Γέρων Γεώργιος: «Ήρθε η ώρα να ομολογήσουμε»

Για τους Αγίους Προπάτορες όπως των Αβραάμ, τον Δαβίδ αλλά και τους Προφήτες που δεν φοβήθηκαν να ελέγξουν βασιλείς, μίλησε ο Γέροντας Γεώργιος, όπου στη συνέχεια αναφέρθηκε στην Ευαγγελική περικοπή για το μέγα δείπνο, όπου ο Θεός καλεί τους πάντες να συμμετάσχουν.

Στη συνέχεια ο Γέροντας Γεώργιος θα αναφερθεί στους κτηνοτρόφους και στο μαρασμό της κτηνοτροφίας, αναφερόμενος στο παράδειγμα του βασιλιά Δαβίδ που ήταν αρχικά βοσκός, αλλά και στην ταπείνωσή του με την αληθινή μετάνοιά του.

Έπειτα ο Γέροντας Γεώργιος θα αναφερθεί στη σύγχρονη πολιτεία και εκκλησία και στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα αλλά και στο ιστορικό της συνάντησής του με τον Άγιο Παΐσιο, μετά την κοίμηση του Αγίου Πορφυρίου, και όσα θαυμαστά συνέβησαν τότε.

Ο Γέροντας Γεώργιος θα αναφερθεί και σε όσα έλεγε ο Άγιος Πορφύριος για την υπακοή στους Αγίους και στο τέλος θα αναφερθεί σε περιστατικά από τη ζωή του Αγίου Πορφυρίου, αποκαλυπτικά για το σήμερα αλλά και το ίδιο του το περιβάλλον…

ΠΗΓΗ

https://simeiakairwn.wordpress.com

Γιατί ο Χριστός γεννήθηκε στην αφάνεια και μάλιστα σε στάβλο;

 

Γιατί ο Χριστός γεννήθηκε στην αφάνεια και μάλιστα σε στάβλο;

 

Ο Χριστός δεν έγινε απλώς άνθρωπος, αλλά έγινε άνθρωπος για να πάρει τη θέση μας. Ο Μεσσίας γεννήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και την Παρθένο μητέρα, για να μην κληρονομήσει τις συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος, και έτσι να γίνει «το νέο φύραμα», δηλαδή η νέα ζύμη της καινούριας ανθρωπότητας και να καταστεί το πιο καθαρό θύμα, που θα προσφερόταν στο Σταυρό, για να σηκώσει τις αμαρτίες των ανθρώπων (Ιωάν. 1,29, Ησαΐας 53,4-6, Εβραίους 9,28, Α’ Πέτρου 2,24, Αποκ. 5,9).

Έτσι ο Χριστός από το στάβλο της Γεννήσεως σήκωσε το Σταυρό Του, για να μας ξεπλύνει από την αμαρτία της αποστασίας. Μωρό ακόμη υποβάλλεται στις ταλαιπωρίες του δύσκολου και επικίνδυνου ταξιδιού στην ξένη χώρα, την Αίγυπτο.

Οι κάτοικοι της Ναζαρέτ, της πόλεως που μεγάλωσε ο Χριστός, τον υποτιμούσαν και αμφισβητούσαν τη μεσσιανικότητά Του. Επειδή κάποτε στη συναγωγή τούς είπε ότι σ’ Αυτόν εκπληρώνονται όλες οι προφητείες για το Μεσσία, θέλησαν ανεπιτυχώς να τον σκοτώσουν γκρεμίζοντάς Τον από γκρεμό.

Οι φαρισαίοι μαζί με τους θρησκευτικούς άρχοντες της εποχής πολέμησαν ποικιλότροπα το Χριστό και προσπάθησαν πολλές φορές να Τον παγιδεύσουν στα λόγια και να Τον συλλάβουν. Στο τέλος Τον σταύρωσαν.

Ένας άλλος λόγος της αφανούς γεννήσεως του Σωτήρα Χριστού ήταν ο σεβασμός από το Θεό της ελευθερίας του ανθρώπου. Αν φανέρωνε ο Θεός στην ενσάρκωσή Του τα μεγαλεία Του, τότε οι άνθρωποι θα ζούσαν κάτω από τι φόβο και τον τρόμο. Θα ακολουθούσαν το Θεό όχι επειδή θα το ήθελαν οι ίδιοι, αλλά επειδή θα Τον φοβούνταν.

