«Θα σαλπίσουν σάλπιγγες Αποκαλύψεως. Και τότε και άρχοντες και αρχόμενοι και μεγάλοι και μικροί θα ξυπνήσουν»

 

«Θα σαλπίσουν σάλπιγγες Αποκαλύψεως. Και τότε και άρχοντες και αρχόμενοι και μεγάλοι και μικροί θα ξυπνήσουν»

Π. Αυγουστίνος Καντιώτης

Τι λέει η Αποκάλυψη; Πως θ’ αντιμετωπίσουμε

 τις δυνάμεις του σκότους; Αυτά που λέγει

 η αποκάλυψις, αυτά που είπε ο απόστολος,

 αυτά που είπε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, 

γίνονται στις ημέρας μας. Κ’ εμείς τι κάνουμε,

 αδελφοί μου; Να ξυπνήσουμε…

Τι λέει η Αποκάλυψη;

Πουλήστε το πουκάμισό σας και αγοράστε

 την Αποκάλυψη. Αυτά που είναι γραμμένα,

 όλα θα γίνουν. Ο ουρανός και τα άστρα θα πέσουν,

 τα ποτάμια θα ξηρανθούν, θα λειώσει η γη σαν

 το μολύβι, θα πέσουν θρόνοι και καθεστώτα,

 αλλά ό,τι λέει η Αποκάλυψις, όλα θα γίνουν.

«Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι 

μου ου μη παρέλθωσι», είπε ο Χριστός.

Αυτά που λέγει η αποκάλυψις, αυτά που είπε

 ο απόστολος, αυτά που είπε ο άγιος Κοσμάς

 ο Αιτωλός, γίνονται στις ημέρας μας. 

Κ’ εμείς τι κάνουμε, αδελφοί μου;

Να ξυπνήσουμε!

Διάβασα κάποτε για έναν που πήγε πάνω σ’ ένα βουνό.

 Το βουνό ήταν ο Βεζούβιος κ’ ήταν οι παραμονές της

 εκρήξεως του ηφαιστείου. Πήγε λοιπόν

 και κάθισε πάνω στο Βεζούβιο.

Εδώ, λέει, ωραία είναι, χορταράκι άφθονο, 

δέντρα με ωραία σκιά… Έβγαλε την κάπα του,

 ξάπλωσε κάτω, και πήρε έναν θαυμάσιο ύπνο.

 Ροχάλιζε επάνω στο χορταράκι. Από κάτω όμως τι

 έκανε; Δούλευε ο Βεζούβιος.

Ποιος θα του το έλεγε; Από κάτω ήτανε κρατήρας.

 Σε ολίγα λεπτά, 

ενώ αυτός κοιμόταν και ροχάλιζε, 

άνοιξε ο κρατήρας, τον πέταξε και η λάβα τον έκανε κάρβουνο.

Κοιμούμεθα, αδέρφια μου!

Κοιμούμεθα επιμενίδειον ύπνον, 

και οι πολιτικοί μας και οι εκκλησιαστικοί μας

 άρχοντες και οι πάντες, και οι μικροί και οι μεγάλοι,

 όλων των χρωμάτων, και δεξιοί και αριστεροί 

και όλων των αποχρώσεων. Οφείλω να το κηρύξω 

σήμερα και να πω, ότι κοιμούμεθα επάνω σε ένα 

ηφαίστειο.

Άς γλεντούνε, ας διασκεδάζουν ας χορεύουν

 ας οργιάζουν το ηφαίστειο λειτουργεί,

 και μια ημέρα θα εκραγεί.

Ουαί και αλλοίμονον σε όλους μας.

Θα μας εκτινάξει ο Βεζούβιος της οργής του Θεού

 εις τα πέρατα του κόσμου. Ουαί τω κόσμω!

Κοιμάσαι λοιπόν; Κοιμάσαι όταν λειτουργάει 

ο ιερεύς, κοιμάσαι όταν κηρύττει ο ιεροκήρυκας,

 κοιμάσαι όταν γίνωνται μεγάλα γεγονότα;

Θα σαλπίσουν σάλπιγγες Αποκαλύψεως.

 Και τότε και άρχοντες και αρχόμενοι και μεγάλοι

 και μικροί θα ξυπνήσουν.

Θα είναι όμως πλέον αργά. Θα πάνε στα βουνά 

και θα λένε:

Είναι ταύτα παραμύθια; Όχι, αδελφοί μου.

 Είναι γεγονότα, γεγονότα της Αποκαλύψεως.

 Γεγονότα, τα οποία έρχονται.

Λοιπόν σαλπίζω κ’ εγώ ένας μικρός σαλπιγκτής 

μέσα στην Εκκλησία του Χριστού μου, σαλπίζω

 κ’ εγώ και λέγω:

Ξυπνάτε, ξυπνάτε!

«Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις;…»,

 λέει ένα τροπάριο της Εκκλησίας μας. 

Ξύπνα ψυχή, ξύπνα ψυχή. «Το τέλος εγγίζει 

και μέλλεις θορυβείσθαι…».

Άς μη κοιμώμεθα, αδελφοί μου, για ν’ ακούσωμε 

το «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της

 νυκτός…». Άς ξυπνήσωμε και ας γρηγορούμε,

 για να δοξάζουμε Πατέρα Υιόν και άγιον Πνεύμα 

εις αιώνας αιώνων, αμήν.

Ν’ ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας εναντίον 

του κακού

Η Εκκλησία μας σήμερα πολεμείται. Πολεμείται

 περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Και οι Χριστιανοί

 κοιμούνται.

