Μακαριώτατε κ.κ. Θεόδωρε, ουδέποτε στην εκκλησιαστική ιστορία επετράπη η συμμετοχή γυναικός στη θεία Λειτουργία και μάλιστα να μεταδίδει το Άχραντο Σώμα και Τίμιο Αίμα του Σωτήρος στους πιστούς!!!

 

Μακαριώτατε κ.κ. Θεόδωρε, ουδέποτε στην εκκλησιαστική ιστορία επετράπη η συμμετοχή γυναικός στη θεία Λειτουργία και μάλιστα να μεταδίδει το Άχραντο Σώμα και Τίμιο Αίμα του Σωτήρος στους πιστούς!!!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΤΙΝΟΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ 

 

ΕΦΗΣΥΧΆΖΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΊΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ 

 

ΕΝΟΡΙΑ ΠΡΟΔΡΌΜΟΥ ΧΩΡΑΣ 

 

852 00 ΚΑΛΥΜΝΟΣ-GREECE

 

Προς 

Την Α.Θ.Μ. 

Τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής 

κ.κ. Θεόδωρο Β’

Εις Αλεξάνδρειαν.

P.O.BOX 2006

Alexandria- Egypt 

 

E-mail: 

patriarxeio.alexandreias@gmail.com

 

Μακαριώτατε, 

 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!

 

Σας γράφω με πολύ σεβασμό και την εν Χριστώ αδελφική αγάπη για θέματα που θίγουν το κύρος του Πατριαρχείου ημών, του οποίου η Χάρις του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος Σας κατέστησε ως Προκαθήμενο του Αποστολικού Θρόνου του Αγίου ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου. 

 

Το πρώτο ζήτημα είναι που άπτεται την βασική εκκλησιαστική Παράδοση, δηλ. της χειροτονία της Διακόνισσας κ. Αγγελικής (Angelic Molen). Βέβαια, ο θεσμός των Διακονισσών, αναμφισβήτητα, υπήρχε στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού και αποκλειστικός ρόλος τους ήταν να βοηθήσουν τον Επίσκοπο ή τον Πρεσβύτερο κατά την βάπτιση ενηλίκων γυναικών και την κατήχηση νεανίδων. Αλλά, λόγω της επικράτησης του Νηπιοβαπτισμού, εξασθένισε και στο τέλος έπαυσε να υφίσταται. Τότε, συνεχίστηκε ως θεσμός των Κατηχητριών, που συνέβαλε ουσιαστικά στην Ιερά Κατήχηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας. 

 

Όμως, ουδέποτε στην εκκλησιαστική ιστορία επετράπη η συμμετοχή γυναικός στη θεία Λειτουργία και μάλιστα να μεταδίδει το Άχραντο Σώμα και Τίμιο Αίμα του Σωτήρος στους πιστούς, όπως φαίνεται στις δημοσιευθείσες φωτογραφίες στα ΜΜΕ!!! Την ευθύνη του σκανδαλισμού των πιστών φέρει ο Επίσκοπος που το επέτρεψε. Στην Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε δεν υπάρχει τόση μεγάλη προσέλευση των νεοφωτίστων, ώστε να απαιτεί την κατάσταση χειροτονίας Διακόνισσας. Εξ άλλου, όπως Υμείς ο ίδιος γνωρίζετε, και με όλο τον σεβασμό, ο Σεβασμιώτατος Αδελφός κ. Σεραφείμ, απουσιάζει τον περισσότερο καιρό από την έδρα του. Πού, λοιπόν η ανάγκη χειροτονίας Διακόνισσας;;;

 

Σ’ αυτό το ζήτημα, θα ήθελα ταπεινά να συστήσω την προσοχή της υμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητας και των Αγιωτάτων Αρχιερέων του Αποστολοκού Θρόνου,  μη τυχόν οι τοιαύτες ενέργειες ανοίξουν τον δρόμο και οι ιθαγενείς πιστοί απαιτήσουν την χειροτονία γυναικών και στον δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης. ΠΡΟΣΟΧΗ!

 

Το δεύτερο ζήτημα αφορά την τέλεση δευτέρου Γάμου ιθαγενούς Πρεσβυτέρου, του π. Timothy Dewidi, στο Benin της Ιεράς Μητροπόλεως Νιγηρίας στις 20 Απριλίου, 2024.

 

Καθώς γνωρίζετε, Μακαριώτατε, ο δεύτερος γάμος έγγαμου κληρικού απαγορεύεται αυστηρότατα τόσο από την Αγία Γραφή (Τιτ. 1:6), όσο και από τους Ιερούς Κανόνες και των Αγίων Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. 

