Εορτολόγιο

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

ΠΟΣΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ;


ΠΟΣΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ;

1Ένα κοριτσάκι, πήρε τον κουμπαρά του κι άδειασε το περιεχόμενο. Μέτρησε τρεις φορές τα κέρματα, του για να μην κάνει κανένα λάθος. Ήταν ένα δολάριο και 11 σέντς. Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς.

Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του.

- Τι θέλεις; την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος. Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω;

Τότε η μικρή του είπε:

- Θέλω να σου μιλήσω για τον αδελφό μου, που είναι πολύ άρρωστος, και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα!

- Συγγνώμη, της απάντησε αυτός, αλλά δεν πουλάμε θαύματα.

- Ξέρετε, είπε το κοριτσάκι, ο αδελφός μου έχει κάτι στο κεφάλι του, που μεγαλώνει, κι ο μπαμπάς μου λέει, ότι μόνο ένα θαύμα θα μας σώσει. Λοιπόν, ποσό κάνει ένα θαύμα για να το αγοράσω. Έχω χρήματα …; .

Ο αδελφός του φαρμακοποιού, που παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την συζήτηση, ρώτησε την μικρή τι είδους θαύμα χρειαζόταν ο αδελφός της.

- Δεν ξέρω. του απάντησε με μάτια βουρκωμένα. Εκείνο που ξέρω είναι, ότι χρειάζεται εγχείρηση και ο μπαμπάς δεν έχει τα χρήματα. Γι’ αυτό, θέλω να πληρώσω εγώ, με τα δικά μου χρήματα.

Στην ερώτηση του καλοντυμένου κυρίου, πόσα λεπτά έχει. Η μικρή του απάντησε «Ένα δολάριο και 11 σέντς, κι αν χρειασθούν και άλλα θα τα βρω».

- Τι σύμπτωση, χαμογέλασε ο καλοντυμένος κύριος. Είναι το ακριβές αντίτιμο για ένα θαύμα, για ένα μικρό αδελφό: Ένα δολάριο και 11 σεντς!

Πήρε τα λεπτά, έπιασε την μικρή απ’ το χεράκι, και της είπε: «Πάμε μαζί στο σπίτι σου για να δω τον αδελφό σου και τους γονείς σου και να κάνουμε το θαύμα»…

Ο καλοντυμένος κύριος ήταν ο Κάρτον Άρσμποργκ. ο γνωστός νευροχειρουργός.

Η εγχείρηση έγινε με επιτυχία και ο μικρός αδελφός επέστρεψε στο σπίτι του υγιής.

- Η εγχείρηση ήταν ένα αληθινό θαύμα, ψιθύρισε η μαμά. Απορώ πόσο θα κόστισε.

Η μικρούλα χαμογέλασε. Ήξερε ακριβώς πόσο κοστίζει ένα θαύμα: ένα δολάριο και 11 σέντς, συν την πίστη ενός μικρού παιδιού…».
     dkaravasilis.gr

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Η Αγία Άννα ή Αδελφός Ευφημιανός


Η Αγία Άννα ή Αδελφός Ευφημιανός


Η Αγία Άννα ή Αδελφός Ευφημιανός
Η ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ Ή ΑΔΕΛΦΟΣ ΕΥΦΗΜΙΑΝΟΣ
Η αγία Άννα είχε γεννηθή στην Κωνσταντινούπολι, στη συνοικία των Βλαχερνών, κατά την βασιλεία του Κωνσταντίνου Κοπρωνύμου.
Όταν νέα ακόμη έχασε τους γονείς της, η γιαγιά της βιάσθηκε να την παντρέψη. Αλλά ο εκ πατρός θείος της δεν ικανοποιήθηκε από αυτό. Ήταν ένας ερημίτης του Ολύμπου, ο οποίος είχε γνωρίσει τη φυλακή και τα βασανιστήρια για την πίστι και τον οποίον ο διωγμός κρατούσε μακρυά ακόμη από την μοναξιά του.
Γιατί, της λέει, εδέσατε με την τύχη ενός ανθρώπου ένα κορίτσι που επιθυμούσε μέσα από τους αγώνες της ασκητικής ζωής να δεθή στην υπηρεσία του Θεού;
Μετά από αυτή την επίπληξι ευλόγησε την Άννα και εξαφανίσθηκε. Δυο χρόνια αργότερα ο εικονομάχος αυτοκράτωρ Λέων ο Δ’ πέθανε (780) και ο ερημίτης, ελευθερωμένος, ήρχετο να ιδή την ανηψιά του προτού επιστρέψη στο όρος του.
-– Κόρη μου, της λέει, ας είναι η ψυχή σου δυνατή και αρρενωπή, διότι πολλές είναι οι θλίψεις των δικαίων. Γνώριζε ότι πριν γεννηθή το παιδί που φέρεις στην κοιλιά σου θα θάψης τον σύζυγό σου.
Πραγματικά, τον έκτον μήνα ο σύζυγός της πέθανε. Η Άννα έκλαψε, θρήνησε, στέγνωσε από λύπη. Όταν αποθήλασε το βρέφος της, το εμπιστεύθηκε σε έναν από τους θείους της για να μπορέση από τότε να παραδοθή στα γυμνάσματα της ασκητικής ζωής.
Αυτή τη στιγμή παρουσιάσθηκε πάλι ο ερημίτης και της είπε: Νάσαι δυνατή εν Κυρίω. Δείξε μου το παιδί σου. – Το εμπιστεύθηκα στον αδελφό του, απήντησε· εφύλαξα κοντά μου μόνον το μεγαλύτερο.
Έπειτα από λίγο, του παρουσίασε και τα δύο και του λέγει κλαίοντας: – Άγιε Πάτερ, προσευχηθήτε γι’ αυτά.
– Δεν έχουν ανάγκη προσευχών, απήντησε ο γέρων.
– Δυστυχής αμαρτωλή που είμαι! Ποιο νέο κακό πρόκειται να μου αναγγείλετε ακόμη;
– Δεν σου είπα ότι οι θλίψεις του δικαίου είναι πολλές; Πιστεύεις ότι μπορείς να αξίζης το όνομα του δικαίου δίχως να υποφέρεις; Δεν θα είμαστε ευάρεστοι στο Θεό παρά αποδεχόμενοι γι’ Αυτόν όλους τους πόνους, όλες τις στερήσεις.
– Όχι, όχι, όχι τα παιδιά μου! Θα ήθελε ο Θεός να μου πάρη τα παιδιά μου;
– Εσύ το είπες. Έπειτα από λίγο καιρό θα τα πάρη και τα δυο.
Η Άννα, με μια υπέρτατη προσπάθεια, πνίγει τα δάκρυά της και προσφέρει μεγαλόψυχα στο Θεό τη θυσία που της ζητείται. Έπειτα αρχίζει να μοιράζη στους φτωχούς ό,τι είχε.
Όταν πέθαναν τα παιδιά της, τα έκλαψε αρκετόν καιρό και αποτελείωσε να μοιράζη τα αγαθά της. Κατόπιν πέρασε την Προποντίδα και κατευθύνθηκε προς τον Όλυμπο, έχοντας κάτω από τα συνήθη φορέματά της ένα ανδρικό ένδυμα. Έπειτα από λίγο συνήντησε ένα μοναχό ο οποίος δέχθηκε να της κόψη τα μαλλιά, σύμφωνα με το τυπικό του μοναχισμού που υποδηλώνει την παραίτησι από τον κόσμο. Πέταξε τα φορέματά της τα γυναικεία και χτύπησε την πόρτα του πρώτου μοναστηριού, το οποίο παρουσιάσθηκε στα μάτια της.
Όταν παρουσιάσθηκε μπρος στον ηγούμενο, σύμφωνα με τη συνήθεια έπεσε στα πόδια του για να δεχθή την ευλογία του. Αυτός την σήκωσε και νομίζοντάς την για ευνούχο της λέγει: Αδελφέ μου, ποια αιτία σε οδηγεί εδώ σ’ εμάς και ποιο είναι το όνομά σου;
– Η αιτία του ερχομού μου είναι το πλήθος των αμαρτιών μου. έρχομαι εδώ με την ελπίδα, αφού γίνω δεκτός, να ζήσω μεταξύ σας, το υπόλοιπο της ζωής μου, μέσα στην περισυλλογή και την προσευχή, για να εύρω έλεος την ημέρα της κρίσεως εμπρός στο Θεό. Ονομάζομαι Ευφημιανός.
Ο Ηγούμενος την δέχθηκε μεταξύ των δοκίμων του. Ο νέος καλόγερος έκαμε θαυμαστές προόδους στην ευσέβεια. Λόγω της υπακοής του, της επιμέλειας στην προσευχή και ιδίως λόγω της βαθύτατης ταπεινότητός του, έγινε ένα τέλειο παράδειγμα για τους αδελφούς. Ο Θεός τον προίκισε με το δώρο των θαυμάτων. Έβλεπε κανείς τότε να προστρέχουν πλήθος προσώπων στο μοναστήρι των Λευκάδων, για να εκλιπαρήσουν θεραπείες σωματικές ή πνευματικές χάρες. Πολλοί νέοι έκπληκτοι από τη θέα των αρετών του και συγκινημένοι από τις σοφές συμβουλές του, αρνούνταν τον κόσμο και ζητούσαν να γίνουν δεκτοί στο μοναστήρι. Η συρροή υπήρξε τόσο μεγάλη, ώστε σε λίγον καιρό δεν υπήρχε εκεί πλέον θέσις.

