Προσπαθεῖ κανείς σήμερα νά κρατήσει λίγο τήν παράδοση, νά τηρεῖ τίς νηστεῖες, νά μή δουλεύει τίς γιορτές, να εἶναι εὐλαβής καί τόν λένε ἀναχρονιστικό καί ξεπερασμένο

 

Προσπαθεῖ κανείς σήμερα νά κρατήσει λίγο τήν παράδοση, νά τηρεῖ τίς νηστεῖες, νά μή δουλεύει τίς γιορτές, να εἶναι εὐλαβής καί τόν λένε ἀναχρονιστικό καί ξεπερασμένο

Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου
Σεβασμὸς στὴν Παράδοση

Συχνά γίνεται λόγος γιά ἀνανέωση στήν Ἐκκλησία· λές καί ἡ Ἐκκλησία γηράσκει καί χρειάζεται ἀνανέωση. Προσπαθεῖ κανείς σήμερα νά κρατήσει λίγο τήν παράδοση, νά τηρεῖ τίς νηστεῖες, νά μή δουλεύει τίς γιορτές, να εἶναι εὐλαβής καί τόν λένε ἀναχρονιστικό καί ξεπερασμένο. Σέ ποιά ἐποχή ζεῖς; Αὐτά δέν γίνονται τώρα. Πᾶνε αὐτά τά πράγματα! Εἶναι μερικές ἀπό τίς ἐκφράσεις πού ἀκούει κανείς ἀπό τόν κόσμο. Δηλαδή, σιγά σιγά οἱ ἄνθρωποι ὅλα αὐτά τά παίρνουν γιά παραμύθια. Ἀκόμη και τίς ἀξίες τίς λένε κατεστημένο τώρα και πᾶνε νά ἀντικαταστήσουν τίς ἀξίες με ἀταξίες. Μεγάλη διαστροφή ὑπάρχει στόν κόσμο! Τήν ὀμορφιά τήν πνευματική τήν θεωροῦν ἀσχήμια. Ἡ πνευματική ὀμορφιά δηλαδή...γιά τούς κοσμικούς εἶναι κοσμική ἀσχήμια. Δέν εἶναι λίγοι δέ αὐτοί πού μάχονται τήν Ἐκκλησία καί ἀγωνίζονται γιά την καταστροφή της. Καλά, νά ποῦμε, δέν πιστεύουν καί διδάσκουν τήν ἀθεΐα. Δεν ἀναγνωρίζουν, ὅμως, τό καλό πού προσφέρει ἡ Ἐκκλησία, ὅτι προστατεύει τά παιδιά, τά βοηθάει νά μή γίνουν ἀλητάκια, νά γίνουν καλοί ἄνθρωποι; Αὐτοί προωθοῦν τά παιδιά στό κακό· ἐπιτρέπουν τήν καταστροφή τῶν παιδιῶν ἐλεύθερα. Ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία τί διδάσκει; «Να εἶναι ὁ νέος φρόνιμος, νά σέβεται τους ἄλλους, νά διατηρηθεῖ ἁγνός, γιά νά παρουσιασθεῖ στήν κοινωνία σωστός ἄνθρωπος».
Νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στήν παράδοση καί σ’ αὐτά πού οἱ Ἅγιοι Πατέρες θέσπισαν. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἦταν πιο ἔμπειροι, ἦταν ἐνάρετοι καί ἅγιοι. Σήμερα, δυστυχῶς, μπῆκε ἡ εὐρωπαϊκή εὐγένεια καί πᾶνε νά δείξουν τόν καλό. Θέλουν νά δείξουν ἀνωτερότητα καί τελικά πᾶνε νά προσκυνήσουν τόν διάβολο μέ τά δύο κέρατα. Τό εὐρωπαϊκό πνεῦμα νομίζει ὅτι καί τά πνευματικά θέματα μποροῦν νά μποῦν στην «κοινή ἀγορά». Μπαίνει αὐτό το εὐρωπαϊκό πνεῦμα καί σιγά-σιγά μᾶς παίρνει ὅλους σβάρνα. Ἐάν, ὅμως, ζούσαμε ὅλοι πατερικά, θά εἴχαμε και πνευματική ὑγεία.