 

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ρητώς μας διδάσκει λέγοντας, ότι “εάν υπήρχαν δύο Χριστοί, τότε θα υπήρχαν δύο σύζυγοι, δύο γυναίκες, αλλά εφόσον υπάρχει ένας Χριστός,που είναι η κεφαλή της Εκκλησίας, τότε υπάρχει μία σάρκα (ένας γάμος) (Migne, P.G., 36, 292).

 

Οι Ιεροί Κανόνες ορίζουν:

 

“Ο Πρεσβύτερος, εάν νυμφευθεί (σε δεύτερο γάμο), τότε να στερηθεί της διακονίας του” (Κανών της Νεοκαισαρείας).

 

“Δεν είναι επιτρεπτό για ένα Πρεσβύτερο, αφού έχει χειροτονηθεί, να εισέλθει σε γάμο κοινωνία, αλλά εάν τολμήσει να το κάνει, ας καθαιρεθεί” (6ος Κανών της 6ης Οικουμενικής Συνόδου).

 

Επίσης, εάν ένας Πρεσβύτερος έχει εγκαταλειφθεί από την σύζυγό του ή έχει κοιμηθεί,  τότε να μη παντρευτεί άλλη.

 

Ο 80ος Κανών του Μεγάλου Βασιλείου ορίζει: “Οι Πατέρες σιωπούν για την πολυγαμία, θεωρώντας την παντελώς ξένη στην ανθρώπινη φύση.  Για εμάς, αυτή η αμαρτία είναι πολύ χειρότερη από την μοιχεία “.

 

Ο εν λόγω Πρεσβύτερος π. Timothy Dewidi, νυμφευθείς νέα σύζυγο, ενώ παραμένει παντρεμένος με την πρώτη σύζυγό του, έχει δύο γυναίκες. Είναι ο πρώτος πολυγαμικός Πρεσβύτερος-Ιερέας.  Ο γάμος του εν λόγω Πρεσβυτέρου τελέστηκε από δύο Ορθοδόξους Ιερείς, τον π. Moses Mellon Magnonkpon και τον π. Pierre-Paul Kposseh. Ο δε Επίσκοπος τους Athanasius Keyembe, ούτε τιμώρησε τον π. Τιμόθεο, ούτε τους δύο Ιερείς που τέλεσαν τον γάμο.

 

Επί πλέον, την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Μεγάλης Εβδομάδος, απαγορεύονται οι γάμοι.  Ο γάμος του εν λόγω Πρεσβυτέρου αποτελεί πνευματικό βιασμό και άγνοια των Ιερών Κανόνων και της Ιεράς Παραδόσεως της Εκκλησίας μας από τους ιθαγενείς Ιερείς.

 

Η Ορθόδοξος Εκκλησία θεωρεί την πολυγαμία ως μεγίστη αμαρτία, που απαγορεύεται για όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς!!!

 

Όταν διακονούσα, ως πρώτος Επίσκοπος στη νεοσυσταθείσα Επισκοπή της Γκάνας, εφαρμοζόταν ο εξής κανόνας: Κανείς ιθαγενής δεν βαπτιζόταν ή και πολύ περισσότερο δεν γινόταν δεχτός στην Ιερωσύνη, εάν δεν εγκατέλειπε την πολυγαμία, που οι μη Ορθοδόξοι εφάρμοζαν. Έτσι, επικρατούσε ορθή τάξη περί τα της Ιερωσύνης. 

 

Όλα τα ανωτέρω τα γράφω με πολύ αδελφική αγάπη, ελπίζοντας ότι η Υμετέρα Θειοτάτη Μακαριότητα θα επιληφθεί προς επίλυση των σοβαρών αυτών προβλημάτων που ανέκυψαν. 

 

Ασπαζόμενος τη δεξία της Υμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητος, και ευχόμενος, όπως ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, χαρίζει Υμιίν έτη πλείστα, σοφία, διάκριση και σύνεση, διατελώ μετά του προσήκοντος σεβασμού και αδελφικής αγάπης. 

 

Αγαπητός εν Χριστώ Αδελφός της Υμετέρας Μακαριότητος.

 

+Ο Μητροπολίτης Αντινόης Παντελεήμων 

 

Εφησυχάζων Μητροπολίτης Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής 

 

Κάλυμνος, 15 Μαΐου, 2024.

 

πηγή:  enromiosini.gr

https://makkavaios.blogspot.com

 

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: Πρώτη η Θεοτόκος είδε τον Αναστάντα

Πρώτη ἡ Θεοτόκος εἶδε τὸν Ἀναστάντα

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

Μυροφόρες εἶναι οἱ γυναῖκες ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸ Κύριο μαζὶ μὲ τὴ Μητέρα του, ἔμειναν μαζί της κατὰ τὴν ὥρα τοῦ σωτηριώδους πάθους καὶ φρόντισαν νὰ ἀλείψουν μὲ μύρα τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου.