Ίδρυσις του μοναστηριού των Αβραμιτών

Τότε ο ηγούμενος απηύθυνε στον πατριάρχη Άγιο Ταράσιο μια λεπτομερή έκθεσι για τα θαύματα τα οποία ο Θεός επιτελούσε στους Λευκάδες με τη μεσολάβησι του αδελφού Ευφημιανού, και για την ανάγκη που βρίσκονταν να αρνούνται πολλούς υποψηφίους ελλείψει θέσεως.
Ο άγιος Ταράσιος απήντησε με τη δωρεά μιας μεγάλης εκτάσεως που ήταν γεμάτη ερείπια και χαλίκια, κοντά στην Προύσα. Η ηγούμενος διεμόρφωσε το άγριο αυτό μέρος και έκτισε εκεί το απέραντο μοναστήρι των Αβραμιτών, όπου αργότερα τόσες προσωπικότητες, κουρασμένες από αξιώματα και τιμές, αηδιασμένες από τις ραδιουργίες της αυλής και από σκοτούρες της πολιτικής, θα έλθουν να βρουν τη γαλήνη και την ευτυχία, αφιερώνοντας στο Θεό, προφυλαγμένοι από την διαφθορά του κόσμου, τις υπόλοιπες ημέρες τους σε ένα άσυλο ευλάβειας και ειρήνης.
Όταν οργανώθηκε το καινούριο μοναστήρι, ο αδελφός Ευφημιανός στάλθηκε εκεί για να προσελκύση νέους ζηλωτάς. Η αποστολή του ήταν ίσως να γεμίση τα δύο αυτά μοναστήρια από άγιες και γενναίες ψυχές. Όταν εκπληρώθηκε αυτή η αποστολή, ο Θεός του έστειλε φοβερές δοκιμασίες.

Οι μεγάλες δοκιμασίες

Ένας μοναχός με χλιαρή πίστι τον μίσησε από φθόνο. Του άρεσε να τον υβρίζη σε κάθε στιγμή με χονδροειδή αστεία για τη δήθεν ιδιότητα του ευνούχου.
Η αγία Άννα, προσεκτική πάντα να κάνη το καλό, τον άφινε να λέη και υπέμενε όλα με μια αμετάβλητη υπομονή.
Αλλά ο ψευτοκαλόγερος, έχοντας μάθει ότι μία γυναίκα της πρωτευούσης είχε εξαφανισθή, αφού είχε μοιράσει τα πλούτη της στους πτωχούς, άρχισε να υπαινίσσεται πονηρά ότι ο ευνούχος Ευφημιανός θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η γυναίκα αυτή. Έπειτα αφίνοντας τα αστεία άρχισε να διαδίδη το συμβάν σαν ένα γεγονός, πολύ πιθανό, αν μη βέβαιο.
Εξοικειώθηκε τόσο καλά με την ιδέα αυτή, ώστε κατέληξε να την πιστέψη ο ίδιος και αποφάσισε να βεβαιωθή γι’ αυτό. Σκέφθηκε ότι κάνοντάς την να κυλίση σε ένα γκρεμό ή σε μία χαράδρα θα κατόρθωνε λόγω της αναποφεύκτου ακαταστασίας των φορεμάτων να εισδύση στο μυστήριο.
Εξετέλεσε το σχέδιό του, αλλά δεν μπόρεσε να δη τίποτα, γιατί αιφνιδίως έπεσε αυτός στη γη κατά το ήμισυ παράλυτος. Σηκώθηκε πάλι όπως μπόρεσε και μη τολμώντας να ξαναμπή στο μοναστήρι έπειτα από το ωραίο αυτό κατόρθωμα, πήγε με κόπο στη χώρα του, όπου συνελήφθη και καταδικάστηκε σε απαγχονισμό για απόπειρα φόνου.
Η αγία Άννα έκρινε φρόνιμο, για να αφήση στο χρόνο να ησυχάση τα πνεύματα και να αποφύγη ένα σκάνδαλο, οπωσδήποτε δυνατό, να εγκαταλείψη το μοναστήρι. Επέτυχε εύκολα από τον ηγούμενο την άδεια να αποσυρθή για μερικά χρόνια στην μοναξιά. Συντροφευμένη από τους αδελφούς Ευστάθιο και Νεόφυτο εισέδυσε στο όρος και έφθασε στα ύψη. Αφού συνάντησε ένα ευχάριστο μέρος, όπου υπήρχε μία πηγή, μία εκκλησία και ένας μικρός κήπος, εγκατέστησε εκεί την κατοικία της.
Μοναχοί της Κωνσταντινουπόλεως την προσκάλεσαν κοντά τους. Αυτή υπήρξε ευτυχής που πήρε αυτή την ευκαιρία για να απαλλαγή από μία κατάστασι, η οποία παρέμενε λεπτή. Έφθασε λοιπόν στις ακτές του Βοσπόρου και υπήρξε, για το Μοναστήρι που είχε το πλεονέκτημα να την κατέχη, ένα όργανο της χάριτος σε όλη την υπόλοιπη ζωή της.
Μετά από το θάνατό της το μυστικό του φύλου της έγινε γνωστό.
πηγή: www.impantokratoros.gr

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

“Έχασες τον Παράδεισο, γιατί σπαταλούσες τον καιρό σου με τους νεκροζώντανους”



“Έχασες τον Παράδεισο, γιατί σπαταλούσες τον καιρό σου με τους νεκροζώντανους”