 

 

Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ. 37-38), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου

 Πηγή: http://makkavaios.blogspot.com

 

Άγιος Ιωσήφ ο Μνήστωρ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΜΝΗΣΤΩΡ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η Θεοτόκος επιτέλεσε την υψηλή Της υπηρεσία ως Μητέρα του Θεού, εν πολλοίς και με τη βοήθεια του Μνήστορα αγίου Ιωσήφ, ο οποίος αποτελεί ένα από τα κύρια πρόσωπα, τα οποία σχετίζονται με το άμεσο περιβάλλον του Κυρίου μας. Συνήθως το ιερό πρόσωπο του Ιωσήφ σκιάζεται από την ιερότατη προσωπικότητα της Παναγίας μας και γι’ αυτό ο βίος του είναι σχετικά ελάχιστα γνωστός.

Ήταν Ιουδαίος στην καταγωγή και απόγονος του ένδοξου βασιλιά Δαβίδ, απέχοντας χρονικά από αυτόν χίλια περίπου χρόνια. Καταγόταν από την Βηθλεέμ, την «πόλη Δαβίδ» και το όνομά του σημαίνει: «ο τέλειος του Θεού», αλλά κατοικούσε στην Ναζαρέτ, ασκώντας το επάγγελμα του ξυλουργού. Ήταν χήρος, προχωρημένης ηλικίας και μεγάλωνε μόνος του τα επτά παιδιά του (Ιάκωβος, Ιωσής, Σίμων, Ιούδας, Εσθήρ, Θάμαρ ή Μάρθα, και η Σαλώμη). Ζούσε δε με δικαιοσύνη και αγιότητα.

Όταν η Θεοτόκος έγινε δώδεκα - δεκατριών ετών, οι ιερείς του Ναού και ιδιαίτερα ο άγιος Ζαχαρίας, πατέρας του Προδρόμου, οδηγημένοι από το Άγιο Πνεύμα, έκριναν ότι έπρεπε να προσκολληθεί σε κάποιο δίκαιο και ενάρετο άνδρα. Βρήκαν τον ευσεβή και δίκαιο Ιωσήφ, με τον οποίο την αρραβώνιασαν, διαβλέποντας ότι ο προχωρημένης ηλικίας ενάρετος Ιωσήφ δεν θα γίνει ποτέ ο σύζυγός της και θα την σεβαστεί καθ’ όλα. Έτσι, σύμφωνα με το δίκαιο της εποχής εκείνης, τον ακολούθησε στην οικία του στη Ναζαρέτ, όπου ζούσαν με προσευχή και φόβο Θεού. Η Μαρία αργάζονταν ως οικονόμος του σπιτιού και ο Ιωσήφ της προσέφερε προστασία και τα αναγκαία να ζήσει.

Σύμφωνα με την ευαγγελική διήγηση, εκεί την επισκέφτηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ, αναγγέλλοντάς της την θεία βούληση να γίνει Μητέρα του Θεού (Λουκ.1,27-38). Να γίνει, από ανθρωπίνης πλευράς, η πρωταγωνίστρια της σωτηρίας του κόσμου. Απ’ ότι φαίνεται η Παρθένος Μαρία δεν φανέρωσε το υπέρτατο υπερφυσικό γεγονός του Ευαγγελισμού της στον Ιωσήφ και την θεία κυοφορία της, η μόνη που το γνώρισε ήταν η εξαδέλφη της αγία Ελισάβετ, η μητέρα του Προδρόμου.

Την ίδια εποχή οι ρωμαϊκές αρχές αποφάσισαν να κάμουν απογραφή όλων των υπηκόων της αυτοκρατορίας, για φορολογικούς λόγους. Για μεγαλύτερη ακρίβεια, ήταν υποχρεωμένοι οι κάτοικοι να απογραφούν στον τόπο της καταγωγής τους. Έτσι ο Ιωσήφ αναγκάστηκε, μαζί με τη Μαρία, να μεταβούν στην Βηθλεέμ, να απογραφούν, «διά το είναι αυτόν εξ’ οίκου και πατριάς Δαυίδ» (Λουκ.2,4). Δεν γνωρίζουμε αν είχε μαζί του και τα παιδιά του. Πιθανότατα όχι, διότι αυτά είχαν γεννηθεί στην Ναζαρέτ και έπρεπε να απογραφούν εκεί.

