱ ποιμένες πού ἀγρυπνοῦσαν εἶδαν τὸν Χριστό.

-Πῶς ἦταν Γέροντα, τὸ σπήλαιο;

-Ἦταν μία σπηλιὰ μέσα σὲ ἕναν βράχο καὶ εἶχε μία φάτνη, τίποτε ἄλλο δὲν εἶχε. Ἐκεῖ πήγαινε κανένας φτωχὸς καὶ ἄφηνε τὰ ζῶα του. Ἡ Παναγία μὲ τὸν Ἰωσήφ, ἐπειδὴ ὅλα τὰ χάνια ἦταν γεμᾶτα καὶ δὲν εἶχαν ποῦ νὰ μείνουν, κατέληξαν σὲ αὐτὸ τὸ σπήλαιο. Ἐκεῖ ἦταν τὸ γαϊδουράκι καὶ τὸ βοϊδάκι, ποὺ μὲ τὰ χνῶτα τους ζέσταναν τὸν Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ κυρίου αὐτοῦ», δὲν λέει ὁ Προφήτης Ησαΐας;

-Σὲ ἕνα τροπάριο, Γέροντα, λέει ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος βλέποντας τὸν νεογέννητο Χριστό, «χαίρουσα ὁμοῦ καὶ δακρύουσα» ἀναρωτιόταν:... «Ἐπιδώσω σοὶ μαζόν, τῷ τὰ σύμπαντα τρέφοντι, ἢ ὑμνήσω σε, ὡς Υἱὸν καὶ Θεόν μου; ποίαν εὕρω ἐπὶ σοί προσηγορίαν;»

-Αὐτὰ εἶναι τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, ἡ πολὺ μεγάλη συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποία δὲν μποροῦμε ἐμεῖς νὰ συλλάβουμε!

-Γέροντα, πῶς θὰ μπορέσουμε νὰ ζήσουμε τὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως, ὅτι δηλαδὴ ὁ Χριστὸς «Σήμερον γεννᾷται,γεννᾶται ἐκ Παρθένου»;

-Γιὰ νὰ ζήσουμε αὐτὰ τὰ θεῖα γεγονότα, πρέπει ὁ νοῦς νὰ εἶναι στὰ θεῖα νοήματα. Τότε ἀλλοιώνεται ὁ ἄνθρωπος. «Μέγα καὶ παράδοξον θαῦμα τετέλεσται σήμερον», ψάλλουμε. Ἅμα ὁ νοῦς μας εἶναι ἐκεῖ, στὸ «παράδοξον», τότε θὰ ζήσουμε καὶ τὸ μεγάλο μυστήριο τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ἐγὼ θὰ εὔχομαι ἡ καρδιά σας νὰ γίνη Ἁγία Φάτνη καὶ τὸ Πανάγιο Βρέφος τῆς Βηθλεέμ νὰ σᾶς δώση ὅλες τὶς εὐλογίες Του.

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, «Περὶ προσευχῆς», Λόγοι ΣΤ' , εκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, σσ. 195-196.

thriskeftika

 

πηγή:  orthodoxia-ellhnismos.gr

http://makkavaios.blogspot.com

Υστερική Φρενίτιδα κατά της Γεννήσεως του Χριστού!

 

Υστερική Φρενίτιδα κατά της Γεννήσεως του Χριστού!

ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού είναι το πλέον ελπιδοφόρο και χαρμόσυνο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία, διότι αποτελεί τη φωτοφόρο χαραυγή της απολυτρώσεως του ανθρώπου και ολοκλήρου της κτίσεως από τη φοβερή δουλεία της αμαρτίας και της φθοράς, την οποία εισήγαγε στη θεία δημιουργία ο διάβολος, ο ολέθριος αντίδικος του Θεού και καταστροφέας των έργων Του. Ο άγιος άγγελος της Γεννήσεως διαμήνυσε στους ταπεινούς ποιμένες της Βηθλεέμ πως «ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν

μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος» (Λουκ.2,10), κομίζοντας τη χαροποιό είδηση για την οποία αδημονούσε κάθε ανθρώπινη ψυχή. Η όντως μεγάλη αυτή χαρά έγινε έκδηλη στους απλοϊκούς εκείνους ανθρώπους οι οποίοι δοκίμασαν πρώτοι την ανεκλάλητη αγαλλίαση της ενανθρωπήσεως του Θεού, την απαρχή της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.