Γι’ αὐτό πρέπει νά προσέξουμε να κρατηθεῖ λίγη μαγιά. Νά ἀφήσουμε μία καλή παράδοση. Ἔχουμε χρέος σαν χριστιανοί. Ὅσο μπορεῖ κανείς νά γίνει σωστός Χριστιανός. Τότε θά ἔχει πνευματικό αἰσθητήριο. Καί ὅσο κανείς ἀποκτᾶ αὐτό τό πνευματικό αἰσθητήριο κυλάει ὄμορφα σάν στρογγυλή ρόδα. Σπρώχνεται ἀπό μέσα καί μετά τόν πληροφορεῖ ὁ Θεός πιό πολύ και ἀπό αὐτόν πού διαβάζει ἀλλά καί για περισσότερα πράγματα. Ἔρχεται ὁ θεῖος φωτισμός καί ὅλες οἱ ἐνέργειες του εἶναι φωτισμένες. Ἔτσι, δέν κάνουμε μία ὀρθοδοξία δική μας καί στα μέτρα μας, ἀλλά σύμφωνα μέ το εὐαγγέλιο, τήν παράδοση καί τούς Πατέρες. Τέτοια κληρονομιά πού μᾶς ἔχει ἀφήσει ὁ Χριστός δέν ἔχουμε δικαίωμα νά τήν ἐξαφανίσουμε στίς μέρες μας. Θά δώσουμε λόγο στόν Θεό. Ἐμεῖς, τό μικρό αὐτό ἔθνος πιστέψαμε στόν Μεσσία, μᾶς δόθηκε ἡ εὐλογία νά διαφωτίσουμε ὅλον τόν κόσμο. Ἡ Παλαιά Διαθήκη μεταφράσθηκε στήν ἑλληνική γλώσσα ἑκατό χρόνια πρίν ἀπό τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί τί τράβηξαν! Κινδύνευε συνέχεια ἡ ζωή τους. Τώρα τι ἀδιαφορία ὑπάρχει!… Ἐνῶ ἀνώδυνα σήμερα, χωρίς νά κινδυνεύει ἡ ζωή μας μποροῦμε νά διαφωτίσουμε τά ἔθνη, να γινόμαστε πιό ἀδιάφοροι; Ξέρετε τι εἶχαν τραβήξει οἱ παλιοί; Ξέρετε πόσοι θυσιάστηκαν; Τώρα τίποτε δέν θα εἴχαμε, ἄν δέν θυσιάζονταν ἐκεῖνοι. Ἑπομένως, πῶς τότε, ἐνῶ κινδύνευε ἡ ζωή τους, κρατοῦσαν τήν πίστη τους καί πῶς τώρα, χωρίς καμμιά πίεση, ὅλα τά ἰσοπεδώνουν! Τέτοιοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι σήμερα. Δῶσε τους χρήματα, αὐτοκίνητα καί δέν νοιάζονται οὔτε γιά τήν πίστη οὔτε γιά τήν τιμή οὔτε γιά τήν ἐλευθερία.
Τήν Ὀρθοδοξία μας σάν Ἕλληνες την ὀφείλουμε στόν Χριστό καί τούς ἁγίους Μάρτυρες καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας· καί τήν ἐλευθερία μας την ὀφείλουμε στούς ἥρωες τῆς Πατρίδας μας, πού ἔχυσαν τό αἷμα τους γιά μᾶς. Αὐτήν τήν ἁγία κληρονομιά ὀφείλουμε νά τήν τιμήσουμε καί νά τήν διατηρήσουμε καί ὄχι νά τήν ἐξαφανίσουμε στίς μέρες μας. Εἶναι κρίμα νά χαθεῖ ἕνα τέτοιο ἔθνος! Καί βλέπουμε τώρα, ὅπως πρίν ἀρχίσει ἕνας πόλεμος στέλνουν ἀτομικές προσκλήσεις, ἔτσι καί ὁ Θεός μέ ἀτομικές προσκλήσεις μαζεύει ἀνθρώπους γιά νά κρατηθεῖ κάτι και νά σωθεῖ τό πλάσμα Του. Δέν θά ἀφήσει ὁ Θεός, ἀλλά πρέπει καί ἐμεῖς να κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε ἀνθρωπίνως και γιά ὅ,τι δέν μποροῦμε νά κάνουμε ἀνθρωπίνως, νά κάνουμε προσευχή να βοηθήσει ὁ Θεός. 

πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr

http://makkavaios.blogspot.com/