H πνευματική διάσταση των διακοπών
- Από isagiastriados
Του π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Το καλοκαίρι, με τη δυνατότητα των διακοπών, μας φέρνει στη φύση, στο βουνό ή στη θάλασσα.Το βουνό με την ησυχία, τα δέντρα, τα τρεχούμενα νερά, σου δίνει την αίσθηση πως όλα τα προβλήματα έχουν τη λύση τους, όταν μέσα σου ηρεμήσεις αληθινά.
Βλέπεις την αναστατωμένη και αγχωμένη ζωή σου από μια άλλη ματιά.
Η θάλασσα, με την απεραντοσύνη της, τις εναλλασσόμενες κινήσεις της, την ξεκούραση του σώματος με το κολύμπι, σου μεταγγίζει την παρουσία του Δημιουργού που αγκαλιάζει τον άνθρωπο με την αγάπη Του και σμικραίνει τα προβλήματά του.
Η θάλασσα, με την απεραντοσύνη της, τις εναλλασσόμενες κινήσεις της, την ξεκούραση του σώματος με το κολύμπι, σου μεταγγίζει την παρουσία του Δημιουργού που αγκαλιάζει τον άνθρωπο με την αγάπη Του και σμικραίνει τα προβλήματά του.
Είναι καλό να ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, να βρισκόμαστε μόνοι ή με ανθρώπους που επικοινωνούμε, να κάνουμε όντως διακοπές στη φύση. Το Ευαγγέλιο μας αναφέρει περιπτώσεις που ο Χριστός έδιωχνε τους μαθητές και έμενε μόνος «εις έρημον τόπον» και εκεί προσευχόταν. Στη μοναξιά μπορούμε να ανασυγκροτηθούμε, να ειρηνεύσουμε από τη φουρτουνιασμένη ζωή μας, να δούμε πιο καθαρά την πορεία.
Ο άνθρωπος που «πιστός στο καθήκον του» δεν κάνει διακοπές ξεχνά τη φθαρτότητα της φύσης του ως τέκνον του Αδάμ και ζει στην πράξη την αίρεση του Μονοφυσιτισμού που αρνείται στο Χριστό την πραγματικότητα της ανθρώπινής του φύσης. Η απόλαυση των ανθρωπίνων παρηγοριών, όχι μόνο είναι αναγκαία για ψυχοσωματική επιβίωση αλλά και διασώζει στην πράξη την Εκκλησιαστική αντίληψη για τον άνθρωπο, που τον θέλει να καταφάσκει τη ζωή με τις χαρές της ως τέκνον του νέου Αδάμ, του Χριστού, που ζούσε και ως τέλειος άνθρωπος.
Δεν είναι δύσκολο, απομονώνοντας μια αρετή ή βλέποντας κακό εκεί που δεν υπάρχει, να οδηγηθούμε σε λανθασμένη-αιρετική αντίληψη της ζωής, χάνοντας την ομορφιά της που η Ορθοδοξία κατέχει. Μια θεανθρώπινη ομορφιά που χαρίζει χαρά, ανάπαυση, ελευθερία, πληρότητα ζωής.
Για να αντιληφθεί κανείς την Ορθοδοξία όπως οι άγιοι Πατέρες και Μητέρες μάς παρέδωσαν, χρειάζεται να μαθητεύσει, να γνωρίσει εμπειρικά αυτό τον τρόπο ζωής. Δεν είναι απαραίτητη η θεωρία, αν και διευρύνει τους ορίζοντες της γνώσης. Ούτε η «μαθητεία» διασώζεται μόνο στους αναγνωρισμένους αγίους. «Άγιοι είναι όλοι όσοι έχουν ορθή πίστη και ζωή. Κι αν ακόμα δεν κάνουν θαύματα, κι αν ακόμα δε διώχνουν δαιμόνια, είναι άγιοι», κατά τον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο.
Απλά και ησυχαστικά ας ψηλαφίσουμε το Θεό μας μέσα από τα δημιουργήματά Του, για να δεκτούμε μυστικά την παρουσία Του που δίνει δύναμη, ελπίδα, ειρήνη. Ας γίνονται οι διακοπές μας στη φύση νέο ξεκίνημα, ανανεωτικό, για ν’ αντέξουμε την «τεθλιμμένην του βίου οδόν» και να πορευόμαστε χαίροντες, όπως αρμόζει στα παιδιά του ζωντανού Θεού που «εξήλθε νικών και ίνα νικήσει».
από isagiastriados και agioritikovima
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.