Γέροντος Σωφρονίου: Ἡ θεμελιακὴ διαφορὰ μεταξὺ πατερικῆς καὶ μεταπατερικῆς θεολογίας

Γέροντος Σωφρονίου: Ἡ θεμελιακὴ διαφορὰ

 μεταξὺ πατερικῆς καὶ μεταπατερικῆς θεολογίας

Γέροντος Σωφρονίου (Σαχάρωφ) 

Οἱ ψυχολόγοι ἐρευνοῦν τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν ἄνθρωπο, δηλαδὴ μὲ ἀνθρώπινες δυνατότητες. Ἀλλὰ ἔτσι οἱ ἄνθρωποι, βλέποντας τὴν ἐσωτερική τους ἀκαθαρσία, ἀπελπίζονται. Ἀντίθετα, ὅταν βλέπουμε τὴν ἐσωτερική μας ἀκαθαρσία μέσα στὸ πνεῦμα τῆς κατανύξεως εἶναι διαφορετικά, γιατὶ δημιουργεῖται προσευχὴ μὲ ἐλπίδα στὸν Χριστό. 

Ὑπάρχει διαφορὰ μεταξὺ ψυχολογίας καὶ ἐν Χριστῷ ζωῆς. Η ψυχολογία ἐπιδιώκει νὰ ἀπαλλάξη τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὰ συμπλέγματα ἐνοχῆς, ἐνῶ στὴν ἐν Χριστῷ ζωὴ βιώνουμε τὴν ὀδύνη, τὸν πόνο λόγῳ τῆς ἀπομακρύνσεως απὸ τὸν Θεὸ καὶ δὲν σταματοῦμε τὴν μετάνοια ἕως ὅτου μεταμορφωθῆ αὐτὴ ἡ ὀδύνη. 

Λυπᾶμαι γιὰ τοὺς Πνευματικοὺς Πατέρες ποὺ ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν ἀρκεῖ ἡ πνευματικὴ ζωή, ἀλλὰ χρειάζεται καὶ ἡ ψυχολογία. 

Ἡ διαφορὰ μεταξὺ ψυχολογικοῦ καὶ πνευματικοῦ γεγονότος εἶναι διαφορὰ μεταξὺ ἀνθρωπίνου καὶ θείου. Τὰ πάντα στὴν πνευματικὴ ζωὴ εἶναι καρπὸς ἀνθρωπίνης συνεργείας καὶ θείας Χάριτος. 

Ἡ μέθοδος θεραπείας τοῦ ἀνθρώπου 

Σωφρόνιος Σαχάρωφ (Ἀρχιμανδρίτης) 

Οἱ παρατηρήσεις τῆς ψυχολογίας γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἀξιόλογες, διότι περιγράφουν ὅτι πέρα απὸ τὴν λογικὴ ὑπάρχει καὶ κάτι ἄλλο βαθύτερο. Ὅμως, οἱ ψυχολογικὲς ἀναλύσεις εἶναι παιδικὲς σὲ σχέση μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Καίτοι οἱ παρατηρήσεις τῆς ψυχολογίας εἶναι ἀξιόλογες, ἐν τούτοις ἡ μέθοδος θεραπείας ποὺ προσφέρει εἶναι πολὺ...
ἄσχημη. Ἡ ψυχανάλυση δὲν θεραπεύει τὸν ἄνθρωπο, μᾶλλον τὸν συγχύζει περισσότερο. 

*** 

Πρέπει νὰ κάνουμε διάκριση μεταξὺ νευρολογίας καὶ ψυχολογίας. Οἱ νευρολόγοι προσφέρουν πολλὰ στὴν ὑγεία τοῦ σώματος, διότι δίνουν μερικὰ φάρμακα καὶ ἰσορροποῦν κοινωνικὰ τὸν ἄνθρωπο. Ἀλλὰ καὶ αυτοὶ δὲν θεραπεύουν, ἁπλῶς κατευνάζουν τὴν ἐνέργεια τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν θεραπεία τῶν λογισμῶν. Ἀπὸ τὴν θεραπεία τῶν λογισμῶν γίνεται ἡ ἀλλαγὴ τοῦ σώματος. Ἔτσι, ναὶ μὲν οἱ νευρολόγοι μὲ τὰ φάρμακα ἰσορροποῦν τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ δὲν τὸν θεραπεύουν. 