Ὅταν δηλαδὴ ὁ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Νικόδημος ζήτησαν κι\’ ἔλαβαν ἀπὸ τὸ Πιλᾶτο τὸ δεσποτικὸ σῶμα, τὸ κατέβασαν ἀπὸ τὸ σταυρό, τὸ περιέβαλαν σὲ σινδόνια μαζὶ μὲ ἐκλεκτὰ ἀρώματα, τὸ τοποθέτησαν σὲ λαξευτὸ μνημεῖο κι\’ ἔβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στὴ θύρα τοῦ μνημείου, παρευρίσκονταν θεωρώντας κατὰ τὸν εὐαγγελιστὴ Μᾶρκο ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία ποὺ καθόταν ἀπέναντι τοῦ τάφου. Ἄλλη Μαρία ἐννοοῦσε ὁπωσδήποτε τὴ Θεομήτορα. Δὲν παρευρίσκονταν μόνο αὐτές, ἀλλὰ καὶ πολλὲς ἄλλες γυναῖκες, ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ Λουκᾶς.

Ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἀνανέωση τῆς ἀνθρώπινης φύσεως καὶ ἀνάπλαση καὶ ἐπάνοδος πρὸς τὴν ἀθάνατη ζωὴ τοῦ πρώτου Ἀδὰμ ποὺ καταβροχθίσθηκε ἀπὸ τὸ θάνατο λόγω τῆς ἁμαρτίας καὶ διὰ τοῦ θανάτου ἐπανῆλθε πρὸς τὴ γῆ ἀπὸ τὴν ὁποία πλάσθηκε.

Ὅπως λοιπὸν ἐκεῖνον στὴν ἀρχὴ δὲν τὸν εἶδε κανεὶς ἄνθρωπος νὰ πλάττεται καὶ νὰ παίρνει ζωή, ἀφοῦ δὲν ὑπῆρχε κανεὶς ἄνθρωπος ἐκείνη τὴν ὥρα, μετὰ δὲ τὴ λήψη τῆς πνοῆς ζωῆς μὲ θεῖο ἐμφύσημα πρώτη ἀπὸ ὅλους τὸν εἶδε μιά γυναίκα, γιατί μετὰ ἀπὸ αὐτὸν πρῶτος ἄνθρωπος ἦταν ἡ Εὔα. Ἔτσι τὸν δεύτερο Ἀδάμ, δηλαδὴ τὸ Κύριο, ὅταν ἀναστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκρούς, κανεὶς ἄνθρωπος δὲν τὸν εἶδε, ἀφοῦ δὲν παρευρισκόταν κανεὶς δικός του καὶ οἱ στρατιῶτες ποὺ φύλαγαν τὸ μνῆμα ταραγμένοι ἀπὸ τὸ φόβο, εἶχαν γίνει σὰν νεκροί, μετὰ δὲ τὴν ἀνάσταση πρώτη ἀπ\’ ὅλους τὸν εἶδε μία γυναίκα.

Ὑπάρχει κάτι συνεσκιασμένο ἀπὸ τοὺς εὐαγγελιστές, τὸ ὁποῖο θὰ ἀποκαλύψω στὴν ἀγάπη σας. Πραγματικὰ πρώτη ἀπ\’ ὅλους τους ἀνθρώπους, ὅπως ἦταν σωστὸ καὶ δίκαιο, εἶδε τὸν ἀναστάντα καὶ ἀπόλαυσε τὴν ὁμιλία του καὶ ἄγγισε τὰ ἄχραντα πόδια του, ἔστω καὶ ἂν οἱ εὐαγγελιστὲς δὲν τὰ λέγουν φανερά, μὴ θέλοντας νὰ φέρουν ὡς μάρτυρες τὴ μητέρα, γιὰ νὰ μὴ δώσουν ἀφορμὴ ὑποψίας στοὺς ἀπίστους. Ἐπειδὴ τώρα ὁμιλῶ πρὸς πιστοὺς θὰ διευκρινήσω τὰ σχετικά.

Ἀφοῦ λοιπὸν οἱ μυροφόρες ἑτοίμασαν τὰ μύρα καὶ τὰ ἀρώματα, κατὰ τὴν ἐντολή, τὸ Σάββατο ἡσύχασαν. Ὁ Λουκᾶς ἀναφέρει: «Τὴ πρώτη τῆς ἑβδομάδος, ὄρθρο βαθύ, ἦρθαν στὸ μνῆμα, ἡ Μαρία Μαγδαληνή, ἡ τοῦ Ἰακώβου, ἡ Ἰωάννα καὶ ἄλλες μαζί τους.» Ὁ Ματθαῖος λέγει: «ἀργὰ τὸ Σάββατο, ξημερώνοντας τὴν πρώτη τῆς ἑβδομάδος καὶ δυὸ μυροφόρες προσῆλθαν.» Ὁ Ἰωάννης λέγει: «Τὸ πρωϊ, ἐνῶ ἦταν σκοτεινὰ καὶ ἦταν μόνο ἡ Μαρία Μαγδαληνή». Ἐνῶ ὁ Μᾶρκος ἀναφέρει: «Πολὺ πρωϊ τῆς πρώτης ἑβδομάδος καὶ ἦταν τρεῖς οἱ προσερχόμενες μυροφόρες.»

