Πέρασμα σε μεγέθη σκοτεινά και αποτρόπαια. Από το metal στο νέο-σατανισμό

Από το metal στο νέο-σατανισμό Therion - Το θηρίο

«

Πέρασμα σε μεγέθη σκοτεινά και αποτρόπαια. Από το metal στο νέο-σατανισμό  THERION[1]. ΤΟ ΘΗΡΙΟ Ειδικού Σννεργάτου της ΠΕΓ Το πιο ενθουσιώδες και ένθερμο κοινό ήταν στη Λατινική Αμερική και το Μεξικό. Μας αντιμετώπιζαν σαν rockstars! Μας τρα­βούσαν τα ρούχα και διάφορα άλλα τρελά! Πολύ θερμόαιμοι!»[2]. Εδώ φαίνεται ευκρινέ­στατα το τι μπορεί να προκαλέσει σε ορι­σμένους οπαδούς η φύση και η λειτουργία της μυητικής αυτής μουσικής των Therion, στις εύπλαστες και υπό διαμόρφωση ψυ­χές των  νέων. Οι οπαδοί τους μετέχουν σε μια ακραιφνώς θρησκευτικής τάξεως εισαγωγική λατρευτική εμπειρία που τους σημαδεύει μελωδικά και καρδιακά μέσα από την καθυποβλητική ατμόσφαιρα που προσφέρει η άρτια τεχνικώς σκηνική πα­ρουσία του εν λόγω σχήματος. Επίσης δεν πρέπει να αγνοηθεί η προσπάθεια μιας στρατευμένης και ύπουλης καθοδήγησης από καλά εκπαιδευμένους μάγους, που απώτερο σκοπό και στόχο έχουν να δημι­ουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για μια ενδεχόμενη μελλοντική σοβαρή ενασχόληση των έφηβων και των νέων με τον αποκρουστικό κόσμο της Σκοτεινής Μαγείας[3], του νέο-σατανισμού και των σκοτεινών απόκρυφων παραδόσεων της εωσφορικής τελετουργικής μαγείας. Περιοδικό που προωθεί την εγχώρια αλλά και διεθνή σκοτεινή gothic σκηνή επι­σημαίνει: «Το τελευταίο album των Therion (Gothic Kabbalah) είναι άκρως εμποτισμένο με τις απόψεις και τις φιλοσοφικές ανησυχίες του τάγματος... τα συναισθήματα που αναδύονται από τους στίχους θυμί­ζουν στους οπαδούς του συγκροτήματος την άμεση σχέση του με το τάγμα του «Dragon Rouge» και τα πιστεύω του»[4]. Ψυχή του συγκροτήματος των Therion είναι ο Christopher Johnson ο οποίος είναι και ο αρχηγός της σουηδικής metal μπά­ντας[5], κιθαρίστας και κάποιο διάστημα και τραγουδιστής. (Επίσης είναι και το μόνο σταθερό μέλος των Therion.) Ο Christopher Johnson (C. J.) είναι ο συν ιδρυτής «ενός τάγ­ματος μαγικής μύησης που ιδρύθηκε το 1989 από εφτά νεαρούς μάγους, με τον Thomas Karlsson σαν κύριο πρόσωπο και ονομάζεται «Ordo Draconis et Atri Adamantis» (ή αλλιώς «Dragon Rouge» δηλαδή «Το Τάγμα του Κόκκινου Δράκου»). Το «Τάγμα του Κόκκινου Δράκου» είναι ένα από τα λίγα μαγικά τάγματα που εστιάζονται στην σκοτεινή πλευρά της μαγείας και της αριστερής ατραπού. Έχει παραρτήματα και τελετουργικές ομά­δες σε διάφορες χώρες)».