Όμως τις μέρες εκείνες έφτασε και η γέννα της Μαρίας. Τότε ήταν που ο Ιωσήφ πληροφορήθηκε για την κυοφορία της και παραξενεύτηκε, διότι ουδέποτε είχε σχέσεις μαζί της. Πέρασε αμέσως από το νου του ότι η εγκυμοσύνη της ήταν καρπός εξωσυζυγικής σχέσης. Ως ευσεβής Ιουδαίος γνώριζε τις συνέπειες του νόμου και της κοινωνικής κατακραυγής που είχαν οι μοιχαλίδες γυναίκες. Γι’ αυτό «δίκαιος ων και μη θέλων αυτήν παραδειγματίσαι, εβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν» (Ματθ.1,19). Θέλησε να τη διώξει με κάθε μυστικότητα, για να μην κινδυνέψει και διαπομπευθεί και πιθανότατα να θανατωθεί. Αλλά το ίδιο βράδυ άγγελος Κυρίου ήρθε στο όνειρό του και του γνώρισε την αθωότητα της Μαρίας και την υπερφυσική της κυοφορία. Ότι θα γεννήσει τον αναμενόμενο Μεσσία, τον λυτρωτή του κόσμου. Ότι η μνηστεία έπρεπε να συνεχιστεί προκειμένου να μην αποκαλυφτεί τότε η υπερφυσική γέννηση του Ιησού. Τον παρότρυνε να γίνει ο παντοτινός της προστάτης και βοηθός, και εκείνος δέχτηκε με ταπείνωση και σεβασμό το μήνυμα του Θεού.

Η διαμονή τους στην Βηθλεέμ δεν ήταν εύκολη, διότι είχε σωρεύσει εκεί πλήθος κόσμου, για την απογραφή και έτσι δεν υπήρχε κατάλυμα. Δεν υπήρχε χώρος για τη γέννα, και γι’ αυτό αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε κάποιον σπηλαιώδη στάβλο, έξω από την πόλη. Εκεί γέννησε η Παναγία μας τον Σωτήρα του κόσμου, λαμβάνοντας χώρα θαυμαστά και υπερφυσικά γεγονότα (λαμπρός αστέρας, ψαλμωδίες αγγέλων, κλπ).

Είναι σίγουρο ότι όλα αυτά συντάραξαν την αγαθή ψυχή του Ιωσήφ, ο οποίος πια συνειδητοποίησε ότι υπήρξε και αυτός όργανο της Θείας Οικονομίας. Φαίνεται ότι για κάποιο άγνωστο λόγο, δεν επέστρεψε η αγία οικογένεια στη Ναζαρέτ, αλλά παρέμεινε στην Βηθλεέμ, όπου οι Μάγοι ήρθαν να προσκυνήσουν το Θείο Βρέφος, προσκομίζοντας τους θησαυρούς τους. Εκεί πληροφορήθηκε πάλι στο όνειρό του ο Ιωσήφ την ανάγκη φυγής στην Αίγυπτο, όταν ο θηριώδης Ηρώδης είχε διατάξει τη γενική σφαγή των νηπίων στη Βηθλεέμ. Μνημεία της παραμονής τους στην Αίγυπτο υπάρχουν μέχρι σήμερα, όπως το σπήλαιο και το πηγάδι, κοντά τον ναό του Αγίου Γεωργίου Καΐρου.

Μετά τον θάνατο του Ηρώδη, ξανά ο άγγελος ειδοποίησε τον Ιωσήφ να επιστρέψουν στην Παλαιστίνη. Ξαναγύρισαν και εγκαταστάθηκαν στη Ναζαρέτ. Αργότερα αναφέρεται ο Ιωσήφ στην Καινή Διαθήκη με την επίσκεψή τους στο Ναό της Ιερουσαλήμ όταν ήταν δωδεκαετής ο Ιησούς. Η παράδοση μας λέει ότι λίγο μετά από αυτό το συμβάν ο Ιωσήφ πέθανε. Η μνήμη του τιμάται την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα.

