Μαρτυρία πρώην θύματος Αστρολογικής Σχολής Μαρτυρία πρώην θύματος Αστρολογικής Σχολής π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ Πρώην θύμα αστρολογικής σχολής στην Αθήνα, κα­τέγραψε τη συγκλονιστική εμπειρία της· αφού πλήρωσε αρκετά εκατομμύρια με την υπόσχεση πως θα λάβει πτυ­χίο αστρολόγου, στάθηκε τυχερή: ανακάλυψε την απάτη και απομακρύνθηκε. Όμως η ψυχολογική βλάβη που υπέστη σ' αυτή την αποκρυφιστική οργάνωση, της είναι ακόμη αισθητή. Η εμπειρία της είναι χαρακτηριστική και θα μπορούσε να την έχει αποκτήσει σε οποιαδήποτε άλλη εσωτεριστική ομάδα. Την δημοσιεύουμε αλλάζον­τας το πραγματικό της όνομα, και χωρίς να κατονομά­σουμε την ομάδα και το Δάσκαλο για να την προφυλά­ξουμε από ταλαιπωρίες και από την ψυχολογική τρομο­κρατία της ομάδας αυτής. α) Η γνωριμία μου με το Δάσκαλο Ονομάζομαι Χρίστα Ιακώβου. Γνώρισα το Δάσκαλο τον Οκτώβριο του 1985. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίο­δος της ζωής μου με πολλά προβλήματα και αναζητήσεις για νόημα ζωής. Όλα αυτά και μια περιέργεια για την α­στρολογία με οδήγησαν στον αστρολόγο. Στο πρώτο ραντεβού έκανε ανάλυση τού ωροσκοπίου μου, όπου κατά κύριο λόγο αναφέρθηκε στα αρνητικά στοιχεία που έβλεπε για να καταλήξει εμμέσως στην υ­πόδειξη ότι ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστούν όλα αυτά τα αρνητικά, θα ήταν να ξεκινήσουμε μια εργασία που την ονόμαζε ανάλυση (ψυχοθεραπευτικού τύπου) την οποία και ξεκίνησε αμέσως. Το γεγονός ότι εκτός από α­στρολόγος ήταν και μαθηματικός, έδρασε ενθαρρυντικά στην απόφασή μου να ξεκινήσω. Με το ξεκίνημα αυτής της ανάλυσης άρχισε να ανα­φέρεται μεταξύ άλλων στην αστρολογία, και στο γεγονός ότι θα μπορούσα να γίνω αστρολόγος (διέβλεψε το ενδια­φέρον μου για την αστρολογία), και μου πρότεινε να γρα­φτώ σπουδάστρια στη Σχολή Αστρολογίας που θα ί­δρυε.  β) Οι σπουδές μου  Στις αρχές τού 1986 (μερικούς μήνες αφού τον είχα γνωρίσει), ξεκίνησα ιδιαίτερα μαθήματα της αστρολο­γίας μαζί με δύο ακόμη άτομα με την βεβαίωση ότι μέσα σε 4 χρόνια το πολύ, τακτικής παρακολούθησης θα έ­παιρνα το πτυχίο τού αστρολόγου. Από το 1986 και μετά έκανα ταυτόχρονα ατομικές α­ναλύσεις και μαθήματα αστρολογίας. Στις ατομικές ανα­λύσεις αλλά και στην αστρολογία, άρχισε πέρα από τα αστρολογικά θέματα να αναφέρεται και σε μεταφυσικές θεωρίες και ειδικότερα στη δική του, που όπως έλεγε ή­ταν ο πιο σύντομος δρόμος για την πνευματική ολοκλή­ρωση και για να σωθεί ο καθένας από μας. Υποστήριζε ότι κατείχε τη γνώση, που βασιζόταν κατά 30% στην αστρολογία και κατά 70% σε άλλες μετα­φυσικές γνώσεις και προσωπικά βιώματα, τού δρόμου που έπρεπε να βαδίσει ξεχωριστά ο κάθε άνθρωπος και ιδιαίτερα ο καθένας από μας, ώστε να εξελιχθεί πνευματι­κά και να σωθεί σε μία μόνο ενσάρκωση. Ο μοναδικός τρόπος για να γίνει αυτό ήταν οι ατομι­κές αναλύσεις με μίνιμουμ μία φορά την εβδομάδα. Τον Σεπτέμβριο