[6] Αρχηγός αυτής της οργάνωσης είναι ο Thomas Karlsson[7], «ο οποίος είναι και ο βασικός συντάκτης των στίχων των Therion (σε αντίθεση με τον C. J. που αναλαμβάνει ως προτεραιότητα την ενασχόληση με τη μουσική σύνθεση των κομματιών). Ο Thomas είναι, κατά κάποιο τρόπο, το κρυφό μέλος της μπάντας»[8]. «Το τάγμα αυτό είναι ένα μυητικό τάγμα που εστιάζει στο μονοπάτι της αριστερής ατραπού και στην πραγματική ενασχόληση με τη σκοτεινή πλευρά της Μαγικής Τέχνης (Σκοτεινή Μαγεία)»[9] Οι σκοτεινές θρησκευτικές αποκρυφιστικές απόψεις του C. J. σε κάθε ευκαιρία ψάχνουν να βρουν διέξοδο από τον στενό εσωτερικό κλειστό κύκλο του μαύρου σα­τανικού τάγματος, και μια κάποια απο­δοχή και αναγνώριση από ένα ευρύτερο κοινό και πιο συγκεκριμένα από τους metal οπαδούς του group. Γι' αυτό δεν είναι και καθόλου τυχαίο ότι ο C. J., εκτός από την πληθώρα ακραίων σκοτεινών αποκρυφιστικών στοιχείων που «κοσμεί» και πλαι­σιώνει τα μουσικά album των Therion, δηλώνει απερίφραστα ότι αν είχε περισ­σότερα χρήματα θα ξεπέρναγε τη φρίκη της σκηνικής παρουσίας που προξενεί η εμφάνιση του Eddie[10] και θα παρουσίαζε στη μουσική σκηνή τέτοιο θέαμα δαιμο­νικής έμπνευσης που θα ισοπέδωνε και θα ξεπερνούσε οποιοδήποτε show (σκηνική παρουσία) είχε γίνει μέχρι τότε από κάποιο άλλο heavy metal group. Τι όμως θα παρουσίαζε; «Θα είχα δράκους να ξεπετάγονται από παντού, δαίμονες, μάγους, πυραμί­δες, φωτιές... θα ισοπέδωνα οποιοδήποτε show θα είχε γίνει μέχρι τότε!»[11]. Και όλα αυτά προσφέρονται με το πρόσχημα και το προσωπείο της πολιτισμικής έκφρασης της παγκόσμιας γλώσσας της μουσικής. Ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι να σημα­δευτούν και να στιγματιστούν καίρια και αποτελεσματικά οι ψυχές των παιδιών μας και συν τω χρόνω να επακολουθήσει μια μετάλλαξη των φερέλπιδων νέων μας σε ανελεύθερες, εξαρτημένες και υποδου­λωμένες υπάρξεις. Μία από τις μαγικές τελετουργικές πρακτικές του «Τάγματος του Κόκκινου Δράκου» είναι «να "σπαστεί" (δηλ. να κατακερματιστεί) το φράγμα της καθημερινής μας αντίληψης και συνειδήσεως»[12] . Οι στίχοι των Therion και του Dragon Rouge αναφέρονται: «στους Μάγια, τον Ρα­σπούτιν, τον μυστικιστή Swedenborg, την αιγυπτιακή μυθολογία», στη Λεμουρία[13], στη σκανδιναβική μυθολογία (οντινισμό), στις νεράιδες, στον πολυθεϊσμό, στον νεοπαγανισμό, στη ρουνική μαγεία[14], στην εβραϊκή σκοτεινή μαγεία (gothic, καμπαλά), σε μυητικές τελετουργίες, στο διαλο­γισμό[15], στη yoga, στις πολεμικές τέχνες, σε θεωρίες περί Κούφιας Γής[16], σε αραβικούς μύθους περί αντίχριστου,[17]στην ελληνική ειδωλολατρία (με αναφορά στη μανιακή διονυσιακή λατρεία)[18], στην τάντρα, στην αλχημεία, και σε άλλα αποκρυφιστικά σκοτεινά συστήματα. Ένα ρεύμα του απο­κρυφισμού που ασκεί ιδιαίτερη έλξη και έχει βασική προτεραιότητα στις διδαχές