Η ίδια χαρά και ιλαρότητα καταλαμβάνει κάθε άνθρωπο που αντιλαμβάνεται την εν Χριστώ απολύτρωση, εναποθέτει σε αυτόν κάθε βάσανο της βιωτής του και ελπίζει στην προσωπική του μεταμόρφωση «εις άνδρα τέλειον εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» Εφεσ.4,13), δηλαδή στην κατά χάριν θέωσή του. Αυτή τη χαρά βιώνει ασυνείδητα όλος ο κόσμος, ο οποίος εορτάζει το μέγιστο γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου, έστω με το δικό του ξεχωριστό τρόπο των εξωτερικών τύπων και της καταναλωτικής μανίας των αγίων ημερών. Είναι γνωστό πως και μη χριστιανικοί λαοί συμμετέχουν στον εορτασμό αυτό, διότι δε μπορούν να αντιπαρέλθουν τη μεγάλη εορτή. Ο Ιησούς Χριστός έχει μπολιάσει ολόκληρη την ανθρώπινη φύση, όλων τόπων και όλων των εποχών, με την αγιαστική Του χάρη.

Αλλά, αλλοίμονο, υπάρχει και τραγική εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι όχι μόνο δε συμμετέχουν στην παγκόσμια και πανανθρώπινη χαρά της Θείας Ενανθρωπήσεως, αλλά αντίθετα λυπούνται και οδύρονται τις άγιες ημέρες του Δωδεκαημέρου. Καταριούνται το γεγονός της Γεννήσεως του Θεανθρώπου και προσπαθούν ανεπιτυχώς να μειώσουν τη σημασία του. Η πνευματική του συσκότιση και το διαβολικό τους φρόνιμα τους εμποδίζουν να αντιληφθούν, ούτε στο ελάχιστο το μέγεθος της θείας δωρεάς. Ο ψυχικός τους δαλτωνισμός τους κρατά σε πυκνά σκοτάδια και δε μπορούν να δουν με καθαρότητα και αντικειμενικότητα τη μεγάλη και σωτήρια αλλαγή που έφερε ο Χριστός στον κόσμο.

Οι θλιβερές αυτές οιμωγές κατά των Χριστουγέννων προέρχονται κυρίως από ομάδες αθεϊστών, μηδενιστών, αγνωστικιστών, ψευτοδιανοούμενων και λοιπών κατηγοριών εκκλησιομάχων. Μαζί τους σμίγουν τις οιμωγές τους και κάποιοι αρχαιόθρησκοι, οι οποίοι συναντώνται στο ευρύτατο παγκόσμιο νεοφανές κίνημα του Νεοπαγανισμού (New Ragan), που είναι, αποδεδειγμένα πια, γέννημα και θρέμμα του διαβόητου αποκρυφιστικού πλέγματος της «Νέας Εποχής του Υδροχόου». Πρόκειται για ομάδες ατόμων με παράδοξη νοοτροπία, κουβαλώντας τις δικές τους ιδιαίτερες καταβολές και μη αντέχοντας τη χριστιανική ζωή και ηθική, στράφηκαν προς το παγανιστικό προχριστιανικό παρελθόν. Είναι άλλωστε πασίγνωστο πως οι παγανιστικές πίστεις της αρχαιότητας θώπευαν τα ανθρώπινα ορμέμφυτα και ενθάρρυναν τον άνθρωπο να ζει ενστικτώδη ζωή, χωρίς να θέτουν ηθικούς φραγμούς. Η χριστιανική ηθική θέτει εμπόδια στην ηθική ασυδοσία, γι’ αυτό είναι απορριπτέα από αυτούς και τους δημιουργεί μια πρωτοφανή αποστροφή. Το θείο πρόσωπο του Λυτρωτή Χριστού και η αγία Του Εκκλησία τους προκαλεί οιστρηλατημένο μίσος και σχιζοφρενική διάθεση εκδίκησης και έτσι κάνουν ό, τι μπορούν για να συκοφαντήσουν και να μειώσουν το Σωτήρα Χριστό και το επί γης σωτήριο έργο Του.