Εγώ, λέει ο ψευτοχριστιανός, πάω στην εκκλησία,

 κάνω το σταυρό μου, προσκυνώ τις εικόνες ανάβω 

το κερί μου, ακούω, κοινωνώ, και τίποτα παραπάνω

 μέχρι εκεί σταματούν. Ενώ τώρα οι δύσκολοι

 καιροί μας επιβάλλουν, ο Χριστιανός να είναι

 μαχητικός και να αγωνίζεται για την πίστη του.

Θέλω να είστε έτοιμοι για να δώσετε το παρών

 εις όλα τα προσκλητήρια εις τα οποία ενδεχομένως

 – με σάλπιγγα Χριστού – να σας καλέσει ο επίσκοπος.

Σας ερωτώ: Είστε σύμφωνοι; Έχετε διάθεση 

ν’ αγωνιστήτε;

«Οι Χριστιανοί στους έσχατους καιρούς»,

 Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου 

Καντιώτου

ΠΗΓΗ

https://simeiakairwn.wordpress.com

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

 

«Παπά, βγες από την σακούλα να με εξομολογήσεις γιατί πεθαίνω!»

Πηγή: https://enromiosini.gr

Από πού γεννιέται η βλασφημία και πώς θεραπεύεται;

 

Από πού γεννιέται η βλασφημία και πώς θεραπεύεται;

Άγιος Αναστάσιος ο Σιναϊτης

  Πού οφείλεται το ότι η ψυχή του ανθρώπου λέει πολλές φορές μέσα της κάποιους λογισμούς και λόγους αισχρούς και ακάθαρτους και βρωμερούς, χωρίς να το θέλει και χωρίς να έχει πρόθεση; Συχνά μάλιστα λέει και κάποια λόγια άθεα και βλάσφημα εναντίον του Θεού του ίδιου, αλλά και των αγίων μυστηρίων, στη διάρκεια των ακολουθιών και των προσευχών και της θείας κοινωνίας, σε σημείο που πολλές φορές μερικοί, από την αθυμία και την απόγνωση που τους προξενούν αυτά τα άθεα και βλάσφημα λόγια, δεν θεωρούν πλέον τον εαυτό τους χριστιανό. Άλλοι πάλι σκέφτηκαν ακόμη και να σκοτωθούν, πιστεύοντας ότι δεν έχουν ελπίδα σωτηρίας, σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου που λέει ότι, όποιος βλασφημεί το άγιο Πνεύμα, δεν θα συγχωρηθεί ούτε σε αυτή τη ζωή ούτε στη μέλλουσα (Ματθ. 12:31-32).

  Στους πολλούς ο λογισμός αυτού του είδους παρουσιάζεται εξαιτίας της υπερηφάνειάς τους, καθώς ο Θεός επιτρέπει στον σατανά να τους πειράζει, για να ταπεινωθούν και να έρθουν σε μετάνοια αποβάλλοντας την υψηλοφροσύνη. Σε άλλους όμως, που είναι ευλαβείς και αγαπούν τον Θεό, οφείλεται στον φθόνο των δαιμόνων. Γι’ αυτό και μερικοί όσιοι και ενάρετοι ασκητές που ζουν στην έρημο πέφτουν σε αυτόν τον λογισμό. Το χειρότερο μάλιστα σε τούτο τον πόλεμο είναι το ότι κανένας από όσους πειράζονται από αυτόν δεν τολμά να πει φανερά τον λογισμό σε ανθρώπινη ακοή, νομίζοντας ότι κανείς άλλος άνθρωπος στον κόσμο δεν έχει τέτοιους σιχαμερούς και βλάσφημους λογισμούς.
  Όποια άλλη δηλαδή αμαρτία και να έχει κάνει κάποιος, παίρνει θάρρος και την εξομολογείται στον συνάνθρωπό του, αυτόν όμως τον λογισμό ποτέ. Αντίθετα, μόλις τον σκεφτεί ο άνθρωπος, νομίζει ότι αμέσως ή θα ανοίξει από κάτω του η γη να τον καταπιεί ή θα πέσει φωτιά από τον ουρανό να τον κάψει. Γι’ αυτό και εξαιτίας του μερικοί λιώνουν και μαραζώνουν από την υπερβολική λύπη και απόγνωση.
  Ορισμένοι μάλιστα έλιωσαν τα σώματά τους με σκληρή άσκηση και κάθε είδους κακουχίες, ελπίζοντας να ελευθερωθούν από αυτόν τον λογισμό, αλλά δεν κατάφεραν να απαλλαγούν. Γιατί ο πειρασμός αυτός δεν έρχεται με τη θέληση του ανθρώπου αλλά αθέλητα, και οφείλεται αποκλειστικά σε δαιμονική ενέργεια, γι’ αυτό και κάθε πιστός είναι ακατάκριτος και ανένοχος γι’ αυτόν.

  Πώς δηλαδή είναι δυνατόν εμείς, τον ίδιο Θεό, και να τον προσκυνούμε και να τον βλασφημούμε; Ακόμη και οι ειδωλολάτρες δεν βλασφημούν τους θεούς που λατρεύουν. 

Πολύ περισσότερο εμείς δεν θα βλασφημήσουμε τον Κύριο που μας έπλασε και προνοεί για εμάς, τον οποίο προσκυνούμε και δοξάζουμε, τον οποίο επικαλούμαστε, τον οποίο αναγνωρίζουμε και ομολογούμε ως μοναδικό Θεό και Κύριό μας, τον οποίο λατρεύουμε με το σώμα και το πνεύμα μας και στεκόμαστε αδιάκοπα κοντά του· για τον οποίο απαρνηθήκαμε σπίτια και πατρίδες και πατέρες και μητέρες και αδέλφια και συγγενείς και φίλους και γυναίκες και παιδιά, ακόμη και το ίδιο μας το σώμα, και σταυρώσαμε τον εαυτό μας ως προς όλες τις ηδονές και τις απολαύσεις και τις ευχαριστήσεις με προθυμία και πολλή χαρά, και υποφέρουμε την κακουχία, την ξενιτεία, τη φτώχεια και τις άλλες δοκιμασίες, είτε από τους δαίμονες είτε από τους ανθρώπους που πολεμούν την αλήθεια και μας καταδιώκουν και μας κακολογούν και μας προξενούν αμέτρητα δεινά· και αυτά δεν τα θεωρούμε θλίψεις και λύπες αλλά μάλλον ανέσεις και απολαύσεις, λόγω της αγάπης μας προς τον Κύριο, για τον οποίο ακόμη και αν ήταν να πεθάνουμε πολλές φορές, θα χαιρόμασταν και θα το δεχόμασταν με πολλή ευχαρίστηση.