του τάγματος, αλλά και στο συγκρότημα, είναι «το μυητικό σύστημα που βασίζεται στη σκοτεινή πλευρά της καμπαλιστικής παράδοσης, την κλιφοθική πλευρά»[19]. Η κλιφοθική καμπαλιστική παράδοση είναι το σύστημα που ανέδειξε και προώθησε και με το οποίο ασχολήθηκε ο αυτοχαρακτηριζόμενος ως «ο πιο διεστραμμένος άνθρωπος του κόσμου»[20], που αυτοονομάστηκε «το μεγάλο Θηρίο 666» και που θεωρείται ο μεγαλύτερος σατανιστής του 20ου αιώνα, ο Aleister Crowley.[21]. «Το Dragon Rouge κάνει σήμερα αυτό που έκαναν στην εποχή τους ο Aleister Crowley και άλλοι περιβόητοι αποκρυφιστές» μας καταθέτει ο Christopher Johnson, που είναι κι ο αρχηγός των Therion.[22] «Ο Aleister Crowley (1875-1947) είναι ο πρόδρομος του νεοσατανισμού... Αναφορικά με τη διδαχή, ο Αλ. Κρόουλη θέτει στο κέντρο όχι τον Σατανά, αλλά τον ίδιο τον άνθρωπο. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του νεοσατανισμού... Ο άνθρωπος που βρίσκε­ται στο κέντρο της διδαχής του Crowley δεν είναι ο «κατ' εικόνα του Θεού», που από τη φύση του είναι αγάπη, αλλά ο εωσφορικός άνθρωπος, που μεταβάλλεται σε αδίστακτο τέρας»[23]. Ο Crowley «έγινε γνωστός για την σεξουαλική του διαστροφή, την οποία ανέ­φερε και ως «σεξουαλική μαγεία». Μέσα σε αυτήν συμπεριλάμβανε σκηνές κτηνοβασίας, σεξουαλικά όργια, σοδομισμό, μέχρι και παιδεραστία, με αρκετή δόση ναρκωτικών ουσιών. Γνωστό παράδειγμα κτηνοβασίας είναι αυτό της Λίας Χίρσινγκ, στο «Αβαείο του Θελήματος», όπου ο Κρόουλυ έπεισε τη Λία να έρθει σε ερωτική επαφή με τρά­γο και μετά έκοψε το λαιμό του τράγου σα μέρος της τελετής».[24] «Αυτό ονομαζότανε «τελετουργία του Σεθ», η οποία απαιτούσε να συνουσιαστεί με μια κατσίκα ένα επιλεγ­μένο μέλος της οργάνωσης του, ενώ αργό­τερα η κατσίκα σφαγιαζόταν και έπιναν το αίμα της».[25] «Γνωστή περίπτωση σοδομισμού, είναι εκείνη όπου σοδόμισε τον μαθητή του Βίκτωρα Νιούμπεργκ, σαν μέρος μαγικής τελετής, το 1913»[26]. «Ήταν απόλυτα σαδο­μαζοχιστική σχέση, στην οποία ο Κρόουλυ είχε στην κυριολεξία τον έλεγχο της ζωής του Νιούμπεργκ»[27]. «Τέλος, γνωστή ήταν και η σχέση του με τα ναρκωτικά. Έκανε χρήση χασίς, κοκαΐνης»[28], ηρωίνης[29], «όπιου και ταυ­τόχρονα συνήθιζε να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Άλλοτε ντυνόταν ως Χαλίφης, άλλοτε σαν Ρώσος ευγενής και είχε τροχίσει τους κυνόδοντες του για να δίνει το «φιλί του φιδιού» σε γυναίκες, δαγκώνοντας τους λαιμούς και τους καρπούς τους»[30]. Το 1996, Οι Therion κυκλοφορούν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά, με την ονο­μασία «Lepaca Kliffoth». Ο Gareth Knight (Basil Wilby), κορυφαίο στέλεχος αποκρυφιστικών ομάδων[31] χρησιμοποίησε