Μια από τις γελοιωδέστερες απόπειρές τους για να «αποδείξουν» τάχα την μη ιστορικότητα του Χριστού, είναι η συσχέτισή Του με τους λεγομένους «ηλιακούς θεούς» διαφόρων παγανιστικών «θεοτήτων». Παίρνοντας αφορμή από το χρόνο εορτασμού των Χριστουγέννων, ο οποίος ταυτίζεται με το χειμερινό ηλιοστάσιο, πασχίζουν να «αποδείξουν» ότι ο Ιησούς Χριστός δεν υπήρξε ποτέ και πως η πίστη σ’ Αυτόν είναι μια παραφθαρμένη εκδοχή των μύθων του Ηρακλή, του Σαβάζιου (Διόνυσου), του Όσιρι, του Μίθρα, του Οντίν και άλλων «ηλιακών θεοτήτων», οι οποίες κατά τους φανατικούς λάτρεις των αρχαίων θρησκειών υπάρχουν και δεν υπάρχει ο Χριστός! Απίστευτα και ανήκουστα πράγματα!

Δε θα αναφερθούμε στις μυθολογικές διηγήσεις των «γεννήσεων» των ανύπαρκτων αυτών «θεών», άλλωστε είναι λίγο πολύ γνωστές σε όλους μας και βέβαια μας διασκεδάζουν αρκετά με την παραδοξότητα και τη φαιδρότητα που είναι διατυπωμένες και αποδίδονται σε νοσηρούς μυθογράφους του απώτερου σκοτεινού παρελθόντος. ‘Όμως θα επιμείνουμε στη μεγάλη αλήθεια πως ο Ιησούς Χριστός είναι αποδεδειγμένα (τουλάχιστον) ιστορικό πρόσωπο, με μυριάδες αξιόπιστες μαρτυρίες. Η αχαλίνωτη φαντασία των μυθογράφων από την ιστορική πραγματικότητα απέχει όσο ο ουρανός από τη γη. Οι «βιογραφίες» των «ηλιακών θεών» συγκρινόμενες με το θείο πρόσωπο και τη βιωτή του Ιησού Χριστού, αποδεικνύουν το απύθμενο ποιοτικό χάσμα μεταξύ τους. Στους «θεούς» όλων των παγανιστικών θρησκειών κυριαρχούν πάθη και αδυναμίες ανομολόγητες (φόνοι, βιαιοπραγίες, βιασμοί, μοιχείες, αιμομιξίες, κλπ), που όχι μόνον δεν αρμόζουν σε «θεούς», αλλά τις συναντούμε στους χειρότερους των ανθρώπων! Στο σύνολό τους οι «θεοί» του παγανισμού είναι κλασσικά ανήθικα παραδείγματα προς αποφυγή για τους ανθρώπους! Όσο οι άνθρωποι μιμούνταν τις «θεϊκές» βιωτές, μεταβάλλονταν οι κοινωνίες σε ανυπόφορη κόλαση! Αντίθετα στον Κύριο Ιησού Χριστό δεν τόλμησε ποτέ κανένας να προσδώσει, ούτε οι άσπονδοι εχθροί του, το παραμικρό ηθικό ψεγάδι! Αυτός διήλθε την επί γης ζωή Του ευεργετώντας τον κόσμο, επισφραγίζοντας το έργο Του με το τίμιο Αίμα Του ως «λύτρον αντί πολλών» (Μάρκ.10,45). Δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη ότι διέπραξε έστω και ελάχιστο κακό ποτέ, είναι ο μόνος που τόλμησε να ρωτήσει ομοεθνείς του, οι οποίοι τον γνώριζαν πολύ καλά: «τις εξ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας;» (Ιωάν.8,46).