Μια χριστιανή κοπέλα από την Αθήνα, πριν μερικά χρόνια , βρέθηκε μπροστά σ’ ένα δίλημμα. Μίσησε ο κακός την σωφροσύνη της και της έβαλε σκέψεις ότι θα ‘πρεπε να παρεκκλίνει έστω και λίγο από τον δρόμο του Θεού για να επιτύχει την αποκατάστασή της. Πάλευε λοιπόν η συνείδησή της με την ολιγοπιστία της. Τότε την λυπήθηκε ο φιλανθρωπότατος Χριστός μας και την στερέωσε στην αρετή μ’ ένα όνειρο συγκλονιστικά διδακτικό. Ένα όνειρο μέσα από το οποίο πέρασε ένα μήνυμα του Θεού, μια σοβαρή προειδοποίηση όχι μόνο για εκείνην αλλά και για όλους. Το διηγήθηκε στον σεβαστό Πνευματικό της και σε πνευματικές αδελφές της, για να τις ωφελήσει. Είπε τα εξής:
«Είδα ότι βρισκόμουν σ’ έναν υπόγειο χώρο , σαν αυτούς που είναι κάτω από την Ομόνοια, όπου περνούν τα τραίνα, αλλά υπήρχε ημίφως. Μέσα σ’ αυτόν τον χώρο εκινούντο δύο κατηγορίες ανθρώπων. Οι μεν περπατούσαν, αλλά ήταν ανέκφραστοι , με απλανές βλέμμα , χωρίς να έχουν αίσθηση χώρου και χρόνου. Ήταν σαν κινούμενοι νεκροί, νεκροζώντανοι. Οι δε ήταν φυσιολογικοί, ζωντανοί άνθρωποι σαν κι εμένα, και είχαμε συγκεντρωθεί όλοι μαζί σ’ ένα μέρος. Τότε ανάμεσά μας παρουσιάστηκε ένας Φωτόμορφος άνδρας με θεία όψι και μας είπε δείχνοντάς μας με το χέρι του μια διέξοδο, που έμοιαζε με πύλη, έξω από την οποία φαινόταν να υπάρχει άπλετο φως.
- Προσέξτε! Για να βγήτε απ’ αυτό το μισοσκόταδο προς το φως, πρέπει, όταν ακούσετε μια καμπάνα που θα χτυπήσει, να τρέξετε να προλάβετε να βγείτε έξω από εκείνη την πύλη, διότι αν δεν προλάβετε, θα μείνετε για πάντα εδώ μέσα!
Εγώ άρχισα να αγωνιώ αν θα άκουγα την καμπάνα. Για μια στιγμή ίσα που την άκουσα απόμακρα...
Άρχισα να τρέχω προς την πύλη, αλλά άλλοι είχαν τρέξει πρωτύτερα και έβγαιναν προς το φως. Όταν πλησίασα κι εγώ, ίσα που πρόλαβα κι έβγαλα το σώμα μου και η πόρτα άρχισε να κλείνει! Άρχισα και φώναζα σε βοήθεια τον Θεό μ’ όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Τότε παρουσιάστηκε ο Θείος αυτός άνδρας και με τράβηξε προς το φως, ενώ η πόρτα έκλεινε σαν αυτόματη, αγγίζοντας τα πόδια μου.
Ίσα που μπόρεσα να γλυτώσω! Τότε όμως, όλοι που βγήκαμε προς το φως, αντικρύσαμε ένα τραγικό θέαμα. Ενώ οι νεκροζώντανοι περιφέρονταν ακόμα στο μισοσκόταδο, χωρίς να έχουν πάρει είδηση τίποτε από όλα αυτά που συνέβησαν γύρω τους, μέσα από τα κάγκελα της κλειστής πύλης, έκλαιγε και χτυπιόταν μια παρθένος κοπέλλα με μακρυά μαλλιά , που φορούσε λευκά. Έκλαιγε γιατί δεν πρόλαβε να βγει. Φώναζε κοιτώντας τον Θείο αυτόν άνδρα, που φαίνεται πως ήταν ο Σωτήρας Χριστός , κι έλεγε:
- Γιατί, γιατί Θεέ μου, εγώ δεν βγήκα προς το φως; Γιατί δεν πρόφτασα; Δεν είμαι κακή, είμαι αγνή. Γιατί;…
Και τότε Εκείνος της είπε:
- Ναι, είσαι αγνή. Αλλά την ζωή σου την πέρασες απορροφημένη με τους νεκροζώντανους. Γι’ αυτό δεν άκουσες την καμπάνα να βγεις προς το “φως”!
Τόσο πολύ συγκλόνισε αυτό το μήνυμα του Θεού την κοπέλλα, ώστε συνέχισε την ζωή της θεοσέβειας και της αρετής με μεγαλύτερη συνέπεια. Σε λίγο ο Θεός την αξίωσε να αποκτήσει μια ευλογημένη οικογένεια.
Το θέμα όμως είναι γενικό. Ας αναλογιστεί ο καθένας πόσο χρόνο χάνει με τις ματαιοδοξίες του κόσμου τούτου και τους “νεκροζώντανους” της κοινωνίας (δηλαδή τους ανθρώπους που είναι προσκολλημένοι στην ύλη και την αμαρτία ) , ώστε να φεύγει ο πολύτιμος χρόνος της ζωής, που μας δόθηκε από τον Θεό για μετάνοια και καλλιέργεια της ψυχής μας, με αδιαφορία και χλιαρότητα. Άλλωστε , έχει πει ο Κύριος μέσα στην Αγία Γραφή “…τι χλιαρς ε, κα οτε ζεστς οτε ψυχρός, μέλλω σε μέσαι κ το στόματός μου”. (Αποκ. Γ΄, 16 )


Από το βιβλίο: «Μηνύματα από τον Ουρανό»
Έκδοσις Ι. Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας

Δωρίδα 2005

Νώτη Γεωργία
πηγή: www.talantoblog.blospot.gr

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Το Βυζαντινό Κόμμα του Λιβάνου – Αποκλειστική Συνέντευξη του Rodrigue Khoury στο Olympia.gr !


Το Βυζαντινό Κόμμα του Λιβάνου – Αποκλειστική Συνέντευξη του Rodrigue Khoury στο Olympia.gr !

Αναρτήθηκε από τον/την macedoniahub 

byzantine_party_of_lebanonΤο Levant Party (Ελληνικά: Κόμμα της Εγγύς Ανατολής, Αράβικα: Mashreq Party) ξεκίνησε την δημιουργία του ως ένα γκρουπ νέων ανθρώπων με όραμα ένα καλύτερο αύριο. Μόλις το 2012 αναγνωρίστηκε από την Κυβέρνηση του Λιβάνου και πλέον είναι και επίσημα καταχωρημένο κόμμα. Στο Λίβανο δια του συντάγματος οι Ελληνορθόδοξοι δικαιούνται 14 θέσεις στη Βουλή. Μέχρι σήμερα αυτές οι θέσεις καλύπτονταν από Ελληνορθόδοξους μέσω διαφόρων κομμάτων που συνήθως δεν αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα της Ελληνορθόδοξης κοινότητας. Αυτό γέννησε και την ανάγκη για ένα τέτοιο κόμμα. Ολες οι πληθυσμιακές ομάδες που αποτελούν το Λίβανο έχουν δικό τους κόμμα, όπως ακόμα και δικό τους τηλεοπτικό δίκτυο. Τώρα πολλοί πολιτικοί και άλλοι Ελληνορθόδοξοι δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για να ενταχθούν στο νέο κόμμα από όλες τις μεριές της χώρας. Εντύπωση προκαλεί ή ευρεία αποδοχή όλων των κομμάτων, πραγματοποιώντας συναντήσεις, όπως το ίδιο ισχύει και με τους πρέσβεις διαφόρων χωρών.

rodrigue_khouryΜάλιστα ένας από τους κορυφαίους δημοσιογράφους του Λιβάνου από την εφημερίδα Αl-Αkhbar έγραψε ότι αυτό είναι το μοναδικό Ορθόδοξο Κόμμα που η Ρωσία μπορεί να βασίζεται στη Μέση Ανατολή. Αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνετε και απο την επίσκεψη στο Λίβανο του Ρώσου υφυπουργού Εξωτερικών Μιχαήλ Μπογκντάνοφ απεσταλμένου του Πούτιν για παράδοση επιστολής υποστήριξης προς τον Πρόεδρο του Λιβάνου από τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν, όπου συναντήθηκε επίσης και με τον Rodrigue Khoury του Βυζαντινού Κόμματος Εγγύς Ανατολή. Το κόμμα έχει δικαίωμα να λάβει μέρος στις επόμενες εκλογές εφόσον το επιθυμεί και που πιθανότατα αν έχει καταφέρει να προετοιμαστεί μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, θα λάβει μέρος. Η δημοτικότητα ανεβαίνει συνέχεια με τον κόσμο να αγκαλιάζει αυτή την προσπάθεια, όπως επίσης την ίδια στάση έχουν και τα τηλεοπτικά κανάλια του Λιβάνου.

Για να περάσουμε λοιπόν στο θέμα και να δούμε τι είπε στο Olympia ο ίδιος ο αρχηγός του πρώτου Βυζαντινού και Ορθόδοξου κόμματος στη Μέση Ανατολή.