Πρώτη τῆς ἑβδομάδος ποὺ ἀναφέρουν ὅλοι οἱ εὐαγγελιστὲς εἶναι ἡ Κυριακή. Ἀργὰ τὸ βράδυ, ὄρθρο βαθύ, πολὺ πρωϊ καὶ πρωϊ σκοτεινὰ ἀκόμη, ὀνομάζουν τὸ χρόνο γύρω ἀπὸ τὸν ὄρθρο, ἀνάμικτο ἀπὸ φῶς καὶ σκοτάδι. Φαίνονται βέβαια νὰ διαφωνοῦν κάπως οἱ εὐαγγελιστὲς μεταξὺ τους τόσο γιὰ τὴν ὥρα, ὅσο καὶ γιὰ τὸν ἀριθμὸ τῶν γυναικῶν.

Οἱ μυροφόρες ἦταν πολλὲς καὶ ἦλθαν στὸν τάφο ὄχι μία φορά, ἀλλὰ καὶ δυὸ καὶ τρεῖς φορές, συντροφιὰ μέν, ἀλλ\’ ὄχι οἱ ἴδιες. Κατὰ τὸν ὄρθρο μὲν ὅλες, ἀλλ\’ ὄχι τὸν ἴδιο χρόνο ἀκριβῶς.

Ὅπως ἐγὼ ὑπολογίζω καὶ συνάγω ἀπὸ ὅλους τούς εὐαγγελιστές, πρώτη ἀπ\’ ὅλους ἦλθε στὸν τάφο τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἡ Θεοτόκος, ἔχοντας μαζί της τή Μαγδαληνὴ Μαρία. Τὸ συμπεραίνω ἀπὸ τὸν εὐαγγελιστὴ Ματθαῖο. Γιατί λέγει, «ἦλθε ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία καὶ ἡ ἄλλη Μαρία», ποὺ ἦταν ὁπωσδήποτε ἡ Θεομήτωρ, «γιὰ νὰ δοῦν τὸν τάφο. Καὶ ἔγινε μεγάλος σεισμός, γιατί ἄγγελος Κυρίου ἦλθε, σήκωσε τὴ μεγάλη πέτρα ἀπὸ τὸ μνημεῖο καὶ κάθησε πάνω της. Ἦταν ἡ μορφή του σὰν ἀστραπὴ καὶ τὸ ἔνδυμά του λευκὸ σὰν χιόνι καὶ ἀπὸ τὸ φόβο τους ταράχθηκαν οἱ φύλακες καὶ ἔγιναν σὰν νεκροί».

Νομίζω ὅτι γιὰ τὴ Θεοτόκο ἀνοίχθηκε ὁ ζωηφόρος τάφος (γιατί γι\’ αὐτὴ πρώτη καὶ μέσω αὐτῆς ἔχουν ἀνοιχθεῖ σ\’ ἐμᾶς ὅλα, εἴτε στὸν οὐρανὸ εἴτε στὴ γῆ) γι\’ αὐτὴν ἄστραψε ὁ ἄγγελος νὰ δεῖ τὸν ἄδειο τάφο καὶ τὸ μέγα θαῦμα τῶν ἐνταφίων χωρὶς τὸν ἀναστάντα Κύριο. Καὶ προφανῶς ὁ εὐαγγελιστὴς αὐτὸς ἄγγελος ἦταν ὁ Γαβριήλ, ποὺ ἀνάφερε τὴν ἀνάσταση δείχνοντας τὸ κενὸ μνημεῖο καὶ λέγοντας στὶς μυροφόρες νὰ τὴν ἀναγγείλουν στοὺς μαθητές. Καὶ τότε «ἐξῆλθαν μὲ φόβο καὶ χαρὰ μεγάλη».

Ἐγὼ νομίζω καὶ πάλι ὅτι τὸν φόβο ἔχει ἀκόμη ἡ Μαρία Μαγδαληνὴ καὶ οἱ ἄλλες γυναῖκες, ἐνῶ ἡ Θεομήτωρ ἀπέκτησε τὴ μεγάλη χαρά, γιατί κατενόησε τὰ χαρμόσυνα λόγια τοῦ ἀρχαγγέλου τὰ ὁποῖα πίστευσε καὶ ἀπὸ τὰ τόσα ἀξιόπιστα γεγονότα, τοῦ σεισμοῦ, τῆς μετάθεσης τοῦ λίθου, τοῦ ἄδειου τάφου, τῶν ἄλυτων ἐνταφίων, ἀδειανῶν ἀπὸ τὸ σῶμα.