Η υπέρτατη ευεργεσία Του προς το ανθρώπινο γένος είναι η εθελούσια αυτοκένωσή Του από τη θεία μεγαλοπρέπεια και η ταπεινωτική ένδυση της ανθρωπίνης φύσεως, προκειμένου να σώσει τον πεσόντα άνθρωπο. Οι παγανιστικοί «ηλιακοί θεοί» όχι μόνο δεν «υπήρξαν» ευεργέτες της ανθρωπότητας, αλλά μάλλον ζημία της «προσέφεραν», κρίνοντας από τις μυθολογικές διηγήσεις. Αν επίσης εμβαθύνουμε βιβλικά στην «παρουσία» αυτών στον κόσμο, ότι «πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5), μπορούμε να κατανοήσουμε με σαφήνεια την δαιμονική καταστροφική τους δράση στις ανθρώπινες κοινωνίες. Οι όψιμοι λάτρεις αυτών των «θεών», σε όλα τα πλάτη και μήκη της υφηλίου, πασχίζουν για την κατακρήμνιση του κόσμου στη σκοτεινή άβυσσο του σύγχρονου νεοεποχίτικου αποκρυφισμού, από όπου δεν υπάρχει διέξοδος!

Ο «Μεγάλης Βουλής Άγγελος» (Ησ.9,6), ο μοναδικός «Άγγελος της Διαθήκης» (Μαλαχ.3,1), ο σαρκωμένος Λόγος του Θεού (Ιωάν.1,14), δεν έφερε απλά το μήνυμα της σωτηρίας στον κόσμο, αλλά ήρθε ο ίδιος και έγινε με τη θέλησή Του μέτοχος του ανθρωπίνου προβλήματος, προκειμένου να το αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, ως η υπερτέλεια «εν ανθρώποις ευδοκία», κατά τον αγγελικό ύμνο της Γεννήσεως (Λουκ.2,14).

Οι πιστοί του Χριστού σκιρτούμε από άρρητη αγαλλίαση, υμνώντας ασίγαστα «εν ενί στόματι και μια καρδία», τον δι’ ημάς νηπιάσαντα Θεό, τον Αίτιο της σωτηρίας μας, ως ευγενική σιωπηρή απάντηση, προς όλους εκείνους που θλίβονται, οδύρονται και μαραζώνουν για το μέγα και κοσμοσωτήριο γεγονός της Θείας

Ενανθρωπήσεως! Τις άγιες αυτές ημέρες, με πραγματικά άδολο πνεύμα αγάπης και ανεξικακίας συστήνουμε στους συνανθρώπους μας αυτούς να ανοίξουν έστω μια μικρή χαραμάδα στην ταραγμένη καρδιά τους για να μπει ο νοητός Ήλιος της Δικαιοσύνης. Να απαλύνει τον τάραχο του ψυχικού τους κόσμου. Να φωτίσει την πλανεμένη διάνοιά τους, για να μπορέσουν να συναισθανθούν το απόλυτα ακατόρθωτο επιχείρημά τους: να νικήσουν Αυτόν, ο Οποίος νίκησε τον κόσμο, το διάβολο και το θάνατο. Να κατανοήσουν πως δεν θα αποτελέσουν αυτοί εξαίρεση, κατορθώνοντας να εκθρονίσουν τον Βασιλέα των Βασιλευόντων από τις δισεκατομμύρια καρδιές σε όλο τον κόσμο, αυτό που δεν κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν αμέτρητα στίφη εχθρών Του στο διάβα των είκοσι αιώνων. Να παραδεχτούν το αυτονόητο: πως τον κόσμο δε θα τον σώσουν οι ανύπαρκτοι «ηλιακοί», οι παγανιστικοί «θεοί», αλλά ο αδιαμφισβήτητα υπάρχων προαιώνιος Λόγος του Θεού, ο Οποίος με την ενανθρώπησή Του είναι και θα είναι αιωνίως παρών στην ανθρώπινη ιστορία!

 

πηγή:  enromiosini.gr

http://makkavaios.blogspot.com

 

Με την ευχή του Αγίου Νεκταρίου γεννήθηκε ο Άγιος Πορφύριος

Πηγή: https://enromiosini.gr

Δεν σε "αντέχουμε" Χριστέ μου και να ξανάρθεις, πάλι σε φάτνη θα γεννηθείς…

 

Δεν σε "αντέχουμε" Χριστέ μου και να ξανάρθεις, πάλι σε φάτνη θα γεννηθείς…

 

“Δεν σε “αντέχουμε” Χριστέ μου…..”

Κύριε, εκείνο το παγερό βράδυ δεν βρέθηκε κατάλυμα να σε φιλοξενήσει. Ένας χώρος να στεγάσει την αγάπη σου.