Olympia :
Τί σημαίνει Ορθοδοξία για έναν Λιβανέζο Ρωμιό;
Rodrigue Khoury :
Η Ορθοδοξία είναι για εμάς “η ταυτότητά”, “τρόπος ζωής”,  “ο δρόμος της σωτηρίας”, “η αλήθεια”. Είναι επίσης “κοινότητα” με την δική της συλλογική μνήμη, ενδιαφέροντα και αγίους, έναν οικουμενικό πολιτισμό με βάση το Χριστιανισμό και την Βυζαντινή κληρονομιά.
Olympia :
Τι σημαίνει Πόλη, για έναν Λιβανέζο Ρωμιό;
Rodrigue Khoury :
Η Κωνσταντινούπολη ήταν το κέντρο του πολιτισμού μας για πολλούς αιώνες. Κρατήσαμε τη μνήμη αυτής της Ιερής Πόλης στην συλλογική μας μνήμη, μεταδίδοντάς την από παππούδες σε γιούς. Ακόμα θυμάμαι πως ο παππούς μου, από τα Κούρα του Βόρειου Λιβάνου, μια μέρα μου είπε να μην παρακολουθώ την Τούρκικη τηλεόραση. Τον ρώτησα γιατί; Και μου αποκρίθηκε “όταν θα την αφήσουν, όταν θα απελευθερώθει η Κωνσταντινούπολη θα δούμε”. Τότε τον ρώτησα, τι είναι η Κωνσταντινούπολη, και μου δίδαξε γι΄αυτήν, με δάκρυα στα μάτια… “η Πόλη μας”.
Για έναν Λιβανέζο Ρωμιό η Κωνστνατινούπολη ήταν η πρωτεύουσσα της “Αυτοκρατορίας” και ο πολιτισμός του. Πολλοί Ρωμιοί της Ανατολής συνέβαλαν σε αυτό που ήταν η Κωνσταντινούπολη. Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ένα Βυζαντινό πολιτισμό χωρίς τον Άγιο Χρυσόστομο που καταγόταν από την Αντιόχεια, ή τον Ιωάννη το Δαμασκινό που καταγόταν από τη Δαμασκό, ή χωρίς τον Άγιο Γεώργιο που έμενε στη Βυρητό, ή χωρίς το Ρωμανό το Μελοδό από την Έμεσα (Χομς), χωρίς την Αγία Βαρβάρα από την Ἡλιούπολη της Φοινίκης (Μπάαλμπεκ Λιβάνου), ή χωρίς τον Καλλίνικο που εφηύρε το “υγρό πυρ” και γεννήθηκε από Ελληνο-Ορθόδοξους πρόσφυγες (πρόσφυγες λόγο της αράβικης εισβολής στην Βυζαντινή Ανατολή το 634 μ.Χ,) από την Ἡλιούπολη της Φοινίκης (Μπάαλμπεκ Λιβάνου).
Πιστεύουμε ότι η Κωνσταντινούπολη, για αιώνες ήταν η Πόλη των αρχών μας, και εκεί που εξελίχθηκε η ταυτότητά μας.
Και μέχρι σήμερα θεωρούμε το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης ως το Οικουμενικό σύμβολο της Ορθοδοξίας του κόσμου, μια διεθνής αρχή, όχι μόνο για τους τούρκους, αλλά για όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς όλου του κόσμου. Και πιστεύουμε ότι η “Πόλη” μας μια μέρα θα απελευθερωθεί (όπως διαβάζουμε και στις προφητείες του Κοσμά του Αιτωλού, του Γέροντα Παΐσιος και Ιωσήφ του Βατοπαιδινού).
rodrigue_khoury_byzantine_levant
Olympia :
Πιστεύετε ότι δίχως την Ορθοδοξία, θα συντηρούνταν η ιστορική μνήμη των Λιβανέζων Ρωμιών;
Rodrigue Khoury :
Μα φυσικά όχι. Επειδή η Ορθοδοξία είναι η βάση του Βυζαντινού πολιτισμού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία βοήθησε ώστε να μπορέσει να συντηρηθεί αυτή η ταυτότητα μέχρι σήμερα. Χάρη της Ορθοδοξίας μπορούμε να δούμε μέχρι σήμερα ζωντανή την Βυζαντινή Κληρονομιά στο Λίβανο, Συρία, Παλαιστίνη, Ιορδανία, Κύπρο, Ελλάδα κλπ.
Olympia :
Τι αντιπροσωπεύει το Ορθόδοξο Κόμμα της Εγγύς Ανατολής;
Rodrigue Khoury :
Το κόμμα της Εγγύς Ανατολής – Levant Party αντιπροσωπεύει κυρίως 2 πράγματα:
1. Διατήρηση της ιστορικής μας ταυτότητας (Βυζαντινή με την Ελληνική γλώσσα)
2. Ένα καλύτερο μέλλον βασισμένο στη γνώση μας για την αληθινή μας ταυτότητα, με επιμονή στη Διεθνή Βυζαντινή Κληρονομιά και αδελφότητα των Ορθόδοξων λαών.
Θέλουμε τα δικαιώματά μας στις χώρες μας. Είμαστε εδώ πριν από τους άραβες, και πριν από του μουσουλμάνους και γι΄αυτό θέλουμε να έχουμε τα δικαιώματά μας, να μπορούμε να διαλέγουμε τους εκπροσώπους μας. Θέλουμε στη Συρία, Ιορδανία, Παλαιστίνη.. να εκπροσωπούμαστε στο κοινοβούλια με βάση “αναλογίας” που θα ορίζεται στο σύνταγμα.
Olympia :
Μιά φωτεινή ματιά του Λιβάνου και της Μέσης Ανατολής του μέλλοντος;
Rodrigue Khoury :
Η κατάσταση δεν είναι καλή στην Μέση Ανατολή, η “Αραβική Άνοιξη” τίνει να γίνει “Αράβικος Χειμώνας” με πολλούς σαλαφιστές να μάχονται στις διάφορες επαναστάσεις και ειδικότερα στη Συρία. Δεν πιστεύουν στο δικαίωμά μας να υπάρχει ισότητα μέσα σε στο κράτος, επειδή αυτοί θεωρούν ότι μόνο το ισλάμ είναι η μοναδική θρησκεία μέσα στο κράτος και οι Χριστιανοί είναι “dhimmis” και πρέπει να πληρώνουν φόρους με την ονομασία “djizia”. Τέτοιες πρακτικές είναι ακόμα ζωντανές στα μέρη υπό ισλαμική κυβέρνηση, ακόμα πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι δεν έχουμε ούτε το δικαίωμα να υπάρχουμε.
Ο πόλεμος στην Συρία δεν θα μπορέσει να λυθεί έτσι, αλλά θα πρέπει να λυθεί μόνο με το διάλογο και σε αυτό το διάλογο πρέπει να είναι όλοι οι εκπρόσωποι των διαφόρων κοινοτήτων της Συρίας για να παραθέσουνε τις απόψεις τους και να προστατέψουν τα συμφέροντα και δικαιωματά τους σε ένα νέο σύστημα. Γι’αυτό και πιστεύουμε ότι η Ελληνορθόδοξη Ανατολική Κοινότητα πρέπει να οργανωθεί σε πολιτικό κόμμα, γιατί μέχρι τώρα άλλες κοινότητες μας χρησημοποιούν για τα δικα τους συμφέροντα.
Olympia :
Από τις μελέτες σας στην Βυζαντινή Ιστορία τί ήταν αυτό που σας συνάρπασε περισσότερο;
Rodrigue Khoury :
Όλα.
Οι Χριστιανικες Αρχες, και διεθνή άποψη αυτού, είναι η ταυτότητα βασισμένη στην ψυχή και όχι σε κάποια συγκεκριμένη καταγωγή. Ο Ελληνισμός είναι σ Χριστιανική φύση και πρόσωπο.
byzantine_party_of_lebanon
Olympia :
Θεωρείτε ότι η σημερινή πολιτικοοικονομική κρίση της Ελλάδος, οφείλεται και στο ότι οι Έλληνες απώλεσαν τα πάτρια ρωμέηκα ήθη του κοινοτισμού και της αλληλεγγύης και ασπάστηκαν τα ατομικιστικά και οικονομικιστικά ήθη της Δύσεως;
Rodrigue Khoury :
Συμφωνώ απόλυτα. Η ατομιστική θεωρία θα καταστρέψει την κοινωνία και ιδιαίτερα όταν θεωρεί ότι είναι το κέντρο της πολιτική δουλειάς. Θα ήταν επικοδομητικό αν τοποθετούνταν κάτι άλλο ως κέντρο της δουλειάς. Αυτός ο δεύτερος τρόπος σκέψεις είναι βασισμένος στις Βυζαντινές Ορθόδοξες ρίζες.
Η Ελλάδα πρέπει να κοιτάξει στης παλιές Ανατολικές (Βυζάντιο) ρίζες της, γιατί δεν είναι μόνο κομμάτι της Ευρώπης, αλλά και της Ασίας επίσης. Ήταν η καρδιά της Ανατολικής Ρωμαικης Αυτοκρατορίας και όχι της Δυτικής. Η Ελλάδα ήταν το Βυζάντιο (Βασιλεία Ρωμιών, Empire of Rum). Με τον δικέφαλο αετό, το ένα κεφαλί να κοιτάζει προς τη δύση και το άλλο προς την Ανατολή. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο Δυτική Χώρα όπως προσπαθούν να την παρουσιάσον. Ως μέλος της Ε.Ε., η Ελλάδα δεν έχει κανένα ρόλο μέσα σε αυτή χωρίς να διευρίνει και την Ανατολική όψη, ρίζες και ψυχή της. Αυτές οι Ανατολικές ρίζες είναι η ψυχή της Ελλάδας. Δεν είναι έθνος χωρίς ιστορία και ψυχή.
Olympia :
Τι χρειάζονται οι εκεί Ρωμιοί από τους εν Ελλάδι αδερφούς τους;
Rodrigue Khoury :
Πρώτα απ΄όλα την αγάπη τους. Έχουμε κοινή συλλογική μνήμη, κοινή εκκλησία, μια γλώσσα (την Ελληνική), μία λειτουργία και κοινό πολιτισμο. Θέλουμε να μας βοηθήσουν να συντηρήσουμε την Βυζαντινή μας ταυτότητα στην Ανατολή, και την Ελληνική μας γλώσσα. Να πείσουν την Ευρώπη και τις υπόλοιπες δυτικές χώρες για τα δικαιώματά μας και την εκπροσώπησή μας στα νέα Αράβικα συστήματα και καθεστώτα, με βάση αναλογίας που θα διαφυλάσσεται από το σύνταγμα. Να μας βοηθήσουν στα Ηνωμένα Έθνη ώστε οι Αραβικές χώρες να διαγράψουν τα σχετικά άρθρα του συντάγματος, που θέτουν ως μοναδική πηγή δικαίου και θρησκείας μόνο το ισλαμ. Να βοηθήσουν πολιτικά, κάνοντας δηλώσεις που απορρίπτουν το ισλαμικό καθεστώς της Συρίας. Όπως επίσης να μας βοηθήσουν στην προσπάθειά μας ώστε να μπορούμε να έχουμε ένα πολιτικό κόμμα που να αντιπροσωπεύει την κοινότητα αυτή, σε μια χώρα όπου κάθε κοινότητα έχει το δικό της πολιτικό κόμμα, εκτος από εμάς.
Rodrigue-Khoury-Byzantine-Orthodox-Levant
Olympia :
Ένα μήνυμά σας προς τους Έλληνες που μαστίζονται από την χειρότερη οικονομική κρίση της ιστορίας τους;
Rodrigue Khoury :
Το μήνυμά μου είναι σαν και αυτό του Γέροντα Παΐσιος: “Για να χτίσουμε την ψυχή μας και την Ελληνική ψυχή, πρέπει να κοιτάξουμε και στην ανατολή, όχι μόνο στη δύση. Η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στις Χριστιανικές ρίζες της του Βυζαντινού Πολιτισμού. Γιατί αν η δύση συνεχίσει να ξεθωριάζει, η Ελλάδα θα κινδυνεύει να χάσει τον εαυτό της. Και όπως ο Κύριος είπε: “Πιο είναι το όφελος κάποιος να κρδίσει τον κόσμο και να χάσει τον εαυτό του”.