  Πώς λοιπόν τον μοναδικό Θεό μας, τον οποίο έτσι αγαπούμε και λατρεύουμε, θα θελήσουμε ταυτόχρονα να τον υβρίζουμε και να τον βλασφημούμε; Αυτό είναι εντελώς αδύνατο και απαράδεκτο. Επομένως, η αιτία του πειρασμού αυτού δεν προέρχεται από εμάς αλλά από την ενέργεια του δαίμονα. Γιατί αν προερχόταν από εμάς, τότε θα λέγαμε τα λόγια αυτά και με το στόμα· τώρα όμως προτιμούμε μάλλον να καούμε στη φωτιά, παρά να προφέρουμε τέτοιες βλασφημίες.

  Επίσης πρέπει να σκεφτούμε και το εξής. Κάθε αμαρτία εξαρτάται από εμάς και φτάνουμε σε αυτήν θεληματικά, υπακούοντας στα πάθη μας. Καθώς δηλαδή δεχόμαστε τους κακούς λογισμούς με τη θέλησή μας, ανακινούμε τα πάθη, και στη συνέχεια τα πάθη μάς παρασύρουν σε πράξεις. Ωστόσο, αν θέλουμε να αντισταθούμε στους λογισμούς και να τους διώξουμε από εμάς, μπορούμε να το κάνουμε, με τη βοήθεια του Θεού, χρησιμοποιώντας εναντίον τους τη συνεχή προσευχή και τα άλλα φάρμακα κατά της κακίας.

  Αυτόν όμως τον καταστροφέα, τον λογισμό δηλαδή της βλασφημίας, ακόμη και αν θέλουμε πάρα πολύ να τον αποβάλουμε και προσευχόμαστε στον Θεό εναντίον του και υποβαλλόμαστε σε κάθε λογής άσκηση και κακουχία, δεν μπορούμε να τον διώξουμε από εμάς, για τον λόγο βέβαια ότι είναι εντελώς ξένος προς εμάς και αθέλητος και οφείλεται αποκλειστικά στην ενέργεια του σατανά. Γι’ αυτό και είμαστε ακατηγόρητοι και ακατάκριτοι από τον Θεό.

  Ο Θεός θα μας ζητήσει λόγο μόνο για τα θεληματικά πάθη και για τους λογισμούς που μπορούμε να εμποδίσουμε και δεν τους εμποδίζουμε, και όχι για όσους μας έρχονται χωρίς να θέλουμε. Γιατί ο δαίμονας, καθώς είναι πνεύμα, λέει αόρατος τα άθεα αυτά λόγια στα αυτιά της άυλης ψυχής μας, χωρίς εκείνη να θέλει· αυτό το κάνει κυρίως όταν στεκόμαστε στην προσευχή ή γονατίζουμε μπροστά στον Θεό και ζητούμε τη βοήθειά του εναντίον αυτών των λογισμών. Πολλές φορές μάλιστα ο σιχαμερός δαίμονας το κάνει αυτό στη διάρκεια της ακολουθίας ή κατά τη μετάληψη των φρικτών μυστηρίων, επειδή θέλει να μας απομακρύνει και να μας εμποδίσει από τη στροφή μας προς τον Θεό και από τη ζωοποιό μετάληψη.

  Εμείς λοιπόν, τώρα που μάθαμε τον δόλο του πονηρού, ας μην υπολογίζουμε καθόλου αυτόν τον πειρασμό, αλλά μόλις αρχίζει ο δαίμονας να λέει τέτοια μέσα μας, να του λέμε:

 «Η κακία σου να ξαναγυρίσει επάνω στο κεφάλι σου, πονηρέ και ακάθαρτε δαίμονα, και η βλασφημία σου να πέσει επάνω στο μέτωπό σου. Γιατί εγώ προσκυνώ τον Κύριο, τον Θεό μου, και αυτόν μόνο θα λατρεύω όλες τις μέρες της ζωής μου. Εσύ όμως, γι’ αυτή τη βλασφημία σου, θα τιμωρηθείς ακόμη πιο αυστηρά, επειδή αποστάτησες από τον Θεό και επιπλέον τολμάς να τον βλασφημείς».

Με αυτόν τον τρόπο, και όχι με κάποιον άλλο, μπορεί κανείς να νικήσει τον δαίμονα της βλασφημίας.

Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Γ’, Υπόθεση Λ’ (30), σελ. 227. Εκδόσεις Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 2006.

πηγή

 

πηγή:  proskynitis.blogspot.com

http://makkavaios.blogspot.com

Κράτος - «πατερούλης»: Tέλος τά μετρητά στά ἐπιδόματα - Προπληρωμένες κάρτες καί ἔλεγχος δαπανῶν!

 

Κράτος - «πατερούλης»: Tέλος τά μετρητά στά ἐπιδόματα - Προπληρωμένες κάρτες καί ἔλεγχος δαπανῶν!