*** 

Τόσα χρόνια στὸ Μοναστήρι μας ἐδῶ στὴν Ἀγγλία δὲν συνάντησα κάποιον ποὺ νὰ θεραπεύθηκε μὲ τὴν ψυχανάλυση, καίτοι εἶναι ἀνεπτυγμένη στις δυτικὲς κοινωνίες. Ὅμως, πρέπει νὰ εἴμαστε δίκαιοι, ὅτι δηλαδὴ οἱ νευρολόγοι -ἰατροί, ποὺ δίνουν φάρμακα στοὺς ἀσθενεῖς, εἶναι πιὸ ταπεινοὶ ἀπὸ τοὺς ψυχαναλυτὲς καὶ βοηθοῦν τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἰσορροπήσουν κοινωνικά. Ἐπίσης, βοηθοῦν καὶ τοὺς ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν ὑπάρχουν προβλήματα νευρολογικῆς φύσεως, ἀπὸ διαφόρους λόγους. 

*** 

Τὸ πνευματικὸ πρόβλημα, δηλαδὴ ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεό, ἔχει συνέπειες καὶ στὸ σῶμα. Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου εὔκολα προσανατολίζεται πρὸς τὴν νέα κατεύθυνση μὲ τὴν μετάνοια, τὸ σῶμα ὅμως, ὅταν ἔχη βλαφθῆ, ἀργεῖ νὰ συντονισθῆ στὴν νέα κατάσταση. Ἐδῶ ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ: «τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής». Σὲ αὐτὴν τὴν κατάσταση, τὸ σῶμα, ποὺ ἔχει ταλαιπωρηθῆ ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες, μπορεῖ νὰ βοηθηθῆ μὲ τὰ φάρμακα, ἀλλὰ ἡ τελικὴ θεραπεία θὰ προέλθη ἀπὸ τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. 

*** 

Δυστυχῶς, αὐτοὶ ποὺ συγχέουν τὴν πνευματικὴ ζωὴ μὲ τὴν ψυχανάλυση ἔχουν θέσεις μέσα στὴν κοινωνία καὶ ἡ γνώμη τους ἀκούγεται περισσότερο. 

*** 

Στὸν ψυχολογικὰ ἄρρωστο ἄνθρωπο δὲν ἀσθενεῖ ἀπλῶς τὸ λεγόμενο ὑποσυνείδητο, ἀλλὰ ὁ νοῦς, ποὺ εἶναι ὁ ὀφθαλμὸς τῆς ψυχῆς. 

*** 

Ὅταν ἀκολουθοῦμε τὴν πνευματικὴ ζωή, δὲν μᾶς χρειάζεται ἡ ψυχανάλυση. Σὲ κληρονομικὰ προβλήματα βοηθᾶ ἡ νευρολογία. 

*** 

Ἡ ψυχολογία τῶν ψυχιάτρων ἔχει μιὰ ἄλλη αἴσθηση, σαφῶς διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία, δηλαδὴ ἡ ἀνθρωπολογία τους εἶναι διαφορετική. 

*** 

Οἱ ψυχολόγοι ἐρευνοῦν τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν ἄνθρωπο, δηλαδὴ μὲ ἀνθρώπινες δυνατότητες. Ἀλλὰ ἔτσι οἱ ἄνθρωποι, βλέποντας τὴν ἐσωτερική τους ἀκαθαρσία, ἀπελπίζονται. Ἀντίθετα, ὅταν βλέπουμε τὴν ἐσωτερική μας ἀκαθαρσία μέσα στὸ πνεῦμα τῆς κατανύξεως εἶναι διαφορετικά, γιατὶ δημιουργεῖται προσευχὴ μὲ ἐλπίδα στὸν Χριστό. 

*** 

Ὑπάρχει διαφορὰ μεταξὺ ψυχολογίας καὶ ἐν Χριστῷ ζωῆς. Η ψυχολογία ἐπιδιώκει νὰ ἀπαλλάξη τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὰ συμπλέγματα ἐνοχῆς, ἐνῶ στὴν ἐν Χριστῷ ζωὴ βιώνουμε τὴν ὀδύνη, τὸν πόνο λόγῳ τῆς ἀπομακρύνσεως απὸ τὸν Θεὸ καὶ δὲν σταματοῦμε τὴν μετάνοια ἕως ὅτου μεταμορφωθῆ αὐτὴ ἡ ὀδύνη. 

*** 

Λυπᾶμαι γιὰ τοὺς Πνευματικοὺς Πατέρες ποὺ ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν ἀρκεῖ ἡ πνευματικὴ ζωή, ἀλλὰ χρειάζεται καὶ ἡ ψυχολογία. 

*** 

Ἡ διαφορὰ μεταξὺ ψυχολογικοῦ καὶ πνευματικοῦ γεγονότος εἶναι διαφορὰ μεταξὺ ἀνθρωπίνου καὶ θείου. Τὰ πάντα στὴν πνευματικὴ ζωὴ εἶναι καρπὸς ἀνθρωπίνης συνεργείας καὶ θείας Χάριτος. 

