π. Γεώργιος Calciu ο ομολογητής και ποιμένας π. Γεώργιος Calciu - Ο ομολογητής και ποιμένας (Γ') Αρχική: Αρχική σελίδα \ Διάφορα Θέματα \ π. Γεώργιος Calciu - Ο ομολογητής και ποιμένας (Γ') π. Γεώργιος Calciu ο ομολογητής και ποιμένας Μέρος Γ'  Αρχικά ο π. Γεώργιος είχε καταδικασθεί σε θάνατο, επειδή στις επτά ομιλίες του είχε αποκαλύψει «κρατικά μυστικά». Αργότερα όμως η ποινή αυτή μετατράπηκε σε 10 χρόνια φυλακίσεως. Εκεί τον κακομεταχειρίστηκαν και τα πιο φρικτά βασανιστήρια έγιναν στις φυλακές της Aiud, όπου προσπάθησαν να τον κρεμάσουν και να τον σκοτώσουν χρησιμοποιώντας μεθόδους όπως την στέρηση τροφής, το κρύο και τον εκφοβισμό. Ο ίδιος διηγείται· «Η απόπειρα εξοντώσεώς μου ξεκίνησε στις 20 Ιουλίου του 1980. Για διάστημα δέκα ημερών ήμουν κλεισμένος σ’ ένα κελί χωρίς παράθυρα και αέρα, φορώντας σχισμένο πανωφόρι και παντελόνι χωρίς κουμπιά και ζώνη, και παίρνοντας τροφή μια φορά ανά τρεις ημέρες. Όλη την ημέρα ήμουν αναγκασμένος να κάθομαι στο τσιμεντένιο πάτωμα του κελιού και μόνο για έξι ώρες το βράδυ μπορούσα να αναπαυθώ σ’ ένα σανίδι που κατέβαινε από τον τοίχο. Με την πάροδο των δέκα ημερών επέστρεφα στο κανονικό μου κελί για δύο εικοσιτετράωρα, και μετά με πήγαιναν πάλι στο κελί της απομονώσεως για άλλες δέκα μέρες. Το παιχνίδι αυτό του θανάτου διήρκεσε πάνω από εκατό ημέρες». Συχνά οι φύλακες έρχονταν και τον εκφόβιζαν με τα έξης λόγια· «Ο σύντροφος Tσαουσέσκου είναι πολύ θυμωμένος μαζί σου. Δεν αποφάσισε την ποινή θανάτου για σένα αλλά προτιμά να σε σκοτώσει μέσα στα δύο επόμενα χρόνια. Να είσαι σίγουρος ότι θα τηρήσει το λόγο του». Ο π. Γεώργιος Calciu όμως τους απαντούσε γενναία «Εάν θέλετε να με σκοτώσετε, μπορείτε. Αν πάλι θέλετε να με αφήσετε ελεύθερο, ελευθερώστε με. Εγώ όμως θα συνε­χίσω να κηρύττω το λόγο του Θεού ακόμα και στη φυλακή, γιατί είναι καθήκον μου».  Οι μυστικές υπηρεσίες σχεδίασαν να τον σκοτώσουν βάζοντας στο κελί του δύο σκληρούς εγκληματίες, αλλά η ταπείνωση και η πραότητα του π. Γεωργίου τους έκανε να ασπασθούν τον Χριστιανισμό. Εκείνη την περίοδο ο π. Γεώργιος είχε την ευλογία να δει το άκτιστο φώς. Λίγο αργότερα μπήκε για επτά μήνες στην απομόνωση, όπου άρχισε να χάνει την ικανότητα της ομιλίας του μαζί με την ψυχική του ηρεμία. Προσπαθούσε επίμονα να προσευχηθεί λέγοντας έστω το «Πάτερ ημών» κατά τη δι­άρκεια της ανακρίσεως, αλλά δεν τα κατάφερνε. Τότε θυμήθηκε την ύπαρξη της μονολόγιστης ευχής, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», και λέγοντάς την δεν άκουγε πια τις ερωτήσεις των ανακριτών του. Ο φόβος είχε φύγει από τη ψυχή του και τη θέση του είχε πάρει η ειρήνη. Άρχισε να αντιστέκεται. Η είδηση της φυλακίσεώς του φτάνει και στη Δύσι. Εκεί διεθνείς χριστιανικοί και ανθρωπιστικοί οργανισμοί μαζί με Ρουμάνους εξόριστους, συμπεριλαμβανομένων του ακαδημαϊκού Mircea Eliade και του συγγρα­φέα Eugen lonescu, κατήγγειλαν την αυθαίρετη φυλάκισή του. Ο Νικόλαος Τσαου­σέσκου, πρόεδρος της Ρουμανίας, δέχτη­κε πιέσεις για να τον αποφυλακίσει. Πολλοί Αμερικάνοι γερουσιαστές και μέλη του Κογκρέσου πήγαν στη Ρουμανία προκειμέ­νου να ζητήσουν την απελευθέρωση του π. Γεωργίου. Μεταξύ αυτών ήταν και ο πρόε­δρος των Η.