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Μέ προπληρωμένες κάρτες ἀντί γιά μετρητά, τά κρατικά ἐπιδόματα γίνονται «ὅπλο» ἐλέγχου ἐναντίον τῶν πολιτῶν καί ὁδηγοῦν στήν παγίδα τῆς ἀχρήματης οἰκονομίας.

Ὁλοταχῶς πρός μιά ψηφιοποιημένη οἰκονομία χωρίς μετρητά, μᾶς ὁδηγοῦν τά μέτρα πού λαμβάνει (καί) ἡ ἑλληνική κυβέρνηση, ἀφοῦ ἀπό τό 2023 τά προνοιακά ἐπιδόματα τοῦ ΟΠΕΚΑ καί τό ἐπίδομα ἀνεργίας, θά δίνονται σέ μορφή προπληρωμένων καρτῶν, ἀντί νά πιστώνονται στούς τραπεζικούς λογαριασμούς τά ποσά... πού ἀναλογοῦν στά ἐπιδόματα.

Μέ λίγα λόγια τά ἐπιδόματα πρόνοιας λαμβάνουν τήν μορφή ἑνός ἀκόμα «pass», ὅπου ὁ δικαιοῦχος γίνεται ἕνα ἀπόλυτο «νούμερο» τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ συστήματος, ὅπου θά καταγράφεται τί ξοδεύει, πού ξοδεύει καί πότε ξοδεύει τό ἐπίδομα φτώχειας πού τοῦ παρέχει τό πατερναλιστικό κράτος. Μπαίνει τέλος στή δυνατότητα τοῦ δικαιούχου νά κάνει ὁλική ἀνάληψη μετρητῶν ἀπό τόν τραπεζικό λογαριασμό (θά ὑπάρχει ὅριο ἀνάληψης) καί νά ξοδέψει τά χρήματα τοῦ ὅπως κρίνει ἐκεῖνος, καί πάνω ἀπ' ὅλα μπαίνει τέλος στήν ἰδιωτικότητα τῶν συναλλαγῶν καί τῶν ἐξόδων.

Πρόκειται γιά μιά συνέχεια τῆς πολιτικῆς πού ἤδη ἐφαρμόζεται στό ἐπίδομα τοῦ Ἐλάχιστου Ἐγγυημένου Εἰσοδήματος (πρώην ΚΕΑ) ὅπου τό μισό ποσό δίνεται μέσῳ προπληρωμένης κάρτας.

Τά προνοιακά ἐπιδόματα «πείραμα» γιά μιά ἀχρήματη οἰκονομία

Βλέπουμε λοιπόν πώς τα - διαφόρων εἰδῶν - «pass» πού δίνονται στόν καιρό τῆς ὑγειονομικῆς καί ἐνεργειακῆς κρίσης, δέν εἶναι παρά προπομπός γιά τήν ἐπιδοματική πολιτική τῆς κυβέρνησης πού κινεῖται πρός τόν πλήρη ἔλεγχο καί τήν καταγραφή ὅλων τῶν συναλλαγῶν. Τά «pass» πού σήμερα παρουσιάζονται σάν ἔκτακτο «βοήθημα» γιά τό βενζινάδικο, τό ρεῦμα ἤ τό super market, στό ἄμεσο μέλλον θά γίνουν ὁ βασικός ἄξονας τῶν κρατικῶν ἐπιδομάτων.

Τί σημαίνει αὐτό; Ἄς ἀναλογιστοῦμε μόνο πώς βάσει στοιχείων τοῦ ΟΠΕΚΑ, παραπάνω ἀπό τό 16% τῶν Ἑλλήνων ἐπιβιώνει σήμερα μέ κρατικά ἐπιδόματα, δηλαδή περισσότεροι ἀπό 1.700.000 δικαιοῦχοι. Μέ τήν φτωχοποίηση πού ὑφίσταται ἡ Ἑλλάδα λόγῳ τῆς ἐνεργειακῆς κρίσης, αὐτό τό ποσοστό προφανῶς θά αὐξηθεῖ σημαντικά. Ὅσοι εἶναι ἐξαρτημένοι ἀπό τά προνοιακά ἐπιδόματα, ἀποτελοῦν τό πιό εὐάλωτο κοινωνικό στρῶμα, πού λόγῳ ἀνέχειας εἶναι εὔκολος στόχος γιά τό ἀνάλγητο κράτος, ὥστε νά προχωρήσει σέ οἰκονομικά πειράματα προκειμένου νά «τεσταριστεί» καί νά μονιμοποιηθεί ἡ ἀχρήματη οἰκονομία.

Ἐφόσον σέ πρώτη φάση τό «πείραμα» κριθεῖ ἐπιτυχές, στή συνέχεια οἱ προπληρωμένες κάρτες καί οἱ «δωροκάρτες» θά εἶναι πιό εὔκολο νά ἐπεκταθοῦν καί στίς ἀπολαβές τῶν συνταξιούχων καί τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων. Καί ἀσφαλῶς θά συμπορευτεῖ πρός αὐτή τήν κατεύθυνση καί ὁ ἰδιωτικός τομέας. Μεταρρυθμίσεις πού θά δημιουργήσουν τή βάση γιά τήν πλήρη κατάργηση τῶν μετρητῶν, ἄλλα καί τόν σταδιακό παραμερισμό τοῦ πλαστικοῦ χρήματος πού θά ἀντικατασταθεῖ ἀπό ψηφιακά πορτοφόλια στά smartphones.

Ὅλα αὐτά γιά τήν ἐπιδίωξη νά ἐνσωματωθεῖ τό εἰσόδημα, τά ταυτοποιητικά ἔγγραφα, ὁ ἑνιαῖος ἀριθμός τοῦ πολίτη (πού θά ἀντικαταστήσει ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, Α.Τ κ.λπ.), τό βιβλιάριο ὑγείας, ὅλα σέ μιά ψηφιακή ἐφαρμογή τοῦ κράτους.