Ευχαριστούμε θερμά τον Rodrigue Khoury για την παραχώρηση συνέντευξης στο Olympia.gr

Επίσης για τους αραβόφωνους, μπορείτε στο παρακάτω link να παρακολουθείσετε την ωριαία συνέντευξη του Rodrigue Khoury στην Κρατική τηλεόραση του Λιβάνου TeleLiban:
πηγη: www.olympia.gr

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΣΠΗ -ΜΑ ΛΑΣΠΗ ΙΑΜΑΤΙΚΗ


Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΣΠΗ -ΜΑ ΛΑΣΠΗ ΙΑΜΑΤΙΚΗ

1Γνωρίζω πόσο δύσκολα υποφέρεται η συκοφαντία.
Είναι λάσπη- μα λάσπη ιαματική.
Υπομονή!
Αργά ή γρήγορα θα λήξει η δοκιμασία.

Ο Ιατρός των ψυχών θα αφαιρέσει το τσουχτερό κατάπλασμα.
Συκοφαντούσαν και τον Κύριο:
Ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, τελωνών φίλος και αμαρτωλών.
Δαιμόνιον έχει και μαίνεται.

Τι μεγάλη δόξα, να μετέχουμε στα παθήματα του Χριστού!
Σηκώστε ταπεινά κι αγόγγυστα το σταυρό σας.
Μην λιποψυχείτε. Αν η συνείδησή σας δεν σας κατακρίνει
Μπορείτε να υψώνετε πάντα με θάρρος το βλέμμα σας στο Θεό
Και να στέκεστε με παρρησία μπροστά Του.
Τι πιο σπουδαίο από αυτό;
Να ζείτε και να φέρεστε φυσιολογικά.
Το πως σας βλέπουν οι άλλοι να μην το λογαριάζετε.
Μόνο του Θεού η κρίση έχει βαρύτητα, ως αλάθητη.
Εμείς οι άνθρωποι δεν γνωρίζουμε καλά- καλά ούτε τον ίδιο μας τον εαυτό, πολύ περισσότερο τον πλησίον.

*Από το βιβλίο: "Χειραγωγία στην πνευματική ζωή"
lllazaros.blogspot.gr

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ ΕΝ ΩΡΑ ΒΑΠΤΙΣΕΩΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ


ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ ΕΝ ΩΡΑ ΒΑΠΤΙΣΕΩΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ

15Ένα σύγχρονο θαύμα έλαβε χώρα στην Αμερική.

Ένα αντρόγυνο παπικών στην πολιτεία New Mexico των Η.Π.Α. αποφάσισε να ασπασθεί την Ορθοδοξία. Αφού έγιναν οι σχετικές ενέργειες, ο ορθόδοξος ιερέας τους όρισε την ημέρα της ένταξής τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία, λέγοντας τους ότι υπάρχουν δύο τρόποι, ήτοι: η χρίση με το Άγιο Μύρο και ο αναβαπτισμός.

Ο άνδρας προτίμησε τον πρώτο, ενώ η γυναίκα ζήτησε τον αναβαπτισμό της. Μετα το μυστήριο και την εμφάνιση των φωτογραφιών έμειναν έκθαμβοι, διότι τη γυναίκα,που αναβαπτίσθηκε, έλουζε ένα εκθαμβωτικό φως!

Δεν έχουμε κανένα λόγο να μη πιστέψουμε την είδηση, διότι είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι η αληθινή Εκκλησία του Χριστού είναι η Ορθοδοξία μας και έξω από αυτή δεν υπάρχει η χάρις του Θεού και ως εκ τούτου τα «μυστήρια» των ετεροδόξων είναι άκυρα!

alt
 
Πηγή: Εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», Εβδομαδιαία Έκδοσις της Πανελληνίου Ορθοδόξου Ενώσεως(Π.Ο.Ε.)

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Άγιος Ιωάννης Βατάτζης! Ο Μαρμαρωμένος Ελεήμων Βασιλιάς και η Βασιλεύουσα!


Άγιος Ιωάννης Βατάτζης! Ο Μαρμαρωμένος Ελεήμων Βασιλιάς και η Βασιλεύουσα!