Μία γωνιά να ζεστάνει την νεαρή μητέρα σου. Μικρό παιδί μες στην αθωότητα μου, απορούσα, «μα γιατί δεν βρέθηκε κανείς να σε φιλοξενήσει; Βρέφος, μωρό παιδί, μιας ξένης κοπέλας χαμένης μέσα στην νύχτα με την αγωνία στα μάτια». Τώρα που μεγάλωσα και η αθωότητα έδωσε την θέση της στην εμπειρία του κακού, έμαθα το «γιατί».

Γιατί αυτός ο κόσμος δεν αντέχει Χριστέ μου, την ομορφιά της αγνότητας σου. Κόσμος ψεύδους και υποκρισίας, μίσους και αδικίας, δεν έχει χώρο για σένα. Είμαι πλέον βέβαιος, ότι όσες φορές κι αν ξανάρθεις σε αυτή την γη, πάλι σε φάτνη θα γεννηθείς, γιατί δεν σε αντέχουν.

Δεν μπορούν την αγάπη και την ελευθερία σου. Τους παιδεύεις Χριστέ μου, τους μπερδεύεις. Αυτοί διψάνε για εξουσία και δύναμη και εσύ έρχεσαι ταπεινός και αδύναμος. Αυτοί διψάνε για απειλές και τιμωρίες και εσύ συγχωρείς και ανέχεσαι. Αυτοί θέλουν «νόμους» και «δικαιοσύνη» και εσύ τους δίνεις αγκαλιές και φιλιά, την κόλαση ποθούν και τους χαρίζεις τον παράδεισο.

Γι΄ αυτό σου λέω, και σήμερα πάλι να ερχόσουν σε σκοτεινό και παγερό δρόμο θα σε πετούσαν. Πρόσφυγα θα σε έκαναν, ζητιάνο και ρακένδυτο, τρελό θα σε ονόμαζαν, ως ασεβή και αιρετικό θα σε καταδίκαζαν, έξω από τις θρησκείες τους θα σε πετούσαν ως επικίνδυνο.

Είναι αλήθεια, Χριστέ μου, ότι ποτέ δεν σε κατάλαβαν οι ισχυροί και «δίκαιοι», οι «ικανοί» και “επιτυχημένοι”, οι καθώς πρέπει και «τέλειοι». Μονάχα εκείνοι οι ταπεινοί και τσαλακωμένοι της ζωής, οι απογοητευμένοι και πονεμένοι, οι αμαρτωλοί, οι πόρνες και τελώνες της ιστορίας, όλοι εκείνοι που ποτέ δεν θεώρησαν ότι αξίζουν την Βασιλεία σου, μονάχα εκείνοι Κύριε, σε αναγνώρισαν και σε δέχθηκαν, γιατί πρώτα είχαν αποδεχθεί την αποτυχία και την αδυναμία τους, το πυκνό σκοτάδι της δικής τους παγερής νύχτας.

Είναι, Χριστέ μου, που αιώνες τώρα επιμένεις να αγαπάς τους κολασμένους που μυρίζουν παράδεισο. Είναι Κύριε που αγαπάς εκείνους που δεν αγάπησε κανείς…

ΠΗΓΗ pemptousia

https://filoinikodimou.blogspot.com

Αν κάποια λόμπι ενοχλούνται με την ευχή «Καλά Χριστούγεννα» να τους ευχηθούμε από τώρα «καλή χώνεψη»

 

Αν κάποια λόμπι ενοχλούνται με την ευχή «Καλά Χριστούγεννα» να τους ευχηθούμε από τώρα «καλή χώνεψη»

Ελευθέριος Ανδρώνης

Οι «εγκέφαλοι» των Βρυξελλών δίνουν κατευθυντήριες γραμμές για να σβηστεί η ευχή «Καλά Χριστούγεννα» από τον χάρτη, άλλα δεν πρόκειται να τους γίνει το χατίρι.

Η αθεϊστική καταιγίδα που εξαπλώνεται στην Ευρώπη, η οποία – με πρόσχημα τον ψευτοπροοδευτισμό –  λυσσομανά εναντίον κάθε χριστιανικού στοιχείου, έφτασε τη Γηραιά Ήπειρο στο έσχατο σημείο κατάντιας: να χρειάζεται να πάρουν θέση (κάποιοι) ευρωβουλευτές για να μείνει ανέπαφο το δικαίωμα του να ευχόμαστε «Καλά Χριστούγεννα» και όχι απλά «καλές γιορτές»!