Προετοιμάζονται γιά τό καθολικό βασικό εἰσόδημα

Ἡ παροχή τῶν προνοιακῶν ἐπιδομάτων (καί ἡ ἐξάρτηση ὅλο καί περισσότερου κόσμου ἀπό αὐτά) διαμορφώνεται μέ τέτοιον τρόπο ὥστε νά ὑποδεχθεῖ τό καθολικό βασικό εἰσόδημα γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους σέ μιά παγκοσμιοποιημένη οἰκονομία, πού φιλοδοξεῖ νά ἑνωθεῖ καί πολιτικά.

Εἶναι κάτι πού οὐσιαστικά ἔκαναν οἱ ΗΠΑ κατά τή διάρκεια τῆς πανδημίας, στέλνοντας σχεδόν σέ ὅλους τούς κατοίκους τῆς χώρας ἐπιταγές. Στήν Ἑλλάδα τό εἴδαμε μέ τήν μορφή τῆς... ἐπιστρεπτέας προκαταβολῆς καί τῶν ψηφιακῶν pass, ἄλλα ἡ κεντρική ἰδέα εἶναι ἀκριβῶς ἡ ἴδια. Ἡ λογική μιᾶς κοινωνίας ὅπου ἡ «φύρα» τῶν φτωχοποιημένων πολιτῶν, θά ζεῖ στήν ἀεργία, τήν ἀνεργία, τήν ἀπάθεια, τήν ἀποβλάκωση, τήν καταστολή, τήν ἀπόλυτη οἰκονομική ἐξάρτηση. Πολῖτες - «ἀριθμοί» πού θά ὑφίστανται τόν τέλειο ἔλεγχο καί χειραγώγηση τοῦ παγκόσμιου κράτους.

Σέ ἕναν κόσμο πού πλέον μαθαίνει νά πορεύεται μέ μιά μόνιμη «ἔκτακτη ἀνάγκη» στό προσκήνιο, τά ἐπιδόματα προσφέρουν μιά ψευδαίσθηση ἀνακούφισης, μιά μορφή ἀπαλλαγῆς ἀπό τό ἄγχος τῶν καθημερινῶν προκλήσεων. Καί μέ τή σειρά τους οἱ πολῖτες ἀποζημιώνουν τό κράτος μέ τήν ἀνοχή τους καί τήν παθητικότητα τούς.

Ὅπως ἔχουμε γράψει καί ἄλλη φορᾶ πάνω στό θέμα, μέ συστηματικό τρόπο οἱ πολῖτες ἀποτραβιοῦνται ἀπό τήν δημόσια σφαῖρα συμμετοχῆς καί τήν ἀλληλεπίδραση τῆς ἀγορᾶς (πέρα ἀπό τόν ρόλο τοῦ παθητικοῦ καταναλωτισμοῦ) καί γίνονται ἀπρόσωπες μονάδες πού δηλώνουν συμμετοχή καί ὑποταγή στά προνοιακά «ψίχουλα» τοῦ κράτους.

Ἄν σήμερα ὑπάρχουν ὅρια ἀνάληψης στά κρατικά ἐπιδόματα, δέν θά εἶναι καθόλου ἀκραῖο σενάριο ἄν «αὔριο» θεσπιστοῦν καί περιορισμοί συγκεκριμένων δαπανῶν, ἐάν τό κράτος θεωρήσει πώς ὁ δικαιοῦχος τοῦ ἐπιδόματος λειτουργεῖ ἐπιζήμια γιά τήν... ἐξοικονόμηση ἐνέργειας, τό περιβάλλον ἤ τήν προστασία τῆς δημόσιας ὑγείας.

Ὅσο οἱ πολῖτες γίνονται ὅλο καί περισσότερο ἕρμαια τοῦ τραπεζικοῦ συστήματος, τά δελεαστικά ἀφηγήματα θά παραμένουν στήν ἴδια κατεύθυνση. Τά νέα μέτρα πού καταργοῦν τά μετρητά θά προσφέρουν «πλήρη διαφάνεια» καί θά κάνουν ὅλες τίς συναλλαγές πιό γρήγορες καί «εὔκολες», ἐνῶ οἱ πολῖτες θά αἰσθάνονται πιό «ἀσφαλεῖς» χωρίς χρήματα στήν τσέπη.

Μπορεῖ νά ἔχουν μετατραπεῖ σέ φτωχοποιημένους ὑπήκοους μιᾶς ψηφιακῆς σκλαβιᾶς, ἄλλα θά ἔχουν... ἀσφάλεια, ταχύτητα καί διαφάνεια πάνω ἀπ' ὅλα...

sportime

πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr

http://makkavaios.blogspot.com

 

Άγιος Συμεών Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

Κατά την υστεροβυζαντινή περίοδο εμφανίστηκαν και έδρασαν πολλοί αξιόλογοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, με μεγάλη προσφορά στη Θεολογία. Μάλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί η εποχή αυτή, ως περίοδος άνθισης της Ορθοδόξου Θεολογίας, τη στιγμή που ήταν σε εξέλιξη μια γιγάντια προσπάθεια από τους αιρετικούς δυτικούς, για τη νόθευσή της. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Συμεών αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Εκκλησίας μας κατά τον 14^ο και 15^ο αιώνα.

Δυστυχώς οι πληροφορίες για το βίο του είναι πολύ λίγες. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στα μισά του 14^ου αιώνα. Το όνομά του Συμεών είναι προφανώς το μοναχικό του και δε γνωρίζουμε το κοσμικό του. Φαίνεται ότι καταγόταν από επιφανή οικογένεια και είχε την δυνατότητα να λάβει σοβαρή μόρφωση. Σπούδασε φιλοσοφία, αλλά περισσότερο τον κέρδισε η Θεολογία. Κατά την εφηβική του ηλικία είχε πάρει την απόφαση να ακολουθήσει το μοναχικό βίο. Έτσι εγκαταβίωσε σε κάποια μονή κοντά στη Βασιλεύουσα και συνδεόταν πνευματικά με τους αδελφούς Ξανθόπουλους. Λίγο μετά χειροτονήθηκε ιερομόναχος.