Καὶ τέλος πρώτη ἡ Θεοτόκος ἀναγνώρισε τὸν ἀναστάντα καὶ προσέπεσε στὰ πόδια του καὶ ἔγινε ἀπόστολος πρὸς τοὺς Ἀποστόλους, ὅταν ἐπιστρέφοντας ἐμφανίσθηκε ὁ Ἰησοῦς στὶς μυροφόρες, λέγοντας τό: «Χαίρετε».

(Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ)

Αναδημοσίευση από:
https://agiazoni.gr/slug-2633/

https://www.impantokratoros.gr

Στην εποχή μας πολλοί άνθρωποι έπαψαν να προσεύχονται.

 

Στην εποχή μας πολλοί άνθρωποι έπαψαν να προσεύχονται.

+Νικολαος Σωτηροπουλος Ιεροκήρυκας

Στην εποχή μας πολλοί άνθρωποι έπαψαν να προσεύχονται.
Σηκώνονται, πλένονται, ένα σταυρό δεν κάνουν.
Κάθονται στο τραπέζι ,τρώνε όλα τα αγαθά του Θεού ,σηκώνονται από το τραπέζι και ένα σταυρό δεν κανουν.
Τρώνε τα αγαθά του Θεού ,χωρίς έννοια Θεού.
Πέφτουν και κοιμούνται σαν τα ζώα ,ένα σταυρό δεν κάνουν.
Και αν κάνει κάποιος σταυρό ,τον ειρωνεύονται ,τον περιπαιζουν.

Αυτοί οι άνθρωποι ,δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι.
 Οι φυσιολογικοί άνθρωποι ,αισθάνονται την ανάγκη της προσευχής και εμφυτος,στρέφονται προς τον Θεό και προσεύχονται.
Όσοι έπαυσαν να προσεύχονται ,έπαυσαν να είναι φυσιολογικοί άνθρωποι.
Κατάντησαν κτηνώδης υπάρξεις ,σατανικά όντα.
Σας παρακαλώ ,όταν βρίσκεστε με συγγενείς και γνωστούς σας και βλέπετε ότι κάθονται στο τραπέζι χωρίς να προσεύχονται ,εσείς να προσευχεστε.
Και να διδάσκεται και με τα λόγια και το παράδειγμα σας ,το καθήκον της προσευχής.
Και να λέτε στους κοσμικούς συγγενείς και γνωστούς σας,ότι αν δεν προσεύχονται,δεν θα έχουν την προστασία του Θεού.
Υπάρχει μεγάλος φόβος να πάθουν ατυχήματα .
Να κοιμηθούν και να μην ξημερωσουν.
Να ταξιδευσουν και να πάθουν τροχαίο ατύχημα .
Να φάνε και το φαγητό να μη γίνει μέσα τους ευλογία και υγεία ,να γίνει κατάρα και ασθένεια.
Να μιλάτε με αυτή την γλώσσα στους ανθρώπους ,για να έρχονται σε συναίσθηση και να προσεύχονται.

 

πηγή:  proskynitis.blogspot.com

https://makkavaios.blogspot.com

 

Πέρασα τέσσερις φάσεις για να βρω την πραγματική ευτυχία!

Σε μία τηλεοπτική συνέντευξη με έναν αρκετά πλούσιο επιχειρηματία.

Ο παρουσιαστής τον ρώτησε:

«Ποιο είναι αυτό που σε έκανε να νιώθεις την πραγματική ευτυχία» ; Απάντησε :

Πέρασα τέσσερις φάσεις για να βρω την πραγματική ευτυχία.

Η πρώτη αγοράζοντας πράγματα που μου χρειάζονταν..

Η δεύτερη αγοράζοντας ακριβά και μοναδικά πράγματα..

Η τρίτη ιδρύοντας εταιρίες, αγοράζοντας ξενοδοχεία κai εμπορικούς πύργους..

Με ειλικρίνεια δεν βρήκα την πραγματική Ευτυχία…

Μέχρι που ήρθε ..

Η τέταρτη…

Όταν μου ζήτησε ένας φίλος να κάνω μία Δωρεά ηλεκτρικών καρεκλών σε Σύλλογο Παιδιών με κινητικά προβλήματα.

Του έδωσα μια επιταγή να αγοράσει για όλα τα παιδιά του Συλλόγου..

Ο φίλος μου επέμεινε να πάω μαζί να προσφέρω την Δωρεά, μετά απο δισταγμό τελικά πήγα.