---- 

* Τὰ ἀποφθέγματα τοῦ Γέροντος Σωφρονίου περιέχονται στὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, Ἱεροθέου «Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ» καὶ σταχυολογήθηκαν ἀπὸ τὸν Μοναχὸ Λεόντιο (Ἱ.Μ. Διονυσίου) τὴ Μεγάλη Τρίτη (17) 30-3-2010 καὶ ἀναρτήθηκαν ὑπὸ τὸν τίτλο: Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ τοῦ Ἁγιορείτου, καὶ κτήτορος Μονῆς στὸ Essex τῆς Ἀγγλίας «Διδακτικὰ καὶ ἐσχατολογικὰ ἀποφθέγματα».

immorfou

 

πηγή:  orthodoxia-ellhnismos.gr

http://makkavaios.blogspot.com

Άγιος Αντώνιος: Ο αληθινά λογικός άνθρωπος και τι κάνει

Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο αληθινά λογικός άνθρωπος ένα μόνο ζήλο έχει: να πείθεται και να αρέσει στο Θεό των όλων.

Σ’ αυτό και μόνον πρέπει να εκπαιδεύει την ψυχή του, ώστε ν’ αρέσει στο Θεό, ευχαριστώντας για την τόσο μεγάλη Του πρόνοια και ρύθμιση των όλων, οτιδήποτε κι’ αν του τύχη στη ζωή του.

Γιατί είναι άτοπο, τους μεν Ιατρούς, που μας δίδουν και πικρά και δυσάρεστα φάρμακα, να τους ευχαριστούμε για την υγεία του σώματός μας, προς τον Θεόν δε να είμαστε αχάριστοι, για τα πράγματα που μας φαίνονται δυσάρεστα και δύσκολα και να μην ξέρομε ότι όλα γίνονται όπως πρέπει και προς το συμφέρον μας κατά την Πρόνοιά Του.

Η γνώσις (του θελήματος του Θεού) και η πίστη στο Θεό, είναι η σωτηρία και η τελειότης της ψυχής.

ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο λογικός άνθρωπος εξετάζοντας τον εαυτό του, δοκιμάζει ποια πράγματα του πρέπουν και τον συμφέρουν, ποια είναι ζητήματα της ψυχής και ωφέλιμα και ποια ξένα προς την ψυχή. Έτσι αποφεύγει όσα βλάπτουν την ψυχή, διότι του είναι ξένα και τον χωρίζουν από την αθανασία.

ΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΟΗΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Ο άνθρωπος, κατά το λογικό μέρος, συνδέεται με την ανείπωτη (την ανέκφραστη) και θεία δύναμη και κατά το σωματικό συγγενεύει προς τα ζώα. Κάτι λίγοι όμως, όσοι είναι τέλειοι άνθρωποι και λογικοί, επιδιώκουν σοβαρά νάχουν και την γνώμη και την (παραπάνω) συγγένεια προς τον Θεό και Σωτήρα. Κι αυτό το δείχνουν με τα έργα και την ενάρετη πολιτεία (τους).

Η ΑΛΟΓΗ ΨΥΧΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΟΥΛΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑ

Η ψυχή, της οποίας το λογικό (η ορθή σκέψης) νικήθηκε και παρεσύρθη (από τις ηδονές), ενώ είναι αθάνατη και (πρέπει να είναι) κυρία του σώματος, γίνεται δούλη στο σώμα της με τις ηδονές, χωρίς να καταλαβαίνει ότι η καλοπέραση και η πολλή φροντίδα του σώματος, βλάπτει (θανάσιμα) την ψυχή. Αναίσθητη τότε (στο καλό) και σαν μωρή (πλέον) φροντίζει (μόνον) για την τροφή του σώματος.

απόσπασμα από: «ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ»

https://simeiakairwn.wordpress.com

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ καλεί στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία την Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019, στην πλατεία Συντάγματος

Πειραιάς 15/1/2019

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ καλεῖ στό συλλαλητήριο γιά τήν Μακεδονία τήν Κυριακή 20 Ἰανουαρίου 2019, στήν Πλατεῖα Συντάγματος.

Ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190
185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
Email: impireos@hotmail.com
Τηλ. Κέντρο 210 4514833
Fax 210 4518476

Ἀριθμ. Πρωτ. 30
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 15ῃ Ἰανουαρίου 2019

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 6
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
Π ρ ό ς
Τούς Πανοσιολ. καί Αἰδεσ. ᾿Εφημερίους
Προέδρους Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων ῾Ι. Ναῶν
τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως
* * *
᾿

Αγαπητοί Πατέρες καί ᾿Αδελφοί,
῾Η κατωτέρω πρόσκλησις ν’ ἀνακοινωθῇ εἰς τό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας τῆς Κυριακῆς 20 ᾿Ιανουαρίου ἐ.ἔ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ὅλοι ὅσοι ἀγαποῦμε αὐτή τήν Πατρίδα παρακολουθοῦμε τήν συντονισμένη προσπάθεια τοῦ πολιτικοῦ κόσμου, ἔσωθεν καί ἔξωθεν γιά τήν ἐπικύρωση τῆς λεγομένης «Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν» ἡ ὁποία προσβάλλει κατάφωρα τήν ἱστορία 3.000 ἐτῶν τῆς Ἑλλάδος, καταργεῖ κάθε ἔννοια δικαίου, παραδίδει ἀμαχητί τό ἱερό ὄνομα τῆς Μακεδονίας τῶν ἐνδόξων ἡρώων καί προγόνων μας, στίς θρασύτατες ἀπαιτήσεις καί προκλήσεις ἑνός κρατικοῦ ὑβριδικοῦ μορφώματος καί μιᾶς ἱστορικῆς ἀπάτης γιά τήν διαρπαγή ἀπό τούς Σλάβους, τῆς περιοχῆς τῶν Σκοπίων, τῶν ἐδαφῶν τῆς ἑλληνικότατης Μακεδονίας ὅπως τό σχεδίασαν ἡ Κομιντέρν καί οἱ ἡγέτες τοῦ δῆθεν «ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ» Γιόζεφ Στάλιν καί Γιόζεφ Τίτο, πού αἱματοκύλισαν τίς χῶρες τους.

Σήμερα βέβαια, οἱ παγκόσμιοι γεωπολιτικοί καί γεωστρατηγικοί συσχετισμοί ἔχουν ἀλλάξει καί οἱ πρώην ἀντίπαλοι τοῦ διεθνοῦς κομμουνιστικοῦ συστήματος, εὐρωατλαντιστές στηρίζουν τό κρατικό μόρφωμα σέ βάρος τῆς Ἑλλάδος γιά νά τό ἐντάξουν στό ΝΑΤΟ καί νά ἀποτρέψουν τήν διείσδυση στά δυτικά Βαλκάνια τῆς Ρωσσσικῆς Ὀμοσπονδίας.

Ἡ ἀναγνώρισις ἀπό τήν «Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν» τοῦ κρατικοῦ μορφώματος τῶν Σκοπίων, ὡς δῆθεν «Βόρειας Μακεδονίας» τήν στιγμή πού τά γεωγραφικά ὅρια τῆς Μακεδονίας, φτάνουν ὡς τό ὄρος Ὄρβηλος καί τό κρατίδιο ἀποτελεῖται οὐσιαστικά ἀπό τά ἐδάφη τῆς Παιονίας καί Δαρδανίας, καθώς καί ἡ ἀποδοχή ἀνύπαρκτης Μακεδονικῆς ἐθνικότητος καί ἰθαγένειας καί τῆς Βουλγαροσερβικῆς διαλέκτου, ὅπως ἡ ἐπιστήμη τῆς γλωσσολογίας ἀποδεικνύει, ὡς δῆθεν Μακεδονικῆς γλώσσας δέν βιάζει μόνο τήν ἱστορική ἀλήθεια ἀλλά καί ἀποτελεῖ δυνάμει τό ἐφαλτήριο γιά τόν ἐπεκτατισμό τῶν παραχαρακτῶν τῆς ἱστορίας, εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος.

Εἶναι συγκλονιστική ἡ ἐπιστολή πάντων τῶν ἐν Μακεδονίᾳ ἀδελφῶν Ἀρχιερέων ἐκ προσώπου τοῦ εὐαγοῦς Κλήρου καί τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ, πρός τούς ταγούς τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μέ τήν ὁποία διατρανώνουν καί προβάλλουν τά δίκαια τῆς Πατρίδος καί τά ζώπυρα τοῦ Γένους, δυστυχῶς ὅμως εἰς ὦτα κλεισμένα ἑρμητικά ἀπό τόν διεθνῆ παράγοντα.

Ἦρθε ἑπομένως ἡ ὥρα καί πάλι νά ποῦμε τό μεγάλο ΟΧΙ ἀναβαπτιζόμενοι στίς θυσίες τῶν χιλιάδων ἡρώων καί μαρτύρων τῆς Μακεδονικῆς γῆς, μετέχοντες ἀγωνιστικά καί ὁλόθυμα πέρα ἀπό κομματικές ἀγκυλώσεις, ὑπολογισμούς καί τερτίπια, μέ τήν Ἐπιτροπή Ἀγώνα γιά τήν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας μας καί τίς Παμμακεδονικές Ἑνώσεις σήμερα Κυριακή 20 Ἰανουαρίου 2019 καί ὥρα 2 το μεσημέρι στήν Ἀθήνα, στό συλλαλητήριο, στήν πλατεῖα Συντάγματος.

