Ένας προτεστάντης στη Θ.Λειτουργία των Ορθοδόξων

Ένας προτεστάντης στη Θ.Λειτουργία των Ορθοδόξων

Μια μέρα ήρθε στην Εκκλησία ένας φίλος 

Προτεστάντης. Μου ζήτησε να έρθει,

 δεδομένου ότι δεν είχε δει ποτέ 

απ’ την αρχή ως το τέλος τη

 Θεία Λειτουργία των Ορθοδόξων. 

Ό,τι είδε λοιπόν κι ό,τι άκουσε

 ήταν εντελώς μακριά του.
Όταν κάποιος έχει συνηθίσει να μαζεύεται 

σ’ έναν ουδέτερο χώρο, 

όπως ένα προτεσταντικό ναό, 

ν’ ακούει ένα κηρυγμα απ’ τον πάστορα, 

να λέει έπειτα κάποια τραγουδάκια

 και φεύγοντας ν’ αναπτύσσει μια

 κοινωνικότητα με τους άλλους ανθρώπους 

στην έξοδο, τότε, κάποια πράγματα,

 σίγουρα, του φαίνονται αδιανόητα, 

σε σημείο που και να προσπαθείς να εξηγήσεις, 

πάλι θα σε κοιτάζει με το στόμα ανοιχτό.

 Ο δυτικός άνθρωπος μπορεί να δει τη 

Λειτουργία μονάχα σα διαδικασία.

 Η διαδικασία αυτή δεν είναι άσχετη

 από την προσευχή ή την διδασκαλία… 

μα μια διαδικασία είναι πάντα διαδικασία

 και τη Θεία Λειτουργία των Ορθοδόξων

 δε μπορεί να τη δει κανείς ούτε σαν διαδικασία,

 ούτε σα μια φολκλορική επιτέλεση. 

Η Θεία Λειτουργία είναι Μετοχή 

(απ’ το ρήμα μετέχω).

Θυμάμαι έναν παλιό παπά που προσπαθούσε

 να εξηγήσει τι είναι η Θ. Λειτουργία

 στο εκκλησίασμα του χωριού του: 

«η Θ. Λειτουργία είναι σα μια μπρίζα.

 Όταν λέμε το “Ευλογημένη η Βασιλεία”, 

τότε η μπρίζα αυτή συνδέεται 

με την παροχή ρεύματος που δεν είναι άλλη,

 απ’ την Βασιλεία των Ουρανών”. 

Μέσα στη Θεία Λειτουργία υπάρχει

 πρώτα απ’ όλα η “συμφωνία” της Αθανασίας.

 Αυτοί που συμμετέχουν, οι Πιστοί,

 συμφωνούν στο ότι δεν θα πεθάνουν

 ποτέ γιατί τρέφονται -όχι από ιδέες 

ή σύμβολα- αλλά απ’ τον ίδιο τον Θεό 

που βρίσκεται μες το Αγιοπότηρο.

 Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού 

ούτε συμβολίζει, ούτε εικονίζει, 

ούτε παραδειγματίζει. Το Σώμα του Χριστού

 που κοινωνάμε είναι το ίδιο που σταυρώθηκε

 πάνω στο ξύλο. Το Αίμα του Χριστού

 που κοινωνάμε είναι το ίδιο που πήγασε 

απ’ την πλευρά Του.

Στη Θ. Λειτουργία οι Πιστοί διδάσκονται 

εξίσου: διδασκαλία λιβανισμένη 

κι απ’ των Προτεσταντών διαφορετική.

 Γι’ αυτό και το πρώτο της μέρος, 

απ’ την αρχή ως το Χερουβικό, 

λέγεται Λειτουργία του Λόγου. 

Αν στο Λόγο όμως αυτό δεν μετέχουμε,

 τότε η Θ. Λειτουργία μοιάζει απλώς με σχολείο.

 Στο δεύτερο μέρος της Λειτουργίας, 

που λέγεται Λειτουργία του Μυστηρίου, 

μετέχουμε στο Λόγο που διδαχτήκαμε. 

Ο Χριστός δεν είναι έννοια, ο Χριστός είναι εδώ,

 μπροστά μας, Υιός και Λόγος του Θεού,

 βρώση και πόση των ανθρώπων. 

Οι Προτεστάντες δε μπορούν να μας 

καταλάβουν γιατί δεν κοινωνάνε.

Κι επειδή δε κοινωνάνε, γι’ αυτούς

 ο Χριστός γίνεται έννοια και

 σύνολο κανόνων. Σ’ αυτή την αρχή

 δομήθηκε όλη η Προτεσταντική Δύση.

 Κι έτσι, σήμερα, έφτασε στην Αθεΐα.

αρχιμ. Ιάσων Κεσέν

πηγή: imverias
https://simeiakairwn.wordpress.com

http://yiorgosthalassis.blogspot.com