Ανάμεσα στα έτη 1410-1418 εκλέχτηκε αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Προφανώς σε αυτό συνετέλεσε η φήμη του ως άριστος Θεολόγος και πνευματικός άνδρας. Η χειροτονία του έγινε στην Κωνσταντινούπολη. Όμως η ενθρόνισή του άργησε αρκετά λόγω διαφόρων συγκυριακών προβλημάτων. Προφανώς η καθυστέρηση οφείλονταν και στην ταπεινότητά του, καθ’ ότι θεωρούσε τον εαυτό του αδύναμο να αναλάβει το αρχιερατικό βάρος του θρόνου της συμβασιλεύουσας πόλεως. Αυτό προκύπτει και από τη σχετική φρασεολογία του στα σωζόμενα έγγραφα, που είχε υπογράψει κατά την αρχιερατεία του.

Η αρχιερατική του διακονία στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρξε δυστυχώς ειρηνική, διότι συνέπεσε με την παρακμή και το τέλος της βυζαντινής αυτοκρατορίας και με την κατάκτηση της πόλεως, αρχικά από τους Βενετούς (1423-1430) και λίγο μετά το θάνατό του, από τους Οθωμανούς (1430-1912). Ποίμαινε έναν λαό, ο οποίος βίωνε το φάσμα της καταστροφής και του αφανισμού. Πα’ όλα αυτά, ο ίδιος στάθηκε αληθινός πατέρας και πιστός ποιμένας του λαού του, στηρίζοντάς τον με όλες του τις δυνάμεις. Ταυτόχρονα είχε να αντιμετωπίσει και τις λυσσαλέες επιθέσεις των αιρετικών παπικών, οι οποίοι επιδίωκαν την άλωση της Ορθοδόξου Ανατολής και την υποταγή της στον πάπα, με τη νόθευση της ορθοδόξου διδασκαλίας, με τα αιρετικά παπικά δόγματα, αφού είδαν ότι δεν μπορούσαν με τη βία (σταυροφορίες).

Ο άγιος Συμεών ήθελε την Εκκλησία ενωμένη, παρ’ όλες τις διαφωνίες των διαφόρων τοπικών Εκκλησιών για τον τρόπο προσεγγίσεως των δυτικών, από τους οποίους ανέμεναν τη σωτηρία από την οθωμανική απειλή. Έτσι ανάπτυξε στενές σχέσεις με την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως. Παράλληλα άρχισε ένα μεγάλο αγώνα για την αναδιοργάνωση της Εκκλησίας στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη Μακεδονία. Κάποιοι μελετητές χωρίζουν το μεγάλο ποιμαντικό έργο του σε τρία σημεία. Το πρώτο ήταν ο προφορικός και γραπτός λόγος του. Έγραφε νυχθημερόν θεολογικά έργα, πραγματείες και επιστολές, τις οποίες  απεύθυνε σε επισκόπους και κληρικούς της δικαιοδοσίας του, αλλά και πέραν των ορίων της επαρχίας του, όπως για παράδειγμα στην Κρήτη. Μέσω αυτών προσπαθούσε να στηρίξει τους ορθοδόξους από τον ανελέητο προσηλυτισμό, που ασκούσαν οι αιρετικοί εις βάρος τους. Να αποδείξει την ορθόδοξη διδασκαλία ως την μόνη αληθινή και σώζουσα πίστη και την Ορθοδοξία ως την μόνη αληθινή Εκκλησία του Χριστού. Το δεύτερο ήταν η άσκηση της φιλανθρωπίας προς τους φτωχούς και ενδεείς, οι οποίοι αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο, σε μια περίοδο απίστευτης αβεβαιότητας. Ο άγιος επίσκοπος οργάνωσε μια καταπληκτική φιλανθρωπική δραστηριότητα, σώζοντας χιλιάδες ανθρώπους από το φάσμα του θανάτου. Το τρίτο ήταν η μέριμνά του για την λειτουργική αναγέννηση της επισκοπικής του περιφέρειας. Κι’ αυτό διότι πίστευε πως η λειτουργική ζωή της Εκκλησίας είναι η βάση της ενότητας και της γνησιότητας του εκκλησιαστικού σώματος. Τα πάμπολλα ξενόφερτα και παρείσακτα στοιχεία στη λατρεία της Εκκλησίας, δημιουργούσαν πρόβλημα αυθεντικότητας στην Εκκλησία, διότι ήταν αντίθετα από το ορθόδοξο δόγμα. Κάθε απομάκρυνση από την γνήσια λειτουργική παράδοση, ήταν παράθυρο εξόδου από την αλήθεια της Εκκλησίας. Τα σωζόμενα έργα του είναι γεμάτα από την προσπάθειά του να καθαρθεί η Εκκλησία από τα μη παραδοσιακά λειτουργικά στοιχεία.

Η πτώση της Θεσσαλονίκης στους αλλόδοξους αιρετικούς παπικούς Βενετούς γέμισε με πικρία τον άγιο Συμεών, διότι ήταν προσηλωμένος. Παρ’ όλα αυτά όμως φαίνεται ότι θεωρούσε πιο ήπια την βενετική κατοχή από την οθωμανική, διότι οι μεν παπικοί ήταν αιρετικοί, οι δε Οθωμανοί αλλόθρησκοι, έχοντας ολωσδιόλου ασύμβατη θρησκευτική πίστη με τον Χριστιανισμό. Κάποιοι θεωρούν τον άγιο Συμεών, από τη στάση του αυτή, ως δήθεν φιλοπαπικό.