Ἡ Ἀλήθεια πού εἶναι πρόσωπο δηλ. ὁ Χριστός, ἡ ἱστορία μας, ἡ πατρίδα μας, οἱ μάρτυρές μας ἀπαιτοῦν ἀπό ἐμᾶς νά βροντοφωνάξουμε:

ΟΧΙ στήν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΟΧΙ σέ μία κίβδηλη Συμφωνία πού ὑπονομεύει τήν ἐθνική μας ἀσφάλεια καί θεμελιώνει τίς ἀνιστόρητες ἐπεκτατικές διεκδικήσεις τῶν Σκοπιανῶν.

ΟΧΙ στίς ἐντολές τῶν Εὐρωατλαντιστῶν οἱ ὁποῖοι γιά τά δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα, περιφρονοῦν τήν ἐπιστημονική ἀλήθεια, τήν ἱστορία, τούς ἀγῶνες καί τήν παράδοσή μας.

ΟΧΙ στήν βεβήλωση τῆς μνήμης τῶν γενναίων παιδιῶν ὅλης τῆς Ἑλλάδας πού ἔχυσαν τό αἷμα τους ὅπως ὁ Παῦλος Μελᾶς, πού σφαγιάστηκαν ὅπως ἡ ἡρωϊκή δασκάλα Ἀγγελική Φιλιππίδου, πού ἀπαγχονίστηκαν ὅπως ὁ Τέλος Ἄγρας γιά μιά Μακεδονία ἑλληνική, ἐλεύθερη καί εἰρηνική.

Ὅλοι λοιπόν σήμερα στίς 2 τό μεσημέρι στήν πλατεῖα Συντάγματος.

Νά μήν λείψει κανείς !

Μέ θερμές εὐχές καί εὐλογίες

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: https://www.impantokratoros.gr

Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι πνευματική ἀκαθαρσία

Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι πνευματική ἀκαθαρσία

Ὁ θεοφώτιστος Ὅσιος Πορφύριος, διακήρυττε ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι «βρωμερά πράγματα, ἀκαθαρσία πνευματική». Αὐτά καταθέτει ὁ θεολόγος καθηγητής τοῦ Α.Π.Θ. Δημήτριος Τσελεγγίδης. «Λέγεται», παρατηρεῖ,«ὅτι ὁ Ἅγιος Πορφύριος δέν ἀσχολήθηκε μέ αὐτά[1]. Κάποιους τούς βολεύει αὐτό τό πράγμα. Εἶναι δυνατόν νά εἶσαι χαρισματοῦχος, νά καίγεται ὁ κόσμος, νά μπερδεύεται ὁ κόσμος καί ἐσύ νά μήν μιλᾶς γι’ αὐτό; «Ἐμεῖς ἀσχολούμαστε μέ τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου....». Ὄχι, δέν εἶναι ἔτσι. Φρόντισα -γιατί μέ ἐνδιέφερε καίρια τό πράγμα- νά ρωτήσω ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἦταν κοντά του. Θά μοῦ πεῖτε τώρα: Γιατί δέν ἔχουν γραφεῖ αὐτά; Εἶναι ἕνα ἄλλο θέμα..

(Ρώτησα πρόσωπα πού εἶχαν στενότατη ἐπικοινωνία μέ τόν Ἅγιο Πορφύριο:

- Ἐσεῖς πού τόν ζήσατε, ἐσᾶς πού σᾶς ἔχει τόση ἐκτίμηση, ἐσεῖς πού βλέπετε ἀκόμη τόν Ἅγιο στήν ζωή σας, πέστε μου εἰλικρινά - ἐπειδή μέ ἐνδιαφέρει ἐπιστημονικά αὐτό τό πράγμα - δέν ἔχει πεῖ, δέν ἔχει πάρει αὐτό τό ἐρώτημα ἀπό κανέναν: 

- Τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός; -. 

- Κύριε καθηγητά, πῶς δέν πῆρε! Ἀλλοίμονο! Μᾶς τό ἔλεγε.. Τόν ρωτούσαμε... Καί μᾶς εἶπε: Βρωμερά πράγματα, ἀκαθαρσία πνευματική.

Τώρα θά μοῦ πεῖτε: Ναί, ἀλλά δέν ὑπάρχει γραμμένο. Δηλαδή ὅ,τι γραμμένο σημαίνει ὅτι μόνον αὐτό εἶναι ἡ ἀλήθεια; Ἡ Ἱερή Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας τί εἶναι; Εἶναι γραμμένα ὅλα στήν Ἁγία Γραφή; Τί εἴμαστε Προτεστάντες; Ἄλλωστε αὐτά πού ἀκοῦμε, τά πιστοποιοῦμε»[2].