πολλά στοιχεία από το καμπαλιστικό, κλιφοθικό, σύστημα του Crowley στις διάφορες τελετουργικές σχολές μαγείας που μυήθηκε, έδρασε και μυούσε και άλλα υποψήφια θύματα-οπαδούς. Ο Gareth Knight σε σημαντικό τελετουργικό εγχειρίδιο καμπαλιστικής μαγείας μας αποκαλύπτει: «Η λέξη Κλιφόθ σημαίνει "πόρνες" ή "κελύφη"... Αυτός που επιθυμεί να δει τους Κλιφοθικούς δαίμονες επί το έργον... μπορεί να ρί­ξει μια ματιά στο κοντινότερο νοσοκομείο, ψυχιατρική κλινική, φυλακή, οίκο ανοχής ή παραγκούπολη»[32]. Σχετικά με τους υπαρ­κτούς, σοβαρούς και άμεσους κινδύνους που προκύπτουν από την ενασχόληση με την κλιφοθική καμπαλιστική μαγεία, μας δίνει χαρακτηριστικές πληροφορίες και η μητέρα της καμπαλιστικής μαγείας, Dion Fortune υποστηρίζοντας τα εξής: «Τα Κλιφόθ πρόκειται για τρομαχτικές μορφές, επι­κίνδυνες ακόμα και να τις σκεφτείς».[33] Από αυτές τις αποκαλυπτικές εμπειρίες των διδασκάλων του αποκρυφιστικού χώρου που καταγράφονται σε εσωτερικά αποκρυφιστικά έντυπά τους καταδεικνύεται περίτρανα ότι η ενασχόληση, η γνωριμία, η αποδοχή, ή ακόμη και η απλή επαφή, με τον χώρο του αποκρυφισμού και ιδιαίτερα με τις πιο ακραίες μορφές και πρακτικές του - όπως αυτή της καμπαλιστικής μα­γείας- εγκυμονεί κινδύνους που μπορούν να ξεκινήσουν ως ψυχική διαταραχή - με προσωρινά έως μόνιμα συμπτώματα - και να καταλήξουν το ανυποψίαστο θύμα σε ψυχιατρικές κλινικές, σε πορνεία, σε φυ­λακές ή και στο θάνατο ακόμη ως λύτρωση από αυτές τις δαιμονικές εμπειρίες[34]. Μέσα από την πολυετή και βιωμα­τική ενασχόληση του με τη μαγεία, ο Christopher Johnson μάς αποκαλύπτει τα εξής συγκλονιστικά, για την απροκάλυπτη εισαγωγή και επαφή των μικρών παιδιών με τον κόσμο της μαγείας μέσω των ται­νιών και των βιβλίων του Harry Potter, το 2002: «Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία, αλλά έχω δει την ταινία και μου άρεσε αρκετά. Είναι ένας καλός τρόπος για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τη μαγεία, αφού αρκετά στοιχεία από αυτά που χρησιμοποιεί η συγ­γραφέας, είναι βασισμένα σε πραγματικά στοιχεία. Προτιμώ να διαβάζουν τα παιδιά. Έτσι έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν. Χίλιες φορές καλύτερα από το να αποβλα­κώνονται μπροστά στην τηλεόραση ή στα video-παιχνίδια!»