Π.Α. George Bush. Όσες φορές λοιπόν Αμερικάνοι επισκέπτονταν τους κρατουμένους, οι μυστικές υπηρεσίες μετέφερναν τον π. Γεώργιο στο Βουκουρέ­στι, όπου του επιτρεπόταν να βλέπει την σύζυγο και το υιό του. Τις ημέρες εκείνες δεχόταν τις καλύτερες περιποιήσεις, οι ό­ποιες φυσικά διαρκούσαν μόνο δύο ημέρες, διότι μετά επέστρεφε στη φυλακή του. Ένα άλλο περιστατικό που πλήγωσε βαθειά τον π. Γεώργιο ήταν η επιμονή των μυ­στικών υπηρεσιών να υπογράψει το γράμμα ενός γερουσιαστή, μέσω του όποιου θα ζητούσε συγχώρηση και χάρη από τον πρό­εδρο Τσαουσέσκου προκειμένου να ελευθερωθεί σε τρεις ημέρες. Ο π. Γεώργιος δεν δέχτηκε· αλλά οι υπηρεσίες κατάφεραν να στρέψουν το υιό του εναντίον του, λέγοντάς του ότι ο πατέρας του ήταν πολύ εγωιστής, δεν τον αγαπούσε και δεν τον νοιαζόταν και ότι προτιμούσε να κάθεται στη φυλακή από το να είναι μαζί του. Ο π. Γεώργιος πικραμένος μίλησε στο υιό του και, μετά από καιρό, όχι μόνο κατάφερε να του αλλάξει γνώμη, αλλά και να τον έχει θερμό υποστηρικτή του έργου του. Τελικά στα μέσα της ποινής του, τον Αύγουστο του 1984, ο π. Γεώργιος αποφυλακίζεται. Τίθεται όμως σε κατ' οίκον περιορισμό. Το σπίτι του είναι κυκλωμένο από πράκτο­ρες, οι όποιοι του δίνουν άδεια να πάει μό­νο στη δουλειά, στο σχολείο και στην εκκλησία, χωρίς βέ­βαια να μπορεί να ασκήσει τα ιερατικά του καθήκοντα. Το κήρυγμα και η ελευθερία κινήσεων του π. Γεωργίου ήταν μια απειλή για τον Τσαουσέσκου. Γι' αυτό ο π. Γεώρ­γιος απελαύνεται από τη Ρου­μανία και μαζί με την οικογένειά του εγκαθίστανται στις Η.Π.Α. Τα επόμενα χρόνια ο π. Γε­ώργιος τοποθετείται εφημέ­ριος στη Virginia των Η.Π.Α. ό­που καταφέρνει να στρέψει πολλούς ετεροδόξους στην Ορθοδοξία. Αν και το σώμα του ήταν ταλαιπωρημένο από τον εικοσάχρονο εγκλεισμό του στις φυλακές της Ρουμα­νίας, δεν παραλείπει να ακούει τις πολύωρες εξομολογήσεις των πνευματικών του παιδιών γονατιστός και να τηρεί αυστηρή νηστεία Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευ­ή. Παροτρύνει τους ιεράρχες και τους κληρικούς, να είναι κοντά στο λαό του Θεού και να ζουν εν μετανοία. Στις 21 Νοεμβρίου 2006 ο π. Γεώργιος κοιμήθηκε προσβεβλημένος από καρκίνο στο πάγκρεας. Στην εξόδιο ακολουθία του που διαβάστηκε στο μοναστήρι των Αρχαγγέλων, ο π. Ιουστίνος, πνευματικός του α­δελφός. Μεταξύ άλλων τόνισε στον πιστό λαό τα εξής· «Η Εκκλησία αλλά και ολόκλη­ρη η Ρουμανία χάνει σήμερα μια ζωντανή εικόνα των αποστόλων, μια δυνατή φωνή εναντίον του συμβιβασμού και της αδιαφορίας. Έχουμε πλέον έναν πρεσβευτή στον ουρανό που θα εύχεται ανελλιπώς». Το σώμα αυτού του μεγάλου ομολογητή ενταφιάζεται στη Ρουμανία δίπλα στους αγαπημένους του προγόνους. Ας είναι αιωνία η μνήμη του!            Πηγή: αγγλόφωνο περιοδικό «Orthodox Ware» Μετάφραση, Ι. Μονή Αγ. Αυγουστίνου, Φλωρίνης. Αναδημοσίευση: Χριστιανική Σπίθα, έτος ξς’, Πάρος – Νοέμβριος 2010 – αριθμ. φύλ. 689, σελ.7.