 
Προφητείες, θρύλοι και διηγήσεις που ζωντανεύουν στις μνήμες μας τον μαρμαρωμένο βασιλιά συνδέονται άρρηκτα με θαύματα και γεγονότα που σχετίζονται με τον Άγιο βασιλιά Ιωάννη Βατάτζη!
Ξετυλίγοντας το κουβάρι του θαυμαστού βίου του θα διαπιστώσουμε ότι ο ευσεβής βασιλέας Ιωάννης ο Βατάτζης, είχε θέσει προτεραιότητα στη ζωή του την ελεημοσύνη!
Με βάση το έλεος και την αγάπη αντιμετώπισε με τη βοήθεια του Θεού ακανθώδη ζητήματα της εποχής του. Το χριστιανικό ήθος και η προσήλωσή του στο γράμμα του ευαγγελίου συνέβαλαν στο να επιλύσει το πρόβλημα της φτώχειας.
Προβάλλοντας το έλεος συνάντησε τον Θεό, όπως λέγει η ρήση του προφήτη και βασιλιά Δαυίδ! Και έτσι επίλυσε οριστικά όπως αναφέρει ο βιογράφος του και το δικό του πρόβλημα, το πρόβλημα δηλαδή του πνευματικού θανάτου, όπως αποκαλύπτει το άφθαρτο σκήνωμά του.
Μία λοιπόν από τις μεγάλες φυσιογνωμίες που λάμπρυναν την Εκκλησία και την χριστιανική αυτοκρατορία είναι ο Άγιος Βασιλέας Ιωάννης ο 3ος, Δούκας Βατάτζης ο οποίος για τις μεγάλες ελεημοσύνες του έλαβε την προσωνυμία Ελεήμων.
Γεννήθηκε στα 1193 στο Διδυμότειχο και ήταν γόνος της επιφανούς οικογένειας του Βυζαντίου.
Το 1204, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους σταυροφόρους, η βυζαντινή αυτοκρατορία διαιρέθηκε σε τέσσερα αντίπαλα βασίλεια, τη λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινουπόλεως, την αυτοκρατορία της Νίκαιας στη Μικρά Ασία, όπου κατέφυγε ο νόμιμος αυτοκράτορας και ο οικουμενικός Πατριάρχης, το Δεσποτάτο της Ηπείρου στη δυτική Ελλάδα και τέλος το βουλγαρικό βασίλειο του Ιωάννη του 2ου του Ασάνη.
Στα 1222, ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης διαδέχθηκε στο θρόνο της Νίκαιας τον θείο του Θεόδωρο Λάσκαρη και χάρη στην πολιτική του ικανότητα κατόρθωσε να αναδιοργανώσει τις βυζαντινές δυνάμεις κατά τα πρότυπα της παλαιάς αυτοκρατορίας.
Ο Ιωάννης σαν αυτοκράτορας, επέδειξε τις εξαιρετικές ιδιότητες ενός πολιτικού αρχηγού και τις αρετές ενός χριστιανού ηγεμόνα.
Χάρη σε μία σειρά από λαμπρές στρατιωτικές νίκες και έξυπνους χειρισμούς εξασφάλισε μέσα σε λίγα χρόνια τον έλεγχο της Μικράς Ασίας και ανέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών που βρίσκονταν στα χέρια των Λατίνων. Κατέλαβε την Ανδριανούπολη, και το 1254 όταν πέθανε, η αυτοκρατορία της Νικαίας περιελάμβανε στην πραγματικότητα τα εδάφη της βυζαντινής αυτοκρατορίας πριν τη φραγκική κατάκτηση.
Δεν απέμενε πλέον παρά η κατάληψη της Βασιλεύουσας, η οποία επιτεύχθηκε από τον διάδοχό του, Μιχαήλ 8ο τον Παλαιολόγο το έτος 1261 και η οποία από τους ιστορικούς χρεώνεται στον αυτοκράτορα Ιωάννη τον Βατάτζη.

Εμφορούμενος από φλογερό ζήλο για το καλό της Εκκλησίας, ο Ιωάννης ο 3ος ο Βατάτζης διεξήγαγε πολλές διαπραγματεύσεις με τον Πάπα Γρηγόριο τον 9ο.
Ματαίως όμως, γιατί ο Πάπας επέμενε στις απόψεις του.

Ο ευσεβής ηγέτης της Νίκαιας Ιωάννης είχε ήπιο χαρακτήρα, απλό και φιλήσυχο. Όλοι μπορούσαν να τον πλησιάζουν για να βρουν σε αυτόν στήριξη και κατανόηση. Ήταν ένθερμος προστάτης των αδικημένων και ιδιαιτέρως των αγροτών που καταπιέζονταν από τους μεγάλους γαιοκτήμονες.
Εκτός από τους πολέμους καταπιάστηκε επιπλέον και με την αναδιοργάνωση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.
Μία ημέρα που συνάντησε τον ίδιο τον γιο του, ντυμένο με ακριβά ρούχα να πηγαίνει για κυνήγι, τον επιτίμησε αυστηρά λέγοντάς του:

«Πως μπορείς να ξοδεύεις έτσι το χρήμα των υπηκόων σου, σε τέτοιες μάταιες ασχολίες;
Δεν γνωρίζεις ότι τα πολύτιμα τούτα ρούχα με τα χρυσά κεντήματα γίνονται από το αίμα των Ρωμιών, και ότι πρέπει να δίνεις σ’ αυτούς λογαριασμό για ότι ξοδεύεις, αφού ο πλούτος των βασιλέων είναι πλούτος των υπηκόων τους»;

Στις 4 Νοεμβρίου του 1254 ο ευσεβής αυτοκράτορας της Νίκαιας Ιωάννης ο 3ος ο Βατάτζης παρέδωσε εν ειρήνη την ψυχή του στα χέρια του Θεού.
Το τίμιο λείψανό του ενταφιάσθηκε στο Μοναστήρι του Σωτήρος Χριστού, που είχε κτίσει ο ίδιος στο Νυμφαίο της Βιθυνίας.

Στα επόμενα χρόνια δια αποκαλύψεως ο ίδιος ο Ιωάννης ζήτησε να μεταφερθεί το λείψανό του στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας.
Όταν μετά από 7 χρόνια άνοιξαν τον τάφο του, μία γλυκειά ευωδία απλώθηκε τριγύρω. Έκπληκτοι διαπίστωσαν όλοι ότι και το σώμα του ήταν άφθαρτο, σαφές δείγμα αγιότητας. Δεν είχε κανένα απολύτως σημείο που να φανερώνει ότι ήταν νεκρός.
Το χρώμα του σώματος ήταν όπως κάθε φυσιολογικού ανθρώπου, ακόμη κι αυτά τα ρούχα του είχαν διατηρηθεί επί 7 χρόνια άφθορα και έμοιαζαν σαν να τα είχαν ράψει εκείνη τη στιγμή.
Έτσι αντιδοξάζει ο Θεός εκείνους που τον δοξάζουν στη γη.



Ο Θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά


Από τότε το τίμιο λείψανο του Αγίου Βασιλέως Ιωάννη του Βατάτζη του ελεήμονος, κατατέθηκε σε Ναό της Μαγνησίας. Μάλιστα όπως σημειώνει ο βιογράφος του, χριστιανοί που προσέφευγαν στον άγιο ανταμείβονταν θαυμαστά.
Στο ιερό λείψανο ασθένειες θεραπεύονταν, διώκονταν δαίμονες...