[35] Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι ο επικε­φαλής της ομάδας των «σατανιστών της Παλλήνης», που διέπραξαν δύο τελετουρ­γικές δολοφονίες το 1993, προσηλυτίστηκε στο σατανισμό σε δισκάδικο heavy metal κι έπειτα σύχναζε κι αυτός και τα μέλη της ομάδος του εκεί με σκοπό να προση­λυτίσουν στο σατανισμό κι άλλα νεαρά θύματα[36]. Ειδικοί ερευνητές επί του θέματος με πολυετή και πολύτιμη για μας εμπειρία, αποφάνθηκαν τα εξής: «Ο σατανισμός καταδικάζεται σαν κίνηση που οδηγεί τον άνθρω­πο στο σωματικό και πνευματικό θάνατο. Σύμφωνα με τη διατύπωση των επισήμων προτάσεων της Συνδιασκέψεως, δεν υπάρ­χουν εγκληματικές προσωπικότητες αλλά εγκληματικά δόγματα και αντεστραμμένη ηθική, που υποδουλώνουν τον άνθρωπο, του αφαιρούν την ελευθερία και εξωθούν τα θύματα σε εγκληματικές πράξεις»[37]. [1] Το heavy metal συγκρότημα μας επισκέφθηκε στις 19-11-2010 στη Θεσσαλονίκη και στις 20-11-2010 στην Αθήνα. [2] Christopher Johnson, Metal Hammer, 11/2002, τ. 215, σελ. 44-45. [3] Mystery, 9/2010, τ. 64, σελ. 40-43. [4] "The Bloodcult", τ.7,12-2007, σελ. 54. [5] Metal Hammer, 4/2001, τ. 196, σελ. 46. [6] "The Bloodcult", τ. 7,12-2007, σελ. 53-54. [7] Metal Invader, 9/2001, τ. 59, σελ. 26. [8] Metal Hammer, 10/2001, τ. 202, σελ. 33. [9] Mystery, 9/2010, τ. 64, σελ. 40. [10] Ο Eddie είναι το σάπιο, αφύσικο σώμα, μασκότ των Iron Maiden με δαιμονική και τρομακτική μορφή. [11] Metal Hammer, 11/2002, τ. 215, σελ. 45 [12] Mystery, 9/2010, τ. 64, σελ. 43. [13] Metal Hammer, 4/2004, τ. 232, σελ. 46. [14] Metal Hammer, 10/2001, τ. 202, σελ. 34 & Metal Inva­der, 9/2001, τ. 59, σελ. 27. [15] Metal Invader, 9/2001, τ. 59, σελ. 27. [16] Metal Invader, 5/2001, τ. 55, σελ. 135. [17] Metal Hammer, 2/2000, τ. 182, σελ. 27 & Metal Inva­der, 3/2000, τ. 41, σελ. 23. Ο αραβικός μύθος που αναφέ­ρεται στο «Deggial» έχει ως κεντρική θεματολογία τον «άντι-μεσσία που κατασφαγιάζει τον θεό και θέτει κυρίαρ­χο τής πλάσης τον άνθρωπο, τοποθετώντας τον στο θρόνο του θεού» (σ. 23). Μήπως αυτό μοιάζει με την θεμελιακή αρχή του τάγματος μαγικής μύησης (Dragon Rouge) που υποστηρίζει τα εξής: «Ο Σκοτεινός Μάγος απομακρύνεται σταδιακά από το μονοπάτι της Θείας Δημιουργίας, ώστε από δημιούργημα να γίνει δημιουργός και απόλυτος Κύριος του εαυτού του. Αυτό σημαίνει, ότι επιλέγει συνειδητά να δοκιμάσει τον καρπό της Απαγορευμένης Γνώσης που του προσφέρει το Ερπετό στον Κήπο της Εδέμ. Τότε είναι και η στιγμή που η μυητική διαδικασία ξεκινάει...» (Mystery, 9/2010, τ. 64, σελ. 41). Αυτό είναι κατ' ακρίβεια και «το ευαγγέλιο του όφεως» (π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, Νεοφανείς Αιρέσεις - Καταστροφικές Λατρείες, εκδ. Διά­λογος, 1995, σελ. 272-280). [18] Metal Invader, 8/1999, τ. 34, σελ. 42. «Το "From The Dionysian Days" από το "Crowning of the Atlantis" (1999) είναι εμπνευσμένο από την ελληνική παράδοση και αποτε­λεί φόρο τιμής στο θεό Διόνυσο και τη λατρεία του» (Metal Hammer, 7/1999, τ. 175, σελ. 53). Και