«Σιώπησε, μη μιλήσεις...»

«Σιώπησε, μη μιλήσεις...»



«Αφού δεν έχομεν την πανοπλίαν του Θεού να κάμωμεν αρετάς, να έχομεν τουλάχιστον την ταπεινοφροσύνην.

Κι έτσι θα ισομετρηθούν οι μεγάλοι κόποι και αγώνες των παλαιών με τα ολίγα ιδικά μας.

Άλλος έχυσε αλύπητα το αίμα του, άλλος ταλαιπωρήθηκε χρόνια πολλά μέσα στην έρημο με την άσκηση, άλλος κατακόπηκε μεληδόν τας σάρκας του, όλα αυτά θα τα αναπληρώσωμεν εμείς με την ταπεινοφροσύνην.

Έξαφνα έρχεται ένας και σου λέει κάτι. Ο λόγος εκείνος σου δίνει μια σουβλιά μέσα στα εντόσθιά σου. Μη μιλήσεις. Πέσε πρηνηδόν να κερδίσεις.

Άλλος σε υβρίζει σου λέει λόγια τα οποία κατακαίουν την ψυχήν σου, μαραίνουν την προθυμίαν σου, σε σουβλίζουν και διαπερνούν την καρδιά σου. Σιώπησε. Μη μιλήσης. Πέσε πρηνηδόν, να περάσει το βέλος από πάνω σου.

Κλίνε τον αυχένα, σκύψε την κεφαλήν σου να μη σε βλάψη το βέλος. Και ο Θεός δια την ταπείνωσίν σου αυτήν θα σου δώση τον μισθόν που έδωσε εις έναν άλλον που αγωνίσθηκε με μεγάλους αγώνας και μαρτυρία».

πηγή: xristianos.gr