Όταν είδα την χαρά τους και τα γέλια τους πηγαίνοντας πέρα δώθε σε όλες τις κατευθύνσεις νιώθοντας ότι ευρίσκονται στο Παράδεισο. Φεύγοντας ένα παιδί με αγκάλιασε απο τα πόδια μου και δεν με άφηνε, κοιτάζοντας στο πρόσωπο και στα μάτια μου με επιμονή, έσκυψα και τον ρώτησα:

» Μήπως χρειάζεσαι κάτι άλλο παιδί μου «; Η απάντηση του ήταν αυτό που δεν περίμενα ποτέ να ακούσω στη ζωή μου:» ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΝΑ ΣΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΩ ΟΤΑΝ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΉΣΩ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΉΣΩ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ….».

ΠΗΓΗ

Πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com

 

Από το γεροντικό του Κουδουμά! «Μα εγώ παιδί μου τρώω ελιές»

«Ἀπό τίς θαυμαστές διηγήσεις τῶν θαυμαστῶν κατορθωμάτων τῶν Ὁσίων πατέρων Παρθενίου καί Εὐμενίου καί τίς διδαχές τοῦ μακαριστοῦ γέροντα Ἀναστασίου»

Κάποτε ὁ ἅγιος Παρθένιος βρέθηκε στόν Κρουσώνα καί φιλοξενήθηκε στό σπίτι ἑνός πολύ καλοῦ ἀνθρώπου πού ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα τό μοναστήρι τοῦ Κουδουμᾶ κι εὐλαβοῦταν πολύ τούς δύο ἁγίους πατέρες.

Ἐπειδή ὁ ἁπλός ἐκεῖνος ἄνθρωπος δέν ἔτυχε ποτέ νά ἀκούσει πώς στό μοναστήρι οἱ πατέρες δέν ἔτρωγαν κρέας, γιά νά περιποιηθεῖ τόν ἅγιο Παρθένιο καί τόν μοναχό πού τόν συνόδευε ἔσφαξε τό καλύτερο ζωντανό του.

Ὁ γέροντας γιά νά μήν λυπήσει τόν νοικοκύρη, πού μέ τόση ἀγάπη τούς φιλοξένησε, κάθισε στό τραπέζι κι ἔφαγε ὅ,τι τοῦ σέρβιραν.

Ὁ μοναχός πού ἦταν μαζί του, ξέροντας πόσο αὐστηρός ἦταν ὁ γέροντας, τά ἔχασε ὅταν τόν εἶδε νά τρώει κρέας. Μέ τρόπο τότε ἔσκυψε καί τοῦ λέει σιγανά γιά νά μήν τούς ἀκούσουν…

– Γέροντα, τρῶς κρέας;

Ὁ γέροντας μέ φυσικότητα τοῦ ἀπαντᾶ ψιθυριστά…

– Ὄχι παιδί μου. Δέν τρώω κρέας. Ἐγώ ἐλιές τρώω.

Ὁ μοναχός παραξενεύτηκε ἀπό τήν ἀπάντηση μά δέν ξαναμίλησε. Ὅταν ὅμως σηκώθηκαν ἀπό τό τραπέζι ἔπεσε τό βλέμμα του στό πιάτο τοῦ γέροντα. Βλέπει τότε ἔκπληκτος νά μήν ὑπάρχουν κόκαλα παρά κουκούτσια ἀπό ἐλιές.

Ὅταν βρέθηκαν μόνοι, ὁ ἅγιος Παρθένιος εἶπε στόν μοναχό…

– Φαντάζεσαι, παιδί μου, σέ πόσο δύσκολη θέση θά ἔφερνα αὐτόν τόν ἄνθρωπο ἄν τοῦ ἔλεγα πώς δέν τρώω κρέας;

Σκέφτεσαι πόσο θά στενοχωριόταν πού δέν θά μποροῦσε νά μᾶς φιλοξενήσει ὅπως ἤθελε; Θά πήγαιναν χαμένες ὅλες οἱ ἑτοιμασίες πού ἔκανε.

Γι’ αὐτό κι ἐγώ προσευχήθηκα τήν ὥρα ἐκείνη στόν Θεό καί Τόν παρακάλεσα νά μήν ἐπιτρέψει νά γευθῶ τή νοστιμιά τοῦ ὡραίου αὐτοῦ φαγητοῦ ἀλλά νά νοιώθω τή γεύση πού ἔχουν οἱ ἐλιές.

Ἔτσι κι ἔγινε. Ἐπέτρεψε ὅμως καί σ’ ἐσένα νά δεῖς αὐτό τό μεγάλο θαῦμα.