Ο ιστορικός της εποχής αναφέρει ακόμα ότι επί βασιλείας του Ανδρόνικου του Παλαιολόγου κατά τις επιδρομές των Τούρκων στην Μαγνησία, ο καστροφύλακας παρατήρησε πολλές φορές μία αναμμένη λαμπάδα να περιφέρεται στα τείχη. Έστειλε ανθρώπους του να ερευνήσουν το φαινόμενο μα δεν τα κατάφεραν. Τέλος εστάλη ο κωφάλαλος αδελφός του καστροφύλακα. Σ’ αυτόν έγινε η αποκάλυψη και επιστρέφοντας του δόθηκε και η θεραπεία. Και έτσι διηγήθηκε ότι στο μέρος εκείνο που φαινόταν το φως της λαμπάδας, βρήκε έναν άνδρα μεγαλοπρεπή με βασιλικό παράστημα ο οποίος μεγαλοφώνως προέτρεπε τους χριστιανούς να συνεχίσουν την άμυνα.
Την μορφή αυτή την αναγνώρισε στο ιερό σκήνωμα του Αγίου Βασιλέως Ιωάννη Βατάτζη.
Από τότε αναγνωρίσθηκε ως Άγιος και η μνήμη του ορίσθηκε να τιμάται στις 4 Νοεμβρίου.
Το άφθαρτο λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη που είχε ήδη ελευθερωθεί από τους Φράγκους όπου και το τύλιξε ο θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά.
Κατά την άλωση της Πόλης από τους Τούρκους κρύφθηκε σε κάποια κατακόμβη. Κι από τότε καρτερεί την απελευθέρωση της Βασιλεύουσας.
Ακόμη ο θρύλος λέγει ότι μαζί του ο Άγιος βασιλέας έχει τη σπάθη του μέσα στο θηκάρι της και ότι κάθε χρόνο η λεπίδα του σπαθιού ξεπροβάλλει μερικά χιλιοστά, μέχρι που να φθάσει η στιγμή να ξεπροβάλλει ολόκληρη η σπάθη τότε θα έρθει και η ώρα που καρτερεί η ρωμιοσύνη, να πάρει δηλαδή την Κωνσταντινούπολη.
Σύγχρονος άγιος γέροντας ασκητής αναφέρει πως εδώ και λίγο καιρό ο Ελεήμων Άγιος βασιλιάς έχει αναστηθεί και πως το ξίφος βγήκε εντελώς από το θηκάρι του.
Περιφέρεται με τη μορφή παλιάτσου στην Πόλη και κατευθύνει τις στρατιές των Αγίων ώστε να λάβουν θέση γύρω από τη Βασιλεύουσα.
Υποστηρίζει μάλιστα πως το ιερό λείψανο φυλασσόταν από οικογένεια κρυπτοχριστιανών που διατηρούσε το μυστικό από γενιά σε γενιά.
Αυτό ακριβώς το γεγονός που με τη μορφή διήγησης αναφέρει ο άγιος αυτός γέροντας ασκητής σηματοδοτεί σειρά γεγονότων που θα επαληθεύσουν τις προφητείες του Αγίου Κοσμά πολύ-πολύ γρήγορα.
Αυτά κι άλλα πολλά λένε οι θρύλοι και οι διηγήσεις για το άφθαρτο λείψανο του Αγίου Βασιλέα Ιωάννη του 3ου του Βατάτζη, του Ελεήμονος.

Όλοι αυτοί οι θρύλοι και οι προφητείες ηχούν παράξενα στα αυτιά μας. Όπως και να είναι όμως οφείλουμε να τις εκλάβουμε ως βάση αξιολόγησης της προσωπικής αξίας του Αγίου Ιωάννη του Βατάτζη, του Ελεήμονος, του μαρμαρωμένου βασιλιά της ρωμιοσύνης.
Βάση που συντελεί ώστε να τον ακολουθούν αιώνες αιώνων αναδεικνύοντας δια της αφθαρσίας του τιμίου λειψάνου και την αιωνιότητα της μνήμης του κι επαληθεύοντας το λόγο της Αγίας Γραφής ότι ο ελεήμων «εκ θανάτου ρύεται».

Συντάκτης: Κατσούλα Ιωάννα
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011
http://www.orthodoxia.gr
www.yiorgosthalassis.blogspot.com

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Π. Θεόδωρος Ζήσης - Περιεχόμενα Θεοδρομίας Ιανουάριος - Μάρτιος 2013 (video- 2013)



Στο Αρχονταρίκι του Ι.Ν. Αγίου Αντωνίου- Κυριακή 9 Ιουνίου 2013 (17-6-2013) Αν θέλετε να γίνεται συνδρομητής του περιοδικού Θεοδρομία πατήστε εδώ . Αν θέλετε να αγοράσετε το τεύχος χωρίς να είστε συνδρομητής πατήστε εδώ
πηγή: www.impantokratoros.gr

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

ΤΑΫΛΑΝΔΕΖΑ ΒΑΠΤΙΖΕΤΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ ΣΤΑ ΚΑΤΑΓΑΛΑΝΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ


ΤΑΫΛΑΝΔΕΖΑ ΒΑΠΤΙΖΕΤΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ ΣΤΑ ΚΑΤΑΓΑΛΑΝΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ

15Στη δεξιά πλευρά της φωτογραφίας είναι ο Μητροπολίτης Σάμου κ. Ευσέβιος, και στα αριστερά μια κοπέλα από την Ταϋλάνδη που αποφάσισε να ασπαστεί τον  Χριστιανισμό, ύστερα από την σχετική κατήχηση.

Το όνομα αυτής Ζωή! Τα βαφτίσια έγιναν την Πέμπτη το πρωί σε ένα χωριό της Ικαρίας.

Αντί για κολυμβήθρα ο Μητροπολίτης επέλεξε τα νερά του Αιγαίου, ή μάλλον του Ικάριου για να είμαστε ακριβείς.Εκεί η Ζωή φόρεσε τον λευκό μανδύα της μπήκε στη θάλασσα και ιδιαίτερα χαρούμενη όπως μπορούμε να διακρίνουμε από την έκφραση της έγινε μέλος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Να ζήσει!

alt
            hellas-orthodoxy.blogspot.gr

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Ο Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, σύγχρονη μορφή της Ορθοδοξίας, μας προτρέπει:

Ο Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, σύγχρονη μορφή της Ορθοδοξίας, μας προτρέπει:
Η καλυτέρα προσευχή είναι ό,τι εσύ επινοείς εκείνην την ώρα. Δεν είναι μόνον, θέλω να διαβάσουμε Μετάληψη να μεταλάβουμε, τρόπον τινά, αύριο.

altΑ, «από ρυπαρών χειλέων, από βδελυράς καρδίας...»· διαβάζουμε, ούτε καταλαμβάνουμε τι λέμε. Εσύ ο ίδιος να βρεις προσευχή, εσύ ο ίδιος· οπότε καταλαμβάνεις τι λες εις τον Θεό. Αυτό έχει μεγάλη δύναμη, να πούμε, μεγάλη δύναμη! 
Ε, ας υποθέσουμε ότι αύριο θα μεταλάβουμε. Θα μεταλάβουμε. Θά 'ρθει ουσιωδώς ο Παράκλητος ν' αγιάσει τα Δώρα· πώς θα τον υποδεχθείς; «Στο έλεός Σου, στην ευσπλαχνία Σου, συγχώρεσέ με». Έχει δύναμη διότι το λες και το καταλαμβάνεις, από μέσα απ' την ψυχή σου βγαίνει αυτή η ευχή, να πούμε. Διότι πολλές φορές διαβάζουμε, αλλού τρέχει ο νους, αλλά αυτό που βγαίνει από μέσα σου, το καταλαμβάνεις τι λες.

Η ευχή (προσευχή) είναι ο καθρέφτης του Μοναχού.

Ο άγιος Χρυσόστομος λέει: Μπορεί ο άνθρωπος, ο οποίος από ανάγκη δεν πηγαίνει στην εκκλησία, να κάνει τον εαυτό του Θυσιαστήριο, λέει, προσευχόμενος.

Οι άνθρωποι στον κόσμο είναι και επιστήμονες, ούτε το Σάββατο δεν μπορούν να πάνε στην εκκλησία, την Κυριακή, έχουν την υπηρεσία αυτή την ώρα. Μπορείς αυτή την ώρα να κάνεις τον εαυτό σου Θυσιαστήριο λέγοντας την προσευχή.


Θέλεις να γίνεις ένας καλόγηρος πολύ καλός; Μην αφήνεις την ευχή. Κατά το μέτρο σου και η ευχή σου.