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο 

[1]               Δηλαδή μέ τά δόγματα καί τήν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ-Πανθρησκείας-Νέας Ἐποχῆς.

[2]               Καθηγητής Δογματικῆς Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ. , κ. Δημήτριoς Τσελεγγίδης, «Δόγμα καί ζωή, μία ἀδιάρρηκτη συνύπαρξη».Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ κ. Καθηγητοῦ στό Πολιτιστικό Κέντρο τοῦ Δήμου Καλαμπάκας στίς 26-11-2016. Στό διαδίκτυο:

 https://www.youtube.com/watch?v=WEwns3MvuD8.

πηγή:  http://hristospanagia3.blogspot.com

http://makkavaios.blogspot.com

Όπου και αν βρεθείς,μη συγκρίνεις τον εαυτό σου μέ άλλο πρόσωπο...

Όπου και αν βρεθείς,μη συγκρίνεις τον εαυτό σου μέ άλλο πρόσωπο...

«Ὅπου κι ἂν βρεθεῖς τέκνον, μὴ συγκρίνεις τὸν ἑαυτό σου μὲ ἄλλο πρόσωπο, γιὰ νὰ ἔχεις ἀνάπαυση στὴν ψυχή. Διαφορετικά, ὁ διάβολος μπορεῖ νὰ σὲ ξεγελάσει καὶ νὰ νομίζεις ὅτι εἶσαι καλύτερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους».

Ἀββᾶς Παφνούτιος

πηγή:  proskynitis.blogspot.com

http://makkavaios.blogspot.com

Επιστολή συμπαράστασης του Μητροπολίτου Αιτωλίας Κοσμά προς τους 22 Μητροπολίτες της Μακεδονίας

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου, τη 8η Ιανουαρίου 2019

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Επιστολή συμπαράστασης του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, προς τους 22 Μητροπολίτες της Μακεδονίας

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, απέστειλε επιστολή προς τους 22 Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες που διαποιμαίνουν τις Μητροπόλεις της Μακεδονίας, οι οποίοι είχαν εκφράσει με κοινή επιστολή τους την έντονη ανησυχία τους για την αμαύρωση της Ιστορίας της Μακεδονίας μετά την συμφωνία των Πρεσπών.

Στην επιστολή του, ο Σεβασμιώτατος κ. Κοσμάς, εκφράζει την συμπαράστασή του, συντασσόμενος στο πλευρό των Μητροπολιτών μαζί με τους Κληρικούς και όλους τους Χριστιανούς της Ιεράς Μητροπόλεώς του, ενώ τους συγχαίρει για «την πατερική και ομολογιακή επιστολή, η οποία διαλαλεί την καθαρή αλήθεια για την ελληνικοτάτη Μακεδονία μας».

Η επιστολή έχει ως εξής:

Σεβασμιώτατοι άγιοι αδελφοί∙

Χαρά και αγνή εθνική υπερηφάνεια νοιώσαμε όταν, μέσα στις εορτές της χαράς του Δωδεκαημέρου, μελετήσαμε την πατερική και ομολογιακή επιστολή σας, η οποία διαλαλεί την καθαρή αλήθεια για την ελληνικοτάτη Μακεδονία μας.

Ταπεινά επιτρέψατέ μου να σας συγχαρώ και να σας ευχαριστήσω, γιατί στις προδοτικές κινήσεις και ενέργειες που γίνονται στις ημέρες μας, εσείς υψώσατε την αγιασμένη και ηρωϊκή φωνή σας και βροντοφωνάξατε προς κάθε κατεύθυνσι ότι δεν πρέπει να επικυρωθή η συμφωνία των Πρεσπών.

Μιμηθήκατε τους αγίους, τους ήρωες, τους μάρτυρες Ιεράρχες που αγωνίσθηκαν και μαρτύρησαν για την απελευθέρωσι της Μακεδονίας μας και την διατήρησι της Ελληνικότητάς της.

Μας ενισχύσατε, μας στηρίξατε, μας χαρίσατε Πίστι και Ελπίδα για να πιστεύουμε στην διατήρησι της Ελευθερίας, της ενότητος και της δόξης της Μακεδονίας και όλης της Πατρίδος μας.

Όλοι μας, οι κληρικοί και οι πιστοί Χριστιανοί της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, συντασσόμαστε μαζί σας και προσευχώμαστε υιϊκά να σας χαρίζη ο Κύριος υγεία, φωτισμό και δύναμι για να ομολογείτε πάντοτε την αλήθεια και να στηρίζετε τον γενναίο πιστό λαό της Ελληνικής μας Μακεδονίας.

