Ο Προφήτης Ηλίας δεν ανήκει στο παρελθόν· είναι παρών σε κάθε ψυχή που αρνείται να λατρέψει ψεύτικους θεούς.

 

Ο Προφήτης Ηλίας δεν ανήκει στο παρελθόν· είναι παρών σε κάθε ψυχή που αρνείται να λατρέψει ψεύτικους θεούς.

 Η μορφή του Προφήτη Ηλία διασχίζει την ιστορία της σωτηρίας με φωτιά, ανεμοστρόβιλους και εκρηκτικές παρουσίες του Θείου, σε μια εποχή που ο Θεός είτε σιωπούσε είτε κρυβόταν. Η πυρφόρος ανάβασις του Ηλία δεν αποτελεί απλώς το τέλος ενός βίου, αλλά είναι μυσταγωγική αποκάλυψη της εσχατολογικής μας ταυτότητας: είμαστε όντα προορισμένα για ανάληψη, αρκεί να περάσουμε από εκεί, που ο Θεός απαντά με φωτιά.

  Η προσωπικότητα του Προφήτη Ηλία φέρει τη σφραγίδα μιας διττής φύσης: ασκητής και κοινωνικός κριτής, μυστικός θεολόγος και δημόσιος φορέας κρίσης, άγριος και τρυφερός, αποκαλυπτικός και σιωπηλός. Η διπλή χάρις που μεταδίδει στον Ελισσαίο διπλή όχι ποσοτικά αλλά υπαρξιακά, είναι η εσωτερική μετάδοση του πνευματικού ήθους: το πνεύμα του προφήτη δεν παραχωρείται με λέξεις αλλά με πυρφόρες πράξεις, με την εγκατάλειψη του εγώ και την ανάληψη του άλλου.

 Ο Θεός, στον Ηλία, δεν αποκαλύπτεται στην τρικυμία ούτε στον σεισμό. Έρχεται μέσα σε ένα αεράκι λεπτό, σχεδόν ψίθυρο. Και όμως, πριν και μετά από αυτή τη σιωπή, εμφανίζεται και ως φωτιά που κατατρώει το θυσιαστήριο. Αυτή η αντίφαση φανερώνει τον Θεό της σχέσης και της ετερότητας: δεν είναι δύναμη ηθικής αυταρχίας, αλλά Θεός του Προσώπου που προσκαλεί σε κοινωνία μέσα από φωτιά και σιωπή.

 Ο Ηλίας, παρών και στην Μεταμόρφωση του Χριστού, γίνεται γέφυρα μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Είναι η παλιά φωνή που δεν σίγησε, αλλά ανανεώθηκε. Δεν πρόκειται για γραμμική συνέχεια, αλλά για πνευματική ενότητα του Θείου Λόγου στον χρόνο, όπως το φώς του ήλιου που πέφτει σε διαφορετικά τοπία μα παραμένει το ίδιο.

 Ο προφήτης, παρά την πνευματική του πληρότητα, κατατρύχεται από υπαρξιακή μοναξιά. 

«Κύριε, έμεινα μόνος», φωνάζει. Η ψυχή του δεν αντέχει τη σιωπή του κόσμου και την απουσία ανταπόκρισης. Εδώ δεν βλέπουμε έναν υπερήρωα της πίστης, αλλά έναν άνθρωπο τραγικά συνειδητοποιημένο: η φλόγα που καίει μέσα του τον αποξενώνει από τον κοινό νου. Κρύβεται, θρηνεί, ζητά θάνατο. Κι όμως, ο Θεός δεν τον απορρίπτει, αλλά τον τρέφει με άρτο και ύδωρ.
 Η ψυχολογία του Ηλία θυμίζει την υπαρξιακή απορία του σύγχρονου ανθρώπου: πού είναι ο Θεός σε έναν κόσμο βουβό, με λατρείες χωρίς θυσία, με ναούς χωρίς πνεύμα; Ο Ηλίας δεν είναι μακρινός ήρωας· είναι καθρέφτης της πνευματικής ερήμωσης που ζητά και πάλι την πυρφόρο παρουσία.

 Ο Ηλίας συγκρούεται με το κατεστημένο, με το βασιλικό ζεύγος Αχαάβ και Ιεζάβελ, καταγγέλλει την ειδωλολατρία και την κοινωνική αδικία. Η προφητεία δεν είναι απλώς μυστικιστική εμπειρία· είναι πολιτική πράξη, φωνή υπέρ των φτωχών, κραυγή κατά της συστημικής διαφθοράς. Σήμερα, σε έναν κόσμο όπου ο «Βάαλ» άλλαξε ονόματα όπως: κατανάλωση, ατομικισμός, τεχνοφετιχισμός η φωνή του Ηλία αντηχεί ως κάλεσμα σε εγρήγορση: να μη συμβιβαζόμαστε με το άδικο, να μη σιωπούμε μπροστά στην πνευματική νέκρωση.

 Η πυρφόρος ανάβασις δεν είναι ιδιωτικό όραμα, είναι δημόσια πράξη. Είναι η άρνηση να ταυτιστεί ο Θεός με τα είδωλα της εξουσίας ή της θρησκευτικής υποκρισίας. Ο Ηλίας είναι ο ασκητής της Ιστορίας· δεν φεύγει από τον κόσμο, αλλά τον κρίνει από την ερημιά του πνεύματος.

 Στο βάθος, ο Ηλίας μάς διδάσκει ότι ο σκοπός της ζωής δεν είναι η επιβίωση αλλά η θέωση. Η ανάληψη του είναι υπόσχεση εσχατολογική: ότι ο άνθρωπος, όταν αδειάσει από το εγώ, γεμίζει από το Πνεύμα. Η διπλή χάρις, τότε, είναι η συμμετοχή όχι μόνο στο έργο, αλλά και στην ύπαρξη του Θεού. Ο Ηλίας, ως τύπος του Χριστού και των τελείων, φανερώνει την δυνατότητα του ανθρώπου να μεταμορφωθεί, να ανάψει από το άκτιστο φώς και να γίνει κι αυτός φώς όχι για να καίει, αλλά για να φωτίζει.

 Ο Προφήτης Ηλίας δεν ανήκει στο παρελθόν· είναι παρών σε κάθε ψυχή που αρνείται να λατρέψει ψεύτικους θεούς. Είναι η σπίθα σε κάθε καρδιά που διψά για αλήθεια. Είναι η μαρτυρία ότι ο Θεός "ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα", προσκαλεί και τον άνθρωπο να γίνει φλόγα, να γίνει προφήτης, να γίνει ουρανός.Κούρος Αλέξανδρος

 

πηγή:  proskynitis.blogspot.com

https://makkavaios.blogspot.com