Έλεγα κι εγώ στον Γέροντα: «Γέροντα, και στην κόλαση να πάω δεν φοβάμαι, αρκεί την ευχή να λέω». Τόση γλυκύτητα, τόση χαρά σου παραδίδει μέσα αυτή η ευχούλα -μικρή είναι, αλλά πόση δύναμη έχει!- οπότε λες, και στην κόλαση να πάω δεν φοβάμαι, θα λέω την ευχή και στην κόλαση. Αυτά δέστε τα, γιατί τα περάσαμε και τα παραδίδομε και σε σας.

Εμείς είμαστε ραφτάδες στον Άγιο Παύλο, κι εγώ ως αρχάριος δεν είχα γνωρίσει ακόμη τον γερο-Ιωσήφ. Φεύγοντας από το σπίτι πήρα το κομποσχοίνι να πάω στον Άγιο Παύλο. Κατουνάκια - Άγιος Παύλος είναι δυόμιση ώρες. Πέρασα τη Μικρή Αγία Άννα, πέρασα την Αγία Άννα, κατηφορίζω λοιπόν για τη Νέα Σκήτη. Όταν έφτασα κοντά στο μύλο, εκεί από πάνω από τον Ευαγγελισμό, ξύπνησα! Βρε, λέω, πότε έφτασα εδώ πέρα; Είχα αφοσιωθεί τόσο πολύ στην ευχή που δεν έβλεπα το δρόμο! 

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/06/komposxoini-proseyxi.html#ixzz2WSJbI5v6

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Γέροντα, με ταλαιπωρούν κάτι άσχημα όνειρα...


Γέροντα, με ταλαιπωρούν κάτι άσχημα όνειρα...

-Όταν βλέπεις άσχημο όνειρο,
ποτέ να μην εξετάζεις τι είδες, πώς το είδες, αν είσαι ένοχη, πόσο φταις.
Ο πονηρός, επειδή δεν μπόρεσε να σε πειράξει την ημέρα, έρχεται την νύχτα. Επιτρέπει καμιά φορά και ο Θεός να μας πειράξει στον ύπνο, για να δούμε ότι δεν πέθανε ακόμη ο παλιός άνθρωπος.
Άλλες φορές πάλι ο εχθρός πλησιάζει τον άνθρωπο στον ύπνο του και του παρουσιάζει διάφορα όνειρα, για να στενοχωρεθεί, όταν ξυπνήσει.
Για αυτό να μη δίνεις καθόλου σημασία να κανείς τον σταυρό σου, να σταυρώνεις το μαξιλάρι, να βάζεις και τον σταυρό και κάνα-δυο εικόνες επάνω στον μαξιλάρι και να λες την ευχή μέχρι να σε πάρει ο ύπνος. Όσο δίνεις σημασία, άλλο τόσο θα έρχεται ο εχθρός να σε πειράζει.
Αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στους μεγάλους, αλλά και στους μικρούς. Και στα μικρά παιδιά ακόμη, παρόλο που είναι αγγελούδια, ο εχθρός πηγαίνει και τα φοβερίζει, όταν κοιμούνται και τινάζονται με αγωνία, τρέχουν φοβισμένα και με κλάματα στην αγκαλιά της μητέρας.
Άλλοτε πάλι τα πλησιάζουν οι Άγγελοι και γελούν μέσα στον ύπνο τους από χαρά ή ξυπνάνε από την μεγάλη τους χαρά. Επομένως τα όνειρα που φέρνει ο πειρασμός είναι μια εξωτερική επίδραση του εχθρού στον άνθρωπο την ώρα που κοιμάται.

-Και όταν, Γέροντα, νιώθεις ένα πλάκωμα την ώρα που κοιμάσαι;
 

-Μερικές φορές αυτό οφείλεται σε μια αγωνιώδη κατάσταση που ζει κανείς μέσα στην ημέρα ή σε διάφορους φόβους, σε διάφορες υποψίες κ.λπ. Φυσικά όλα αυτά μπορεί να τα χρησιμοποιήσει το ταγκαλάκι, να κάνει κάποιον συνδυασμό, για να ζαλίσει τον άνθρωπο. Πολλές φορές είναι τόσο ελαφρός ο ύπνος, που νομίζει κανείς ότι είναι ξυπνητός και ότι προσεύχεται, για να φύγει αυτό το πλάκωμα, από το οποίο του κρατιέται ακόμη και η αναπνοή.
 

Καμιά φορά μάλιστα ο διάβολος μπορεί να πάρει την μορφή ενός ανθρώπου ή ενός Αγίου και να παρουσιασθεί στον ύπνο κάποιου. Κάποτε παρουσιάσθηκε σε έναν άρρωστο στον ύπνο του με την μορφή του Αγίου Αρσενίου και του είπε: «Είμαι ο Άγιος Αρσένιος. Ήρθα να σου πω ότι θα πεθάνεις. Τα ακούς; Θα πεθάνεις».
Τρόμαξε ο άνθρωπος. Ποτέ ένας Άγιος δεν μιλάει έτσι σε έναν άρρωστο. Και αν τυχόν είναι να πεθάνει ο άρρωστος και παρουσιασθεί ένας Άγιος να τον πληροφορήσει για τον θάνατο του, θα του το πει μα καλό τρόπο: «Επειδή είδε ο Θεός που ταλαιπωρείσαι, για αυτό θα σε πάρει από αυτόν τον κόσμο. Κοίταξε να ετοιμασθείς». Δεν θα του πει: «Τι ακούς; Θα πεθάνεις»! 

-Και όταν, Γέροντα, φωνάζει κανείς στον ύπνο του;
 

-Καλύτερα, ξυπνάει ...Πολλά όνειρα είναι της αγωνίας. Όταν ο άνθρωπος έχει αγωνία ή είναι κουρασμένος, παλεύουν αυτά μέσα του και τα βλέπει σε όνειρο. Εγώ πολλές φορές, όταν την ημέρα αντιμετωπίζω διάφορα προβλήματα των ανθρώπων, αδικίες που συμβαίνουν κ.λπ., ύστερα στον ύπνο μου μαλώνω με τον άλλον: «βρε αθεόφοβε, φωνάζω, αναίσθητος είσαι!» και με τις φωνές που βάζω ξυπνάω.
 

-Γέροντα, από τα όνειρα μπορεί κανείς να προβλέψει κάτι που θα του συμβεί;
 

-Όχι, μη δίνετε σημασία στα όνειρα. Είτε ευχάριστα είναι τα όνειρα είτε δυσάρεστα, δεν πρέπει να τα πιστεύει κανείς, γιατί υπάρχει κίνδυνος πλάνης. Τα ενενήντα πέντε τοις εκατό από τα όνειρα είναι απατηλά.
Για αυτό οι Άγιοι Πατέρες λένε να μην τα δίνουμε σημασία. Πολύ λίγα όνειρα είναι από τον Θεό, αλλά και αυτά, για να τα ερμηνεύσει κανείς, πρέπει να έχει καθαρότητα και άλλες προϋποθέσεις, όπως ο Ιωσήφ και ο Δανιήλ, που είχαν χαρίσματα από τον Θεό. «Θα σου πω, είπε ο Δανιήλ στον Ναβουχοδονόσορα, και τι όνειρο είδες και τι σημαίνει» . Αλλά σε τι κατάσταση είχε φθάσει!
Ήταν μέσα στα λιοντάρια, παρόλο που ήταν νηστικά, δεν τον πείραζαν . Του πήγε ο Αββακούμ φαγητό, κι εκείνος είπε «Με θυμήθηκε ο Θεός;» . Αν δεν θυμόταν ο Θεός τον Προφήτη Δανιήλ, ποιόν θα θυμόταν; 

-Γέροντα, μερικοί άνθρωποι δεν βλέπουν όνειρα
 

-Καλύτερα που δεν βλέπουν! δεν ξοδεύουν ούτε εισιτήρια, ούτε βενζίνη! Στα όνειρα σε ένα λεπτό βλέπεις κάτι που στην πραγματικότητα θα διαρκούσε ώρες, μέρες γιατί καταργείται ο χρόνος. Να, από αυτό μπορεί να καταλάβει κανείς το ψαλμικό: «Χίλια έτη εν οφθαλμοίς σου, Κύριε, ως η ημέρα η εχθές, ήτις διήλθε».

από το βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τ. Γ΄»