Περί εκτρώσεων (Μέρος 1)
Μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και τους βιασμούς που έλαβαν χώρα, η Κυπριακή Εκκλησία επέτρεψε τις αμβλώσεις για τις περιπτώσεις αυτές. Ρώτησε, λοιπόν, κάποιος τον Γέροντα, αν αυτό ήταν σωστό ή όχι. Και εκείνος απάντησε:
- Όχι! Δεν είναι σωστό. Αν η βιασθείσα είναι κοσμική δεν τίθεται θέμα, διότι αυτή δεν πρόκειται να ρωτήσει την Εκκλησία τι να κάνει. Αν όμως η κοπέλα είναι πιστή, τότε θα κρατήσει τον καρπό του βιασμού της και όταν παρουσιασθεί ενώπιον του Θεού, θα Του πει: «Διά τους λόγους των
χειλέων Σου εγώ εφύλαξα οδούς σκληράς» (Ψαλμ. Ιστ΄ 4). Αυτό το παιδί ήταν το όνειδός μου, το μαρτύριό μου, ο σταυρός μου. Το κράτησα και δεν παρέβην το θέλημά Σου. σκεφθείτε με τι παρρησία θα σταθεί ενώπιον του θρόνου του Θεού μια τέτοια γυναίκα!
- Τι είναι όμως ανώτερο: η ζωή ή τιμή; Εγώ νομίζω η τιμή. Ακριβώς, λοιπόν, για ν’ αποφύγει μια τέτοια κοπέλα τη διαπόμπευση από τη γέννηση ενός νόθου παιδιού, καλό θα ήταν να προβεί σ’αυτή την έκτρωση.
- Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά, την οποία δεν λαμβάνεις υπ’ όψιν σου: Δεν έχεις το δικαίωμα να διαφυλάξεις την τιμή σου, αφαιρώντας τη ζωή του, δηλ. τη ζωή κάποιου άλλου, όπως είναι το κυοφορούμενο έμβρυο. Η ζωή και η τιμή μπορούν ενδεχομένως να συγκριθούν, αλλά μόνο όταν συμπίπτουν στο ίδιο πρόσωπο.
Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ από τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου» - Έκδοσις Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνας
Πηγή: http://makkavaios.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.