Τι προτείνει γέροντας ασκητής στους Έλληνες για να ξεπεράσουν τη θλίψη και τη δυστυχία που προκαλεί η δοκιμασία της Ελλάδος.

Τι προτείνει γέροντας ασκητής στους Έλληνες για να ξεπεράσουν τη θλίψη και τη δυστυχία που προκαλεί η δοκιμασία της Ελλάδος.

Καλοί μου Χριστιανοί θα έρθουν πολλά δεινά.

Πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η δοκιμασία στα μάτια του Θεού εκλαμβάνεται ως άσκηση που αποσκοπεί να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά Του! Και ως δοκιμασία νοείται κάθε πρόβλημα που προκαλεί κρίσεις, εφήμερα αδιέξοδα, γογγυσμούς και γκρίνιες. Ο άνθρωπος στα μάτια του Θεού λογίζεται ως αθλητής που αγωνίζεται και προπονείται νύχτα -ημέρα προκειμένου να ανταπεξέλθει στον αγώνα της ζωής και να λάβει το στεφάνι της νίκης.

Μέσα στο πλαίσιο τούτο νοείται και η οικονομική κρίση, την οποία όλοι βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Όλοι μας λοιπόν άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο δοκιμαζόμαστε στο στάδιο αυτό. Και από το πόσο θα ανταπεξέλθουμε στην προπόνηση, από το πόσο καλοί θα είμαστε εξαρτάται και το αν θα τα καταφέρουμε να βγούμε νικητές. Πότε όμως ο αθλητής γίνεται καλός και φθάνει στο στόχο της νίκης; Όταν υπακούει στις εντολές του προπονητή! Τότε είναι αλήθεια ότι η δοκιμασία μετατρέπεται σε παιχνίδι και ουσιαστικά χαροποιεί τον αθλητή...

Στην υπακοή κρύβεται το μεγάλο μυστικό της υπέρβασης κάθε δοκιμασίας. Ο Θεός είναι ο άριστος προπονητής που επιθυμεί διακαώς για τον άνθρωπο την ευτυχία και την χαρά της νίκης. Αρκεί λοιπόν ο άνθρωπος να στρέψει τα μάτια προς τον ουρανό και Τον αφουγκραστεί και τότε η δοκιμασία γίνεται απλό-ευχάριστο παιχνιδάκι! Ναι, καλά διαβάσατε γίνεται παιχνίδι που οδηγεί πάντα στη νίκη. Και ως νίκη νοείται η γη που ρέει μέλι και γάλα, ευτυχία, χαρά, δικαιοσύνη. Είναι η αναφερόμενη στις γραφές γη της επαγγελίας...

 Η Ελλάδα ως νέος Ισραήλ

Τρανό παράδειγμα αποτελεί η πορεία του παλαιού Ισραήλ από την Αίγυπτο, η οποία είχε ως κατάληξη τη μετάβαση στη γη τούτη!

Και η πορεία αυτή, επαναλαμβάνεται διαχρονικά για το Νέο Ισραήλ. Και στο νέο Ισραήλ περιλαμβάνεται και η ευλογημένη χώρα μας η Ορθόδοξη Ελλάδα. Ο νέος Ισραήλ ζει τώρα στην ανασφάλεια και τον φόβο που προκαλεί η αχανής πνευματική έρημος της ζωής! Βιώνει τις θλίψεις και τις απογοητεύσεις της νοσηρής προσκόλλησής της στο τι θα φάει και τι θα πιεί.

Η Βασιλεία όμως των ουρανών δεν είναι βρώσις και πόσις, δηλαδή το τι θα φάμε και το τι θα πιούμε, αναφέρεται στο δοξαστικό τροπάριο των Αίνων της Ε’ Κυριακής των Νηστειών!

Η προσκόλλησή μας λοιπόν στα υλικά αγαθά έφερε αυτή την κρίση! Και αυτό γιατί η ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας που μεθοδευμένα και συστηματικά καλλιεργήθηκε μας απομακρύνει από τους πραγματικούς θησαυρούς που φέρνουν στον άνθρωπο την ασφάλεια, την χαρά και την ευτυχία. Και η ψευδαίσθηση αυτή έφερε την διαπλοκή , τις απάτες, τη σήψη και τη διαφθορά να κυριαρχούν στον αγιασμένο τούτο τόπο. Μετέτρεψαν την Ελλάδα σε κρανίου τόπο και αχανή έρημο.