Πίστη της Εκκλησίας μας είναι ότι ο άγιος Ιωσήφ υπήρξε ο φύλακας της παρθενίας της Παναγίας μας. Υπήρξε ο άοκνος προστάτης τόσο της Θεοτόκου όσο και του Ιησού. Ουδέποτε έγινε ή λογίστηκε σύζυγός της. Αντίθετα ο αιρετικός προτεσταντισμός διδάσκει ότι μετά τη γέννηση του Κυρίου ο Ιωσήφ και η Μαρία παντρεύτηκαν και έζησαν ως σύζυγοι, κάνοντας πολλά παιδιά! Αυτό αναιρεί την περί αειπαρθενίας της Θεοτόκου αρχέγονη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, η οποία στηρίζεται σε σαφή χωρία της Αγίας Γραφής, στην Παράδοση της αρχαίας Εκκλησίας μας και έγινε δόγμα από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο (431).

Πηγή: https://www.impantokratoros.gr

 

Άγιον Δωδεκαήμερο 1940. Γράμμα από το μέτωπο

Μυργιώτης Παναγιώτης, μαθηματικός

Άγιον 12ήμερο 1940. Γράμμα από το μέτωπο.

Δεκέμβριος του 1940, διανύουμε τις τελευταίες ημέρες. Ο χειμώνας ιδιαίτερα βαρύς. Επικρατεί αφόρητο κρύο και το χιόνι έχει σκεπάσει τα πάντα Ο πόλεμος μαίνεται εις τις παγωμένες βουνοκορυφές. Τα ελληνόπουλα απωθούν τους επιτεθειμένους εχθρούς της Ελευθερίας μας και σημειώνουν σημαντικές νίκες.

Παραμονές της πρωτοχρονιάς ο γεροΗλίας έχει δίπλα του τα δυο εγγονάκια του την Φωτεινούλα και τον Ηλία και τους διηγείται τα κατορθώματά του από τον μακεδονικά αγώνα δίπλα εις τον ήρωα Παύλο Μελά και τα μάτια του βουρκώνουν από συγκίνηση και υπερηφάνεια , γιατί συνέβαλε και αυτός εις την ελευθερία της Μακεδονίας μας από τους Τούρκους και άλλους δυνάστες.

Η συμβία του κυρά Φωτεινή με τη νύφη τους Κατερίνα τη σύζυγο του υιού τους Δημητρίου ασχολούνται με τα του σπιτιού, μέρες που είναι. Συγχρόνως επιμελούνται και συντονίζουν  και τις άλλες γυναίκες του χωριού οι οποίες ασχολούνται με την περιποίηση των τραυματιών ή με το πλέξιμο της φανέλας του στρατιώτη.

Έξω κρύο τσουχτερό που παγώνει τα πάντα. Η φωτιά εις το τζάκι και το εορταστικό κλίμα ζεσταίνουν τις καρδιές των ανθρώπων. Εις το σπιτικό του κυρ Ηλία η ατμόσφαιρα εορταστική και αγωνιώδης έχουν πολλές ημέρες να λάβουν γράμμα από το μέτωπο. Από τον Δημήτρη και τα εγγόνια ρωτούν και επιζητούν την παρουσία του πατέρα. Ξαφνικά ακούγονται κτυπήματα εις την πόρτα. Ποιος να ήλθε μέσα εις το κρύο και κυρίως τι μαντάτα φέρνει. Ήταν ο ταχυδρόμος του χωριού και έφερε το πολυπόθητο μήνυμα. Ένα γράμμα από τον μαχητή-πολεμιστή Δημήτριο.

Με τρεμάμενα χέρια από χαρά και συγκίνηση , αφού κάθισαν γύρω από το τζάκι, αρχίζει να διαβάζει η Κατερίνα με παλλόμενη φωνή

«Ανήμερα Χριστουγέννων 1940.

Από τις παγωμένες βουνοκορυφές της Πίνδου, βρίσκω λίγο χρόνο και απευθύνομαι εις την πριγκίπισσα Φωτεινή, τον διάδοχο Ηλία, την πεπιφιλημένη Κατερίνα και σε εσας σεβαστοί μου γονείς. Οι συνθήκες άσχημες, το κρύο πολικό. Μας ζεσταίνει η αγάπη όλων σας και η Σκέπη της Παναγίας. Η φανέλα του στρατιώτη απαλύνει τον πόνο και μας προφυλάσσει από τα κρυοπαγήματα. Καθημερινά σημειώνουμε νίκες και απωθούμε τον εισβολέα με το αέρα και την ευλογία της Υπερμάχου Στρατηγού, η γενναία ελληνική ψυχή με το ¨αέρα¨ τρέπει σε φυγή τους εχθρούς.