τού 1989, σε αντίθεση με αυτά που μου είχε πει ότι θα τελείωνα μέσα στο 1989, μου πρότεινε να μπω σε ένα γκρουπ σπουδαστών χαμηλότερου επιπέ­δου και να επαναλάβω τα μαθήματα που ήδη ήξερα. Η δικαιολογία ήταν ότι αυτή τη φορά τα μαθήματα της α­στρολογίας θα ήταν εμπλουτισμένα με γνώσεις μεταφυσι­κής καινούργιες για μένα, που αν δεν τις ήξερα, θα με εμ­πόδιζαν να εξελιχθώ και να σώσω την ψυχή μου. Επειδή αυτή η δικαιολογία δεν μου φάνηκε ικανο­ποιητική, άρχισαν να γεννιούνται στο μυαλό μου οι πρώτες δειλές αμφισβητήσεις, γιατί μου φαινόταν ότι το ουσιαστικό κίνητρο πίσω από αυτά ήταν το δικό του οι­κονομικό όφελος. Παρά τις αμφισβητήσεις μου, η επιρροή του επάνω μου ήταν ακόμα αρκετά σημαντική, αλλά και επειδή τα έξοδα που είχα ήδη κάνει μέχρι τώρα ήταν πάρα πολλά μου ήταν δύσκολο να κάνω πίσω. Έτσι λοιπόν συνέχισα τα μαθήματα και για τη σχολική χρονιά 1989-1990. Την επόμενη χρονιά 1990-1991 είχαμε πανικοβληθεί ομαδικά γιατί μας είπε ότι έπρεπε να επαναλάβουμε τα πρώτα τρία κεφάλαια της Ερμηνευτικής, τα οποία ήδη είχαμε διδαχθεί, που σημαίνει φυσικά να την ξαναπληρώναμε και να χάναμε χρόνο. Είχαμε μάλιστα συγκεντρωθεί για να δούμε τι θα κά­νουμε, αλλά τελικά μας υποχρέωσε να την επαναλάβουμε θέτοντας ένα ωράριο-πρόγραμμα που όποιος ήθελε ακολουθούσε και όποιος ήθελε έμενε εκτός νυμφώνος. Όντας στη μέση τού δρόμου για το πτυχίο, όλοι συνεχί­σαμε. γ) Η οικονομική πλευρά  Όσον αφορά στα οικονομικά βέβαια μας είχε εξηγη­θεί από την αρχή και μας υπενθυμίζετο κατά διαστήματα από τον δάσκαλο, ότι η πνευματική εξέλιξη και η λύτρω­ση δεν έρχεται χωρίς θυσίες και μάλιστα υλικές και ότι αυτό ήταν κάτι που δεν θα έπρεπε να συζητιέται ή να μας απασχολεί γιατί είναι το ελάχιστο που μπορεί να δώσει κανείς για να σωθεί. Επίσης έλεγε ότι το να πληρώνουμε είναι απαραίτη­το γιατί αυτό αποτελούσε τη δική μας (ταπεινή γιατί υλι­κή) συμβολή στην εξέλιξη μας. Η τιμή τόσο των μαθη­μάτων όσο και των ατομικών αναλύσεων καθοριζόταν α­ποκλειστικά από τον Δάσκαλο. Στην περίπτωση που κά­ποιος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις οικονομικές αυτές απαιτήσεις τού υπεδεικνύετο ότι τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από την εξέλιξη και τη λύτρωση κάποιου και ότι υπάρχουν πάντα τρόποι για να βρει κανείς τα α­παιτούμενα χρήματα. Υποστήριξε ότι ο καθένας από μας έχει αν όχι χρή­ματα, κάποια περιουσία, ή καλύτερη αξιοποίηση της ο­ποίας θα ήταν να τεθεί στην υπηρεσία τού ατομικού μας αγώνα για πνευματική εξέλιξη - λύτρωση, πράγμα που όπως θα δούμε αργότερα, κάναμε επανειλημμένα. Επειδή όμως οι οικονομικές απαιτήσεις για τις ατο­μικές αναλύσεις και τα μαθήματα αστρολογίας ήταν ση­μαντικές, είμασταν υποχρεωμένοι οι περισσότεροι από μας να κάνουμε μια πολύ λιτή ζωή για να ανταποκριθούμε σ' αυτές. Εδώ θα πρέπει να αναφέρω ότι το 1989 μας υποχρέω­σε για την εξέλιξή μας, πέρα από τα μαθήματα αστρολο­γίας και τις ατομικές αναλύσεις, να συμμετάσχουμε σε ο­μαδικές αναλύσεις. Οι ατομικές αναλύσεις είχαν σα σκο­πό να σταθούμε στα πόδια μας, και οι ομαδικές να επικοι­νωνήσουμε μεταξύ μας. Και τα δύο ήταν απολύτως απαραίτητα για την πνευματική μας εξέλιξη και σωτηρία μας. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι το Νοέμβριο τού 1992, η ατομική ανάλυση στοίχιζε 10.000 δρχ. την ώρα και η ομαδική 20.000 δρχ. μηνιαία.  Όπως προαναφέρω, η συμμετοχή τόσο σε ατομικές όσο και σε ομαδικές αναλύσεις έπρεπε να είναι σε συ­χνότητα μία φορά την εβδομάδα το ελάχιστο. Το πακέτο των ατομικών και ομαδικών αναλύσεων έπρεπε να προ­πληρώνεται κάθε μήνα ενώ τα αστρολογικά μαθήματα να προπληρώνονται στην αρχή της χρονιάς. Στην περίπτω­ση που κάποιος δεν μπορούσε να τα προπληρώσει, τού γι­νόταν διευκόλυνση και υποχρεωνόταν να πληρώσει τόκο. Κάποιοι από μας που δεν μπορούσαν να βρουν τα χρήμα­τα αποφάσισαν με την υπόδειξη του να αξιοποιήσουν την περιουσία τους, πουλώντας την. Για παράδειγμα εγώ πούλησα το αυτοκίνητο μου για να ανταποκριθώ στις οι­κονομικές απαιτήσεις των αναλύσεων και των μαθημά­των και άλλοι σπουδαστές πούλησαν το σπίτι τους, άλλοι έδωσαν τις οικονομίες μιας ολόκληρης ζωής.  Ίσως είναι άξιο λόγου να αναφερθεί ότι το να έχεις περιουσία (σύμφωνα με την κοσμοθεωρία) και να μην την χρησιμοποιείς όταν είναι ανάγκη για να εξελιχθείς, είναι αντιπνευματικό και βήμα προς τα πίσω στη σκάλα της εξέλιξης. Όλο το διάστημα που ήμουν κάτω από την επήρεια τού αστρολόγου ένοιωθα σαν να είχα βρει σανίδα σωτη­ρίας. Είχα επιτέλους κάποιον που να ενδιαφέρεται για μένα και τα προβλήματα μου και που με βοηθούσε με τις αστρολογικές του συμβουλές να τα λύσω. Είχα βρει μια κοσμοθεωρία που απαντούσε σε όλα τα τι, πως, γιατί, πότε. Είχα βρει τον δρόμο για την σωτηρία, το νόημα της ζωής. Είχα βρει μια ομάδα ανθρώπων με κοινούς στόχους που μιλάγαμε την ίδια γλώσσα. Αργότερα αποδείχθηκε ότι όλα αυτά δεν ήταν άλλο παρά ψευδαισθήσεις. δ) Όταν ο δάσκαλος γίνεται κ. Πρόεδρος  Με παρότρυνση τού Διδάσκαλου ιδρύσαμε το 1991 το Αστρολογικό μας σωματείο με εντυπωσιακό τίτλο. Κύ­ριος σκοπός του ήταν η διάδοση της αστρολογίας και, κυρίως, της κοσμοθεωρίας αυτής, γιατί είχαμε ηθικό χρέος απέναντι στους υπολοίπους συνανθρώπους μας να δώσουμε το φως και την αλήθεια και να τους βοηθήσουμε να σωθούν. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι κατά την ίδρυ­ση τού φορέως, μοναδικός αστρολόγος ήταν ο Δάσκα­λος. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν σπουδαστές της σχολής και φίλοι. Από τη στιγμή που ο Δάσκαλος έγινε Πρόε­δρος, άρχισε να δείχνει μια συμπεριφορά άτομου πιεστι­κού, αυταρχικού και αλαζόνα. Δεν δεχόταν καμμία αντίρ­ρηση ή αμφισβήτηση. Ο μόνος τρόπος για να λειτουρ­γήσει το σωματείο ήταν να υποστηρίξουμε όλοι τις από­ψεις του για όλα τα θέματα, από το σημαντικό μέχρι το πιο ανάξιο λόγου. Η φιλοσοφία του ήταν ότι έπρεπε να απομακρύνουμε κάθε άνθρωπο που αμφισβητούσε αυτόν και τη διδασκαλία του, γιατί αυτό πιθανόν να μείωνε την επιρροή του πάνω μας. Η πίεση και η τακτική που α­σκούσε ο Δάσκαλος για να μας αναγκάσει να συμμορφω­θούμε στον τρόπο ζωής που εκείνος πρότεινε, ήταν πολύ καλά ενορχηστρωμένα.  