Αυτό όμως δεν ευσταθεί, διότι, από τα έργα του αποδεικνύεται από τη βαθειά προσήλωσή του στην Ορθοδοξία και τη σφοδρή αντίθεσή του προς τους αιρετικούς παπικούς. Αναδείχτηκε πιστός και άξιος συνεχιστής της Ησυχαστικής Θεολογίας του προκατόχου του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (1296-1360) και των άλλων ησυχαστών. Ο ησυχασμός ήταν το ορθόδοξο δόγμα, το οποίο πολεμήθηκε περισσότερο από τους παπικούς. Στο μεγάλο θεολογικό του έργο είναι καταφανής  ο σεβασμός του στα δόγματα της Εκκλησίας. Τα θεολογικά του σχόλια και υπομνήματα στα λειτουργικά κείμενα, είναι βαθύτατα διαποτισμένα από το γνήσιο πνεύμα των μεγάλων Πατέρων και τις αποφάσεις των Ιερών Συνόδων. Γι εκείνον η γνήσια παράδοση είναι εκείνη η οποία συμφωνεί με την αρχέγονη εκκλησιαστική παράδοση. 

Ο άγιος Συμεών κοιμήθηκε ξαφνικά το Σεπτέμβριο του 1429. Το περίεργο είναι πως, ενώ η θέση του στην Εκκλησία και στα θεολογικά γράμματα, υπήρξε πάντα σημαντική, εν τούτοις η αγιοκατάταξή του άργησε πολύ. Κατατάχτηκε στο Αγιολόγιο της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, μόλις το 1981 και η μνήμη του ορίστηκε να τιμάται στις 15 Σεπτεμβρίου.      

Πηγή: https://www.impantokratoros.gr

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είναι έτοιμη να ανακηρύξει την άμβλωση «ανθρώπινο δικαίωμα»

 

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είναι έτοιμη να ανακηρύξει την άμβλωση «ανθρώπινο δικαίωμα»

 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με την κυβέρνηση Biden εργάζονται εντατικά για αυτό. Δυστυχώς η Ελλάδα συμπορεύεται….

Center for Family and Human Rights

Από τον Stefano Gennarini, J.D.

18 Αυγούστου 2022

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, 19 Αυγούστου (C-Fam) Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με την κυβέρνηση Biden προσπαθούν να αναγκάσουν τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ να υιοθετήσει ένα ψήφισμα που θα ισχυρίζεται ότι η άμβλωση είναι ανθρώπινο δικαίωμα.

Οι αντιπρόσωποι των κρατών- μελών, βρίσκονται στην τελική φάση της διαπραγμάτευσης ενός ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης που χαρακτηρίζει την «πρόσβαση σε ασφαλείς αμβλώσεις» ως πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουν οι κυβερνήσεις για να «διασφαλίσουν την προώθηση και τη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των γυναικών και τη σεξουαλική και αναπαραγωγική τους υγεία».

Παρά τις επανειλημμένες αντιρρήσεις των χωρών που προστατεύουν τη ζωή των παιδιών στη μήτρα ή έχουν περιοριστικούς νόμους για τις αμβλώσεις, το ψήφισμα με την αμφιλεγόμενη νέα γλώσσα εξετάζεται ώστε να ψηφιστεί μέχρι το τέλος του μήνα.

Το ψήφισμα θα δίνει σαφή εντολή στις υπηρεσίες του ΟΗΕ να προωθήσουν την άμβλωση ως ανθρώπινο δικαίωμα. Η γλώσσα του ψηφίσματος για την «ασφαλή άμβλωση» έχει απορριφθεί σε πολλές διαπραγματεύσεις ανάλογων ψηφισμάτων ως τώρα κατά την τελευταία δεκαετία.

Η επιβολή της χρήσης αυτής της γλώσσας αποτελεί υψηλή προτεραιότητα για τις «προοδευτικές» δυτικές χώρες που υποστήριξαν το ψήφισμα από την αρχή. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η κυβέρνηση Biden. Ο Ιάπωνας διπλωμάτης που ηγήθηκε των διαπραγματεύσεων ήταν κατηγορηματικός ότι οι αντιπροσωπείες δεν μπορούσαν να διαγράψουν ή να προσθέσουν τίποτα στη γλώσσα για τις αμβλώσεις, διακόπτοντας με το τρόπο αυτό ουσιαστικά τις διαπραγματεύσεις. Παρά τις επανειλημμένες αντιρρήσεις καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, η γλώσσα παρέμεινε χωρίς αλλαγές στο προσχέδιο.

Δεκαπέντε χώρες προσπάθησαν να εμποδίσουν την κατάθεση του ψηφίσματος, χωρίς αποτέλεσμα. Επιπλέον στις αντιπροσωπείες των κρατών μελών δημιουργήθηκε σύγχυση από το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση φάνηκε να χειραγωγεί τις διαπραγματεύσεις. Τα κράτη μέλη της ΕΕ, που είναι από τους κύριους υποστηρικτές του ψηφίσματος, διαπραγματεύονταν επιθετικά. Αυτό δεν είναι το κανονικό πρωτόκολλο στις διαπραγματεύσεις της Γενικής Συνέλευσης. Κανονικά, οι κύριοι εισηγητές ενός ψηφίσματος δεν διαπραγματεύονται το ψήφισμα. Διευκολύνουν μόνο τις διαπραγματεύσεις.

