Γέρων Πορφύριος: "Ψάξε να βρεις γιατί είσαι άρρωστος και έτσι θα βρεις και τη θεραπεία"

Γέρων Πορφύριος: "Ψάξε να βρεις γιατί είσαι άρρωστος και έτσι θα βρεις και τη θεραπεία"

ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Τον διάβολο να τον περιφρονείτε. Να μην τον πολεμάτε κατά μέτωπον. Όταν πολεμάς με πείσμα κατά του διαβόλου, επιτίθεται κι εκείνος σαν τίγρις, σαν αγριόγατα.  Όταν του ρίχνεις σφαίρα, αυτός σου ρίχνει χειροβομβίδα.  Όταν του ρίχνεις βόμβα,  σου ρίχνει πύραυλο. Μην κοιτάζετε το κακό. Να κοιτάζετε την αγκαλιά του Θεού και να  πέφτετε μές στην αγκαλιά Του και να προχωρείτε.

Γράφει ο Κωστούλας Βασίλειος

Το παρακάτω κείμενο ελπίζω να βοηθήσει να κατανοήσουμε ότι το κακό που έχει κυκλώσει την πατρίδα, από εντός και εκτός των συνόρων εχθρούς και  σύγχρονους εφιάλτες, δεν είναι αντιμετωπίσιμο με τον τρόπο που εμείς νομίζουμε ή ελπίζουμε, εξαιτίας της μεγάλης εμπιστοσύνης που δείχνουμε στις δικές μας και μόνο δυνάμεις και κυρίως γιατί όσο και να το διακυρήττουμε δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού, στη δύναμη και πρόνοιά  Του, και προτιμούμε να πολεμούμε μόνοι μας το κακό με τις "δικές" μας δυνάμεις. 

Ξεχνούμε ότι μας είπε ο Κύριος 

«Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν»

Έτσι και σήμερα μακρυά από το Θείο θέλημα, χωρίς να γίνουμε φίλοι του Χριστού, ασχολούμαστε συνεχώς με την καμπούρα του άλλου, χωρίς να κοιτάμε τι κουβαλάμε στη δική μας πλάτη. Ο Γέρων Πορφύριος όταν επιζητούσαν οι άνθρωποι τη θεραπεία από κάτι που τους βασάνιζε, ψυχικό ή σωματικό, συμβούλευε: "Ψάξε να βρεις γιατί είσαι άρρωστος και έτσι θα βρεις και τη θεραπεία".

Έτσι και σήμερα για να αποκτήσουμε την χαμένη μας ενότητα που δόθηκε ως τελευταία παρακαταθήκη

του Χριστού στους Αποστόλους με την αρχιερατική Του προσευχή  ΙΝΑ ΩΣΙΝ ΕΝ αλλά και από τον Γέροντα Πορφύριο για τον σύγχρονο κόσμο, θα πρέπει πρωτίστως να αναζητήσουμε τα αίτια της «αρρώστιας» μας στον εαυτό μας, ο καθένας σαν μονάδα και ύστερα ως σύνολο. Δεν γίνεται να θέλω να συνεισφέρω σε ένα σύνολο και να το καταστήσω υγιές, όταν δεν προσπαθώ να ιάσω τον εαυτό μου από τα δικά μου πάθη και προβλήματα.  Αν επισημάνουμε και αρχίζουμε να διορθώνουμε τα λάθη μας, θα συνδράμει και ο Θεός. Περιμένει το πρώτο βήμα από εμάς. Την προαίρεσή μας και τη διάθεσή μας.

Θα πρέπει κάποια στιγμή και αυτό γίνεται εξόχως επιτακτικό στις ημέρες μας να πάψουμε να κάνουμε διαπιστώσεις για τα προβλήματα των άλλων και να δούμε ποια όπλα κυρίως πνευματικά έχουμε στα χέρια μας, για να διορθώσουμε τον εαυτό μας.

Η κατά μέτωπον επίθεση, που ατυχώς επιχειρούν κάποιοι, θέλει και άριστους στρατιώτες και τα μέτρα τα δικά μας είναι πολύ μικρότερα, αυτή είναι η πικρή αλήθεια.