Ευχόμαστε να χαρίση ο Κύριος ευλογημένο και πνευματικό το νέο έτος, αλλά και να φωτίση τους ιθύνοντες να σταματήσουν την παραχάραξι της Ιστορίας και την επιβολή της διαστροφής της, προς την Ελληνική μας νεότητα.

Με την αγάπη του Χριστού μας,
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

Εκ του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας
της Ιεράς Μητροπόλεως

Αναδημοσίευση από:
http://thriskeftika.blogspot.com/2019/01/22.html

https://www.impantokratoros.gr

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Όχι "Πρωτείον Εξουσίας", αλλά "Πρωτείον Αληθείας"

ΟΧΙ «ΠΡΩΤΕΙΟΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣ», ΑΛΛΑ «ΠΡΩΤΕΙΟΝ ΑΛΗΘΕΙΑΣ»

Λεζάντα: Την Α´ Οικουμενικήν Σύνοδον κατηύθυναν δύο Άγιοι Επίσκοποι ασημάντων πόλεων! 
Η Γ´ Οικουμενική ανεθεμάτισε τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως ως αιρετικόν. 
Μόνος «θεσμός» η Εκκλησία, όχι τα Πατριαρχεία, και «σεπτόν κέντρον» μόνον η αγιότης.

Γράφει ο πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός

Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις μου έδωσε ο εκλεκτός Συνάδελφος και παλαιός φίλος, κ. Παναγιώτης Μπούμης, Ομότιμος Καθηγητής, σε όσα έγραψε πρόσφατα, με τη γνώση και σοφία του ως έγκριτος κανονολόγος, στην Εφημερίδα «Χριστιανική» (13.12.2018, σ. 5). Πρόκειται για άρθρο του με τον τίτλο: «Βασικές κανονικές αρχές επιλύσεως του ουκρανικού ζητήματος». Σ’ αυτό, μνημονεύει το σπουδαίο βιβλίο του μακαριστού Μητροπολίτου Σάρδεων Μαξίμου: «Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία», (Θεσσαλονίκη 1972), στο οποίο προσδιορίζεται «η προεξάρχουσα θέσις της Εκκλησίας Κων/λεως μεταξύ των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων (Εκκλησιών)», που όμως δεν έχει την μορφή ενός «ανατολικού παπισμού», διότι είναι «οικουμενική αποστολή … ως κανονική εξουσία (π. ΓΔΜ: απορρέουσα δηλαδή από τους ιερούς Κανόνες) εν τη εννοία της εν αδελφική συλλογικότητι εκφραζομένης διακονίας». Κλείνει δε ο Μητροπολίτης του Οικουμενικού θρόνου με τις παρακάτω επισημάνσεις: «Η θέσις του Κωνσταντινουπόλεως –λέγει- ουδαμώς δύναται να συγκριθή προς την του πάπα Ρώμης και η διδασκαλία περί των πρεσβείων και προνομίων του θρόνου αυτού δεν πρέπει να ταυτίζηται, εν ουδεμία περιπτώσει, προς την θεωρίαν του παπισμού, δίκην επιδιωκομένου η προβαλλομένου νέο-παπισμού εν τη Ορθοδόξω Ανατολή (351). Ο επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, συνεχίζει, έχει εξουσίαν, ουχί ως episcopus ecclesiae universalis, αλλ’ ως Οικουμενικός Πατριάρχης…, ως πρεσβυγενής και κυριώτερος ηγέτης εν τη Ανατολή και ουχί ως απεριόριστος διοικητικός ηγέτης και αλάθητος κριτής εις ζητήματα πίστεως της εκκλησίας». Και αυτό πάντοτε στο πλαίσιο «της συνοδικότητος και της συλλογικότητος…, ένθεν δε της αρχής της μη αναμίξεως εις τας εσωτερικάς υποθέσεις των άλλων Εκκλησιών» (σ. 351). Κατά τον σοφό, λοιπόν, Ιεράρχη δεν πρέπει να χάνεται η αναγκαία ισορροπία μεταξύ «πρεσβείων τιμής» και κανονικά (βάσει των ιερών κανόνων) προσδιοριζόμενης και επιβαλλόμενης συλλογικότητας.

Και συνεχίζει ο Άγιος Σάρδεων: Ο Κωνσταντινουπόλεως, «ως πρώτος και κύριος εκπρόσωπος εν τη σειρά πάντων των λοιπών πατριαρχών της Ορθοδόξου Ανατολής» δεν έχει μόνο τα «πρεσβεία τιμής» (π. Γ.Δ.Μ: κατά τον κανόνα 3 της Β καί τον 28ο της Δ Οἰκουμενικῆς Συνόδου), «αλλά και τα πραγματικής εκκλησιαστικής εξουσίας …επί γενικωτέρων όμως εκκλησιαστικών ζητημάτων και εν τη κοινή πάντοτε μετά των λοιπών πατριαρχών συνεργασία» (σ. 352). Γι’ αυτό η «εξουσία» του Οικουμενικού Θρόνου (πρέπει να) είναι πάντα συνδεδεμένη με την «διακονία». Έτσι καταλήγει ο μακαριστός Μητροπολίτης Σάρδεων Μάξιμος, τον Οποίον είχα την χαρά και τιμή να γνωρίσω προσωπικώς κατά μίαν επίσκεψή μου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Πόλη και, όπως διεπίστωσα, κατά την συζήτησή μας, ήταν ένας εκ των ορθοδοξοτέρων Ιεραρχών του Οικουμενικού μας Θρόνου.