Οι αντιπροσωπείες εναντιώθηκαν όχι μόνο στη γλώσσα του ψηφίσματος σχετικά με τις αμβλώσεις αλλά εξέφρασαν ανησυχίες και για την λοιπή ορολογία η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη πολιτικών που προωθούν την ομοφυλοφιλία και την διαφυλικότητα με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της σεξουαλικής βίας, της οποίας οι γυναίκες είναι τα κυρίως θύματα.

Η γλώσσα υπέρ της άμβλωση είναι πολύ κοντά στην καθιέρωση της άμβλωσης ως διεθνούς ανθρώπινου δικαιώματος, αλλά δεν καταφέρνει να γίνει μια τόσο ξεκάθαρη δήλωση επειδή περιλαμβάνει την προειδοποίηση «όπου τέτοιες υπηρεσίες επιτρέπονται από το νόμο».

Ο όρος «ασφαλής άμβλωση» δεν έχει γίνει ευρέως αποδεκτός από τα κράτη μέλη του ΟΗΕ. Και η γλώσσα που συνδέει την άμβλωση με τα ανθρώπινα δικαιώματα υπήρξε ακόμη πιο αμφιλεγόμενη στις διαπραγματεύσεις.

Η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν και η Σαουδική Αραβία πρότειναν μια τροπολογία για τη διαγραφή του όρου «ασφαλής έκτρωση» από ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τον Ιούνιο. Η τροπολογία υποστηρίχθηκε από περίπου τα μισά μέλη με δικαίωμα ψήφου του Συμβουλίου.

Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο όρος «ασφαλής άμβλωση» συμπεριλήφθηκε με αμφιλεγόμενο τρόπο μόνο σε ένα εξαμηνιαίο ψήφισμα για τη βία κατά των γυναικών που χρηματοδοτείται από τη Γαλλία και την Ολλανδία. Και οι δύο αυτές αντιπροσωπείες είναι ειλικρινείς υποστηρικτές του διεθνούς δικαιώματος στην άμβλωση.

Η προώθηση της πρόσβασης στην άμβλωση ως ανθρώπινο δικαίωμα θεωρείται ότι υπονομεύει τη συναίνεση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, όπως καθορίστηκε το 1994 στη Διεθνή Διάσκεψη για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη που πραγματοποιήθηκε στο Κάϊρο (International Conference on Population and Development). Σε αυτή τη διάσκεψη συμφωνήθηκε ότι η άμβλωση είναι θέμα που πρέπει να αποφασίζεται σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία χωρίς εξωτερική παρέμβαση. Και επιπλέον ότι κυβερνήσεις θα πρέπει να βοηθήσουν τις γυναίκες να αποφύγουν τις αμβλώσεις και να ληφθεί μέριμνα για την ευημερία της μητέρας και του παιδιού της πριν και μετά τη γέννηση.

Οι «προοδευτικές» Δυτικές χώρες προσπαθούν να δημιουργήσουν ρήγματα σε αυτές τις δεσμεύσεις της διάσκεψης του Καΐρου εδώ και τρεις δεκαετίες μέσω της δράσης των οργανισμών του ΟΗΕ.

Οι επιμέρους οργανισμοί του ΟΗΕ προωθούν σε τακτική βάση την έννοια της «ασφαλούς άμβλωσης» κάτω από τον όρο «αναπαραγωγική υγεία και δικαιώματα». Αυτό γίνεται ειδικότερα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Ταμείο Πληθυσμού του ΟΗΕ και την Υπηρεσία του ΟΗΕ για τις Γυναίκες (World Health Organization, the UN Population Fund, and the UN agency for Women). Αλλά οι οργανισμοί αυτοί το κάνουν σε μεγάλο βαθμό με δική τους πρωτοβουλία χωρίς εντολή της Γενικής Συνέλευσης.

 

Πηγή: c-fam.org

 πηγή: afistemenaziso.gr

http://makkavaios.blogspot.com

 

Τι σημαίνει η ακηδία που μας πιάνει κάποτε κατά τη διάρκεια της προσευχής ή άλλου θεαρέστου έργου;

Τι σημαίνει η ακηδία που μας πιάνει κάποτε κατά τη διάρκεια της προσευχής ή άλλου θεαρέστου έργου; Σημαίνει ότι η χάρις του Κυρίου μας αφήνει.

Και ο Κύριος το κάνει αυτό όχι γιατί έπαυσε να μας αγαπά, αλλά ακριβώς για το αντίθετο: θέλει να δείξουμε στα πράγματα τη δική μας καλή προαίρεσι. Άλλοτε, η θεία χάρις μας υποβαστάζει όπως η μητέρα το μικρό παιδί της, «Επί χειρών αίρει ημάς» (ψαλμ. 12). Τότε, μας είναι διπλά εύκολο να ασκούμε την αρετή. Άλλοτε όμως μας αφήνει να βγούμε μόνοι από την ακηδία και με τα έργα μας να αξιωθούμε αυτή τη χάρι. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ας λέμε με υπομονή για τον Κύριο: «Ο Κύριος έδωκε (δηλαδή τη χάρι του), ο Κύριος αφείλατο· είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον» (Ιώβ α’ 21).

Οι άλλοι σε μισούν, σε αδικούν; Μην αγανακτείς και μη γογγύζεις. Λέγε στον Θεό Πατέρα: «Γενηθήτω το θέλημά σου». Θυμήσου ακόμη τι είπε ο Χριστός: οτι δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον κύριό του και ότι αν ο κόσμος σας μισή, εμένα μίσησε πριν από σας (Ιω. ιγ’ 16, ιε’ 18). Αν ο κόσμος μίσησε Εκείνον, τον Δίκαιο και Ελεήμονα Κύριο, τι το περίεργο που μισεί και σένα, τον αμαρτωλό και μηδαμινό άνθρωπο;

(Η εν Χριστώ ζωή μου – Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 260)

πηγή: sostis.gr