Τις τελευταίες δυο τρεις ημέρες δεν δεχτήκαμε εχθρική επίθεση, έτσι μπόρεσαν οι ιερείς του τάγματος π. Μιχαήλ και π. Παύλος να εξομολογήσουν όσους επιθυμούσαν και σήμερα τέλεσαν τη Θεία Λειτουργία και κοινωνήσαμε των Αχράντων Μυστηρίων. Ξεχωριστή ευλογία και χαρά, να διαλαλείται το χαρμόσυνο μήνυμα εις τις παγωμένες βουνοκορυφές. Συγκινημένοι όλοι ευχηθήκαμε να μη ζήσει η ανθρωπότητα τη φρίκη άλλου πολέμου, να υπερασπιστούμε το δίκαιο της Ελλάδας και ο Άγιος Βασίλειος να φέρει την νίκη της Ελλάδος και να ασχοληθούμε με έργα θεάρεστα και πατριωτικά.

Όπως μου γράψατε εις το τελευταίο γράμμα ο ήρωας του Μακεδονικού αγώνα, ο πολυτραυματίας γείτονας δάσκαλος κ. Στράτος προσφέρει οικειοθελώς και δωρεάν τις υπηρεσίες του εις την εκπαίδευση των παιδιών του χωριού μη εξαιρουμένων της Φωτεινούλας και του Ηλία. Τον ευχαριστώ από καρδιάς.

Τις καλύτερες ευχές για τον νέο χρόνο 1941 για την αγωνιζόμενη Ελλάδα της Ελευθερίας και της Ορθοδοξίας και εις τον καθένα μας ξεχωριστά ότι καλύτερο.

Πολλά πολλά φιλάκια εις τα αγγελούδια μας Φωτεινή και Ηλία, εις την σύζυγο Κατερίνα και σεβαστοί γονείς ασπάζομαι την δεξιά σας Δημήτρης.»

Συγκινημένοι και χαρούμενοι, ευχαρίστησαν τον πανάγαθο Θεό για το πολύ χαρμόσυνο μήνυμα. Το φτωχικό έμοιαζε με μικρό παλάτι. Όλα ξεχάστηκαν κούραση, κρύο και ταλαιπωρία. Σφιχταγκαλιασμένοι

Μικροί και μεγάλοι έψαλλαν «τη υπερμάχω στρατηγώ….»

Πηγή: https://www.impantokratoros.gr

Ο διάβολος δεν ξέρει πώς ο Κύριος σώζει τους ανθρώπους

 

Ο διάβολος δεν ξέρει πώς ο Κύριος σώζει τους ανθρώπους

 Πατήρ Ιλαρίωνας (Τζουμπανίν) 1924-2007 

Ο διάβολος δεν ξέρει πώς ο Κύριος σώζει

 τους ανθρώπους, με ποιους τρόπους τους οδηγεί,

 με ποιες πορείες, με ποιες δοκιμασίες. Εμείς,

 με την πενιχρή διάνοιά μας, δεν μπορούμε

 να κατανοήσουμε το μεγαλείο του σχεδίου 

του Δημιουργού και την αγάπη Του

 για τη δημιουργία Του. 

Φροντίζει για κάθε πλάσμα και κάθε ανθρώπινη ψυχή.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα

 ποιος θα σωθεί και ποιος δεν θα σωθεί..

 Γνωρίζουμε μόνο από την Αγία Γραφή 

ότι ακόμη και οι "δίκαιοι" μόλις θα σωθούν

 "(1 Πέτρου 4, 18). Επομένως,

 δεν υπάρχει λόγος να καταδικάζουμε κανέναν,

 κανείς δεν πρέπει να στερηθεί την ελπίδα

 της σωτηρίας.

Τα πάντα επιλύονται με τη μετάνοια και,

 φυσικά, με την ταπεινοφροσύνη - χωρίς

 αυτή είναι αδύνατο να σωθείς. Αλλά πάνω

 απ όλες τις αρετές υπάρχει και θα υπάρχει 

η αγάπη, ως σύνολο της τελειότητας.