Οι αντιχριστιανικές ντιρεκτίβες της Κομισιόν

Η ευρωβουλευτής Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου σε ομιλία της στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου χαρακτήρισε πολιτικό και θεσμικό ατόπημα τις εισηγήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εσωκλείονταν σε ένα κατάπτυστο εσωτερικό έγγραφο 30 σελίδων, όπου αναφερόταν η ανάγκη… αποφυγής της λέξης «Χριστούγεννα», η απαλοιφή του όρου «χριστιανικό όνομα» και η παρότρυνση να μην χρησιμοποιούνται ονόματα που «προέρχονται από μία θρησκεία».

Ναι. Στην ευρωπαϊκή Βαβυλώνα του ψευτοδικαιωματισμού όπου θεσπίζονται δικαιώματα ακόμα και για τον… «Ρούντολφ το ελαφάκι», φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται υπό αμφισβήτηση δικαίωμα το να ευχηθείς καλά Χριστούγεννα. Για να μην «ενοχλούνται» πιστοί άλλων θρησκειών, μας λένε οι ινστρούχτορες της νέας επανεκκίνησης.

Να θυμίσουμε πως στο μηδενιστικό «μανιφέστο» εκ Βρυξελλών συμπεριλαμβάνονταν και παροτρύνσεις να χρησιμοποιείται μια «ουδέτερη γλώσσα», να μην χρησιμοποιούνται όροι που εκδηλώνουν το βιολογικό φύλο (όπως το «κύριος» και το «κυρία») ώστε να μην… θίγονται συλλογικότητες που επιθυμούν κατάργηση των βιολογικών φύλων!

Απαιτούν να καταργηθούν τα γραμματικά γένη. Να παρακαμφθούν οι νόμοι της φύσης και οι επιταγές της βιολογίας. Να μη θυμίζει τίποτα πως είναι αρσενικό και τίποτα πως είναι θηλυκό. Άλλα να γίνουμε όλοι ένας ουδέτερος κιμάς ασπόνδυλων που θα αλέθεται άνετα στη κιμαδομηχανή της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Ο άχρωμος, άοσμος, άφυλος, άθρησκος, ανιστόρητος, άπατρις μετάνθρωπος. Η τέλεια μαριονέτα.

Παρά το γεγονός πως το ανεκδιήγητο έγγραφο αποσύρθηκε, καθότι ξέσπασαν σφοδρές αντιδράσεις, οι κατευθυντήριες γραμμές του αθεϊστικού λόμπι παραμένουν ακέραιες. Και είναι απολύτως σίγουρο πως οι μεθοδεύσεις θα συνεχιστούν με άλλοτε επίσημους και άλλοτε παρασκηνιακούς τρόπους.

Δεν υπάρχουν αόριστες «γιορτές»

Είναι τόσο ανόητη και γελοία η εντολή του να αντικατασταθεί το «Καλά Χριστούγεννα» με το «καλές γιορτές» που μόνο η διαστροφή και το μίσος κάποιων σκοτεινών εγκεφάλων για τον χριστιανισμό, θα μπορούσε να δώσει κάποια ικανοποιητική εξήγηση. Όταν αναφέρεις κάποιες «γιορτές», πάει να πει πως ΚΑΤΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ. Γεγονός ή πρόσωπο ή πρόσωπα ή σημαντικές αξίες. Πάντως δεν υπάρχουν αόριστες γιορτές. Δεν γιορτάζουμε κάτι έτσι αφηρημένα και χωρίς λόγο.

Και ο βασικός σκοπός των επερχόμενων εορτών δεν είναι ούτε το να στολίσουμε το δέντρο, ούτε να δούμε τον ευτραφή κοκκινοφορεμένο παππούλη της Coca Cola, ούτε να κάνουμε διαγωνισμό καταναλωτισμού και πολυφαγίας με δώρα και γεμάτα τραπέζια.