 Έλεος και θυσία γιααποφυγή των επερχόμενων δεινών

Το ζητούμενο λοιπόν είναι σήμερα πως θα ξεφύγουμε από την έρημο τούτη, νοούμενη ως ανεργία, ως φτώχεια ως δυστυχία, ως πόνο...; Πως λοιπόν θα ξεπεράσουμε την κρίση και θα φθάσουμε στη νέα γη της Επαγγελίας;

Η προσέγγιση στους θησαυρούς της γης που ρέει μέλι και γάλα στην παραδεισένια γη της αιώνιας ευτυχίας γίνεται μόνο μέσω μίας οδού και μέσω ενός προπονητή! Η οδός αυτή ονομάζεται «Έλεος και Θυσία» και έχει ως μοναδικό προπονητή τον Ιησού Χριστό.

Όσο λοιπόν οι Έλληνες Χριστιανοί αρνιόμαστε να βαδίσουμε την οδό τούτη τόσο οι κλυδωνισμοί θα αυξάνονται προκαλώντας νέες κρίσεις, νέα προβλήματα, νέες θλίψεις και ανασφάλειες, τονίζει γνωστός γέροντας ασκητής που ζει στο Παγγαίο όρος.

Η οδός αυτή έχει ως στέγαστρο τη νεφέλη, δηλαδή την Παναγία μας που μας προστατεύει από τον καύσωνα της αμαρτίας. Έχει το μάννα των Αγγέλων που τρέφει αυτούς που αποφασίζουν να τη διαβούν. Έχει το άκτιστο φως που φωτίζει το κάθε διαβάτη οδηγώντας τον στη νίκη και στο έπαθλο. Και τι δεν έχει αυτή η οδός! Όλα τα καλούδια του Θεού, λέει χαρακτηριστικά ο γέροντας ασκητής...

«Καλοί μου Χριστιανοί θα έρθουν πολλά δεινά. Δεινά που μεταφράζονται σε πόλεμο, πείνα και δυστυχία εάν αμέσως δεν επιστρέψουμε ψυχή και σώματι στην οδό του ελέους και της θυσίας. Και στο δρόμο αυτό ο άνθρωπος δεν περπατά με τα πόδια του σώματος αλλά με την ψυχή του! Μόνο με την ψυχή του μπορεί να περπατήσει. Θα μου πείτε: Τι μας λες παπά! Μπορεί η ψυχή να έχει ποδάρια; Ναι καλοί μου χριστιανοί έχει ποδάρια και η ψυχή. Κι αν αυτά βαδίσουν στο δρόμο του ελέους και της θυσίας που άνοιξε διάπλατα πρώτος ο Χριστός τότε αγιάζονται, χαροποιώντας τον Πατέρα και Δημιουργό Θεό Και αγιασμός σημαίνει πως γεμίζει ο άνθρωπος με τα ουράνια δώρα, της δικαιοσύνης, της ανιδιοτέλειας, της αλήθειας, της πραγματικής αγάπης μεταφραζόμενης ως θείου έρωτα καθώς και όλα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Τότε και μόνο τότε ο άνθρωπος γίνεται μέτοχος της αναστάσιμης χαράς, που μετατρέπει τη θλίψη σε χαρά, τον πόνο σε αγαλλίαση. Τότε κάθε τόπος αγιάζεται και κάθε αρρώστια θεραπεύεται. Κάθε κρίση διαλύεται και ανοίγουν νέοι ορίζοντες και προοπτικές! Σχηματίζονται νέες αυτοκρατορίες... και αλλάζει παγκοσμίως το σκηνικό!

Γρήγορα συνεχίζει ο γέροντας ασκητής του Παγγαίου όρους σύσσωμη η Ελλάδα θα κληθεί να περπατήσει, με την ψυχή της την οδό του ελέους και της θυσίας μέσα από σειρά γεγονότων και δοκιμασιών που η φιλευσπλαχνία και η αγάπη του Σωτήρα Χριστού ετοιμάζει. Συνταρακτικά γεγονότα θ’ έρθουν εντελώς ξαφνικά.

 Γεγονότα που θα πρέπει πάση θυσία και με οποιαδήποτε κόστος να βρουν τους Χριστιανούς πάνω στα χνάρια και τις περπατησιές του Κυρίου μας. Θα πρέπει να τους βρουν με αναμμένες τις δάδες της καρδιάς τους με το φως της ταπείνωσης. Μόνο πατώντας στα χνάρια αυτά θα νιώθουμε ασφαλείς. Μόνο έτσι θα φθάσουμε στην έξοδο από το τούνελ του διαβόλου, την άβυσσο που βιώνουμε σήμερα στο πετσί μας. Μόνο έτσι θα αξιωθούμε να φθάσουμε στο αναστάσιμο γεύμα, νοούμενο και ως γη της Επαγγελίας.