Έλεγε ο Γέροντας Πορφύριος:

Ο σατανάς απομακρύνεται με την πραότητα και την προσευχή. Πρέπει να τον περιφρονούμε. Οι λογισμοί αντιμετωπίζονται με την περιφρόνηση και με τη, όσο γίνεται ταχύτερα, στροφή στον Χριστό. Δίδασκε ο άριστος πνευματικός μαχητής: «Η επικοινωνία με τον Χριστό, όταν γίνεται απλά, απαλά, χωρίς πίεση, κάνει το διάβολο να φεύγει. Ο σατανάς δεν φεύγει με πίεση, με σφίξιμο. Απομακρύνεται με την πραότητα και την προσευχή. Υποχωρεί, όταν δει την ψυχή να τον περιφρονεί και να στρέφεται με αγάπη προς τον Χριστό. Την περιφρόνηση δεν μπορεί να την υποφέρει, διότι είναι υπερόπτης. Όταν, όμως, πιέζεσθε, το κακό πνεύμα σάς παίρνει είδηση και σάς πολεμάει. Μην ασχολείσθε με τον διάβολο, ούτε να παρακαλείτε να φύγει. Όσο παρακαλείτε να φύγει, τόσο σάς αγκαλιάζει.
Τον διάβολο να τον περιφρονείτε. Να μην τον πολεμάτε κατά μέτωπον. Όταν πολεμάς με πείσμα κατά του διαβόλου, επιτίθεται κι εκείνος σαν τίγρις, σαν αγριόγατα. Όταν του ρίχνεις σφαίρα, αυτός σου ρίχνει χειροβομβίδα. Όταν του ρίχνεις βόμβα, σου ρίχνει πύραυλο. Μην κοιτάζετε το κακό. Να κοιτάζετε την αγκαλιά του Θεού και να πέφτετε μές στην αγκαλιά Του και να προχωρείτε. Να Του δοθείτε, να Τον αγαπήσετε τον Χριστό, να ζείτε με εγρήγορση...
Όταν σάς ενοχλήσει κάτι, ένας λογισμός, ένας πειρασμός, μία επίθεση, περιφρονώντας όλ' αυτά, θα στρέφετε την προσοχή σας, το βλέμμα σας στον Χριστό. Εκείνος μετά θα αναλάβει να σάς ανεβάσει. Εκείνος θα σάς πιάσει απ' το χέρι και θα σάς δώσει πλούσια τη θεία Του χάρι... Το σκέπτεσθε κι έρχεται το Άγιον Πνεύμα. Δεν κάνετε τίποτα. Κινείσθε προς τα εκεί κι έρχεται αμέσως η θεία χάρις. Μόλις στενάξετε, έρχεται, ενεργεί. Τι λέει ο Απόστολος Παύλος: «...υπερεντυγχάνει υπέρ ημών στεναγμοίς αλαλήτοις» (Ρωμ. 8, 26)...Όταν δείτε το αντίθετο πνεύμα να έρχεται να σάς βουτήξει, εσείς δεν τρομοκρατείσθε, ούτε το κοιτάζετε, ούτε προσπαθείτε να το βγάλετε από μέσα σας. Τι κάνετε; Ο καλύτερος τρόπος είναι η περιφρόνηση. Δηλαδή ανοίγετε την αγκαλιά σας, ανοίγετε τα χέρια σας στον Χριστό, όπως το παιδάκι που βλέπει κάποιο θηρίο άγριο και δεν φοβάται, γιατί είναι δίπλα ο πατέρας του και πέφτει στην αγκαλιά του. Αυτόν τον τρόπο να χρησιμοποιείτε σε κάθε προσβολή του πονηρού και σε κάθε λογισμό, δηλαδή την περιφρόνηση.
Εκείνη τη στιγμή, που έχει ανάγκη η ψυχή σας και αγωνίζεσθε, να φωνάζετε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όλα να τα προλαμβάνετε με την προσευχή. Αυτό είναι μεγάλο μυστικό. Την ώρα του πειρασμού, εκεί που πάτε να τον περιφρονήσετε, ο πονηρός σάς βουτάει, σάς καθηλώνει και σάς σφίγγει και κάνει το δικό του κι όχι αυτό που θέλετε εσείς. Πρέπει να προλάβετε να κάνετε το άνοιγμα στον Θεό. Για να το πετύχετε όμως αυτό, πρέπει να σάς φωτίσει η θεία χάρις. Αν αυτό δεν γίνει αμέσως, τότε σάς αρπάζει ο πονηρός κι ενώ προσπαθείτε να τον διώξετε, σάς έχει ήδη συλλάβει...Την ώρα του πειρασμού, η ευκολία είναι να στραφείτε προς το αγαπώμενο πρόσωπο, να στραφείτε προς τον Θεό και προς κεί να κοιτάξετε ζωηρά και καλά κι επιθυμητά και θα σάς έλθει αμέσως η δύναμη, θα σάς έλθει το καλό. Δηλαδή, ενώ βλέπετε ότι έρχεται το κακό να σάς καταλάβει, εσείς μόλις το αντιληφθείτε από μακριά, το περιφρονείτε και τρέχετε στην αγκαλιά του Θεού. Αρκεί να προλάβετε να στραφείτε πρώτα εκεί. Οπότε, όταν θα πάτε στο καλό, δεν θυμάστε το κακό. Εδώ είναι το μυστικό, να περιφρονήσετε το κακό. Αλλά δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, αν δεν στραφείτε στον Χριστό. Λέμε καμιά φορά: «Περιφρόνησέ το το κακό!». Έ, αυτό είναι εύκολο να το λέμε, αλλά δεν είναι εύκολο να το κάνομε. Αυτή η περιφρόνηση έχει μεγάλη τέχνη. Η περιφρόνηση του κακού πνεύματος γίνεται μόνο με την χάρι του Θεού. Γυρίζετε προς τον Χριστό, τρέχετε προσπαθείτε να γνωρίσετε τον Χριστό, ν' αγαπήσετε τον Χριστό, να αισθανθείτε τον Χριστό και σ' αυτή σας την προσπάθεια, όταν τα ελατήρια σας είναι αγνά και καθαρά και ειλικρινή, ανοίγει η χάρις την ψυχή σας και σάς λέει: «Έγειρε ο καθεύδων και ανάστα εκ των νεκρών και επιφαύσει σοι ο Χριστός» (Εφ. 5,14). Εκεί, μέσα στο θείο φως, θα ζούμε πάντοτε, εφόσον θ' αγαπάει και θα λαχταράει η ψυχή μας τον Θεό. Έτσι, με την χάρι του Χριστού, είναι όλα εύκολα κι όλα αληθινά τα λόγια του Χριστού, που είπε: «Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν» (Ματθ. 11, 30)».
Δεν μπορεί, δίδασκε ο Γέροντας, ο άνθρωπος να αποφύγει τον παλαιό άνθρωπο χωρίς τη χάρη. …. ….Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας με τον Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, «δώσ' μου τούτο, εκείνο...». Είναι αρκετό να λέμε, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι ν' ανταποκριθούμε σ' αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Του. Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού· αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα».