Ο σκοπός είναι το να γιορτάσουμε και να ευφρανθούμε για την κατά σάρκα γέννηση του Θεανθρώπου στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Τη φανέρωση του Θεού εν σαρκί που σηματοδοτεί την αρχή των – σωτηριώδους σημασίας – γεγονότων που οδήγησαν στην λύτρωση του ανθρώπου από την αμαρτία και τη νίκη του Θεού απέναντι στο κράτος του θανάτου, μέσω της ένδοξης Αναστάσεως του.

Η γέννηση του Χριστού είναι η πρώτη συγκλονιστική στιγμή, το σημείο μηδέν της ιστορίας, που άρχισε να στρώνεται ο δρόμος για το σπάσιμο των δεσμών του ανθρωπίνου γένους. Το πρώτο βιβλικό «σκαλοπάτι» για τη λύτρωση του ανθρώπου από την αμαρτία. Η αρχή της προσφοράς του άφατου δώρου της θεώσεως. Η γη απέκτησε νόημα να γυρίζει, εκείνη τη νύχτα που φώτισε τη φάτνη το άστρο της Βηθλεέμ.

Αν κάποιοι αχρείοι της Ευρώπης παθαίνουν ναυτία με την ευχή «Καλά Χριστούγεννα», θα τους αντιτείνουμε την ευχή «καλή χώνεψη» και περαστικά. Ας γιορτάσουν όσα νεοεποχίτικα πανηγυράκια  θέλουν και ας τα ονομάσουν όπως θέλουν. Τα Χριστούγεννα όμως θα μείνουν όπως έχουν και θα αναφέρονται ως αυτό που είναι και αυτό που πρεσβεύουν.

Άλλωστε δεν μπορείς να διατείνεσαι πως καταπολεμάς τις διακρίσεις με το να απεργάζεσαι νέες διακρίσεις, κατά της θρησκευτικής ελευθερίας των χριστιανών. Δεν φέρνεις ισότητα με την ισοπέδωση. Δεν προωθείς την ειρήνη και την αδελφότητα των λαών, βγάζοντας από την μέση την πηγή της ειρήνης, της αγάπης, του αλτρουισμού και κάθε άλλου καλού.

Οι ντιρεκτίβες που έρχονται εκ Βρυξελλών, μόνο ισότητα δεν επιδιώκουν. Είμαστε μάρτυρες εξόφθαλμης στοχοποίησης του χριστιανισμού και κυρίως της Ορθοδοξίας. Όταν δίνουν σημασία ακόμα και στις ευχές καταλαβαίνεις τι λύσσα υπάρχει από πίσω. Να σβήσει από τον χάρτη κάθε τι χριστιανικό, για να ξεθωριάσει και στις ψυχές των ανθρώπων. Να γίνει ο άνθρωπος tabula rasa. Λευκό χαρτί, έτοιμο να μπει φαρδιά – πλατιά η υπογραφή της νέας εποχής.

sportime, 17 Δεκεμβρίου 2021

 

πηγή:  http://aktines.blogspot.com

http://makkavaios.blogspot.com

Μόρφου Νεόφυτος: Έτσι θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια, άλλους θα θάβουμε και άλλους θα...

 

Μόρφου Νεόφυτος: Έτσι θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια, άλλους θα θάβουμε και άλλους θα...

Μόρφου Νεόφυτος: Έτσι θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια, άλλους θα θάβουμε και άλλους θα...

πηγή: http://yiorgosthalassis.blogspot.com

 

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ και θα αγωνιστούμε να σου μοιάσουμε – Αντώνιος Σιατίστης, ο Αγιασμένος Ποιμένας

Σαν σήμερα συμπληρώνουμε 16 έτη (17 Δεκεμβρίου 2005) από την οσιακή κοίμηση του μακαριστού γέροντος Σισανίου και Σιατίστης Αντωνίου. Άγιος! Να έχουμε την ευχή του και τις πρεσβείες του

Πτυχιούχοι και Φοιτητές Διαφόρων Σχολών της Θεσσαλονίκης.
τέκνα των Αγίων Δημητρίου και Πορφυρίου

17 Δεκεμβρίου, ημερομηνία σπουδαία, καθώς τότε και συγκεκριμένα το έτος 2005, εκοιμήθη ένας Άγιος Επίσκοπος, θεωρήσαμε χρέος μας, να αναφερθούμε, στον Αντώνιο Σιατίστης, έναν άνθρωπο χαριτωμένο, αγιασμένο, απλό και εν Χριστωμένο.

