Πάντα μου έλεγε ο Γέροντας [ο Γέροντας, π. Σίμων Αρβανίτης]:

– Παιδί μου, να εξομολογείσαι τους λογισμούς σου, να καθαρίζεσαι, να μην κατηγορήσεις κανέναν άνθρωπο, ο,τιδήποτε και να είναι αυτός και να μην οργίζεσαι.

– Να έχεις μέσα σου ειρήνη, να διαβάζεις πολύ τα πατερικά βιβλία, και να κάνεις τα καθήκοντά σου.

– Να αγαπάς τους φτωχούς και να παρέχεις τη φιλοξενία· να τους προσφέρεις από όλα τα καλά.

– Πάντα να σκέφτεσαι το καλό, να λες το καλό, και να κάνεις το καλό.

– Εδώ στη γη που ήρθαμε, παιδί μου, πρέπει να ξέρεις, ότι ήρθαμε μόνο και μόνο, για να πάμε στον Παράδεισο.

– Εάν θυμώσεις καμιά φορά και δεν σε αφήνει ο λογισμός σου να πας να ζητήσεις συγγνώμη, εσύ να μην τον ακούς, γιατι είναι ο σατανάς, που σε εμποδίζει. Εσύ να τρέξεις πρώτος και ας έχεις δίκιο. Να βιάσεις τον εαυτό σου, να πας πρώτος να ζητήσεις συγγνώμη, για να μη προλάβει ο άλλος και έρθει και σου αρπάξει το στέφανο. Διότι εκεί είναι ο Χριστός και σε περιμένει με τον στέφανο, για να σε στεφανώσει. Όταν προσέξεις σε αυτά που σου λέω, ο σατανάς δεν μπορεί να σε πειράξει και ο Χριστός θα είναι πάντα μαζί σου.

– Να είσαι πάντα στην υπακοή. Υπακοή στον Γέροντα σημαίνει υπακοή στον Χριστό.

– Παιδί μου, όλα τα πάθη προέρχονται από την κατάκριση. Αν κόψεις την κατάκριση, κόβονται και τα πάθη.

– Παιδί μου, όταν περπατάς, οι κινήσεις σου να είναι ήρεμες, όχι γρήγορες και νευρικές, διότι αυτά είναι της υπερηφανείας.

– Παιδί μου, όταν έχεις δοκιμασίες και πειρασμούς, να μην έχεις αγωνία πότε θα ελευθερωθείς, αλλά να ξέρεις ότι κάνοντας υπομονή τότε τελειοποιείσαι!

Από το βιβλίο του Μοναχού Ζωσιμά, «Ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης, (1901-1988), Μαρτυρίες για τη ζωή και το έργο του», τόμος β’, Αθήναι.

ΠΗΓΗ

https://simeiakairwn.wordpress.com