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας» 

Κουδουμιανὰ Μηνύματα – Ἱερὰ Κοινοβιακὴ Μονὴ Κοιμήσεως Θεοτόκου Κουδουμὰ τῆς Ι.Μ. Γορτύνης καὶ Ἀρκαδίας – Ἰανουάριος – Ἀπρίλιος 2022 – ἀριθμὸς φύλλου 43

Πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com

 

Ικονίου Θεόληπτος: «Η χειροτονία αυτή είναι εξευτελισμός»

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr: Την είδηση που αφορά την χειροτονία διακόνισσας στην Ι.Μ. Ζιμπάμπουε, σχολίασε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook ο Μητροπολίτης Ικονίου κ. Θεόληπτος.
Ο Σεβασμιώτατος βάζει τα πράγματα στην σωστή εκκλησιαστική τάξη, ενώ υπογραμμίζει ότι η Ορθοδοξία δεν έχει καμία ανάγκη τον θεσμό των διακονισσών.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

Με μεγάλη έκπληξη διάβασα στο διαδίκτυο ότι ένας Μητροπολίτης του δευτερόθρονου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας χειροτόνησε μια διακόνισσα στην μακρινή Ζιμπάμπουε.

Αυθαίρετα μια Ορθόδοξος Εκκλησία προχώρησε κι επανέφεραι ένα παλαιό θεσμό που έχει ατονίσει από τον 3ο αιώνα μ. Χ.

Πράγματι στους τρεις πρώτους αιώνας υπήρχε στην Εκκλησία ο θεσμός των διακονισσών, οι οποίες εκτελούσαν την εποχή εκείνη χρέη θα λέγαμε νεωκόρων στην Εκκλησία και κυρίως βοηθούσαν στις βαπτίσεις των γυναικών και έκαναν κοινωνικό έργο.

Μετά τον 3ο μ. Χ αιώνα όταν εισήχθη στην Εκκλησία ο νηπιοβαπτισμός ατόνισε ο θεσμός των διακονισσών.

Συν τω χρόνω βεβαίως εισήχθησαν στην Εκκλησία διαφορά σχήματα, άλλοι θεσμοί σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε εποχής.

Σήμερα π.χ. έχουμε τις φιλόπτωχες αδελφότητες στις ενορίες μας. Οι οποίες έχουν αναλάβει το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας.

Έχουμε το νηπιοβάπτισμα. Άρα δεν χρειάζονται οι διακόνισσες. Τις έχουμε ανάγκη στην Ορθόδοξο Εκκλησία; Φυσικά και Όχι.

Μπορεί επισήμως να μην έχει καταργηθεί ο θεσμός αυτός, αλλά από τον 3ο αιώνα μέχρι τον 21ο πέρασαν νομίζω αιώνες και δεν υπάρχει στην Εκκλησία μας πλέον.

Άρα δεν είναι στη παράδοση μας κι ας λέγουν ορισμένοι ότι υπήρχε.

Κάτι το οποίο επί 19 ολόκληρους αιώνες δεν υπάρχει δεν μπορούμε να το επαναφέρουμε, λέγοντας ότι κάποτε υπήρχε.

Τότε ίσως υπήρχε ανάγκη αυτού του Θεσμού. Σήμερα μετά από 19 αιώνες δεν τον έχουμε ανάγκη.

Η Ορθοδοξία αντιμετωπίζει τόσα πολλά προβλήματα σήμερα, βάλλεται από παντού, είναι διχασμένη κι αντί να προσπαθήσουμε να λύσουμε αυτά τα προβλήματα, ασχολούμεθα να επαναφέρουμε έναν θεσμό που έχει ουσιαστικά καταργηθεί 19 αιώνες πριν.

Τι είναι αυτό, εάν δεν είναι οπιστοδρόμηση; Η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι προοδευτική και προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των καιρών.

Πότε δεν επιστρέφει πίσω! Εάν νομίζουν οι υποστηρικτές αυτού του θεσμού ότι είναι προοδευτικοί, είναι βαθειά νυχτωμένοι.

Το άλλο θέμα είναι ο τρόπος της χειροτονίας των διακονισσών που δεν έχει καμία μα καμία σχέση με αυτό που έγινε στη Ζιμπάμπουε.

Ας ανοίξουν βιβλία κι ας διδαχθούν τον τρόπο χειροτονίας. Αυτή η χειροτονία που έγινε είναι ο εξευτελισμός στον ανώτατο βαθμό της χειροτονίας των Διακόνων. Λυπάμαι πολύ που αναγκάζομαι να τα γράψω τόσο ωμά.

Αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Το μόνο που μας έμεινε τώρα είναι να χειροτονούμε, σαν τους Αγγλικανούς, γυναίκες ιερείς και επισκόπους και να έχουμε αρχηγό της δήθεν Εκκλησίας τον πρόεδρο της δημοκρατίας εκάστου κράτους, όπως έχουν κι αυτοί τον βασιλέα τους σήμερα.

Να διορίζει εκείνος τον Πατριάρχη η τους Αρχιερείς, δίχως εκλογές.