Όσο για το επιτακτικό του πράγματος θα θυμίσω μια παρακαταθήκη του Γέροντα Πορφυρίου που ίσως να εστιάζουμε και σε λάθος σημείο.

Είπε ο Γέροντας 

“Ἡ ἐποχή μας εἶναι σὰν τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τότε ὁ κόσμος εἶχε φθάσει σὲ μιὰ ἄθλια κατάσταση. Ὁ Θεὸς ὅμως, μᾶς λυπήθηκε. Καὶ τώρα δὲν πρέπει ν’ ἀπελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα ἀπὸ τὴ συμφορὰ νὰ ἐμφανίζεται κάποιος πολὺ σπουδαῖος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ συνεγείρει καὶ θὰ ἑνώσει τὸν κόσμο πρὸς τὸ καλό”

Διαβάζοντας το παραπάνω ρωτώ:

Αλήθεια για να ζούμε τα αδιέξοδα της εποχής του Χριστού, και να παρομοίασε ο γέροντας της δύο εποχές σαν πανομοιότυπες, μήπως τελικά συμπεριφερόμαστε σαν να μην ήρθε ποτέ ο Χριστός;

Τι εφαρμόσαμε από όσα μας είπε;

 Μήπως καταντήσαμε σαν εκείνους που κρατούσαν τον νόμο αλλά όχι την ουσία εκείνου;

Μήπως τη συμφορά που προείδε ο Γέροντας και που ακόμα δεν βιώσαμε, είμαστε οι κύριοι υπαίτιοί της;

ΑΠΌ ΤΟ :

Read more: http://ioannis-kapodistrias.blogspot.com/2012/09/blog-post_357.html#ixzz27Spbhgpg