εδώ εμφανίζεται η ανακολουθία του μισάνθρωπου νεοσατανισμού: Ενώ διαφημίζουν και προβάλλουν ως αρετή τα βακχικά όργια, την κραιπάλη και την κτηνώδη μέθη που προσωποποι­είται στο «θεό» Διόνυσο, οι Therion διώχνουν ένα μέλος τους από το σχήμα διότι παρουσίαζε προβλήματα συμπεριφοράς λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ. (Metal Hammer, 6/1998, τ. 161, σελ. 54). [19] Mystery, 9/2010, τ. 64, σελ. 41. [20] Shelley Klein, «Φονικές Εταιρείες», εκδ. IntroBooks, 2006, σελ. 27. [21] π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, «Νεοσατανισμός», Αθήνα 1996, σελ.115,118. [22] Metal Invader, 6/1998, τ. 20, σελ. 20. [23] Αρχιμ. Χριστόφορου Τσιάκκα, «Εγκυκλοπαιδικό λεξικό Θρησκειών και αιρέσεων, παραχριστιανικών -παραθρησκευτικών ομάδων και σύγχρονων ιδεολογικών ρευμάτων», εκδ. Ιερά Μονή Τροοδιτίσσης, Κύπρος 2002, σελ. 668-669. [24] Εφημ. «Χρυσή Αυγή», 1/2/2002, αρ. φύλ. 407, σελ. 6. [25] Shelley Klein, «Φονικές Εταιρείες», εκδ. IntroBooks, 2006, σελ. 41. [26] Εφημ. «Χρυσή Αυγή», 1/2/2002, αρ.φύλ. 407, σελ. 6. [27] Shelley Klein, «Φονικές Εταιρείες», εκδ. IntroBooks, 2006, σελ. 35. [28] Εφημ. «Χρυσή Αυγή», 1/2/2002, αρ.φύλ. 407, σελ. 6. [29] Shelley Klein, «Φονικές Εταιρείες», εκδ. IntroBooks, 2006, σελ. 40. [30] Εφημ. «Χρυσή Αυγή», 1/2/2002, αρ.φύλ. 407, σελ. 6. [31] Gareth Knight, «Οι Σφαίρες του Δένδρου τής Ζωής», εκδ. Ιάμβλιχος, 2008. «Το 1954, ατά 24 του έγινε μέλος της "Εταιρίας τον Εσωτερικού Φωτός"(Society of Inner Light) της Dion Fortune, όπου και μυήθηκε μέχρι τους υψηλότε­ρους βαθμούς. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες ήρθε σε επαφή με πολλές προσωπικότητες του δυτικού απο­κρυφισμού, όπως τον Israel Regardie (στενό συνεργάτη και γραμματέα του αρχισατανιστή Άλ. Κρόουλη). Αργότερα δημιουργεί μια νέα σχολή, η οποία πήρε το όνομα "Οι Υπη­ρέτες του Φωτός" (The Servants of the Light)». [32] Gareth Knight, «Οι Σφαίρες του Δένδρου τής Ζωής», εκδ. Ιάμβλιχος, 2008, σελ. 279. [33] «Η μυστική Καββαλά», εκδ. Ιάμβλιχος, 1986, σελ. 371. [34] π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, «Εγκληματικό Δόγ­μα», Αθήνα 1995, σελ. 73-74. [35] Metal Hammer, 11/2002, τ. 215, σελ. 45. [36] π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, «Εγκληματικό Δόγ­μα», Αθήνα 1995, σελ. 75. [37] Εφημ. Αδέσμευτος, 13-6-1995. Βλ. τα πορίσματα της «ΣΤ' Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ι. Μητροπόλεων για θέματα Αιρέσεων και παραθρησκείας», που πραγματοποιήθηκε στη Μυτιλήνη (Ιούνιος 1994), με γενικό θέμα τον «Νεοσατανισμό». ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2011, ΤΕΥΧΟΣ 63