 Ο νόμος της αγάπης έφερε τον Σωτήρα μας στη γη,

 ο ίδιος εκπλήρωσε αυτόν το νόμο

 μέχρι το θάνατο του σταυρού και διέταξε 

τους μαθητές Του να κάνουν το ίδιο.

Είμαστε μαθητές του Χριστού μόνο όταν

 έχουμε αυτήν την αγάπη. Χωρίς αγάπη,

 καμία πράξη, καμία προσευχή δεν θα μας σώσει. 

"Αγαπάς τους ανθρώπους και αγαπάς τον Θεό"

 - αυτές είναι οι βασικές διαθήκες της ζωής

 που οδηγούν στην αιωνιότητα.

Ο καθένας από εμάς πρέπει να αγαπά την ψυχή του,

να την υπερασπιζετε ως συνοριοφύλακας 

να την φυλάει σαν πατρίδα του, να παρακολουθεί 

την κατάσταση της ψυχής του.

Πατήρ Ιλαρίωνας (Τζουμπανίν) 1924-2007

Πηγή: https://yiorgosthalassis.blogspot.com

 

Ό,τι είσαι, αυτό βλέπεις, ότι ζητάς, αυτό βρίσκεις. Το μυστικό, αόρατο Άγιον Όρος…

…Διήγηση γέροντος Παρθενίου Α­γι­ο­παυ­λί­του: «Μία φορά που πήγαμε πάνω στο βουνό με τον μακαριστό πα­πα–Ανδρέα, ευ­ρη­κα­με δύο καλύβες, με ξυλαράκια, με μία εικόνα και ένα καντηλάκι, και μία γω­νο­υ­λα, αλλά δεν βρήκαμε κανέναν.

Ψάξαμε από δω, από κεί, αλλά δεν τον βρήκαμε, ενώ ήταν ε­κεί ο άνθρωπος, γιατί και το καντηλάκι και ένα φαναράκι με λαδάκι ήταν αναμμένο και ένα βιβλίο που διάβαζε ε­κεί πέρα, αλλά δεν τον βρήκαμε.

»Άλλη φορά ξαναπήγαμε και βρήκαμε άλλη κα­λυ­βο­υ­λα ε­κεί πάνω. Ε­κεί που τελειώνουν τα από­το­μα βράχια και αρχίζουν τα δένδρα, βρήκαμε το Καλυβάκι και ένα ντορβαδάκια με λίγο παξιμάδι κρεμασμένο, ε­κεί όλα τα πραγματάκια του, αλλά αυτόν δεν τον βρήκαμε ε­κεί. Που εξαφανίστηκε; Και δεν μας άκουσε, όταν πήγαμε. Εξαφανίστηκε. Ψάξαμε εδώ, ψάξαμε ε­κεί, δεν τον βρήκαμε, και μπο­ρεί να ήταν ε­κεί μπροστά μας και να μην τον βλέπαμε. Το Καλυβάκι όμως το βρήκαμε.

»Και άλλη φορά πήγαμε και βρήκαμε άλλο Καλυβάκι σε άλλη με­ριά, αλλά δεν βρήκαμε κανέναν. Αυ­τοί τίθενται σε αο­ρα­σί­α να πούμε· τω­ρα πως; Είναι θεϊκά μυστήρια».

*****

Διηγήθηκε ο γε­ρω–Δαμασκηνός Α­γι­ο­βα­σι­λει­ά­της ότι ο πα­πα–Σάββας ο Πνευματικός κοι­νω­νού­σε το­υς γυμνούς Ασκητές κάθε Μ. Πέμπτη. Του είχαν πεί να μην το φα­νε­ρω­ση σε κανέναν. Και το τήρησε. Κάποτε όμως γινόταν συζήτηση στην Αγί­α Άν­να και με­ρι­κοί αμφισβητούσαν την ύπαρξη των γυμνών Ασκητών. Ο πα­πα–Σάββας τότε αναγκάστηκε να μι­λη­ση και το­υς είπε ότι και υπάρχουν και το­υς κοι­νω­νεί κάθε Μ. Πέμπτη. Είπε μάλιστα ότι, όταν θάρ­θουν να κοινωνήσουν, θα βάλει σημάδια, θα το­υς ακολουθήσει, για να δη που μένουν και να πάνε μετά μαζί με το­υς πατέρες να το­υς δεί­ξη την σπη­λιά τους.