Χρησιμοποιούσε πρώτα άπ' όλα την προσωπική του επιρροή και δεύτερον την ομάδα των υπολοίπων μελών τα οποία ήταν μεταξύ τους πολύ συνδεδεμένα, γιατί απλά ή­ταν απομονωμένα από τον υπόλοιπο κόσμο (μια άλλη πλύση εγκεφάλου που μας γινόταν, ήταν να σχετιζόμαστε μόνο μεταξύ μας γιατί η επαφή με μη ποιοτικά ανεβασμέ­να άτομα, όπως εμάς, μας φθείρει). Συγκεκριμένα, όταν κάποιος δεν συμμορφωνόταν, ο κύριος Δάσκαλος υποχρέωνε με τον τρόπο του τα υπόλοι­πα μέλη να πάψουν να έχουν κοινωνικές επαφές μαζί του και να τον περιθωριοποιήσουν, ώστε αυτό το άτομο να α­ναγκαστεί να επιστρέψει μετανοιωμένο και ξευτιλισμένο. Εγώ σε πολλά σημεία δεν είχα συμμορφωθεί στις βουλές τού Δασκάλου. Πρώτον, δεν είχα καταφέρει να πείσω τον σύζυγο μου να γίνει πιστός της κοσμοθεωρίας του, ενώ όλοι οι υ­πόλοιποι ακολουθούσαν συν γυναιξί και τέκνοις. Δεν υπήρχε μαθητής που αργά ή γρήγορα να μην είχε πείσει και τον/την σύζυγο του να συμμετάσχει. Δεύτερον, είχα πάντα γνώμη και την εξέφραζα χωρίς φόβο. Τρίτον, όταν για ένα διάστημα ήμουν στο εξωτερικό, δεν πήρα μαθήματα αστρολογίας δι' αλληλογραφίας, ό­πως ο αστρολόγος μου πρότεινε, αλλά πήρα μαθήματα από σχολή τού εξωτερικού. Τέταρτον, πάντα είχα αμφιβολίες για το άτομό του, τις οποίες εξέφραζα και πάντα υπήρχαν σπιούνοι που τού τις μετέδιδαν. Έτσι λοιπόν σε μια ομαδική ανάλυση ο Δάσκαλος, αφού με κατασυκοφάντησε, υποχρέωσε όλους να τοποθετηθούν εναντίον μου ή υπέρ μου. Τους είπε δε ότι αν ήθε­λαν να εξελιχθούν και να σωθούν, θα έπρεπε να κόψουν κάθε επαφή μαζί μου. Όπερ και έγινε. Την ίδια νύχτα με ενημέρωσαν όλοι ότι δεν ήθελαν να έχουν καμμία επαφή μαζί μου, χωρίς να μου εξηγήσουν τους λόγους. Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν και η αδελφή μου με την οποία έχω να έλθω σε επαφή από τον Οκτώβρη τού 1992! Αυτή η εξορία από την ομάδα πραγματικά με σόκαρε˙ ένοιωσα το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια μου. Συνειδητοποίησα κατά πόσο αυτός ο αστρολόγος είχε με­τατρέψει τους μαθητές του σε άβουλα ρομποτάκια. Οι μαθητές που έμειναν κοντά του έκοψαν κάθε επαφή με κάθε μέλος της οικογένειας τους που δεν αποδεχόταν τον αστρολόγο. Η αδελφή μου π.χ. έκοψε κάθε επαφή με όλα τα μέλη της οικογένειας μας: τους γονείς μας, την άλ­λη μου αδελφή κλπ. ε) Η αποδέσμευση μου  Για καλή μου τύχη, τον Ιούνιο τού 1991, έφυγα με την οικογένειά μου και εγκαταστάθηκα στο εξωτερικό. Αυτό έδρασε πολύ θετικά στην απεξάρτησή μου από τον Δάσκαλο. Με επικοινωνία που είχα με τις συμμαθήτριές μου, μάθαινα ότι επέκτεινε τις επιχειρήσεις του και από αστρολόγος που ήταν άρχισε να εμπορεύεται και κομπιούτερς, προγράμματα κομπιούτερς, αναλώσιμα, βιβλία, εγκυκλοπαίδειες, έπιπλα γραφείου κ.