Ποιές όμως πρακτικές συνέπειες έχουν όλα αυτά στις ενδοορθόδοξες και διορθόδοξες σχέσεις;

Την «εξουσία» του ο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως δεν αντλεί από την προσωπική του υπεροχικότητα, αλλά από την Πόλη, στην οποία βρίσκεται ο θρόνος του. Έτσι ο Πατριάρχης (δηλαδή επίσκοπος) της Νέας Ρώμης-Κωνσταντινουπόλεως έχει από την εποχή της Γ καί Δ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τα «πρεσβεία τιμής» (ο λόγος δεν είναι για «πρωτείο εξουσίας», όπως στη Δύση μετά το Σχίσμα), επειδή είναι επίσκοπος της πρωτεύουσας του Κράτους. Γι’ αυτό είναι «πρώτος τη τάξει» στην κλίμακα των άλλων Πατριαρχών και Αυτοκεφάλων Αρχιεπισκόπων, στη σύναξη των οποίων προεδρεύει. Ανάλογα ισχύουν και στην περίπτωση του Αρχιεπισκόπου μιας Αυτοκέφαλης Εκκλησίας, ο οποίος είναι Πρόεδρος της Συνόδου της, επειδή είναι επίσκοπος της Πρωτεύουσας και όχι λόγω των υπεροχικών του προσόντων (π.χ. επιστημονικών τίτλων).

Σε τελευταία ανάλυση αυτό που βαρύνει στη δικαιοδοσία ενός (Αρχι)επισκόπου, δεν είναι κάποιο «πρωτείο εξουσίας, που διεκδικούμενο αποδεικνύει εσωτερική πτώση και εφάμαρτη φιλαρχία, αλλά το «πρωτείον αληθείας», που συνδέεται με την ορθοδοξία του φρονήματος του επισκόπου (αλλά και κάθε κληρικού), με την πιστότητά του δηλαδή στην αποστολικοπατερική παράδοση.

Με αυτή την προϋπόθεση «πρωτείο αληθείας» στην Α Οἰκουμενική Σύνοδο (325 μ.Χ.) είχαν οι ταπεινοί Άγιοι Σπυρίδων και Νικόλαος, που ήσαν επίσκοποι μικρών πόλεων. Αλλά και στην Γ Οἰκουμενική Σύνοδο (Έφεσος, 431) το «πρωτείον αληθείας» δεν είχε ο αιρετικός αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος, αλλά πολλοί ορθόδοξοι κληρικοί και μοναχοί, ως και λαϊκοί, και κυρίως ο αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας Κύριλλος.

Μέγας και Πρώτος στην Ορθοδοξία είναι εκείνος, που μένει πιστός στην Ορθοδοξία των Οικουμενικών Συνόδων και όλων των Αγίων, πέρα από κατασκευασμένες «μεταπατερικές θεολογίες» και μεταφυσικά εφευρήματα αφώτιστης διανόησης, που τολμούν όμως να εμφανίζονται ως συνέχεια της πατερικής θεολογίας και παραδόσεως, ενώ συνιστούν κατάφωρη άρνησή της.

Αυτό το «πρωτείο» γνωρίζει η αποστολικοπατερική Ορθοδοξία και σ’ αυτό το «πρωτείο», θα μένουν πιστοί οι Ορθόδοξοι. Διότι όπου και όταν υπάρχει το «πρωτείον αληθείας», τότε και τα «πρεσβεία τιμής» -κανονικά καταξιωμένα και απαράβατα στην Ορθοδοξία- γίνονται από κληρικούς και λαϊκούς, με ορθόδοξο φρόνημα, σεβαστά και αστασίαστα. Αντίθετα, η ανυπακοή στους οιουσδήποτε «πρωτειομανείς» (κατά τον αγαπητό μου κ. Γεώργιο Καραλή) είναι για τους πιστούς Ορθοδόξους καθήκον ιερό και απαράβατο.

Αναδημοσίευση από:
http://orthodoxostypos.gr/οχι-πρωτειον-εξουσιασ-αλλα-πρωτει/

https://www.impantokratoros.gr