»Όταν όμως ήρθαν την Μ. Πέμπτη του είπαν: ”Παπα–Σάββα, δεν θα ξα­ναρ­θού­με, γιατί πα­ρε­βης την συμφωνία μα­ς”. Ελέγχθηκε βέβαια και είπε ”ευλόγησον”, αλλά δεν ή­θε­λε να το­υς χάση και να μην το­υς ξαναδεί. Όταν έφευγαν, το­υς ακολούθησε βάζοντας σημάδια μέχρι την σπη­λιά τους. Ύστερα ξα­να­πη­γε με άλλους πατέρες και δεν εύρισκαν τον δρόμο, και τα σημάδια που είχε βάλει δεν υπήρχαν».

*****

Κάποτε ο πα­πα–Ξενοφών ο Ρουμάνος, ο Κα­ψα­λι­ω­της μαζί με τον υποτακτικό του π. Δανιήλ πήγαιναν από την Λαύρα για τον Σταυρό. Κοντά στου κυρ–Ησαΐα είδαν δύο γυμνούς Ασκητές, οι ο­ποί­οι δεν το­υς μίλησαν και απομακρύνθηκαν βιαστικά. Το διηγήθηκαν στον γε­ρω–Δαμασκηνό τον Α­γι­ο­βα­σι­λει­α­τη και το­υς είπε ότι μάλλον θα ήταν από το­υς αόρατους. «Μα το­υς είδαμε και ήταν γυ­μνοί». «Ε, αυ­τοί ήταν», είπε.

*****

Ο γε­ρω–Βαρλαάμ ο Ξε­νο­φων­τι­νός διηγήθηκε ότι πολλές φορές συναντήθηκε με το­υς γυμνούς Ασκητές. Τον χειμώνα κατέβαιναν από τον Ά­θω­να για να ξεχειμωνιάσουν στα μέρη του Ξενοφώντος που έχει ηπιότερο κλίμα. Ο γε­ρω–Βαρ­λα­άμ γύριζε στα δάση και ο,τι χρειάζονταν το­υς το πήγαινε. Έλεγε ότι ήταν ρακένδυτες. Φο­ρού­σαν ράσα, αλλά ήταν πα­λαιά και σχισμένα.

πηγή: iconandlight

https://simeiakairwn.wordpress.com

 

Άγιον Όρος σε Κυβέρνηση: ''Όχι σε νομοσχέδιο για γάμο ομόφυλων ζευγαριών''

Άγιον Όρος σε Κυβέρνηση: ''Όχι σε νομοσχέδιο για γάμο ομόφυλων ζευγαριών''

Ανακοίνωση εξέδωσε σήμερα, Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2023 Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους σχετικά με την πρόθεση της κυβέρνησης να νομοθετήσει υπέρ του γάμου ομόφυλων ζευγαριών.

Η Ιερά Κοινότητα στην ανακοίνωσή της, εκφράζει τον έντονο προβληματισμό και την ανησυχία όχι μόνο για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών αλλά και επικείμενης τεκνοθεσίας.

Κλείνοντας οι Αγιορείτες απευθύνουν θερμή έκκληση προς την ελληνική κυβέρνηση να μην προχωρήσει την αντιευαγγελική νομοθεσία, όπως την χαρακτηρίζουν, τονίζοντας ότι κάτι τέτοιο τους βρίσκει εντελώς αντίθετους.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ:

Ἐξ ἀφορμῆς προσφάτων δηλώσεων περὶ τῆς προθέσεως τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερ­νήσεως διὰ τὴν νομοθέτησιν τοῦ γάμου τῶν «ὁμοφύλων ζευγῶν», ὡς ἐπίσης καὶ τῆς υἱο­θεσίας τέκνων ὑπ' αὐτῶν, ἡ καθ' ἡμᾶς Ἱερὰ Κοινότης ἐκφρά­ζει τὸν ἔντονον προβλη­μα­τισμὸν καὶ ἀνησυχίαν πάντων τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέ­ρων.

Τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὡς χῶρος προσευχῆς καὶ ἀσκήσεως εὔχεται ταπεινῶς γιὰ ὅ­λους τοὺς ἀνθρώπους, ὡς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ.

Παρὰ ταῦτα ἐκφράζομεν τὸν προβληματι­σμὸν καὶ τὴν βαθεῖαν λύπην μας γιὰ τὰ σχεδιαζόμενα νομοθετήμα­τα.

Ὀφείλομεν, διὰ τῆς παρούσης ἀνακοινώσεως, νὰ δηλώσωμεν σαφῶς ὅτι κάθε μορφὴ γάμου ἢ τεκνο­θεσίας, ἡ ὁποία ἀντίκειται εἰς τὴν εὐαγγελικὴν διδα­σκαλίαν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν μακραίω­νην πα­ράδοσιν τοῦ εὐσεβοῦς ἔθνους καὶ γέ­νους ἡμῶν, ὅσον ἀφορᾶ εἰς τὸν ἱερὸν θεσμὸν τῆς οἰκογενείας, εὑρίσκει ἡμᾶς ἀπολύτως ἀντιθέτους.

Ἀπευθύνομεν θερμὴν ἔκκλησιν ὅπως ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνησις μὴ προ­χωρήση εἰς τὴν ἀναγγελθεῖσαν ἀντιευαγγελικὴν νομοθεσίαν, εὐχόμενοι ἡ Προ­στάτις τῆς πατρίδος μας καὶ Ἔφορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ὑπεραγία Θεοτό­κος νὰ μεσιτεύη πρὸς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν γιὰ νὰ ὁδηγήση ὅλους σὲ μετάνοια καὶ ζωὴ συμφώνως πρὸς τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὴν διδασκαλία Του.

Αναδημοσίευση από: Ρομφαία

https://www.impantokratoros.gr

 

Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών - Για την Ελληνική Οικογένεια -«Η ξενόφερτη ψευδοπρόοδος ορισμένων» σημείωσε, οδηγεί την ανθρωπότητα στο σκοτάδι της προόδου»

Πηγή: https://www.impantokratoros.gr

- Γέροντα, είναι εύκολο να αγιάσεις;

 

- Γέροντα, είναι εύκολο να αγιάσεις;

Ρώτησε μία κυρία τον Άγιο Πορφύριο:
- Γέροντα, είναι εύκολο να αγιάσεις;
- Ου, λέει, πάρα πολύ εύκολο!
- Και τι να κάνω; λέει
-Θα διαβάζεις μια σελίδα από την Καινή Διαθήκη κάθε μέρα. Αλλά κάθε μέρα!
Και στο βιβλίο του το γράφει αυτό, στο "Βίος και λόγοι" ότι είναι πάρα πολύ σπουδαίο να διαβάζουμε την Καινή Διαθήκη.
Οι περισσότεροι είμαστε Χριστιανοί, διαβάζουμε τις οδηγίες του καινούργιου μας αυτοκινήτου, του καινούργιου μας πλυντηρίου αλλά την Καινή Διαθήκη δεν την έχουμε διαβάσει.
Έλεγε λοιπόν ο Άγιος Πορφύριος: 

"Μία σελιδούλα κάθε μέρα! Κάθε μέρα να διαβάζουμε".
Μπορεί κάποια μέρα να έχει όρεξη κανείς να διαβάσει 10 σελίδες. Να διαβάσει 10 σελίδες αλλά την άλλη μέρα πάλι μία. Όχι διάβασα 10 σελίδες και για 10 μέρες δε διαβάζω.
Το θεωρούσε ο Άγιος πάρα πολύ σπουδαίο γι' αυτό και στο βιβλίο του "Βίος και λόγοι" λέει ότι αν διαβάζουμε μία σελίδα από την Καινή Διαθήκη κάθε μέρα, σε ένα χρόνο θα δούμε αλλαγές στην ψυχή μας που ούτε τις φανταζόμαστε. Είναι ο ευκολότερος τρόπος να μπει ο Χριστός στην καρδιά μας.

~ π. Χριστόδουλος Χατζηθανάσης, ιατρός του Αγίου Πορφυρίου.

(ομιλία στην αίθουσα της Μητροπόλεως Λεμεσού)

 

πηγή:  proskynitis.blogspot.com

http://makkavaios.blogspot.com