Όταν επήγα στους Αγίους Τόπους και εόρτασα για πρώτη φορά Πάσχα το 1954, είδα ένα κληρικό με άσπρα γένια, αδύνατο, χλωμό και ξυπόλητο που ερχόταν με ένα φαναράκι στο χέρι το Μέγα Σάββατο, ακολουθούμενος και από δύο επίσης ξυπόλητες καλόγριες.

Ένας διάκος τότε ονόματι Χρυσόστομος, άκουσα να λέει:

—Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν εδώ την εμφάνισή τους μία φορά τον χρόνο. Που και πως ζουν κανείς δεν ξέρει.

Συνέχισαν αυτοί να έρχονται ακόμη επί 4-5 χρόνια δηλαδή μέχρι το 1959 και έκτοτε εξαφανίσθηκαν. Σε διάφορες συζητήσεις που έκαναν μερικοί τότε έλεγαν ότι αυτός ο ερημίτης ήταν κάποιος μητροπολίτης επαρχίας της Πελοποννήσου και αφού παραιτήθηκε του αξιώματος και της θέσεώς του, ήλθε ν’ ασκητεύση στον Ιορδάνη ποταμό, πλησίον του ασκητηρίου της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας μαζί με τις δύο μοναχές.

Το επόμενο έτος 1955, ενθυμούμαι, είπε στον Σεβασμιώτατο Βενέδικτο ο ανωτέρω διάκο-Χρυσόστομος ότι θέλει να παρακολούθηση αυτούς τους τρεις ερημίτες, να δεί, όταν παίρνουν το Άγιο Φως που πηγαίνουν. Πράγματι επήρε την ευλογία του Σεβασμιώτατου, ο οποίος δεν είχε γίνει τότε πατριάρχης και περίμενε στον πύργο να ιδεί τον κληρικό με το φαναράκι του αναμμένο, όπως συνήθιζε.

Πράγματι έφθασε ο ερημίτης αυτός με τις δύο μοναχές στο μέσον της αυλής και ο διάκο-Χρυσόστομος έτρεξε να τους προλάβει. Εκείνοι για συντομία πέρασαν από το πορτάκι της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Όταν έφθασε εκεί ο διάκος, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ούτε εμπρός τους είδε κατά που έκαμαν. Κανείς δεν ξέρει που επήγαν και που ακριβώς ασκούντο. Μετά το 1959 έπαυσαν να έρχονται. Φαίνεται ότι κοιμήθηκαν εν Κυρίω.

Αποσπάσματα από την ομιλία του Σεβ. Αρχ. Νεαπολέως και Σαμάρειας κ. Αμβροσίου, που εκφωνήθηκε στο Συνοδικό της Ι. Μ. Όσιου Γρηγορίου, Αγίου Όρους την 24ην Οκτωβρίου 1986.

ΠΗΓΗ