Ξέρετε όλοι σας καλά, οτι οι νέοι, έχουμε βαρεθεί τα μεγάλα λόγια και ζητούμε απεγνωσμένα το Παράδειγμα, το Πρότυπο. Ο Πανάγαθος Θεός, δια πρεσβειών του Προστάτου μας, Αγίου Δημητρίου, άκουσε τις προσευχές μας και έφερε στην ζωή μας, τον άνθρωπο Του, τον Αρχιερέα Αντώνιο.

Όχι, δεν αξιωθήκαμε να τον γνωρίσουμε, όσο ήταν στην γή, τον γνωρίσαμε όμως καλά, τώρα που ειναι στον Ουρανό. Αξιωθήκαμε μάλιστα, να πραγματοποιήσουμε και Ημερίδα προς τιμήν του, στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Τι ευλογία, τι χαρά? 

Ο Γλυκύς Ποιμένας, γλύκανε τις νεανικές καρδιές μας, δείχνοντας μας, ξεκάθαρα, οτι Εκκλησία, δεν ειναι ο φαρισαισμός και τα μεγάλα λόγια κάποιων Ιερέων και Δεσποτάδων, αλλά Εκκλησία ειναι η Αγιότητα, η Απέραντη Αγάπη και η Ορθάνοικτη Αγκαλιά, το βίωμα, το παράδειγμα και η θυσία.

Ειλικρινά, ευχαριστούμε τον καλό Θεό, μέσα απο την ψυχή μας, που αναδεικνύει στις ζοφερές ημέρες μας, τέτοιους Ανθρώπους, τέτοιους Ποιμένες, τέτοιους Αγίους.
Εκ βάθους καρδίας τον παρακαλούμε, να συνεχίσει να το κάνει, διοτι οι Άγιοι, ειναι η Ελπίδα μας, η Παρηγοριά και το Καταφύγιο μας.

Άγιε Αντώνιε Σιατίστης, Άνθρωπε του Θεού, σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας χάρισες και μας χαρίζεις. Οι νέοι της Αγιοτόκου Θεσσαλονίκης, τα παιδιά του Αγίου Δημητρίου, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ και θα αγωνιστούμε να σου μοιάσουμε, διοτι αποτελείς για εμάς Πρότυπο Ιερού Ανδρός και Αγίου Ποιμένος.

Η Ευχή σου να μας ακολουθεί σε όλη μας την εν Χριστώ Ζωή.

Με απέραντη αγάπη και ευλάβεια.
Πτυχιούχοι και Φοιτητές Διαφόρων Σχολών της Θεσσαλονίκης.
τέκνα των Αγίων Δημητρίου και Πορφυρίου

πηγή: http://yiorgosthalassis.blogspot.com

https://simeiakairwn.wordpress.com

 

Όταν βλέπεις πιστέ το θυμιατήριο να έχεις υπόψιν σου τα εξής..

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ

Όταν βλέπεις πιστέ το θυμιατήριο να έχεις υπόψιν σου τα εξής:

Όταν βλέπεις τις τρεις αλυσίδες, είναι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, είναι η Αγία Τριάδα.
Όταν βλέπεις την κοιλία του θυμιατηρίου, αυτή είναι η Θεοτόκος.
Όταν βλέπεις μέσα τον άνθρακα (κάρβουνο), Αυτός είναι ο Χριστός.

Το Πνεύμα το Άγιο είναι το θυμίαμα.
Και τα 12 κουδούνια είναι οι 12 Απόστολοι.
Το θυμιατήριο που κρατάει ο ιερεύς στο χέρι και στο επιδεικνύει και σε θυμιατίζει, σου λέει:

Βλέπεις αυτό το θυμιατήριο; Δόγμα ολόκληρο! Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις; Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις; Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις;

Και ο άνθρωπος κάνει το σταυρό του. Δεν κάνουμε σταυρό εκεί, αλλά υπόκλιση, ότι το πιστεύουμε το δόγμα αυτό και δεχόμαστε την ευλογία αυτή…

ΠΗΓΗ

https://simeiakairwn.wordpress.com