Αντιστασιακός μοναχός καταδικασθείς εις θάνατον

 

Αντιστασιακός μοναχός καταδικασθείς εις θάνατον

μοναχός Γεώργιος (Γεράσιμος Μοσχονάς)

 

   Τον Απρίλιο του 1936, σε ηλικία 26 ετών, έφθασε εις την Μονή του Αγίου Παύλου o μοναχός Γεώργιος, κατά κόσμο Γεράσιμος Μοσχονάς, από το χωριό Χανδάτα της Κεφαλλονιάς. Ο λόγος της προσκυνηματικής του επισκέψεως ήτο να συναντήσει τον

μονάζοντα εκεί αδελφό του πατρός του, τον μοναχό Κωνστάντιο, o oποίος είχε αναθρέψει αυτόν και τα άλλα αδέλφια του, όταν έμειναν ορφανά σε πολύ μικρή ηλικία. Βλέπων o νεαρός Γεράσιμος την ευταξία των πατέρων της Μονής και την ενάρετο πολιτεία του κατά σάρκα θείου του, θεώρησε καλό να παραμείνει στην Μονή ως δόκιμος.

Συνεδέθη εξ αρχής με τον ονομαστό για τις αρετές του Αρχιμανδρίτη Αθανάσιο, καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Γρηγορίου, τις πνευματικές νουθεσίες και συμβουλές του oποίου είχε σαν πολύτιμη παρακαταθήκη και τις φύλαττε με κάθε ακρίβεια. Του είπε επί παραδείγματι, για να τον διδάξει την αρετή της ξενιτείας, ότι ως μοναχός δεν θα ωφεληθεί από την αλληλογραφία με τούς κοσμικούς και τούς συγγενείς. Δεν έγραψε λοιπόν ούτε ένα γράμμα σε όλη του την ζωή. Αν κάποιος του έστελνε ένα ευχετήριο, το έδινε σε έναν αδελφό να το δή. O ίδιος δεν το άνοιγε ποτέ.

Άλλη νουθεσία του έμπειρου πνευματικού πατρός προς τον αρχάριο μοναχό ήτο να κοιμάται αμέσως μετά το Απόδειπνο και να ξυπνά νωρίς, πριν αρχίσει η Ακολουθία. Κι o μοναχός Γεώργιος το τήρησε ως την τελευταία μέρα της ζωής του. Ο πατήρ Αθανάσιος τον νουθέτησε και για την αρετή της ακτημοσύνης και τον συμβούλευσε να μην αποκτήσει τίποτε δικό του. Κι αυτόν έκανε o πατήρ Γεώργιος, παρ’ όλο πού του δόθηκαν ευκαιρίες πολλές.

Ως μοναχός υπηρέτησε στα περισσότερα διακονήματα της Μονής. Ως μάγειρας, κατ’ αρχής, ως κηπουρός, ως αρτοποιός, ως αντιπρόσωπος στην Ιερά κοινότητα του Αγίου Όρους και ως αρσανάρης επί εικοσαετία.

   Κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής, αξιοποιώντας την παραμονή του στο οίκημα του κήπου της Μονής, φυγάδευσε μεγάλο αριθμό από τούς καταδιωκόμενους συμμάχους, σε συνεργασία και με άλλους πατέρες του Αγίου Όρους. Για την δράσι του αυτή συνελήφθη από τις γερμανικές αρχές και δικάσθηκε στο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Κατά την διάρκεια της δίκης ερωτήθη γιατί δραστηριοποιείται εις βάρος της Γερμανίας.

Ο Γεώργιος απήντησε ότι το Ευαγγέλιο εντέλλεται εις τούς πιστούς να στηρίζουν τούς αδικουμένους. Ερώτησε ο δικαστής, τι θα έκανε αν Γερμανοί ευρίσκοντο σε ανάγκη και ζητούσαν την προστασία του. Απήντησε ότι το Ευαγγέλιο δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων και των φυλών, αλλά εντέλλεται την συμπάθεια προς τούς αδικουμένους και όχι προς τούς αδικούντας. Ο δικαστής εθίγη και του είπε ότι οι Γερμανοί δεν είναι οι αδικούντες, αλλά οι ευεργέται των λαών.

Τότε ο πατήρ Γεώργιος με παρρησία αναθεμάτισε την Γερμανία και τούς υπευθύνους της, που αιματοκύλισαν την ανθρωπότητα. Το αποτέλεσμα ήταν να τον καταδικάσει το στρατοδικείο σε θάνατο.

Ευρισκόμενος στο αναρρωτήριο των φυλακών και αναμένοντας την ημέρα της εκτελέσεώς του, είδε στον ύπνο του τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο, ο οποίος του είπε ότι σε τρεις ημέρες θα αποκτήσει την ελευθερία του. Πράγματι, μετά από τρείς ημέρες, στις τρείς μετά τα μεσάνυχτα, δραπέτευσε από το καλά φρουρούμενο νοσοκομείο, πηδώντας από τον τρίτο όροφο του κτιρίου. Με πολλές προφυλάξεις έφθασε στην Ιερισσό, μέσω Πολυγύρου, και στην συνέχεια στην Μονή του Αγίου Παύλου. Επειδή όμως ήτο καταζητούμενος, έζησε δεκαεννέα μήνες σ’ ένα σπήλαιο, πλησίον της Μονής, εν αγνοία των πατέρων, πλην του Καθηγούμενου και του εφημερίου, ο οποίος τον τροφοδοτούσε σε τακτά διαστήματα με τα αναγκαία προς το ζην.

Ο πατήρ Γεώργιος πέρασε την υπόλοιπη ζωή του αφανώς, εργαζόμενος τας αρετάς και βιάζων εαυτόν διά την βασιλεία των Ουρανών.

Την εσπέραν της 22ας Ιουλίου 1998, μετά την Ακολουθία του Εσπερινού, απεσύρθη στο κελί του. Ανέγνωσε το Απόδειπνο και αμέσως μετά τον επεσκέφθη ένας από τούς αδελφούς, προσφέροντάς του κι ένα γλύκισμα. Τώρα είπα το Απόδειπνο. Ας μείνει για άλλη ημέρα, είπε. Δεν το εδέχθη, για να μην παραβιάση την αρχή του, καθότι, μετά το Απόδειπνο, ούτε νερό ελάμβανε.

Μετά από λίγη ώρα καθήμενος στο κάθισμα όπου ώρες ατέλειωτες προσευχόταν, παρέδωσε την μακάρια ψυχή του στα χέρια του Ζωοδότου Σωτήρος Χριστού.

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓ. ΑΘΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2011/07/blog-post_270.html

 

πηγή:  entaksis.gr

https://makkavaios.blogspot.com