λ.π. και σιγά σιγά έπειθε τον καθένα να τα αγοράζει αν θέλει να γίνει αστρο­λόγος υψηλού επιπέδου. Στο μεταξύ διαμόρφωνε τις θεωρίες του ανάλογα με τις περιστάσεις. Από εκεί που δίδασκε ότι δεν χρειάζε­ται να διαβάζουμε βιβλία, ότι τα βιβλία είναι νεκρά, ότι μόνο από κάποιον ζωντανό δάσκαλο μπορούμε να πάρου­με τη γνώση και ποτέ δεν μας είχε συστήσει να διαβάσου­με τίποτε έξω από το εγχειρίδιο της αστρολογίας και κά­ποια άλλα καθαρά αστρολογικά βιβλία, από τότε που άρ­χισε ο ίδιος να εμπορεύεται βιβλία, συνέστηνε βιβλία και εγκυκλοπαίδειες και επιστρέφοντας από το εξωτερικό τον Ιούνιο τού 1992 βρήκα τις συμμαθήτριες μου πλήρως εξοπλισμένες με όλα αυτά.  Επίσης εφεύρισκε σεμινάρια τα οποία έκανε και φυ­σικά χρέωνε με τη δικαιολογία ότι είναι απαραίτητα για τον επαγγελματία αστρολόγο όπως σεμινάριο για χρή­ση κομπιούτερ, και σεμινάριο διδασκαλίας αστρολο­γίας. Και αφού πια η ύλη είχε τελειώσει για το γκρουπ των τέως συμμαθητριών μου, εφεύρε για τη χρονιά 1992-1993 φροντιστηριακά μαθήματα επί της προηγούμενα δι­δαγμένης ύλης. Τότε λοιπόν οι δικές μου αμφισβητήσεις ισχυρο­ποιήθηκαν και ενισχύθηκαν από τις αμφισβητήσεις άλ­λων. Έπρεπε να περάσω δια πυρός και σιδήρου για να συνειδητοποιήσω την καταστροφική επιρροή τού Δα­σκάλου στον καθένα από μας σε σημείο που να έχει παρα­λύσει τη θέληση μας, την κριτική μας σκέψη και να κα­θορίζει τις ζωές μας.  Τώρα που μπορώ και βλέπω την όλη ιστορία από μακρυά, συλλογίζομαι με τρόμο την πιθανότητα, η αστρο­λογία και οι αστρολόγοι να είναι αποδεκτοί και να αποτε­λούν το κατεστημένο. Τότε εγώ και άτομα με τάσεις ε­λεύθερης σκέψης σαν κι έμενα θα αντιμετώπιζαν το εκτε­λεστικό απόσπασμα ή σε καλύτερη περίπτωση την εξο­ρία! Δεν μπορεί να υπάρξει χειρότερη μορφή δικτατορίας από την εμπιστοσύνη στους ειδικούς για όλα αστρο­λόγους.  Ο πιστός της Αστρολογίας είναι σκλάβος τού Α­στρολόγου. Δεν μπορεί να έχει αντιρρήσεις σε τίποτα, αφού ό,τι οδηγίες τού δώσει ο Αστρολόγος υποτίθεται ότι είναι για όφελός του. Ο πιστός είναι ένα ΑΒΟΥΛΟ υπο­χείριο, ένα ρομποτάκι, μια μαριονέτα που ο αστρολόγος κινεί και χρησιμοποιεί όπως επιθυμεί και αυτό είναι κρί­ση από την προσωπική μου εμπειρία όπως τη βίωσα, σε χώρο αστρολογίας, καθαρά επιστημονικό, στη μόνη αναγνωρισμένη σχολή αστρολογίας στην Ελλάδα. Μετά από την επώδυνη περιπλάνησή μου στο χώρο της αστρολογίας, έχω επιστρέψει στην αγκαλιά της ορ­θόδοξης πίστης, έχω ξαναβρεί τον εαυτό μου, και εύχο­μαι σε όλους τους πλανεμένους να συμβεί το θαύμα και να ελευθερωθούν από τη σαγήνη της πλάνης. ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Η ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΘΗΝΑ 1995 http://www.egolpion.com/F717B3BC.el.aspx