Αλίμονο στην μαρτυρική Ορθοδοξία μας σε τι χρόνους ζει. Σημεία των καιρών. Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου.

---

Ρομφαία

https://tasthyras.wordpress.com

Γέροντα, ξέρεις γιατί ευωδιάζει απ’ το στόμα; Γιατί έλεγε την ευχή συνέχεια μ’ αυτό.

 

Γέροντα, ξέρεις γιατί ευωδιάζει απ’ το στόμα; Γιατί έλεγε την ευχή συνέχεια μ’ αυτό.

Γέρων Εφραιμ Φιλοθεΐτης

 Όταν κάναμε την εκταφή του Γέροντος[Ιωσήφ], τρία χρόνια μετά την κοίμησί του, τον βγάλαμε κεχριμπάρι, αυτό είναι σημείο αγιότητος. Όλα τα άγια λείψανά του ήσαν όπως το κεχριμπάρι. Στην εκταφή, όλοι οι παραδελφοί έλεγαν, εγώ θα πάρω αυτό, εγώ θα πάρω το άλλο κι’ εγώ έλεγα μέσα μου:

 «Εγώ δεν θα μιλήσω καθόλου, ο,τι μου δώσουν».
Ο πατήρ Αθανάσιος πήρε το χέρι του, λέγοντας:

 -Αυτό το χεράκι με έσωσε, με τις μπαταριές που έτρωγα! Και ενώ όλοι έπαιρναν κάποιο κομμάτι από το άγιο Λείψανό του για ευλογία, εγώ καθόμουν παράμερα. Γυρνάει τότε ο Γερο-Αρσένιος και λέει:
– Την κάρα να την δώσετε στον παπα-Εφραίμ.
– Να ’ναι ευλογημένο. Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Άλλος είχε σκοπό να την πάρη, γιατί όλοι της συνοδείας μας είμαστε εκεί. Έτσι δεν έβαλα θέλημα πουθενά και πήρα την κάρα του αγίου Γέροντός μου.

  Στη Νέα Σκήτη την έβαλα στο παρεκκλήσι δίπλα στο κελλί μου. Στην Ιερά Μονή Φιλοθέου την είχα στο κελλί μου και τώρα στην Αριζόνα είναι τοποθετημένη στο παρεκκλήσι του αγίου Παντελεήμονος και ευωδιάζει, από την Νέα Σκήτη μέχρι σήμερα συνεχώς. Και είναι πολύ παράδοξο μυστήριο, ότι όσο περνούν τα χρόνια, ευωδιάζει και περισσότερο. Και ξεκινώντας είτε την αγρυπνία μου είτε την θεία Λειτουργία είτε οποιαδήποτε διακονία, πηγαίνω βάζω μετάνοια, παίρνω την ευχή του και κάνω υπακοή ακόμα και σήμερα.
Τα λείψανα του αγιασμένου Γέροντος Ιωσήφ, όπου κι’ αν υπάρχουν, παντού ευωδιάζουν και κάνουν θαύματα σε όσους τα προσκυνούν ανάλογα με την πίστι που έχει ο καθένας.

Πάντοτε στην γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου κάνουμε πανηγύρι και το απόγευμα της ίδιας ημέρας κάνουμε το μνημόσυνο για τον Γέροντά μας, που τον πιστεύουμε απόλυτα ως σύγχρονο Άγιο.

  Κάποτε στη Μονή Φιλοθέου, όταν βγάλαμε την κάρα του από την στολισμένη θήκη της, για να κάνουμε το μνημόσυνο, ευωδίαζε πολύ και μάλιστα μπροστά στο στόμα. Απορούσαμε γιατί στο στόμα περισσότερο και τότε πετάγεται ένα καλογέρι και μου λέει:
-Γέροντα, ξέρεις γιατί ευωδιάζει απ’ το στόμα; Γιατί έλεγε την ευχή συνέχεια μ’ αυτό.
Πράγματι, είχε δίκιο, αυτή είναι η αλήθεια! Διότι θες η ευχή, που με το στόμα έλεγε, θες τα σωτήρια λόγια του Θεού, που πάντα αυτό το στόμα έβγαζε για την ωφέλεια όλων, θες η παντελής αποφυγή της αργολογίας και της κατακρίσεως, θες τα παιδαγωγικά του λόγια για την τελείωσι των υποτακτικών του, θες το μελίρρυτο ψάλσιμό του, που από τον Θεό έλαβε, όλα από το στόμα του έβγαιναν. Ευλογημένο λοιπόν και τρισευλογημένο. Γι’ αυτό και στην κάρα του το στοματάκι του ευωδιάζει πολύ περισσότερο από κάθε άλλο μέρος της.

 

πηγή:  proskynitis.blogspot.com

https://makkavaios.blogspot.com