Ανάμνησης της θλιβεράς αλώσεως της Βασιλίδος των πόλεων (Τρίτη 29 Μαΐου 1453)

“Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε…”

Έλεγε ο π. Γεράσιμος Φωκάς:

Και όταν ο Πατριάρχης μας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο οποίος ζητιανεύει για μοναχούς και μοναχές να μπορέσει να επανδρώσει τα προσκυνήματα, να μην σβήσουν τα κανδήλια των μοναστηριών της Κωνσταντινούπολης, όταν λοιπόν ο Πατριάρχης μας έκανε έκκληση σε μητροπόλεις, εάν είχαν την δυνατότητα να βοηθήσουν, μητροπόλεις μεγάλες, όπως της Θήβας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτμου, που έχουν περίσσευμα μοναζουσών, προσφέρθηκαν να στέλνουν ανά έξι μήνες, ανά τέσσερις μήνες, μοναχές.

Όταν έστειλε μοναχές στο μοναστήρι των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη ο τότε Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος, ο νυν Αρχιεπίσκοπος, για να μην μένει κλειστό το μοναστήρι, με όλους τους επικείμενους κινδύνους, έγινε κάτι θαυμαστό. Ο Τούρκος φύλακας πήγε κοντά στις μοναχές από την Ελλάδα και είπε:

“Κάθε σούρουπο ερχόταν εδώ μια γυναίκα ψηλή, ντυμένη στα μαύρα, έτσι σαν κι εσάς. Και εκεί που πήγαινα να την πλησιάσω για να της μιλήσω, χανόταν”.

Η γυναίκα που εμφανιζόταν εκεί κάθε σούρουπο είναι Αυτή που σκέπει τον κόσμο, που φυλάττει την Πόλη Της κι ας είναι λίγοι οι Χριστιανοί, αλλά είναι και πάρα πολλοί οι κρυπτοχριστιανοί. Γι’ αυτό, όσα κι αν λένε, όσα κι αν διατείνονται, τα μέρη αυτά είναι και θα είναι εις αιώνας αιώνων ορθόδοξα.

απόσπασμα από το υπό έκδοσιν βιβλίο του, ευχόμαστε βοήθεια σε όλους μας η Παναγία μας.

ΠΗΓΗ

https://simeiakairwn.wordpress.com