Αλίμονο όμως Χριστιανοί μου, σ’ αυτούς που τα επερχόμενα γεγονότα θα τους βρουν να περιπλανώνται ακόμη στην έρημο αναζητώντας ψεύτικους σωτήρες που δημιουργεί η οφθαλμαπάτη της αγνωσίας τους και της συνειδητής η ασυνείδητης απομάκρυνσης από τον Χριστό. Αλίμονο γιατί θα υποφέρουν πολλά δεινά.

Αυτοί οι δυστυχείς, όπως έλεγε ο Άγιος της Ρωμιοσύνης Κοσμάς ο Αιτωλός θα φθάσουν να παρακαλούν να βγουν οι νεκροί από τους τάφους για να χωθούν οι ίδιοι, μήπως και γλυτώσουν... από τη συμφορά! Καλό λοιπόν είναι να γνωρίζουν τώρα μάλιστα που βρισκόμαστε στο καταμεσής των γεγονότων και του πάθους του Γολγοθά της ευλογημένης χώρας μας ότι χωρίς Χριστό σωτηρία δεν υπάρχει. Τελεία και παύλα...»

Τα λεγόμενα του γέροντα ασκητή, αποτελούν απάντηση σ’ αυτούς που αγωνιούν να μάθουν το πως θα εξελιχθούν και το πότε θα γίνουν τα γεγονότα που θα επαληθεύσουν τις προφητείες των αγίων μας. Σ’ αυτούς κυρίως που εκλαμβάνουν ως ποθούμενο και γη της Επαγγελίας, τη μετάβαση στη Βασιλεύουσα και στην Αγία Σοφία. Σ’αυτους που θέλουν να σταθούν πάλι στον αναστημένο ελεήμονα πάλαι ποτέ μαρμαρωμένο βασιλιά μας, τον Άγιο Ιωάννη Βατάτζη.

Θεωρούν οι καημένοι και πιστεύουν πως το ποθούμενο θα το ζήσουν ως θεατές και απλοί παρατηρητές. Κάνουν τραγικό όμως λάθος. Αυτοί λέγει ο ταπεινός ασκητής που θα αξιωθούν να βιώσουν τον αναστάσιμο χαρακτήρα του ποθούμενου θα είναι εκείνοι μόνο που θα πατούν στα χνάρια του Κυρίου στην οδό του ελέους και της θυσίας. Εκείνοι που θα υψώνουν ως σημαία τον ευαγγελικό λόγο και τις διδαχές Του.

Οι υπόλοιποι ως γνωστό υποφέρουν σήμερα και θα συνεχίσουν να υποφέρουν σε κάθε λογής κρίσεις και δεινά. Και αυτό γιατί κάθε φορά θα πιστεύουν σε ψευδαισθήσεις και οφθαλμαπάτες των σύγχρονων Σειρήνων της εποχής που θα τους απογοητεύουν και θα τους κάνουν να κλυδωνίζονται καταδικάζοντάς τους σε θάνατο μακρυά από την πολυπόθητη Ιθάκη.

Και θα συνεχίσουν να υποφέρουν, καλοί μου άνθρωποι, αν δεν κοιτάξουν με τα μάτια της ψυχής στον ουρανό και δεν βαδίσουν με τα πόδια της ψυχής στο θυσιαστικό δρόμο του Σωτήρα Χριστού. Γιατί θα ζουν συνεχώς στο πάθος μη δυνάμενοι να ανέβουν το λόφο του Γολγοθά και να γευτούν αναστάσιμη χαρά.

Ο γέροντας ασκητής μας δίνει τη συνταγή για να γιορτάσουμε Πάσχα αληθινό. Ας κλείσουμε λοιπόν τα αυτιά μας στις σειρήνες. Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας ακόμη και προς τους λογιζόμενους ως χειρότερους εχθρούς, ας εναποθέσουμε τους θησαυρούς μας στα χέρια των φτωχών. Και τότε οι ψυχές μας θα αξιωθούν να αναφωνήσουν το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Καλό Πάσχα

Σ.Ο.

από το http://alithiastofos.blogspot.com/2012/04/blog-post_18.html